View
9
Download
0
Category
Preview:
Citation preview
PresentaciónXa chegamos ao nº2 da revista NM (Necesita Mellorar). foi de novo moito esforzo para levar a fin o noso proxecto; pero o conseguimos…Queremos agradecer ante todo o traballo dos alumnos de 3º curso dos Estudos Superiores de Deseño Gráfico polo seu gran esforzo e polas horas que lle dedicastes.Desde as materias que impartimos (“Proxectos básicos II” e a optativa “Revista e maquetación”) conseguistes, grazas ao voso interese, sacar á luz este interesante número.O obxectivo principal foi ofrecer aos alumnos un espazo propio onde poder desenvolver as súas propostas. Os artigos son moi variados, pero acorde coas tendencias actuais, o uso de novos materiais e a experimentación dunha forma máis gestual son algúns dos recursos máis frecuentes neste número.
Estamos moi satisfeitos de voso traballoGrazas, de novo, por mellorar.
Ya hemos llegado al nº2 de la revista NM (Necesita Mejorar). Ha sido de nuevo mucho esfuerzo para llevar a fin nuestro proyecto; pero lo hemos conseguido…Queremos agradecer ante todo el trabajo de los alumnos de 3º curso de los Estudios Superiores de Diseño Gráfico por su gran esfuerzo y por las horas que le habéis dedicado.Desde las asignaturas que impartimos (“Proyectos básicos II” y la optativa “Revista y maquetación”) habéis conseguido, gracias a vuestro interés, sacar a la luz este interesante número. El objetivo principal ha sido ofrecer a los alumnos un espacio propio donde poder desarrollar sus propuestas. Los artículos son muy variados, pero acorde con las tendencias actuales, el uso de nuevos materiales y la experimentación de una forma más gestual son algunos de los recursos más frecuentes en este número.
Estamos muy satisfechos de vuestro trabajoGracias, de nuevo, por mejorar.
Os coordinadores:José Antonio Cruz LagoSalvador Guinart Rovira
>>> Revista NM (Necesita Mellorar). Nº2: O apagón dixital>>> Edita:Deputación Provincial de Lugo: INLUDESEscola de Arte e Superior de Deseño Ramón Falcón · Lugo>>> Coordinación e Dirección do proxecto:Salvador Guinart RoviraJosé Antonio Cruz Lago (Profesores da Escola de Arte)>>> Deseño, maquetación, fotografía e textos:Alumnos 3º curso de Deseño Gráfico - curso 2009/2010>>> Imprime: Eurográficas>>> I.S.B.N: 84 - 8192 - 660 - 4>>> Depósito legal:
1
2
3
S U M A R I O02Introdución
J.A. Cruz Lago e Salvador Guinart
Quen anda aí?Julieta Vargas
Os 7 pecados capitaisMiguel Barreiro
RecrearteAlba Gómez
Gig PosterÁngela Fernández
Á rica tipografíaRocío Álvarez
Servilletas con arteRocío Álvarez
NostalxiaAngela Fernández
Raiando celuloideAna Losada
Clase de escenografíaAna Losada
Sinal de cambioLaura Ferreiro
Carteis tipográficos
Alba Gómez
Horóscopo Pantone
Julieta Vargas e Rocío Álvarez
Sopa tipográficaVerónica Lago
O novo lápis: a luz
Julieta Vargas
Gráfica musicalAna Losada
Making Of: Ene EmeLaura Ferreiro
FuturoVerónica Lago
O apagón analóxicoJulieta Vargas e Miguel Barreiro
Os nosos datosVerónica Lago
Notas á marxeJ.A. Cruz Lago e Salvador Guinart
Virus Warning!Miguel Barreiro
AgradecementosJ.A. Cruz Lago e Salvador Guinart
Pro
pos
ta d
e p
orta
da-
Ang
ela
4
INTRODUCIÓN
Cando a redacción de NM Necesita Mellorar reuniuse para decidir o concepto temático que se desenvolvería no segundo número da revista tiña clara un punto de partida. Tal como ocorreu co número 1, que trataba sobre o deseño en tempos de crises, queriamos escoller un tema que tivese unha vixencia temporal absolutamente contemporánea, pero que ademais puidese converterse nunha metáfora sobre determinadas valores e actitudes humanas cun valor moito máis xeral.
O tema escolleito foi O apagamento analóxico, tan presente estes últimos meses en todos os medios de comunicación. Esta substitución masiva e obrigatoria do análogico polo dixital preséntase como o síntoma evidente dun progreso tecnolóxico imparable, que nos arrastra sen remedio cara a un futuro case perfecto, aparentemente situado xusto diante de nós, pero ao que nunca acabamos de chegar.
Fronte a esta realidade, nós adoptamos unha actitude crítica e construtiva. Defendemos a necesidade da evolución cara a unha sociedade plenamente dixital, pero reivindicamos o valor e a vixencia do analóxico dentro desta nova sociedade.O analóxico entendido como o cálido, o manual, o construído a escala humana, o comunicado con linguaxes que uniron xentes durante séculos e que conteñen a sabedoría de xeracións, o que completa e enriquece o mundo dixital.
Seremos utópicos, pero fronte á dicotomía dixital/analóxico nós escollemos non xa ambos os mundos, senón ata o mellor de ambos os mundos.
Este é o concepto que pretendemos transmitir na portada do presente número de NM Necesita mellorar, realizada por Miguel Barreiro. Pero non é a única que temos. As imaxes que acompañan esta introdución son outras tantas interpretacións gráficas do mesmo concepto realizadas polos alumnos da redacción da revista.
INTRODUCCIÓN
Cuando la redacción de NM Necesita Mejorar se reunió para decidir el concepto temático que se desarrollaría en el segundo número de la revista tenía clara un punto de partida. Tal como ocurrió con el número 1, que trataba sobre el diseño en tiempos de crisis, queríamos escoger un tema que tuviera una vigencia temporal absolutamente contemporánea, pero que además pudiera convertirse en una metáfora sobre determinadas valores y actitudes humanas con un valor mucho más general.
_02
_01
_03
5
_04 _05
_09
_06 _07 _08
_10 _11
Outras portadas e portadas/contraportadas deseñadas por: 01, 08, 09 e 11 - Miguel Barreiro // 02 - Alba Varela // 03 e 04 - Ana Miranda // 05, 10 e 13 - Ángela Fernández // 06, 07 e 15 - Verónica Lago // 12 e 14 -Rocío Álvarez.
Otras portadas y portadas/contraportadas diseñadas por: 01, 08, 09 y 11 - Miguel Barreiro // 02 - Alba Varela // 03 y 04 - Ana Miranda // 05, 10 y 13 - Ángela Fernández // 06, 07 y 15 - Verónica Lago // 12 y 14 -Rocío Álvarez.
6
_13
_14_12
_020
_016
_15
El tema escogido fue El apagón analógico, tan presente estos últimos meses en todos los medios de comunicación. Esta sustitución masiva y obligatoria de lo análogico por lo digital se presenta como el síntoma evidente de un progreso tecnológico imparable, que nos arrastra sin remedio hacia un futuro casi perfecto, aparentemente situado justo delante de nosotros, pero al que nunca acabamos de llegar.
Frente a esta realidad, nosotros adoptamos una actitud crítica y constructiva. Defendemos la necesidad de la evolución hacia una sociedad plenamente digital, pero reivindicamos el valor y la vigencia de lo analógico dentro de esta nueva sociedad.Lo analógico entendido como lo cálido, lo manual, lo construido a escala humana, lo comunicado con lenguajes
que han unido gentes durante siglos y que contienen la sabiduría de generaciones, lo que completa y enriquece el mundo digital.
Seremos utópicos, pero frente a la dicotomía digital/analógico nosotros escogemos no ya ambos mundos, sino incluso lo mejor de ambos mundos.
Este es el concepto que pretendemos transmitir en la portada del presente número de NM Necesita mejorar, realizada por Miguel Barreiro. Pero no es la única que tenemos. Las imágenes que acompañan esta introducción son otras tantas interpretaciones gráficas del mismo concepto, realizadas por los alumnos de la redacción de la revista.Fre
José Antonio Cruz Lago
Salvador Guinart Rovira
7
quen anda ai? La escuela no sería lo mismo sin sus alumnos que todos los días van a clase y la llenan de color y vida. Esta es una manera de conocer mejor nuestro ambiente y cómo pensamos los estudiantes. Reponderán cuatro preguntas rápidas: 1_ Un personaje. 2_ Qué mueble serían. 3_ Una película.4_ Diseño en una palabra.
Artigo_ Fotografía _ Julieta Vargas García.
A escola non sería o mesmo sen os seus alumnos que todos os días van a clase e enchena de cor e vida. Esta é unha maneira de coñecer mellor o nosoambiente e cómo pensamos os estudantes. Reponderán catro preguntas rápidas: 1_ Unha personaxe. 2_ Qué moble serían. 3_ Unha película.4_ Deseño nunha palabra.
8
quen anda ai?
Anxo Vizcaíno López 21 anos - 2º Diseño Gráfico.
Unha personaxe Randal(de Clerks)Moble Sofá-cama.Pelicula Hierro-3. Deseño = Threadless.com
Pilar G. Varela28 anos - 1º Fotografía.
Unha personaxe Charles Chaplin.Moble Tocadiscos.Pelicula 1,2,3. Deseño = Arte.
9
Henry Fernández Fernández 25 anos - 2º Diseño Interiores.
Unha personaxe Maradona.Moble Silla de Alvar Aalto. Pelicula Control.Deseño = Interiores.
Lorena Grandío Regeiro 24 anos - 1º Diseño Gráfico.
Unha personaxe Maria Antonieta.Moble Sofá.Pelicula 2046.Deseño = Cor.
10
Sara Pérez Cruz19 anos - 2º Deseño Gráfico.
Unha personaxe Sick Boy.Moble Escaleira.Pelicula Buffalo ‘66Deseño = Comunicación.
quen anda ai?
Omar Feijóo Guerrero24 anos - 2º Fotografía.
Unha personaxe Jack (coello de Donnie Darko).Moble Sofá.Pelicula Érase una vez américaDeseño = Sentimento.
11
Alba Vázquez Salgado 25 anos - 1º Serigrafía.
Unha personaxe Bender (Futurama)Moble Un con moitos caixons pequenos.Pelicula Nosferatu. Deseño = Expresión.
Gabino Vázquez Grandío18 anos - 1º Deseño Gráfico .
Unha personaxe Jesucristo.Moble Perchero.Pelicula Los aristogatos.Deseño = Utilidade.
12
quen anda ai?
Vero Rodríguez Corral 21 anos - 3º Diseño Interiores.
Unha personaxe Audrey Hepburn.Moble Cama.Pelicula Reservoir Dogs. Deseño = Arte.
Luis Miguel García Pico 30 anos - 2º Cerámica.
Unha personaxe Don Juan Carlos de Borbón.Moble Cama.Pelicula Los doce del patíbulo. Deseño = Trola.
13
Plaxio, homenaxe levada ao extremo. Moitos de nós xa comezamos na nosa infancia co papel carbón.Plagio, homenaje llevado al extremo. Muchos de nosotros ya empezamos en nuestra infancia con el papel carbón.
15
O estilo. Un acto de rebeldía fronte á ditadura do lucro ou talvez o derradeiro paso na venda da nosa alma?.El estilo ¿Un acto de rebeldía ante la dictadura del lucro o el paso definitivo en la venda de nuestra alma?
Ser a fonte predeterminada dalgún programa, que o nome comece pola letra A ou chamarse Helvetica.Ser la fuente por defecto de algún programa, que el nombre empieze por la letra A o llamarse Helvetica.
Obvia, fora de ton, complicada, batida... Ás veces esa maldita idea non quere vir.Obvia, fuera de tono, complicada, manida... A veces esa maldita idea se resiste.
15
Agochas con receo os teus trucos e aprendizaxes? Felizmente, moitos outros deseñadores escriben blogs.¿Escondes con recelo tus trucos y aprendizajes?Por suerte, muchos otros diseñadores escriben blogs.
Menos é máis, sinxeleza, pregnancia, bla bla bla... Ás veces presta quebrar as normas.Menos es más, sencillez, pregnancia, bla bla bla...A veces sienta bien romper con las normas.
O pecado está nos ollos de quen ve. Porén, sempre pode ser bo dar unha axudiña.El pecado está en los ojos de quien mira. Aunque siempre puede venir bien echar una mano.
16
Text
o e ilu
stra
cións
: Mig
uel B
arre
iro
17
RE
TEARCRERE
TEARCRE
Recreando arte, novas visións sobre diversas obras de arte creadas polos estudantes de deseño gráfico da Escola “Ramón Falcón”. Interpretación e homenaxe ó mesmo tempo, realizada mediante fotografía, algunhas veces aportando un toque de modernidade, noutras un ton irónico. Recreando arte, nuevas visiones sobre diversas obras de arte creada por los estudiantes de diseño gráfico de la Escuela “Ramón Falcón”. Interpretación y homenaje al mismo tiempo, realizada mediante fotografía, algunas veces aportando un toque de modernidad, otras un tono irónico.
Un
artig
o de A
lba
Góm
ez
18
Love
´s S
hado
w, p
or F
rede
rick
Sand
ys, p
intu
ra P
rerr
afae
lista
real
izad
a no
186
7 e i
nter
pret
ada p
or L
aura
Fer
reiro
.Lo
ve´s
Sha
dow,
por
Fre
deric
k Sa
ndys
, pin
tura
Pre
rraf
aelis
ta re
aliz
ada
en el
186
7 e
inte
rpre
tada
por
Lau
ra F
erre
iro.
19
Busto
de N
efert
iti at
ribuí
do a
Tutm
ose,
escu
ltura
da a
rte E
gipc
ia re
aliz
ada
no 1
330
a.C e
inte
rpre
tada
por
Roc
ío Á
lvar
ez.
Busto
de N
efert
iti at
ribuí
do a
Tutm
ose,
escu
ltura
da a
rte E
gipc
ia re
aliz
ada
en el
133
0 a.C
e in
terp
reta
da p
or R
ocío
Álv
arez
.
20
21
Mul
ler ch
oran
do d
e Pab
lo P
icas
so, p
intu
ra cu
bist
a rea
lizad
a en
1937
e in
terp
reta
da p
or Á
ngel
a Fe
rnán
dez.
Muj
er ll
oran
do d
e Pab
lo P
icas
so, p
intu
ra cu
bist
a rea
lizad
a en
1937
e in
terp
reta
da p
or Á
ngel
a Fe
rnán
dez.
22
Auto
rretr
ato c
un m
ono
de F
rida K
ahlo
, pin
tura
surr
ealis
ta re
aliz
ada e
n 19
38 e
inte
rpre
tada
por
Ver
ónic
a Lag
o.
Auto
rretr
ato c
on u
n m
ono
de F
rida K
ahlo
, pin
tura
surr
ealis
ta re
aliz
ada e
n 19
38 e
inte
rpre
tada
por
Ver
ónic
a Lag
o.
23
24
Eros
& P
sique
de C
anov
a, es
cultu
ra n
eocl
ásic
a rea
lizad
a ent
re 1
787
e 179
3 e
inte
rpre
tada
por
Alb
a Góm
ez.
Eros
e Ps
ique
de C
anov
a, es
cultu
ra n
eocl
ásic
a rea
lizad
a ent
re 1
787
e 179
3 e
inte
rpre
tada
por
Alb
a Góm
ez.
25
A Le
iteira
de V
erm
eer,
pint
ura b
arro
ca re
aliz
ada e
ntre
165
0 e 1
660
e in
terp
reta
da p
or J
ulie
ta V
arga
s.La
Lec
hera
de V
erm
eer,
pint
ura b
arro
ca re
aliz
ada e
ntre
165
0 y 1
660
e in
terp
reta
da p
or J
ulie
ta V
arga
s.
26
A L
ecto
ra d
e Fra
gona
rd, p
intu
ra ro
cocó
real
izad
a ent
re 1
770
e 177
2 e
inte
rpre
tada
por
Ana
Mira
nda.
La L
ecto
ra d
e Fra
gona
rd, p
intu
ra ro
cocó
real
izad
a ent
re 1
770
y 1
772
e in
terp
reta
da p
or A
na M
irand
a.
27
Los Gig Posters son carteles musicales de grupos indies basados en la inmediatez y en el intento de huir de la tecnología ligada al ordenador. Para escapar de la estandarización estética muchos diseñadores recuperan técnicas manuales, como la serigrafía, y realizanellos mismos las impresiones. De esta manera intentan recuperar la esencia del buen diseño: concepto, comunicación, experimentación, etc. Como la propia música que presentan, buscan un lenguaje y una estética más simple, más humana, más artesanal.
Aquí mostramos una serie de carteles serigráficos realizados por el equipo NM para otros tantos grupos musicales de la escena indie.
Os Gig Posters son carteis musicais de grupos indies baseados na proximidade e no intento de fuxir da tecnoloxía ligada ó ordenador. Para escapar desta estandarización estética moitos deseñadores recuperan técnicas manuais, como a serigrafía, e realizan eles mesmos as impresións. Deste xeito tentan recuperar a esencia do bo deseño: concepto, comunicación, experimentación, etc. Como a propia música que presentan, buscan unha linguaxe e unha estética máis simple, máis humana, máis artesanal.
Aquí amosamos unha serie de carteis serigráficos realizados polo equipo NM para outros tantos grupos musicais da escena indie.
28
De
esqu
erda
a d
erei
ta D
e iz
quie
rda
a de
rech
a Ju
lieta
Var
gas,
Mig
uel B
arre
iro, P
atri
cia
Bujá
n, V
erón
ica
Lago
, G
onza
lo S
esta
yo, A
lba
Góm
ez, A
na L
osad
a, A
na S
omoz
a, R
ocío
A. D
.
29
Gig
Pos
ters
real
izad
os p
or Á
ngel
a Fe
rnán
dez
(esq
.) e
Laur
a Fe
rrei
ro (d
er.).
30
31
Esta fotografía fué tomada un 20 de mayo, en pleno sprin final, que si exámenes que si entregas... y aún así, todos estábamos allí.
En unos años solo quedarán recuerdos, momentos, vivencias compartidas y una foto gig dentro de una revista... pero por lo de pronto sonrie, siente, disfruta... simplemente, vive.
Esta fotografía foi tomada un 20 de maio, en pleno sprint final, que se exames, que se entregas... e aínda así, todos estabamos alí.
Nuns anos so quedarán recordos, momentos, vivencias compartidas e unha foto gig dentro dunha revista... pero polo de pronto sorrí, sente, goza... simplemente vive.
32
Fotografía do grupo NM 2010Fotografía del grupo NM 2010
Fotografía do grupo NM 2010Fotografía del grupo NM 2010
33
De
esqu
erda
a d
erei
ta D
e iz
quie
rda
a de
rech
a A
lba
Góm
ez, R
ocío
A. D
., Ju
lieta
Var
gas,
Áng
ela
Fern
ánde
z, G
onza
lo S
esta
yo,
Laur
a Fe
rrei
ro, A
na S
omoz
a, V
erón
ica
Lago
, Ana
Los
ada
e M
igue
l Bar
reiro
.
Deseño: Ángela Fernández34
Rocí
o A
. D. &
Án
gel
a Fe
rnán
dez
Do mesmo xeito que todos empregamos a entoación na comunicación falada para darlle un significado máis preciso ás mensaxes, nos
textos escritos a tipografía permite matizar, enriquecer e embelecer o significado das
palabras e da expresión.
Os deseñadores, obedecendo a determinados criterios conceptuais, estéticos e técnicos
escollen as diferentes tipografías do amplo menú de posibilidades para transmitir con
habilidade, elegancia e eficacia todas as mensaxes que a sociedade pode necesitar.
Sen embargo, hai fontes tipográficas que cada deseñador consume con máis asiduidade
porque, como na comida, todos temos as nosas preferencias. Non si?
Pode ser o sabor clásico e elegante da Garamond, unha receita imperecedoira. Poden
ser as formas apetecidas da Cooper, que semellan rosquillas. Quizais a Helvetica, orixe
da cociña moderna, ou a Myriad, que recolle o seu espírito e lle dá un toque máis actual.
A contundencia e densidade da Impact non é apta para estómagos delicados, pero a Brush
Script resulta máis persoal e doméstica. En caso de dúbida podemos recorrer á Courier,
que é como un prato combinado, sempre preparado para o seu consumo.
As combinacións son múltiples, as posibilidades infinitas.
Porque as persoas necesitamos expresarnos e elixir día a día como queremos facelo.Porque las persoas necesitamos expresarnos y elegir día a día como queremos hacerlo.
Al igual que todos empleamos la entonación en la comunicación hablada para darle un significado más preciso los mensajes, en los textos escritos la tipografía permite matizar, enriquecer y embellecer el significado de las palabras y de la expresión.
Los diseñadores, obedeciendo a determinados criterios conceptuales, estéticos y técnicos escogen las diferentes tipografías del amplísimo menú de posibilidades para transmitir con habilidad, elegancia y eficacia todos los mensajes que la sociedad puede necesitar.
Sin embargo, hay fuentes tipográficas que cada diseñador consume con más asiduidad porque, como en la comida, todos tenemos nuestras preferencias. ¿O no?
Puede ser el sabor clásico y elegante de la Garamond, una receta imperecedera. Pueden ser las formas golosas de la Cooper, que semejan rosquillas. Quizás a Helvetica, origen de la cocina moderna, o la Myriad, que recoge su espíritu y le de la un toque más actual. La contundencia y densidad de la Impact no es apta para estómagos delicados, pero la Brush Script resulta más personal y doméstica. En caso de duda podemos recurrir a la Courier, que es como un plato combinado, siempre preparado para su consumo.Las combinaciones son múltiples, las posibilidades infinitas.
Hoxe recomendámoslleHoy le recomendámos
De so b remesaEncima destas liñas, suxestión das tipografías máis ricas clasificadas segundo o seu consumo de tinta.
Para acompanar calquera prato Sete regras para combinar tipos:
1. Lexible ante todo2. Escala e proporción 3. Non escoller fontes demasiado similares 4. Unificar o texto coa cor ou co estilo5. Atender á altura de “x”6. Estrutura e xerarquización7. Confiar nos propios instintos.
Para be berUnha selección de bebidas tipográficas de todos os tempos, necesarias para a realización dun bo deseño gráfico.
1. Código binario espremido2. Zume de Pantone3. Tipos móbiles fundidos en metal 4. Tinta estilográfica5. Tinta china6. Litografía: auga vs aceite7. Pigmentos naturais
De po st reEncima de estas líneas, sugerencias de las tipografías más ricas clasificadas segundo su consumo de tinta.
Para acompanar cualquier plato Siete reglas para combinar tipos:
1. Legibilidad ante todo2. Escala y proporción3. No escoger fuentes demasiado similares4. Unificar el texto con el color o el estilo5. Atender a la altura de “x”6. Estructura y jerarquización7. Confiar en los propios instintos
Para be berUna selección de bebidas tipográficas de todos los tiempos, necesarias para la realización de un buen diseño gráfico.
1. Código binario exprimido2. Zumo de Pantone3. Tipos móviles fundidos en metal4. Tinta estilográfica5. Tinta china6. Litografía: agua vs aceite7. Pigmentos naturales
Bo pro veito
Buen provecho
39
SERVILLETASÁs veces tócame esperar nun bar, aburrida, e se non fumo, se a prensa está ocupada ou se simplemente o camareiro é moi lento e non me trae o café para poderlle dar voltas……entón penso en como podería entreterme nesa espera que acaba facéndose interminable. Así xurdiu a inspiración, nun lugar común, cheo de historias, como é un bar. Nunca hai que pecharse a innovar con novos materiais.
A veces me toca esperar en un bar, aburrida, y si no fumo, si el periódico está ocupado o si simplemente el camarero es muy lento y no me trae el café para poderle dar vueltas……entonces pienso en como podría entretenerme en esa espera que acaba haciéndose interminable. Así surgió la inspiración, en un lugar común, lleno de historias, como es un bar. Nunca hay que cerrarse a innovar con nuevos materiales.
CON ARTE
PANOS DE MESA
40
SERVILLETASCON ARTE
Artig
o e ilu
strac
ións f
eitas
por:
Rocio
A.D.
41
Uns simples bosquexos poden chegar a ser unhas verdadeiras pequenas obras de arte,
dignas de admirar e mostrar ao mundo. Abre os ollos e déixate levar pola ledicia
destes panos de mesa tan xeitosiños. Non te perdas ningún detalle e aplícate o conto, atrévete a xogar con nos e deseña
panos de mesa con arte.
Ilustracions realizadas polo grupo NM: 1-2-3_ Laura Ferreiro, 4-5_ Ana Miranda, 6-8_ Ángela Fernández
1 2 3 4
5 6 8
9
42
Unos simples bocetos pueden llegar a ser unas verdaderas pequeñas obras de arte, dignas de admirar y mostrar al mundo. Abre los ojos y déjate llevar por la alegría de estas servilletas tan agradables. No te pierdas ningún detalle y aplícate el cuento, atrévete a jugar con nosotros y diseña servilletas con arte.
9_ Miguel Barreiro, 11 - 13_ Rocío A.D., 14 - 15_ Julieta Vargas, 16_ Alba Gómez, 17-18-19_ Verónica Lago
10 11 13
14 15 16 17
18 19
43
Nostalxia é unha dama gris que non sabe sorrir se non é con tristeza. Nostalgia es una dama gris que no sabe sonreir
si no es con tristeza.
Artigo realizado por Ángela Fdez. Texto: Paula Pérez
44
Artigo realizado por Ángela Fdez. Texto: Paula PérezSon las nueve de la mañana, y las piernas pesan un poco menos despues de tu segundo café. Subes cinco pisos de escaleras sólo para asomarte a cualquier ventana y observar aquella calle dónde jugabas cuando eras niño y correr en contra del viento era tu única vocación. Escuchas risas, y por un momento dejas que se mezclen con el perfume de la ropa recién lavada y con las rayas de colores de aquellos mandilones de cuello redondo y bolsillos llenos de agujeros. Fuera llueve y a ti lo único que te apetece es apoyar la frente en le cristal y seguir tejiendo y destejiendo la madeja del presente con las agujas de un pasado cada vez más lejano.
Son as nove da maña, e as pernas pesan un pouco menos despois do teu segundo café. Sobes cinco pisos de escaleiras só para asomarte a calquera fiestra e observar aquela rúa onde xogabas cando eras neno e correr en contra do vento era a túa única vocación. Escoitas risas, e por un momento deixas que se mesturen co perfume da roupa acabada de lavar e coas raias de cores daqueles mandilóns de colo redondo e bolsos cheos de buracos. Fóra chove e a ti o único que che apetece é apoiar a fronte no cristal e seguir tecendo e destecendo a madeixa do presente coas agullas dun pasado cada vez máis afastado.
45
Son las nueve de la mañana y las piernas pesan un poco más después de tu segundo café. Bajas cino pisos de escaleras solo para esconderte en cual-quier rincón y recordar aquella habitación dónde soñabas cuando eras niño y aún estabas a tiempo de ser todo lo que te propusieses. Escuchas un llanto apagado, y por un momento dejas que se confunda con la música de aquellas tardes y con esa voz que sólo se dirige a ti para recordarte que es demasiado tarde para casi todo. Fuera nieva y a ti lo único que te apetece es que el frío te duerma las manos y seguir viajando hacia atrás, hacia esa tierra verde y gris de tu infancia.
Son as nove da mañá e as pernas pesan un pouco máis despois do teu segundo café. Baixas cinco pisos de escaleiras só para agocharte en calquera recanto e lembrar aquela habitación onde soñabas cando eras neno e aínda estabas a tempo de ser todo o que te propuxeses. Escoitas un pranto
apagado, e por un momento deixas que se confunda coa música daquelas tardes e con esa voz que só se dirixe a ti para recordarche que é demasiado tarde para case todo. Fóra neva e a ti o único que che apetece é que o frío che adormeza as mans e seguir viaxando cara a atrás, cara a esa terra verde e gris da túa infancia.
46
Ti non o sabes, pero o que estás a sentir chámase nostalxia e forma parte do carácter de tódolos Ulises modernos que, coma ti, dedican a súa vida adulta a fuxir de Ítaca. Non é, logo, un sentimento, senón máis ben un trazo identitario dos que cada noite sempre a soas e sempre coa luz apagada esquecen por un momento o que son e deciden recuperar o que foron: aquela nena de trenzas douradas, o pichi da hora do recreo, o neno mimado, a irmá maior... Iso si que é nostalxia.
Nostalxia é tamén cando camiñas distraído e o vento do norte che desordena os cabelos ou che descoloca a bufanda. Entón ti xíraste
Tu no lo sabes, pero lo que estas sintiendo se llama nostalgia y forma parte del caracter de todos los Ulises modernos que, como tu, dedican su vida adulta a huír de Ítaca. No es, por ello un sentimiento, sino más bien un rasgo identificativo de los que cada noche siempre con la luz apagada olvidan por un instante lo que son y deciden recuperar lo que fueron: aquella niña de trenzas doradas, el pichi de la hora del recreo, el niño mimado, la hermana mayor... Eso es nostalgia.
Nostalgia es también cuando caminas distraí-do y el viento del norte te desordena el ca-bello o te descoloca la bufanda. Entonces tu te giras bruscamente, buscando el aliento de
47
bruscamente, buscando o alento dese alguén que marchou hai tempo, nunha tarde de xaneiro da que non queda máis que a páxina arrancada dun vello calendario con imaxes en branco e negro. Nostalxia é unha dama gris que non sabe sorrir se non é con tristeza, e que sempre semella estar a piques de botar a correr na dirección contraria á dos que cami-ñan da casa ó traballo e do traballo á casa.
… un pouco como respirar sen que o aire che chegue ós pulmóns. Ou como cando o espello che devolve unha imaxe que hai xa demasiado tempo que non é a túa e que ago-ra se reflicte nuns ollos que manteñen o seu brillo a base de loita e insistencia. Nostalxia é dor e é regreso, é querer ser o que xa fuches,
ese alguien que se marchó hace ya tiempo, en una tarde de enero de la que no queda más que la página arrancada de un viejo calenda-rio con imágenes en blanco y negro. Nostal-gia es una dama gris que no sabe sonreir si no es con tristeza, y que siempre semeja estar a punto de hechar a correr en la dirección contraria a la de los que caminan de casa al trabajo y del trabajo a casa.
...un poco como respirar sin que el aire llegue a los pulmones. O como cuando el espejo te devuelve una imagen que hace ya demasia-do tiempo que no es la tuya y que ahora se refleja en unos ojos que mantienen su brillo a base de lucha e insistencia. Nostalgia es dolor y es regreso, es querer ser lo que ya has sido,
48
vivir lo que perdiste y sentir lo que olvidaste. ...todo eso que te ves obligado a dejar atrás en cada etapa del camino, y que solo recuperas cuando cierras los ojos con la fuerza suficiente para volver a reir como la primera vez.
vivir o que perdiches e sentir o que esqueciches. … todo iso que te ves obrigado a deixar atrás en cada etapa do camiño, e que só recuperas cando pechas os ollos coa forza suficiente para volver rir como a primeira vez.
Pero la peor de todas las nostalgias es la de extrañar algo que está al alcance de tu mano. ...como cuando a tu caja de ceras le falta el naranja. Tienes el amarillo y el rojo pero el resultado no es el mismo, las mezclas nunca fueron lo tuyo.Aunque también puede ser que la nostalgia no tenga nada que ver con extrañar el pasado. También puede ser que la nostalgia sea en realidad ese miedo que te entra cuando te das caunta de que puedes empezar de cero en cualquier parte y de que puedes ser feliz sin todo eso que creias absolutamente imprescindible.
Pero a peor de todas as nostalxias é a de estrañar algo que está ó alcance da túa man. … como cando a túa caixa de ceras lle falta o laranxa. Tes o amarelo e o vermello pero o resultado non é o mesmo, as mesturas nunca foron o teu.Aínda que tamén pode ser que a nostalxia non teña nada que ver con estrañar o pasado. Tamén pode ser que a nostalxia sexa en realidade ese medo que che entra cando te decatas de que podes empezar de cero en calquera parte e de que podes ser feliz sen todo iso que crías absolutamente imprescindible.
Paula Perez Cedrón.
49
Raiando Celuloide
50
Unha lata redonda... Dentro unha película de celuloide, sen imaxes, velada polo paso do tempo... E comeza o xogo. Raiar, debuxar, escribir, pintar descubrindo que algúns materiais sorprenden desvelando a súa plasticidade agochada.
Una lata redonda... Dentro una película de celuloide, sin imágenes, velada por el paso del tiempo... Y comienza el juego. Rayar, dibujar, escribir, pintar descubriendo que algunos materiales sorprenden desvelando su plasticidad escondida.
51
Resulta interesante como en el mundo del diseño se unen de una forma muy estrecha el material, su forma y su textura, pues nos transmiten información y colaboran a realizar un mensaje más enriquecedor. En todo caso esa textura puede ser visual pero siempre nos llevará a un pensamiento táctil. Otras veces el propio material “táctil” puede ser soporte del diseño. En esta ocasión jugamos con el celuloide, un material sorprendente, maleable, brillante, liso, transparente, mágico...
Resulta interesante como no mundo do deseño se unen dunha forma moi estreita o material, a súa forma e a súa textura, pois nos transmiten información e colaboran para facer unha mensaxe máis enriquecedora. En todo caso a textura pode ser visual pero sempre nos levará a un “pensamento táctil”. Outras veces o propio material “táctil” pode ser soporte do deseño. Nesta ocasión xogamos co celuloide, un material sorprendente, maleable, brillante, liso, transparente, máxico...
52
O instrumento cinematográfico vén a amplificar a nosa visión. É certo que grazas ó cinema un pode asomarse a ver o mundo dende diferentes ventás, onde o tempo xoga libremente ante os nosos ollos. Neste caso é o propio material e a súa manipulación previa o que nos leva a outras paisaxes, outras ventás onde o tempo se detén para contemplar a textura, a cor e ficar nelas. Investigar as posibilidades plásticas do material é o interesante.
El instrumento cinematográfico amplifica nuestra visión. Es cierto que gracias al cine uno puede asomarse a ver el mundo desde diferentes ventanas, donde el tiempo juega libremente ante nuestros ojos. En este caso es el propio material y su manipulación previa lo que nos lleva a otros paisajes, otras ventanas donde el tiempo se detiene para contemplar la textura, el color y descansar en ellas. Investigar las posibilidades plásticas del material es lo interesante.
53
Se trata de una técnica llena de frescura y cargada de intencionalidad poética por parte del creador, que pinta, raya y manipula el celuloide con sus manos, trabajando directamente sobre el mismo. Una vez más la magia del celuloide sorprende, en ese caso al poder prescindir de una cámara para captar esa realidad, subjetiva, personal y poética. De esta forma de nuevo las atmósferas plásticas diseñan mundos abstractos también en el celuloide, siendo éste uno de los recursos más interesantes para conseguir sensaciones en movimiento y transmitir emociones al espectador de una forma dinámica.
Trátase dunha técnica chea de frescura e cargada de intencionalidade poética por parte do creador, que pinta, raia e manipula o celuloide coas súas mans, traballando directamente sobre o mesmo.Unha vez máis a maxia do celuloide sorprende, neste caso ó poder prescindir dunha cámara para captar esa realidade, subxectiva, persoal e poética. Deste xeito de novo as atmosferas plásticas deseñan mundos abstractos tamén no celuloide, sendo este un dos recursos máis interesantes para conseguir sensacións en movemento e transmitir emocións ó espectador dunha forma dinámica.
Artigo de Ana Miranda
54
Artigo de Ana Miranda
55
Clase de de EscenografíaClase
Pasan os anos na escola, e nun abrir e pechar de ollos cambiamos de escena e atopámonos no terceiro acto (3º curso). A obra está preto de rematar, e é neste momento cando temos a oportunidade de elixir o transcurso da mesma tendo a opción de escoller libremente unha serie de materias optativas para enriquecer o acto final. Unha desas materias é a de Escenografía, na que os alumnos de 3º de Deseño Gráfico xuntamos forzas nun novo espazo escénico. O máis interesante deste acto é que entran en escena novas personaxes protagonistas na acción, como son os alumnos de 3º de Deseño de Interiores. Xuntos levamos a cabo o deseño e realización da escenografía da obra A Horta das Cerdeiras, traballando nun proxecto común onde as primeiras ideas, os esbozos, a realización da maqueta, a busca de materiais, a documentación e a interpretación da obra foron fundamentais. Pasan los años en la escuela, y en un abrir y cerrar de ojos cambiamos de escena y nos encontramos en el tercer acto (3º curso). La obra está casi acabando, y es en este momento cuando tenemos la oportunidad de elegir el transcurso de la misma teniendo la opción de escoger libremente una serie de asignaturas optativas para enriquecer el acto final. Una de esas asignaturas es la de Escenografía, en la que los alumnos de 3º de Diseño Gráfico juntamos fuerzas en un nuevo espacio escénico. Lo más interesante de este acto es que entran en escena nuevos personajes protagonistas en la acción, como son los alumnos de 3º de Diseño de Interiores. Juntos llevamos a cabo el diseño y realización de la escenografía de la obra “El Jardín de los Cerezos” trabajando en un proyecto común donde las primeras ideas, los bocetos, la realización de la maqueta, la búsqueda de materiales, la documentación y la interpretación de la obra fueron fundamentales.
Este curso os alumnos de 3º de Deseño Gráfico e Deseño de Interiores compartimos a experiencia de traballar en común
na montaxe escénica da obra “A Horta das Cerdeiras” de Chejov, que interpretaron os alumnos da Aula de Formación
Teatral do Concello de Lugo. Este curso los alumnos de 3º Diseño Gráfico y Diseño de Interiores compartimos la
experiencia de trabajar en común el montaje escénico de la obra “El jardín de los cerezos” de Chevoj, que interpretaron
los alumnos del Aula de Formación Teatral del Ayuntamiento de Lugo.
Artigo de Ana Miranda
56
Imaxes dos primeiros esbozos realizados polos alumnos de 3º de Decoración de Interiores e primeiras probas fotográficas da maqueta. Pódese apreciar que todo o traballo está construído a escala 1:25. Imágenes de los primeros bocetos realizados por los alumnos de 3º de Diseño de Interiores y primeras pruebas fotográficas de la maqueta. Se puede apreciar que todo el trabajo está construido a escala 1:25.
57
“Este ano preséntasenos un novo reto, un novo proxecto de colaboración entre a Escola de Artes “Ramón Falcón” e a Aula de Formación Teatral do Concello de Lugo. Un proxecto escenográfico non menos importante que o vivido o ano pasado con Historia dunha escaleira, que nos obrigaba a dispoñer de distintas alturas na estrutura. Evidentemente iso non ten por que supor un problema pero xa sabedes que cando se carece practicamente de orzamento o proxecto dificúltase. Este ano se nos presenta un nuevo reto, un nuevo proyecto de colaboración entre la Escuela de Artes “Ramón Falcón” y el Aula de Formación Teatral del Ayuntamiento de Lugo. Un proyecto escenográfico no menos importante que el vivido el año pasado con “Historia de un escalera”, que nos obligaba a disponer de distintas alturas en la estructura. Evidentemente eso no tiene porque suponer un problema pero ya sabéis que cuando se carece prácticamente de presupuesto el proyecto se dificulta. Durante o curso actual, logo de compartir cos alumnos de escenografía e a súa profesora Marita Fernández diversas xornadas de traballo e coñecer distintas ideas e proxectos, un decátase da sensibilidade e capacidade dos alumnos e de quen os guía, xerando moita tranquilidade no director da montaxe”. Durante el curso actual, luego de compartir con los alumnos de escenografía y a su profesora Marita Fernández diversas jornadas de trabajo y conocer distintas ideas e proyectos, uno aprecia la sensibilidad y capacidad de los alumnos y de quien los guía, generando tranquilidad en el director del montaje”.
En escena En escena o
Imaxes da obra durante os ensaios e a estrea. Imágenes de la obra durante los ensayos y el estreno.
Director
58
“Na obra falamos dun mundo reaccionario, cunha clase aristocrática que perece por non aceptar os cambios sociais. Dos estudantes incapaces de darlle acción ás súas palabras. Dos ex-escravos que rexeitan ser liberados e son avasalados polo tempo que se modifica sen que eles o perciban e da nova burguesía que chega para desprazar os aristócratas, aínda que estes se neguen a aceptalo. En la obra hablamos de un mundo reaccionario, con una clase aristocrática que perece por no aceptar los cambios sociales. De los estudiantes incapaces de dar acción as sus palabras. De los ex–esclavos que se niegan a ser liberados y son avasallados por el tiempo que se modifica sin que ellos lo perciban y de una nueva burguesía que llega para desplazar a los aristócratas aunque estos se nieguen a aceptarlo. Con esa idea montamos esta peza, na que todas as personaxes son realmente importantes e onde a escenografía é unha personaxe máis. A intención é que o público se fixe neste conxunto, para así provocar unha reflexión de xeito que poda comprender a visión do autor
sobre a sociedade do seu tempo”. Con esa idea montamos esta pieza, en la que todos los personajes son realmente importantes y donde la escenografía es un personaje más. La intención es que el público se fije en este conjunto, para así provocar una reflexión de
manera que pueda comprender la visión del autor sobre la sociedad de su tiempo”.
Guillermo Cancelo, director da obra.
Vista da planta do escenario coas entradas e saídas dos actores, realizada polos alumnos de Deseño de Interiores. Escala 1:100. Vista de la planta del escenario con las entradas y salidas de los actores, realizada por los alumnos de Diseño de Interiores. Escala 1:100.
Fotografías: Ana Miranda
59
60
Sen dúbida, para os alumnos e alumnas do 3º curso dos Estudios Superiores de Deseño Gráfico e de Deseño de Interiores trátase dun gran reto asumir este encargo. Estes son os proxectos que nos ilusionan, nos que aprendemos constantemente, especialmente dos nosos propios compañeiros, e descubrimos que dúas disciplinas aparentemente distintas cando se unen, poden realizar un proxecto en común e enriquecerse dunha forma abraiante. Sin duda, para los alumnos y alumnas del 3º curso de los Estudios Superiores de Diseño Gráfico y de Diseño de Interiores se trata de un gran reto asumir este encargo. Estos son los proyectos que nos ilusionan, en los que aprendemos constantemente, especialmente de nuestros propios compañeros, y descubrimos que dos disciplinas aparentemente distintas cuando se unen, pueden realizar un proyecto en común y enriquecerse de una forma increíble.
Ilustracións de Miguel Barreiro. Ilustraciones de Miguel Barreiro.
VisiónVisión daspersonaxes
61
Preparando a
O sete de Xuño de 2010 é a gran estrea da obra no Auditorio Gustavo Freire de Lugo. Unha
parte importante para nós foi o desenvolvemento da parte gráfica da obra, xa sabedes,
cartel, díptico e camisetas. Esta parte do traballo é fundamental para a correcta difusión
dun evento tan especial. El siete de Junio de 2010 es el gran estreno de la obra en el
Auditorio Gustavo Freire de Lugo. Una parte importante para nosotros fue el desarrollo de
la parte gráfica de la obra, ya sabéis, cartel, díptico y camisetas. Esta parte del trabajo es
fundamental para la correcta difusión de un evento tan especial. Este tipo de proxectos reais,
dos que realmente aprendemos como é o traballo profesional, permiten a colaboración de
equipos multidisciplinares, ás veces absorbente e esgotadora, pero sempre motivadora e
enriquecedora. A estrea da obra supón a culminación de varios meses de traballo nunha
experiencia inesquecible. Este tipo de proyectos reales, de los que realmente aprendemos
como es el trabajo profesional, permiten la colaboración de equipos multidisciplinares, a
veces absorvente y agotadora, pero siempre motivadora y enriquecedora. El estreno de la
obra supone la culminación de varios meses de trabajo en una experiencia inolvidable.
estreaestrea
62
Cartel da obra deseñado por Miguel Barreiro. Cartel de la obra diseñado por Miguel Barreiro.
63
LA ADAPTACIÓN DE LAS COSAS A NUEVASNECESIDADES CONSTITÚE UN CAMBIO,REPRESENTADO AQUÍ MEDIANTE LA SEÑALÉTICA.
A ADAPTACIÓN DAS COUSAS A NOVASNECESIDADES CONSTITÚE UN CAMBIO,REPRESENTADO AQUÍ MEDIANTE A SINALÉTICA.
Sinal de cambio.
64
Lo analógico y lo digital forman parte de nuestra vida cotidiana aunque no seamos conscientes de ello: desde que nos levantamos por la mañana hasta que nos acostamos por la noche, interactuamos con infinidad de elementos tanto analógicos como digitales (teléfono móvil, reloj de agujas, etc…).El apagón analógico no supone la muerte de lo no-digital de la noche a la mañana, sino simplemente marca una fecha en el calendario que nos hace conscientes de esta evolución, porque el apagón analógico no deja de ser parte de eso: una evolución.¿Y cómo puede mostrar un diseñador gráfico esta evolución?
O analóxico e o dixital forman parte da nosa vida cotián aínda que non sexamos conscientes diso: desde que nos erguemos pola mañá ata que nos deitamos pola noite, interactuamos con infinidade de elementos tanto analóxicos como dixitais (teléfono móbil, reloxo de agullas...).O apagamento analóxico non supón a morte do non-dixital da noite para a mañá, senón simplemente marca unha data no calendario que nos fai conscientes desta evolución, porque o apagamento non deixa de ser parte diso: unha evolución.E como pode mostrar un deseñador gráfico esta evolución?
Un artigo realizado/Un artículo realizado por: Laura Ferreiro.
65
Que mellor maneira que mediante a sinalética, un elemento que nace da propia evolución a partir dunha necesidade (informar e orientar) e que ó igual que os elementos analóxicos e dixitais está presente nas nosas vidas durante as 24 horas do día: a sinal de ON dos nosos electrodomésti-cos, as sinais de circulación...Que mejor manera que mediante la señalética, un elemento que nace de la propia evolución a partir de una necesidad (informar y orientar) y que al igual que los elementos analógicos y digitales está presente en nuestras vidas durante las 24 horas del día: la señal de ON de nuestros electro-domésticos, las señales de circulación, etc…
CULI
NARI
AM
ÚSIC
AM
EMOR
IATE
LEVI
SIÓN
ALFA
BETO
S
66
E cal é o resultado demesturar todos os elementos (analóxico, dixital, evolución e sinalética)? Xorde unha serie de comparacións desta evolución mediante iconas, de como co tempo o analóxico se
vai convertendo en dixital.¿Cuál es el resultado de mezclar todos estos elementos (analógico, digital, evolución y señalética)? Surge una serie de comparaciones de esta evolución mediante iconos, de cómo con el tiempo lo analógico va convirtiéndose
en digital.
COMUNICACIÓN
67
EL MUNDO AL REVÉS
A tipografía ben empregada é un dos compoñentes máis importantes, sutís e complexos do deseño gráfico. Usualmente considérase a tipografía como un mero transmisor de contidos, neutro e aséptico, ou como un elemento que acompaña e comenta unha imaxe, reforzando o seu significado.Queremos darlle a volta a estas ideas e reivindicar o valor formal e estético das letras. Nestas páxinas ofrecemos unha serie de carteis construídos exclusivamente con letras, cumprindo a seguinte sentencia: “A tipografía como deseño, non como parte dun deseño“.
La tipografía bien empleada es uno de los componentes más importantes, sutiles y complejos del diseño gráfico. Usualmente se considera a tipografía como un mero transmisor de contenidos, neutro y aséptico, o como un elemento que acompaña y comenta una imagen, reforzando su significado.Queremos darle la vuelta la estas ideas y reivindicar el valor formal y estético de las letras. En estas páginas ofrecemos una serie de carteles construídos exclusivamente con letras, cumpliendo la siguiente sentencia: “La tipografía como diseño, no como parte de un diseño”.
O MUNDO Ó REVÉS
Un artigo de Alba Gómez
CARTEIS TIPOGRÁFICOS
68
01_Julieta Vargas / 02_Ana Somoza / 03_Ana Losada / 04_Alba Gómez / 05_Gonzalo Sestayo / 06_Verónica Lago / 07_Ana Somoza/ 08_Julieta Vargas / 09_Rocío Álvarez / 10_Rocío Álvarez / 10_Ángela Fernández / 11_Laura Ferreiro.
69
01_Laura Ferreiro / 02_Ángela Fernández / 03_Ana Losada / 04_Laura Ferreiro / 05_Alba Gómez / 06_Ángela Fernández / 07_Miguel Barreiro.
Os carteis xurdiron dun exercicio de Proxectos baixo o lema “O mundo ao revés”. Unha simple frase como concepto de partida e letras como únicos elementos formais. Con elas, coas súas formas, coa súa expresividade debíamos transmitir unha visión persoal do lema. Podía ser un comentario social, unha cita histórica, un paradoxo ou un gag, non importaba. O fundamental era que fósemos capaces de contar algo coas letras. E unha vez conseguido, había que volvelo de novo ao revés e contar o mesmo cos recursos contrarios: o que estaba recto, torcido; o que estaba dentro, fóra; o que estaba ordenado, des-ordenado; o claro, escuro; o simple, complexo e o complexo, simple.Un experimento para confirmar que a tipografía é un recurso formal e expresivo fundamental no mundo do deseño gráfico. Non o esquezamos!.
Los carteles surgieron de un ejercicio de Proyectos bajo el lema “El mundo al revés“. Una simple frase como concepto de partida y letras como únicos elementos formales. Con ellas, con sus formas, con su expresividad debíamos transmitir una visión personal del lema. Podía ser un comentario social, una cita histórica, una paradoja o un gag, no importaba. Lo fundamental era que fuéramos capaces de contar algo con las letras. Y una vez conseguido, había que volverlo de nuevo al revés y contar lo mismo con los recursos contrarios: lo que estaba recto, torcido; lo que estaba dentro, fuera; lo que estaba ordenado, desordenado; lo claro, oscuro; lo simple, complejo y lo complejo, simple.Un experimento para confirmar que la tipografía es un recurso formal y expresivo fundamental en el mundo del diseño gráfico. ¡No lo olvidemos!.
71
Aries/21mar-20abr
A vida non é negra ou branca ¿ ou acaso
non sabes da existencia dos pantones?
PISCIS/22feb-20mar
Es tan idealista que pensas que todo
o podes poñer o teu gusto, pero a
vida non é como o photoshop.
Disfrutas siendo original,tienes
tantas ideas que te cansas solo
de pensarlo. ¡mas acción bABY!
CAPRICORNIO/22dec-20Xan
As cousas non son como un
ordenador, sempre haberá algo que
escape ó teu control.Asumeo!
Acuario/21Xan-21feb
gozas sendo oriXinal,tes tan-
tas ideas que te Aborreces só de
pensalo. ¡máIs acción bABY!
SAxITARIO/23nov-21dec
Confias tanto na sorte cun día vaite
abandonar a musa. Confías tanto en la suerte que un día
la musa te va a abandonar.
Eres tan idealista que piensas que
todo se puede poner a tú gusto pero,
la vida no es como el photoshop.
LAs cosas no son como un
ordenador, siempre habrá algo
que escape a tú control.¡Asúmelo!
Escorpio/23oct-22nov
Es como unha cor saturada con matices de
pura enerxía.Estás entre a xenialidade e
a loucura. Coidado!
Eres como un color saturado con matices
de pura energía.Estas entre la genialidad
y la locura. ¡Cuidado!
Horóscopo pantone 2010
por Julieta varg
as & Rocío A.D.
La vida no es negra o blanca ¿ o acaso
no sabes de la existencia de los
pantones?
72
21abr-21mai/Tauro
Es a hostia de traballador,Ainda que as cousas non
soen saírche de primeiras.Non te deseperes.
Din que á terceira vai a vencida.
24ago-21sept/VIRGO
esa Preocupación obsesiva pola
orde fai que ata o indesign te
chegue a pouco.esa Preocupación obsesiva por
el orden hace que hasta el
indesign te llegue a poco.
23xul-23ago/LEO
estresado pola falta de
imaxinación? Non te preocupes,
ti podes con todo.¿estresado por falta de
imaginación? No te preocupes,
tú puedes con todo.
22xun-22xul/CÁnCER
Es coma un vampiro da
creatividade,nunca che é
suficiente.
Eres la hostia de trabajador,Aunque las cosas no
suelen salirte de primeras.No te deseperes.
Dicen que a la tercera va la vencida.
22mai-22xun/XÉMINIS
Es como adobe, gústache facer
varias cousas á vez. Ben pola
túa compatibilidade con todo.Eres como Adobe,te gusta hacer
varias cosas a la vez.Bien por tú
compatibilidad con todo.
22sept-22oct/Libra
Posúes unHa gran creatividadE pero
problemas cOA realidadE. InFluenza
excesiva do photoshop? Desintoxícate
Posees una gran creatividad pero
problemas con la realidad.¿InFluencia
excesiva del photoshop? Desintoxícate
Eres como un vampiro de la
creatividad,nunca te es
suficiente.
73
A tipografÍa axuda a solucionar problemas de comunicación escrita dentro do deseño que estás a realizar. Ata que non te pos a deseñala, non ves o traballo que hai detrás de cada letra que aplicas. Detrás dunha tipografÍa pode haber anos de traballo.
¿Que importancia ten a tipografía detrás dos deseños?
Non obstante con frecuencia a xente, tanto deseñadores como usuarios, esquecen a súa importancia. Non se preocupan porque senten que xa está feita. En gran medida, isto débese ó uso do ordenador, porque ata hai dez ou quince anos non era tan fácil seleccionar tipografías para un traballo. Moitas veces tiñan que ser trazadas a man, xa sexa con patróns ou caligrafías.
La tipografía ayuda a solucionar problemas de comunicación escrita dentro del diseño que se está realizando. Hasta que no te pones a diseñarla, no ves el trabajo que hay detrás de cada letra que apli-cas. Detrás de una tipografía puede haber años de trabajo.
¿Qué importancia tiene la tipografía detrás de los diseños?
No obstante con frecuencia la gente, tanto diseñadores como usuarios, olvida su importancia. No se preocupan porque sienten que ya está hecha. En gran medida, esto se debe al uso del ordenador, porque hasta hay diez o quince años no era tan fácil seleccionar tipografías para un trabajo. Muchas veces tenían que ser trazadas a mano, ya sea con plantillas o caligrafiadas.
SOPA TIPOGRÁFICA
_Artigo de Verónica Lago Franco
74
CMYK RGB FOTOGRAFÍA TIPOGRAFÍA COR FORMA LAPIS DESEÑO
75
O novolapis a Luz el nuevo lapiz la Luz
76
Artigo Julieta Vargas Garcia Fotografia. Julieta Vargas Garcia Javier Oseira Morááan
Experimento: Novos materiais.
78
Experimento: Novos materiais.Os fisiogramas (ou Light-Paiting) son
outra das maneiras coas que podemos
expresarnos, creando unha fusión entre
a arte da fotografía e a da pintura.
As imaxes nacen mediante a utilización
dun foco luminoso, a modo de pincel
de luz. Non somos os primeiros en
utilizala, nin seremos os últimos.
Los fisiogramas (o Light paiting) son
otra de las maneras con las que podemos
expresarnos, creando una fusión entre
el arte de la fotografía y el de la
pintura. Las imágenes necen mediante la
utilización de un foco luminoso, a modo
de pincel de luz. No somos los primeros
en utilizarla, ni seremos los últimos.
Xa Pablo Picasso, un dos grandes
artistas do século XX realizou
as súas propias fotografías
debuxando con luz.
Ya Pablo Picasso, uno de los
grandes artistas del siglo XX
realizó sus propias fotografías
dibujando con luz.
79
Hoxe en día case todo está inventado, ou iso cremos.
Pero aínda así, constantemente procuramos novas formas
de expresión, técnicas e maneiras de comunicar. Durante
o proceso de creación da revista NM, xurdiu a intriga
sobre esta técnica.
Todo aquel que teña unha cámara de fotos con modo
manual, un pouco de enxeño e creatividade pode pintar
co novo pincel sobre un lenzo dixital. Calquera fonte
de luz é valida para realizar un fisiograma. Os valores
de diafragma e velocidade de exposición dependen da
intensidade da fonte de luz.
Hoy en día casi todo esta inventado, o eso creemos.
Pero aún así, constantemente buscamos nuevas formas
de expresión, técnicas y maneras de comunicar. Durante
el proceso de creación de la revista NM, surgió la
intriga sobre esta técnica.
Todo aquel que tenga una cámara de fotos con modo
manual, un poco de ingenio y creatividad puede pintar
con el nuevo pincel sobre un lienzo digital. Calquier
fuente de luz es válida para realizar un fisiograma.
Los valores de diafragma y velocidad de exposición
dependen de la intensidad de la fuente de luz.
80
Experimento: Novos materiais.
Agora xa sabedes, animádevos co novo lapis. Facede as
vosas probas, como unha vez as fixo Pablo Picasso,
buscade luces e debuxade.
NM xa experimentou, e os resultados foron do máis
satisfactorios. O proceso resultou tan produtivo como
divertido.
Ahora ya sabéis, animaos con el nuevo lápiz. Haced
vuestras pruebas, como una vez las hizo Pablo Picasso,
buscad luces y dibujad.
NM ya experimentó, y los resultados fueron de lo
más satisfactorios. El proceso resultó tan productivo
como divertido.
81
Durante siglos, los seres humanos han buscado
una relación entre la música, el color y la forma.
Newton creía que el espectro poseía siete colores
discretos, que se correspondían de una manera
desconocida pero sencilla con las siete notas de
la escala diatónica. Goethe y Rousseau también
aportaron sus teorías y resulta admirable la obra
de Kandinsky cargada de diferentes matices
tonales fruto de la sinestesia del autor.
Emoción acústica e sensibilidade gráfica, ¿como deseñar o intanxible?
Gráfica Musical
Durante séculos os seres humanos buscaron
unha relación entre a música, a cor e a forma.
Newton cría que o espectro tiña sete cores
discretas que se correspondían dunha maneira
descoñecida pero sinxela coas sete notas da
escala diatónica. Ghoethe e Rousseau tamén
aportaron a súas teorías e é admirable a obra de
Kandinsky ateigada de distintos matices tonais,
froito da sinestesia do autor.
Emoción acústica y sensibilidad gráfica, ¿como diseñar lo intangible?
Artigo de Ana Miranda
82
Xenakis creou un nexo de unión entre a música,
a física, as matemáticas e a arquitectura no
seu concepto de música estocástica, xerando
novos códigos gráficos alleos ós dunha partitura
propiamente dita. John Cage tamén xeraba de
forma aleatoria novas grafías e sistemas de
notación para as súas experiencias sonoras. Claro
exemplo, a súa obra para piano 4´ 33´´ na que
o moi coñecido pianista David Tudor séntase en
silencio fronte ó piano durante catro minutos trinta
e tres segundos exactos.
Pódese considerar a obra destes compositores
máis que unha composición ó uso, una forma de
deseño, na que traballan cun concepto (melodía,
silencio, son, atonalidade…) coa intención de
comunicar unha mensaxe ou idea e xerar unha
resposta ou sensación no ouvinte.
Xenakis creó un nexo de unión entre la música,
la física, las matemáticas y la arquitectura en su
concepto de música Estocástica generando nuevos
códigos gráficos distantes a los de una partitura
propiamente dicha. John Cage también generaba
de forma aleatoria nuevas grafías y sistemas de
notación para sus experiencias sonoras. Claro
ejemplo, su obra para piano 4´ 33´´ en la cual el
muy conocido pianista David Tudor se sienta en
silencio frente al piano durante cuatro minutos
treintaitres segundos exactos.
Se puede considerar la obra de estos
compositores más que una composición al uso,
una forma de diseño, en la que trabajan con un
concepto (melodía, silencio, sonido,atonalidad…)
con la intención de comunicar un mensaje o idea y
generar una respuesta o sensación en el oyente.
Silencio
Límpio, puro, vacío, aire, en blanco...
Límpo, puro, valeiro, aire, en branco...
83
Redonda
Branca
Negra
Corchea
Semicorchea
Fusa
Semifusa
Por un momento imaxinemos como poderían
comunicarse ou entenderse o Deseño e a Música.
En realidade ambas disciplinas parten dunha
idea creativa de representación e transmisión
de sensacións que se modelan cunha serie de
conceptos técnicos. Ambas teñen forma e contido,
estruturas e movementos para intentar xerar un
tipo de resposta na percepción do espectador,
emotiva, sensible, polémica…
Deseño dos signos musicáis pola duración das notas. Como na imaxe, a súa duración ríxese polo concepto dobre-metade.
Diseño de los signos musicales en función de la duración de las notas. Como en la imagen, su duración se rige por el concepto doble-mitad .
A redonda é o signo musical que máis dura. A branca dura
a metade da redonda, a negra dura a metade da branca , a
corchea dura a metade da negra, a semicorchea dura a meta-
de da corchea, a fusa a metade da semicorchea e a semifusa
a metade da fusa. Este concepto ríxese dentro do compás que
marcará a velocidade das mesmas no tempo. La redonda es
el signo musical que más dura. La blanca dura la mitad de
la redonda, la negra dura la mitad de la blanca, la corchea
dura la mitad de la negra, la semicorchea la mitad de la
corchea ,la fusa la mitad de la semicorchea y la semifusa la
mitad de la fusa. Este concepto se rige dentro del compás
que marcará la velocidad de la mismas en el tiempo.
Por un momento imaginemos como podrían
comunicarse o entenderse el Diseño y la Música.
En realidad ambas disciplinas parten de una
idea creativa de representación y transmisión
de sensaciones que se modelan con una serie
de conceptos técnicos. Ambas tienen forma y
contenido, estructuras y movimientos para intentar
generar un tipo de respuesta en la percepción del
espectador, emotiva, sensible, polémica…
84
Conceptos como ton e harmonía foron unha
herdanza que a música fixo á pintura e como
consecuencia ó deseño. O mesmo ocorre coa
chamada en música escala cromática e o seu xogo
de semitóns tonais.
Contraste, ritmo, textura, tensión e composición
son conceptos que dan forma tanto á música
como ó deseño. Poderíamos chegar a comparar
os intervalos dunha liña melódica coa expresividade
dunha liña gráfica, as súas partes grosas (potente,
grave) e as máis tenues e finas (suave, agudo).
b b b b b b b# # # # # # #
Como na cor as notas cambian a súa tonalidade, se son bemoles ou sostidas a súa calidade tonal subirá ou baixará un semitón da nota natural.
Como en el color las notas cambian su tonalidad, si son bemoles o sostenidas su calidad tonal subirá o bajará un semitono de la nota natural .
Conceptos como tono y armonía fueron una
herencia que la música hizo a la pintura y como
consecuencia al diseño. Lo mismo ocurre con la
llamada en música escala cromática y su juego de
semitonos tonales.
Contraste, ritmo, textura, tensión y composición
son conceptos que dan forma tanto a la música
como al diseño. Podríamos llegar a comparar los
intervalos en una línea melódica con la expresividad
de una línea gráfica, sus partes gruesas (potente,
grave) y las más tenues y finas (suave, agudo).
85
87
89
ainda que pareza silenciosa a evolucion pode chegar a ser agresiva.A moda é un claro indicativo da sociedade. A cultura, a economía, os costumes, a arte, a tecnoloxía, todo se reflicte na roupa ou nos peiteados.
La moda es un claro indicativo de la sociedad. La cultura, la economía, las costumbres, el arte, la tecnología, todo se refleja en la ropa o en los peinados.
´
´
_Fot
ógra
fa: V
erón
ica
Lago
Fra
nco
/ M
odel
o: Ju
lieta
Var
gas
Gar
cía
91
Avanzamos Tan rapido que
o presente x a forma parte do
noso pasado.
A tecnoloxía axudou en gran medida a que a situación actual sexa a que é, xa que o descubrimento de novos materiais ou a inclusión da tecnoloxía informática empuxou a moda nun sentido tremendamente futurista.
La tecnología ayudó en gran medida a que esta situación actual sea la que es, ya que el descubrimiento de nuevos materiales o la inclusión de tecnología informática empujó a la moda en un sentido tremendamente futurista.
´Avanzamos Tan
rapido que o presente x a
forma parte do noso pasado.
_Fot
ógra
fa: V
erón
ica
Lago
Fra
nco
/ M
odel
o: C
rist
ina
de la
s H
eras
Cam
inos
.
O consumidor está tan influenciado pola moda, que o fabricante está obrigado a cambiar ou renovar constantemente o produto para lograr satisfacer as novas necesidades que se crean na sociedade de consumo.
El consumidor está tan influenciado por la moda, que el fabricante está obligado a cambiar o renovar el producto para satisfacer las nuevas necesidades que se crean en la sociedad de consumo.
O mundo consume produtos E servizos a un ritmo insostible._Artigo de Verónica Lago Franco
O mundo consume produtos E servizos a un ritmo insostible.
_Fot
ógra
fa: J
ulie
ta V
arga
s G
arcí
a /
Mod
elo:
Ver
ónic
a La
go F
ranc
o.
95
98
99
¡Pocoyizarse está de moda!
Mostrámosvos os realizadores da revista NM creados coa nova aplicación de Pocoyó para Facebook e Messenger, coa que podes crearte a ti mesmo adaptado ao mundo de Pocoyó.
¡Pocoyizarse está de moda!
Os mostramos a los realizadores de la revista NM creados con la nueva aplicación de Pocoyó para Facebook y Messenger, con la que puedes crearte a ti mismo adaptado al mundo de Pocoyó.
_Artigo de Verónica Lago Franco.
Os
nosos
datos
Rapaza con xenio, pero cunha grande sensibilidade, non poderás evitar botarlle unha ollada os seus traballos.Chica con carácter, pero con una gran sensibilidad, no podrás evitar hecharle un vistazo a sus trabajos.
Idade: 20Email: al_go@hotmail.com
Ana Miranda
O seu forte é o manual, cun toque de personalidade infantil. Asegúroche que non te deixará indiferente.Su fuerte es lo manual, con un toque de personalidad infantil. Te aseguro que no te dejará indiferente.
Idade: 29Email: Ana.l.miranda@hotmail.com
Deixou a un lado o baile clásico polo deseño gráfico, esta rapaza é todo arte.
Dejó a un lado el baile clásico por el diseño gráfico, esta chica es todo arte.
Idade: 20Email: Afveiga@hotmail.com
Alba Gómez Ángela Fdez
Testa tola, sendo a cor a súa debilidade, perfecta para alegrarche o día.
Cabeza loca, siendo el color su debilidad, perfecta para alegrarte el día.
Idade: 21Email: jululita@hotmail.com / www.julietavargas.com
Laura Ferreiro
Enxeniosa e despreocupada, sempre te sorprenderá cun bo traballo no último intre.
Ingeniosa y despreocupada, siempre te sorprenderá con un buen trabajo en el último momento.
Idade: 21Email: lau_art@hotmail.es
O mozo do equipo!. Sen dubida a súa imaxinación e eficiencia fan efecto.
¡El chico del equipo!. Sin duda su imaginación y su eficiencia hacen efecto.
Idade: 29Email: miguelangelbarreirovilarinho@yahoo.com.br
Julieta Vargas Miguel Barreiro
Mmm... ¿preparado para a alouminar a sutileza nos seus traballos? !Unha apaixoada ó mais puro estilo victoriano!Mmm...¿preparado para acariciar su sutileza en sus trabajos? ¡Una apasionada al más puro estilo victoriano!.
Idade: 22Email: rocio.ad@hotmail.com
Verónica Lago
Estupenda e fantástica ó igual que este artigo. ¿Alguén dubida quen o fixo?
Estupenda y fantástica al igual que este artículo.¿Alguien duda quien lo hizo?
Idade: 25Email: vero_lago22@hotmail.comwww.veronicalago.com
Coordinador da revista NM
Rocío Álvarez
Cruz Lago
Coordinador da revista NM
Salvador Guinart
101
NM Notas á Marxe
No terceiro curso os alumnos xa están alcanzando unha madurez técnica e conceptual notable, pero sobe todo senten a necesidade de empezar a desenvolver e expresar xa as súas propias ideas e inquietudes. Por iso, este número de NM esta formado primordialmente por artigos que os alumnos crearon libremente, como achegas persoais á revista. E mostran un variado espectro de temas e tons. Desde o irónico ao poético, desde o social ao persoal, desde o reflexivo ao puramente festivo, o seu mundo é amplo e móstrase de formas ricas e variadas, pero sempre co deseño gráfico como linguaxe fundamental.
O traballo de creación de artigos, deseño e maquetación da revista elaborouse na materia “Maquetación: Deseño de revistas”, impartida polo profesor José Antonio Cruz Lago. Os contidos que non son traballos libres proveñen dos exercicios realizados na materia “Proxectos II”, a cargo do profesor Salvador Guinart Rovira, agás onde esté indicado de forma específica.
Páx. 8 Quen anda aí?.Traballo libre.Un dos principais valores da Escola de Arte e Superior de Deseño “Ramón Falcón” é, sen dúbida, o seu alumnado. É a materia prima da que se alimenta. Fiel reflexo dunha sociedade complexa e variada, nas aulas e espazos da Escola conviven un gran número de estilos e pensamentos. Esta mestura heteroxénea pero harmónica convértese nun fluxo de intercambio continuo de ideas e coñecementos, de influencias e relacións. O resultado é que a Escola presenta unha paisaxe humana rico, creativo e tolerante. Todo o mundo ten cabida e cada cal pode mostrarse como é, porque deste xeito, todos saen gañando. Quen anda aí? Quen queira, todos estades invitados.
Páx. 14Os sete pecados capitais do deseño Traballo libre.Dentro do proceso de aprendizaxe do deseño un dos valores fundamentais que deben desenvolverse é a conciencia crítica, a capacidade de analizar e comprender o significado profundo das propostas que se realizan, máis alla da mera solución formal e do seu contido inmediato. Esta actitude debe aplicarse tanto aos deseños que nos rodean como, de xeito moi especial, ao propio traballo. Ter unha resposta activa fronte ao mundo, ser receptivo e aprender para ser capaz de adoptar unha posición crítica, construtiva e persoal. Se a esta actitude engádense ademais unhas pingas de humor intelixente e irónico, o resultado é este repaso aos sete pecados capitais do deseño.
Páx. 18RecrearteTemporización: 1º cuadrimestre.A historia da arte e do deseño é unha fonte inesgotable de información e de inspiración. Recrear as obras do pasado permite aos novos deseñadores comprender máis profundamente as razóns que levaron aos seus autores a realizalas: o uso da luz e da cor, as técnicas pictóricas ou escultóricas, a expresividade do rostro, a importancia do fondo, a composición, a perspectiva, a imaxinación e tantos outros aspectos que poden enriquecer os seus recursos creativos. Neste caso, a fotografía é a linguaxe elixida para recibir esta penúltima lección dos xenios do pasado. Os modelos son eles mesmos, e os materiais empregados aqueles que tiñan ao seu ao redor. Cun pouco de enxeño un papel engurrado é o máis luxoso dos traxes, un cartón enrolado e pintado unha coroa faraónica, e un espello roto ofrece a visión poliédrica dos cubistas.
Pag. 28Gig PostersTemporización: 2º cuadrimestre. Ao longo dos anos que os alumnos pasan na Escola teñen a oportunidade de coñecer e practicar moitas técnicas que non pertencen estritamente ao campo do deseño gráfico pero que poden incorporarse a el para enriquecelo e facelo variado. Gravado, serigrafía, fotografía, técnicas pictóricas e debuxo técnico incorpóranse aos seus recursos. A creatividade de cada un vese potenciada ao poder manifestarse nun rango maior de rexistros técnicos e expresivos. Neste caso é a serigrafía, aprendida durante o segundo curso, a técnica aplicada. Tratábase de deseñar un cartel musical, para ser impreso a dous ou tres tintas na propia escola, xogando con imaxes sinxelas de forte carga simbólica que expresasen o estilo do grupo anunciado. Hai que destacar neste punto a inestimable colaboración do profesor Suso Pardo, titular de Tecnoloxía das Artes Gráficas, sen cuxos coñecementos, paciencia e continuo bo humor fose imposible conseguir uns resultados con tanta calidade e variedade.
Páx. 35Á rica tipografíaTraballo libreQue tal un pequeno tentempié tipográfico?. Este artigo é unha pequena broma gráfico-gastronómica que ofrece unha carta cun variado menú de letras como un dos principais alimentos dos que se nutren os deseñadores gráficos no seu traballo habitual.
Páx. 40Servilletas con arteTraballo libre.Un dos descubrimentos que fan
os alumnos de deseño gráfico a medida que avanzan os cursos e senten cada vez máis implicados no seu traballo é que ser deseñador non é tanto un oficio como unha condición. Non é un traballo con horario fixo, un é deseñador todo o día. Míranse as cousas con outros ollos, cun criterio estético e analítico. O mundo enteiro convértese nun campo de aprendizaxe e experimentación. Calquera momento é bo para probar cousas, para expresarse. Neste caso, calquera tempo morto nun bar, calquera soporte.
Páx. 44NostalxiaColaboradora invitada.O deseño gráfico móvese nunha ambigua franxa da creación que se atopa entre o utilitario e o artístico. Cumpre unha clara misión de hixiene na comunicación social, pero tamén é un vehículo de expresión persoal de cada deseñador. O correcto equilibrio entre ambos os extremos asegura eficacia e beleza. Esta dobre condición do deseño gráfico convérteo nunha ferramenta indispensable para elaborar mensaxes en moitos campos da sociedade, e tamén propicia moitos puntos de contacto do deseñador con outras formas de expresión artística, como pode ser a literatura, o cine ou a música.Da amizade entre unha alumna da Escola e unha nova escritora naceu esta colaboración. A suxestiva prosa poética de Paula Pérez encontro a súa perfecta plasmación gráfica nunha reportaxe maquetada e ilustrada por Ángela Fernández. Duas linguaxes que se funden nunha obra mixta que potencia a expresividade e o pracer estético.
Páx. 50Raiando celuloideTraballo libre.O deseñador gráfico é, case por definición, un ser curioso e creativo. Sempre se está preguntando de cantos xeitos diferentes pode comunicar algo, que potencial expresivo ten cada obxecto, como se poden mesturar as diferentes técnicas para conseguir novos resultados. E cada resposta que obtén ás súas preguntas convértese en fonte de novas preguntas que lle permiten seguir investigando e experimentando. Nada é o que é, sempre é posible (e conveniente) darlle a volta e descubrir como é do reves.Nesta reportaxe móstrase que ocorre cando unha deseñadora atopa unha vella lata de película cinematográfica: un material que estaba xa case morto revive nun festival de formas, cores e texturas.
Páx. 56Clase de escenografía.Temporización: 2º cuadrimestre.Pode ocorrer que a Escola compórtese ás veces como unha especie de campá de cristal
protectora que protexa e aisle aos alumnos do exterior, un espazo seguro onde a realidade apenas ten acceso. Para evitar que isto ocorra e para conseguir que os alumnos teñan unha visión realista de que tipo de traballos deberán realizar unha vez acabados os seus estudos búscase sempre establecer colaboracións con profesionais doutros campos que estean realizando un labor creativo xa plenamente integrada na sociedade. A materia “Escenografía e gráfica da contorna”, impartida por Marita Fernández, leva varios anos deseñando e construíndo os decorados e a gráfica promocional de obras teatrais interpretadas polo Aula de Formación Teatral do Concello de Lugo.Deste xeito os alumnos enfróntanse á necesidade de establecer un diálogo con creadores doutros campos, de entender as súas visións e as súas necesidades. Solucionar estes problemas sen dúbida enriquece os seus recursos e prepáraos para afrontar mellor calquera situación en que poidan atoparse no seu futuro profesional.
Páx. 64Sinal de cambioTraballo libre.Esta reportaxe ofrece, mediante unha linguaxe gráfica moi específico (a señalética) unha visión sintética e divertida de como a introdución do dixital alterou o noso mundo. A conclusión á que chega é que non se trata tanto dunha substitución radical como dunha evolución continua, o que implica diferentes graos de coexistencia de elementos analóxicos e dixitais. Mediante tríadas de iconas señaléticos móstrase esta progresión en moitos campos da nosa vida cotiá
Páx. 68Carteis tipográficosTemporización: 1º cuadrimestre.Traducir a nivel visual conceptos abstractos é un reto ao que se enfronta constantemente calquera deseñador gráfico. Se se lle pon como condición que utilice exclusivamente letras o problema complícase. Pero se unha vez conseguiuno pídeselle que lle da volta aos recursos plásticos que utilizou para volver dicir o mesmo a solución parece imposible. Dalgún xeito, parafraseando a Lampedusa, trátase de “cambialo todo para que todo siga igual”. Esta é a maxia do deseño gráfico: a súa infinita versatilidade. Poder dicir o mesmo de xeito totalmente diferente, poder dicir cousas diferentes con case o mesmo, poder dicilo case todo, intentar dicilo todo do mellor xeito posible.
Páx. 72Horóscopo Pantone 2010Traballo libre.Pequeno divertimento esotérico cheo de chiscadelas á vida cotiá dun estudante de deseño. E
si, efectivamente, en casa do deseñador dixital, culler de pau.
Páx. 74Sopa tipográficaTraballo libre.Seguindo na sección de pasatempos, unha sopa de letras con moita sustancia. Porque as letras son unhas formas tan poderosas que poden construírse case con calquera materia prima.
Páx. 76O novo lapis: a luzTraballo libre.Aínda que pareza paradoxal, no campo do deseño gráfico hai que aprender dos erros cometidos para poder volvelos a cometer. Unha fotografía disparada cun tempo de exposición demasiado longo seguramente lle parecerá un fracaso a quen soamente espere dela que mostre de forma realista o motivo que ten diante. Pero quen sexa capaz de mirala con ollos desprejuiciados e sensibles á beleza abstracta poderá apreciar unha imaxe nova feita de luces e cores sorprendentes. Aprender como se produciu o “erro” permitirá descubrir un mundo creativo pleno de posibilidades expresivas. Esta é unha pequena mostra.
Páx. 82Gráfica musicalTraballo libreEste artigo trata sobre un tema fascinante: a relación sinestésica entre a música e o visual. Sons que suxiren cores, cores que suxiren sons. Figuras que crean ritmos, melodías que parecen debuxar formas. Todo o artigo está composto como unha pequena sinfonía visual.
Páx. 86“Making of” NMTraballo libreUn sorprendente cómic que conta, con humor e rigor, todo o proceso de realización do segundo número de NM Necesita Mellorar
Páx. 90FuturoTraballo libre.Tres simples e contundentes mensaxes que pretenden espertar a nosa conciencia crítica ante o mundo que nos rodea.
Páx. 98Aldeia ás escurasTraballo libre.Tras o apagamento analóxico, cando todo parece quedar ás escuras, se tes un pouco de paciencia e deixas que os ollos afáganse á escuridade, descubrirás a profunda beleza do mundo.(Ilustración de Miguel Barreiro).
NM Notas al Margen
En el tercer curso los alumnos ya están alcanzando una madurez
102
técnica y conceptual notable, pero sobe todo sienten la necesidad de empezar a desarrollar y expresar ya sus propias ideas e inquietudes. Por ello, este número de NM esta formado primordialmente por artículos que los alumnos han creado libremente, como aportaciones personales a la revista. Y muestran un variado espectro de temas y tonos. Desde lo irónico a lo poético, desde lo social a lo personal, desde lo reflexivo a lo puramente festivo, su mundo es amplio y se muestra de formas ricas y variadas, pero siempre con el diseño gráfico como lenguaje fundamental.
El trabajo de diseño y maquetación se elaboró en la asignatura “Maquetación: Diseño de revistas”, impartida por el profesor José Antonio Cruz Lago. Los contenidos que no son trabajos libres provienen de los ejercicios realizados en la asignatura “Proyectos II”, a cargo del Salvador Guinart Rovira, excepto donde esté indicado.
Páx. 8 ¿Quién anda ahí?.Trabajo libre.Uno de los principales valores de la Escola de Arte e Superior de Deseño “Ramón Falcón” es, sin duda, su alumnado. Es la materia prima de la que se alimenta. Fiel reflejo de una sociedad compleja y variada, en las aulas y espacios de la Escola conviven un gran número de estilos y pensamientos. Esta mezcla heterogénea pero armónica se convierte en un flujo de intercambio continuo de ideas y conocimientos, de influencias y relaciones. El resultado es que la Escola presenta un paisaje humano rico, creativo y tolerante. Todo el mundo tiene cabida y cada cual puede mostrarse como es, porque de esta manera, todos salen ganando. ¿Quién anda ahí? Quien quiera, todos estáis invitados.
Páx. 14Los siete pecados capitales del diseño Trabajo libre.Dentro del proceso de aprendizaje del diseño uno de los valores fundamentales que deben desarrollarse es la conciencia crítica, la capacidad de analizar y comprender el significado profundo de las propuestas que se realizan, más alla de la mera solución formal y de su contenido inmediato. Esta actitud debe aplicarse tanto a los diseños que nos rodean como, de manera muy especial, al propio trabajo. Tener una respuesta activa frente al mundo, ser receptivo y aprender para ser capaz de adoptar una posición crítica, constructiva y personal. Si a esta actitud se añaden además unas gotas de humor inteligente e irónico, el resultado es este repaso a los siete pecados capitales del diseño.
Páx. 18RecrearteTemporización: 1º cuatrimestre.La historia del arte y del diseño es una fuente inagotable de información y de inspiración. Recrear las obras del pasado permite a los jóvenes diseñadores comprender más profundamente las razones que llevaron a sus autores a realizarlas: el uso de la luz y del color, las técnicas pictóricas o escultóricas, la expresividad del rostro, la importancia del fondo, la composición, la perspectiva, la imaginación y tantos otros aspectos que pueden enriquecer sus recursos creativos. En este caso, la fotografía es el lenguaje elegido para recibir esta penúltima lección de los genios del pasado. Los modelos son ellos mismos, y los materiales empleados aquellos que tenían a su alrededor. Con un poco de ingenio un papel arrugado es el más lujoso de los trajes, un cartón enrollado y pintado una corona faraónica, y un espejo roto ofrece la visión poliédrica de los cubistas.
Pag. 28Gig PostersTemporización: 2º cuadrimestre. A lo largo de los años que los alumnos pasan en la Escuela tienen la oportunidad de conocer y practicar muchas técnicas que no pertenecen estrictamente al campo del diseño gráfico pero que pueden incorporarse a él para enriquecerlo y hacerlo variado. Grabado, serigrafía, fotografía, técnicas pictóricas y dibujo técnico se incorporan a sus recursos. La creatividad de cada uno se ve potenciada al poder manifestarse en un rango mayor de registros técnicos y expresivos. En este caso es la serigrafía, aprendida durante el segundo curso, la técnica aplicada. Se trataba de diseñar un cartel musical, para ser impreso a dos o tres tintas en la propia escuela, jugando con imágenes sencillas de fuerte carga simbólica que expresaran el estilo del grupo anunciado. Hay que destacar en este punto la inestimable colaboración del profesor Suso Pardo, titular de Tecnología de las Artes Gráficas, sin cuyos conocimientos, paciencia y continuo buen humor hubiera sido imposible conseguir unos resultados con tanta calidad y variedad.
Páx. 35A la rica tipografíaTrabajo libre.¿Qué tal un pequeño tentempié tipográfico?. Este artículo es una pequeña broma gráfico-gastronómica que ofrece una carta con un variado menú de letras como uno de los principales alimentos de los que se nutren los diseñadores gráficos en su trabajo habitual.
Páx. 40Servilletas con arteTrabajo libre.Uno de los descubrimientos que
hacen los alumnos de diseño gráfico a medida que avanzan los cursos y se sienten cada vez más implicados en su trabajo es que ser diseñador no es tanto un oficio como una condición. No es un trabajo con horario fijo, uno es diseñador todo el día. Se miran las cosas con otros ojos, con un criterio estético y analítico. El mundo entero se convierte en un campo de aprendizaje y experimentación. Cualquier momento es bueno para probar cosas, para expresarse. En este caso, cualquier tiempo muerto en un bar, cualquier soporte.
Páx. 44NostalgiaColaboradora invitada.El diseño gráfico se mueve en una ambigua franja de la creación que se encuentra entre lo utilitario y lo artístico. Cumple una clara misión de higiene en la comunicación social, pero también es un vehículo de expresión personal de cada diseñador. El correcto equilibrio entre ambos extremos asegura eficacia y belleza. Esta doble condición del diseño gráfico lo convierte en una herramienta indispensable para elaborar mensajes en muchos campos de la sociedad, pero también propicia muchos puntos de contacto del diseñador con otras formas de expresión artística, como puede ser la literatura, el cine o la música.De la amistad entre una alumna de la Escuela y una joven escritora nació esta colaboración. La sugerente prosa poética de Paula Pérez encontro su perfecta plasmación gráfica en un reportaje maquetado e ilustrado por Ángela Fernández. Dos lenguajes que se funden en una obra mixta que potencia la expresividad y el placer estético.
Páx. 50Rayando celuloideTrabajo libre.El diseñador gráfico es, casi por definición, un ser curioso y creativo. Siempre se está preguntando de cuántas maneras diferentes puede comunicar algo, qué potencial expresivo tiene cada objeto, cómo se pueden mezclar las diferentes técnicas para conseguir nuevos resultados. Y cada respuesta que obtiene a sus preguntas se convierte en fuente de nuevas preguntas que le permiten seguir investigando y experimentando. Nada es lo que es, siempre es posible (y conveniente) darle la vuelta y descubrir como es del reves.En este reportaje se muestra que ocurre cuando una diseñadora encuentra una vieja lata de película cinematográfica: un material que estaba ya casi muerto revive en un festival de formas, colores y texturas.
Pág. 56Clase de escenografíaTemporización: 2º cuatrimestre.Puede ocurrir que la Escuela se
comporte a veces como una especie de campana de cristal protectora que proteja y aisle a los alumnos del exterior, un espacio seguro donde la realidad apenas tiene acceso. Para evitar que esto ocurra y para conseguir que los alumnos tengan una visión realista de qué tipo de trabajos deberán realizar una vez acabados sus estudios se busca siempre establecer colaboraciones con profesionales de otros campos que estén realizando una labor creativa ya plenamente integrada en la sociedad. La asignatura “Escenografía y gráfica del entorno”, impartida por Marita Fernández, lleva varios años diseñando y construyendo los decorados y la gráfica promocional de obras teatrales interpretadas por el Aula de Formación Teatral del Concello de Lugo.De esta manera los alumnos se enfrentan a la necesidad de establecer un diálogo con creadores de otros campos, de entender sus visiones y sus necesidades. Solucionar estos problemas sin duda enriquece sus recursos y los prepara para afrontar mejor cualquier situación en que puedan encontrarse en su futuro profesional.
Pág. 64Señal de cambioTrabajo libre.Este reportaje ofrece, mediante un lenguaje gráfico muy específico (la señalética) una visión sintética y divertida de como la introducción de lo digital ha alterado nuestro mundo. La conclusión a la que llega es que no se trata tanto de una sustitución radical como de una evolución continua, lo que implica diferentes grados de coexistencia de elementos analógicos y digitales. Mediante tríadas de iconos señaléticos se muestra esta progresión en muchos campos de nuestra vida cotidiana.
Pág. 68Carteles tipográficosTrabajo libre.Traducir a nivel visual conceptos abstractos es un reto al que se enfrenta constantemente cualquier diseñador gráfico. Si se le pone como condición que utilice exclusivamente letras el problema se complica. Pero si una vez lo ha conseguido se le pide que le de la vuelta a los recursos plásticos que ha utilizado para volver a decir lo mismo la solución parece imposible. De alguna manera, parafraseando a Lampedusa, se trata de “cambiarlo todo para que todo siga igual”. Ésta es la magia del diseño gráfico: su infinita versatilidad. Poder decir lo mismo de manera totalmente diferente, poder decir cosas diferentes con casi lo mismo, poder decirlo casi todo, intentar decirlo todo de la mejor manera posible.
Pág. 72Horóscopo Pantone 2010Trabajo libre.
Pequeño divertimento esotérico lleno de guiños a la vida cotidiana de un estudiante de diseño. Y sí, efectivamente, en casa del diseñador digital, cuchara de palo.
Pág. 74Sopa tipográficaTrabajo libre.Siguiendo en la sección de pasatiempos, una sopa de letras con mucha sustancia. Porque las letras son unas formas tan poderosas que pueden construirse casi con cualquier materia prima..
Pág. 76El nuevo lápiz: la luz.Trabajo libre.Aunque parezca paradójico, en el campo del diseño gráfico hay que aprender de los errores cometidos para poder volverlos a cometer. Una fotografía disparada con un tiempo de exposición demasiado largo seguramente le parecerá un fracaso a quien solamente espere de ella que muestre de forma realista el motivo que tiene delante. Pero quien sea capaz de mirarla con ojos desprejuiciados y sensibles a la belleza abstracta podrá apreciar una imagen nueva hecha de luces y colores sorprendentes. Aprender cómo se produjo el “error” permitirá descubrir un mundo creativo pleno de posibilidades expresivas. Esta es una pequeña muestra.
Pág. 82Gráfica musicalTrabajo libre.Este artículo trata sobre un tema fascinante: la relación sinestésica entre la música y lo visual. Sonidos que sugieren colores, colores que sugieren sonidos. Figuras que crean ritmos, melodías que parecen dibujar formas. Todo el artículo está compuesto como una pequeña sinfonía visual.
Pág. 86“Making of” NMTrabajo libre.Un sorprendente cómic que cuenta, con humor y rigor, todo el proceso de realización del segundo número de NM Necesita Mellorar.
Pág. 90FuturoTrabajo libre.Tres simples y contundentes mensajes que pretenden despertar nuestra conciencia crítica ante el mundo que nos rodea.
Pág. 98Aldea a oscurasTrabajo libre.Tras el apagón analógico, cuando todo parece quedar a oscuras, si tienes un poco de paciencia y dejas que los ojos se acostumbren a la oscuridad, descubrirás la profunda belleza del mundo.(Ilustración de Miguel Barreiro).
José Antonio Cruz LagoSalvador Guinart Rovira
103
104
105
Imaxes da exposición: presentación revista NM nº1 · 4 de Xuño 2009 · Capela de Santa María · Lugo
Imágenes de la exposición: presentación revista NM nº1 · 4 de Junio 2009 · Capilla de Santa María · Lugo
106
Agradecementos:
· Á Deputación Provincial de Lugo, ao INLUDES e ao Centro de Artesanía e Deseño por continuar confiando no noso proxecto.· A Manolo Lamas por confiar sempre no noso traballo.· A Suso Pardo, pola súa colaboración e apoio.. A Marita Fernández e ao Aula de Formación Teatral do Concello de Lugo.· A Antón Fortes, pola tradución da maioría dos textos.· A Mari Carmen, a nosa secretaria favorita, por levar o temón do barco.· E a todos aqueles que, dunha forma ou outra, participaron na realización da revista e confían en que siga adiante.
Agradecimientos:
· A la Diputación Provincial de Lugo, al INLUDES y al Centro de Artesanía y Diseño por continuar confiando en nuestro proyecto.· A Manolo Lamas por confiar siempre en nuestro trabajo. · A Suso Pardo, por su colaboración y apoyo.. A Marita Fernández y al Aula de Formación Teatral del Concello de Lugo.· A Antón Fortes, por la traducción de la mayoría de los textos. · A Mari Carmen, nuestra secretaria favorita, por llevar el timón del barco.· Y a todos aquellos que, de una forma o otra, participaron en la realización de la revista y confían en que siga adelante.
Imaxes da exposición: presentación revista NM nº1 · 4 de Xuño 2009 · Capela de Santa María · Lugo
Imágenes de la exposición: presentación revista NM nº1 · 4 de Junio 2009 · Capilla de Santa María · Lugo
Recommended