Espazo natural Costa de Oia

Costa de Oia

Inclúe a liña costeira entre Cabo Silleiro e A Guarda (concellos de Baiona, Oia, O Rosal e A Guarda) e unha ampla faixa marítima paralela á mesma.

CONCELLOS: Baiona, Oia, O Rosal e A Guarda

SUPERFICIE: 2.056,6 ha (475,4 terrestres e 1.581,2 acuáticas)

TIPO DE PROTECCIÓNProposto en 2011 como Lugar de importancia comunitaria (LIC) e Zona especial de conservación (ZEC).(pendente de aprobación)

Paralela á liña da costa e moi próxima a ela hai unha serie de montañas e serras: o monte de Santa Tegra (343 m), o monte de Torroso (368 m), a serra da Valga e a serra da Groba (654 m). Desde estes montes baixan cara ao mar, salvando grandes desniveis, pequenos ríos.

A costa, moi exposta, é rochosa practicamente en toda a súa extensión con algunhas pequenas praias e coídos. É unha costa rectilínea na que se aprecia unha ampla rasa de abrasión antigamente mergullada no mar e que emerxeu en épocas xeolóxicas recentes.

Nun percorrido entre Baiona e A Guarda o que máis chama a atención é a costa rochosa na que o mar bate sen descanso.

Vista das Illas Cíes e Estelas, desde o Cabo Silleiro

Cabo Silleiro e illas Carral e Polbeiras (Baiona)

Cabo Silleiro, co faro actual e os restos do antigo faro.

Cabo Silleiro.

Cabo Silleiro.

Cabo Silleiro.

Cabo Silleiro.

Rochas con fracturas e filóns

Cabo Silleiro.

Illas Polbeiras.

Cabo Silleiro. Coído.

Cabo Silleiro. Praia dos vidros, vestixios dun antigo vertedeiro de lixo.

Pena Rubia

Pena Rubia

Pena Rubia

Pena Rubia

Pena Rubia

Pena Rubia

Pena Rubia

Desembocadura do rego de Mougás.

Porto de Mougás (Oia).

Porto de Sanín

Viladesuso (Oia)

Punta Orelluda

Punta Orelluda coas illas Orelludas

Punta Orelluda

Punta Orelluda

Praia e porto de Oia

Praia e porto de Oia

Costa de Oia e montes da Valga

Rasa costeira na costa de Oia

Fonte das Mañas

Portocelo (O Rosal)

Portocelo

Portocelo

Costa da Guarda

FLORANo espazo mariño viven seres que desenvolven mecanismos para resistir os movementos do mar e o constante choque das ondas. As algas suxeitanse fortemente as pedras e déixanse mover ondeando os seus talos e frondes flexibles, ou desenvólvense apegadas ás pedras e nas pozas.

Golfos (Laminaria ochroleuca)

As algas medran ben ao abrigo das rochas na tranquilidade das pozas.

Algas calcárias

En terra desenvólvense especies resistentes á salinidade e á influencia dos ventos mariños como os liques ou tonas da pedra, o pirixel do mar ou a herba de namorar.

Herba de namorar e pirixel do mar

Na costa fórmanse matogueiras onde abondan toxos, breixos e outras especies resistentes ao sal e o vento. E tamén aparece algunha especie invasora como a unlla de león.

FAUNAOs animais agóchanse nas fendas e pozas das rochas (polbo, cangrexos, cóngaro, ourizo), entre as algas (maragotas, sargos, badexos) ou fíxanse ás rochas con dististos mecanismos (lapas, chuponas, caracolas, percebes, arneiróns...). En terra ocupan espazos abrigados entre as rochas, viven enterrados nos escasos lugares areosos ou son visitantes ocasionais, como as aves mariñas que as usan de pousadeiro

As pozas de marea son nichos de biodiversidade. Nelas podemos atopar ourizos, caracolas, peixes, lapas...

Percebes, mexillóns, arneiróns...

Chuponas (Anemonia sulcata)

Chupona (Actinia equina)

Grupo de gradicelas ou estrelas de mar nunha poza

Queimacasas, esponxas, mexillóns...

Gaivotas patiamarelas

Toda a zona é unha importante área de pesca e marisqueo (percebes, langosta, nécora, polbo...).

MONTAXE E FOTOS: Adela Leiro, Mon Daporta (maio 2012)