17.SISTEMA IMMUNITARIOA_anaya

8/2/2019 17.SISTEMA IMMUNITARIOA_anaya

1/79

17. GAIA

SISTEMA IMMUNITARIOA


2/79

0. SARRERA

Izaki bizidun guztiek osotasun biologikoadefendatzen dute inguruko eragile patogenougarien (birus, bakteria, onddo...) erasoetatik.

Horretarako sistema immunitarioa osatzenduten konplexutasun aldakorreko mekanismoakdituzte.

Sistemaren garapen handiena ornodunetan

lortzen da. Sistema hori aztertzen duen zientzia

IMMUNOLOGIA da.


3/79

1. ORGANISMOARENDEFENTSA-MEKANISMOAK

Izaki bizidunek inguruko eragile patogenoetatik(bakterioak, birusak, onddoak...) defendatzekomekanismoak dituzte; mekanismo horiekpatogenoak sartzea ekidin eta, sartzen badira,

suntsitu egiten dituzte. Mekanismo horiei immunitate-mekanismoak

deritze.

Mekanismook, bi talde nagusitan bereizditzakegu:

KANPOKO DEFENTSAK edo hesi pasiboak

BARRUKO DEFENTSAK


4/79

Gaixotasun infekzioso batzuk eta eragitendituzten organismoak

Birusek Baztanga edo nafarreria, herpesa,

gripea, meningitisa, pneumonia,poliomelitisa, amorrua, errubeola, HIESa,ebola.

Bakterioek Antraxa, botulismoa, bruzelosia, izurribubonikoa, kolera, difteria, disenteria,

gonokozia, legionarioen gaitza,legenarra, meningitisa, pneumonia,sukar erreumatikoa, salmonela, sifilia,tetanoa, trakoma, tuberkulosia, sukartifoideoa.

Protozooek Disenteria amebikoa, malaria, loarengaitza.

Onddoek Ezkabia, atleta-oina, kandidiasia.


5/79

1.1. KANPOKO DEFENTSAK

Organismoaren lehenengo defentsa-lerroa

dira.

Ez dira espezifikoak, hots, edozeingermenengan eragiten dute.

3 motakoak:A) MEKANISMO FISIKOAK (egiturazkoak etamekanikoak)

B) MEKANISMO BIOKIMIKOAK

C) MEKANISMO MIKROBIOLOGIKO (edoEKOLOGIKOAK)


6/79


7/79

A) MEKANISMO FISIKOAK

Larruazala eta mukosak. Mukosak kanpoarekin

kontaktuan (larruazala) edota komunikaturikdauden aparatuetan agertzen dira (digestio-,arnas-, ugal- eta iraitz-aparatua). Egiturazkomekanismoak dira.

Kanporatze-sistema mekanikoak.Mikroorganismo edo bestelako partikula arrotzakherrestan eramaten dituzten mekanismoak, halanola, arnas-aparatuko zilioak, hesteetakomugimendua, gernuaren isuria gernu-bidean

zehar...


8/79

B) MEKANISMO KIMIKOAK ETABIOKIMIKOAK

Zenbait substantzia eta jariakinek germenaksuntsitu edo garapena ekiditen dute.

Lisozima: listuan, malkoetan, sudurreko mukietan etahaurdun dagoen emakumearen gernuan agertzen da.Bakterio-horma apurtzen du.

Gantz azido eta azido laktikoa: azaleko guruinekjariatzen dituzte, eta pHa jaisterakoen mikroorganismoenhazkundea oztopatzen dute.

Urdaileko zuku gastrikoak azido klorhidrikoa dauka,

elikagaietan egon litezkeen patogenoak akabatuz. Aldiz,duodenoko jariakina alkalinoa da ( pH 8).

Baginako jariakin azidoa


9/79

B) MEKANISMO MIKROBIOLOGIKOAK

Mekanismo ekologikoak ere esaten zaie.

Bai larruazalean, bai arnas- zein digestio-aparatuetan bakterio-flora autoktonoa dugu,sinbiosian zein komentsalismoan bizi direnak gurebaitan.

Flora horrek organismo patogenoen garapenasaihesten duten substantziak sortzen ditu, edotaorganismo horiekin lehiatzen da elikagaiak lortzeko.


10/79

1.2. BARRUKO DEFENTSAK.SISTEMA IMMUNITARIOA

Izaki bizidunak defendatzeko, barruan sartzendiren kanpoko substantzia arrotzak(antigenoak) ukatzeko mekanismoei sistemaimmunitario deritze.

Patogenoak edo substantzia arrotzak lehenengodefentsa-lerroa zeharkatzen duenean aktibatzenda. Sistema immunitarioak antigenoren batantzematen duenean erantzun immunitarioa

aktibatuko da. Hau bi motatakoa izan daiteke:A) BEREZKO ERANTZUN IMMUNITARIOA edo EZ-ESPEZIFIKOA

B) MOLDAERAZKO ERANTZUN IMMUNITARIOA edo

ESPEZIFIKOA


11/79

A) ERANTZUN IMMUNITARIO EZ-ESPEZIFIKOA

Bigarren defentsa-lerroa kontsidera daiteke.

Organismo barruan sartzen den edozeinpatogenoren aurka egiten du,espezifikotasunik gabe.

Erantzun oso azkarra da. 4 defentsa mota:

HANTURA edo inflamazioa.

FAGOZITOAK SISTEMA OSAGARRIAK

INTERFERONAK


12/79

A) ERANTZUN IMMUNITARIO ESPEZIFIKOA

Hirugarren defentsa-lerroa kontsideradaiteke.

Erantzuna eragin duen antigenoaren aurka

baino ez du jarduten; espezifikoa da, beraz. Erantzun immunitario espezifikoa linfozito

izeneko zelulek ematen dute eta horiekaskatutako molekula batzuek (antigorputzak,zitokinak,...).
http://eu.wikipedia.org/wiki/Zitokinahttp://eu.wikipedia.org/wiki/Zitokina


13/79

Erantzun espezifikoa 2 motatakoa izan daiteke:

A) ERANTZUN HUMORALA

Odol-plasman globulina mota berezia dago,immunoglobulina (Ig) edo antigorputzizenekoak. Erantzun humorala antigorputzbidezko erantzun inmunitarioa da.

Linfozitoek agente erasotzailea deuseztukoduten antigorputzak sortzen ditu.

Sistema immunitarioak antigenoaren aurkakoantigorputz espezifikoak sortzen ditu; hauek

berarekin lotu eta inaktibatu egiten dute,errazago suntsitzeko.


14/79

B) ERANTZUN ZELULARRA

Kasu honetan zelulak eurak erasotzen dutepatogenoa zuzenean.

Sistema immunitarioak zelula espezializatuaksortzen ditu. Zelula horiek antigenoa eta horrekinfektaturiko zelulak suntsitzen ditu.


15/79

Erantzunaren ezaugarriak hauek dira:

1.- Espezifikotasuna

Antigeno bakoitzak mintzean bera identifikatzeko eta

berarekin espezifikoki lotzeko moduko hartzaileak garatudituen linfozitoa(k) baino ez du estimulatzen.

2.- Klonaltasuna

Linfozitoa aktibatzen denean, ugaldu eta genetikoki

berdin-berdinak diren linfozito kantitate handia sortzen du,eta hauek, hortaz, hartzaile berberak dituzte.

3.- Autotolerantzia

Inmunitate-sistemak, indibiduoaren garapenaren

lehenengo faseetan, berea dena eta ez dena bereitzenikasten du, bere osagaiei eraso ez egiteko.

Bereizte-sisteman akatsak daudeneangaixotasun autoimmuneak agertzen dira.
http://eu.wikipedia.org/wiki/Gaixotasun_autoimmunehttp://eu.wikipedia.org/wiki/Gaixotasun_autoimmune


16/79

4.- Oroimen immunologikoa

Sistema immunitarioak sortzen dituen linfozitoek antigenobakoitza oroitzeko gaitasuna dute, horrekin izandako

lehenengo kontaktuaren ostean (erantzun primarioa). Latentzia-aldi luzea behar du B linfozitoak bereiztu eta zelula

plasmatikoak osatzeko.

Ekintza laburragoa eta motelagoa da.

M immunoglobulinak (IgM) askatzen dira gehienbat.

Antigeno berarekin beste kontakturen bat gertatuz gero,erantzuna (erantzun sekundarioa) askoz ereazkarragoa eta trinkoagoa izango da.

Gehienbat G immunoglobulinak (IgG) askatzen dira.


17/79

2. SISTEMA IMMUNITARIOARENOSAKETA

Sistema inmunitarioa organo eta ehunlinfoideetan dago, hots, linfa-sisteman.

Zelula immunokonpetenteek eta molekulekhartzen dute parte.


18/79

2.1. ORGANO ETA EHUNLINFOIDEAK

Sistema immunitarioa osatzen duten zelulakorgano eta zuntz linfoideetan bereizi, heldueta metatzen dira.

Hauek 2 taldetan banatzen dira: ORGANO LINFOIDE PRIMARIOAK EDO

ZENTRALAK

ORGANO ETA EHUN LINFOIDESEKUNDARIOAK


19/79

A) ORGANO LINFOIDE PRIMARIOAK

Linfozitoak hezur-muin gorriko ama-zeluletatikeratortzen dira eta segun eta zein organo edoehunetan bereizten eta heltzen diren linfozitomota batean ala bestean bilakatuko dira.

Organo horietan errezeptore antigenikoespezifikoak lortu eta, gainera, ikasi egiten danorberarena dena eta ez dena bereizten.


20/79

2 dira organo primarioak:

1.- HEZUR-MUIN GORRIA

Hezur-ehun aroleko (porotsuko, esponjoso) barrunbeetandago. Buruhezurreko hezur lauetan, hezur laburretan(saihetsak...) eta hezur luzeen buruetan.

Bertan ama-zelulak eratzen dira. Ugaztunen kasuan,zelula-ama horiek bertan B linfozitotan bereizi eta heltzen

dira (hegaztietan hori Fabrizioren poltsan egiten da).2.- TIMOA

Toraxean kokaturiko organoa.

Hezur-muin gorrian sortu eta bertara migratutako zelula-

amak, T linfozitotan bereizi eta heltzen dira bertan


21/79

B) ORGANO ETA EHUN LINFOIDE


22/79

B) ORGANO ETA EHUN LINFOIDESEKUNDARIOAK

Antigenoak metatu eta linfozito mota guztiekin

elkarreragiten dute hemen. 3 dira:

1.- GONGOIL LINFATIKOAK

Hodi linfatikoen sarearen parte dira. Linfak likido interstizialetik partikula antigenikoak biltzen

ditu, odolera sartzea ekidinez.

Organo primarioetatik iritsitako B eta T linfozitoakantigenoarekin kontaktuan jarri eta erantzun immunitarioa

hasten da bertan. Oso ugariak dira lepoan, galtzarbeetan, iztaietan, e.a.

2.- BAREA

Odola iragazi eta atxiki egiten dira partikula antigenikoak.

3 MUKIEKIN LOTUTAKO EHUN LINFOIDEA


23/79

3.- MUKIEKIN LOTUTAKO EHUN LINFOIDEA

(MALT)

Estaldura epitelioarekin erlazionaturiko folikulu lifatikoak

izan ohi dira, egitura linfoepitelialak ere esaten zaie. Honen barruan daude amigdalak, adenoideak,

apendizea, Peyerren plakak, e.a.

Bertan zelula immunokonpetenteak metatzen dira.
http://www.sanidadanimal.info/cursos/inmuno2/ca033.htmhttp://es.wikipedia.org/wiki/Placas_de_Peyerhttp://es.wikipedia.org/wiki/Placas_de_Peyerhttp://www.sanidadanimal.info/cursos/inmuno2/ca033.htm


24/79


25/79

2.2. ZELULAIMMUNOKONPETENTEAK

Leukozito ere esaten zaie eta erantzunimmunitarioan parte hartzen duten zelulak dira.

2 talde:

LERRO MIELOIDEA LERRO LINFOIDEA


26/79

A) LERRO MIELOIDEA


27/79

A) LERRO MIELOIDEA

Hezur-muinean eratzen eta heltzen dira.

Pseudopodoen bidez desplazatzen dira. Gaitasun fagozitikoa dute, horregatik,

fagozito ere esaten zaie.

3 fagozito mota: GRANULOZITOAK edo

polimorfonuklearrak

MAKROFAGOAK edo monozitoak MASTOZITOAK

1 GRANULOZITOAK d li f kl k


28/79

1.- GRANULOZITOAK edo polimorfonuklearrak

Nukleo lobulatua dute eta pikorta zitoplasmatikoasko (lisosomak) hortik datorkie granulozito izena.

3 mota:

NEUTROFILOAK edo mikrofagoak: Koloratzaileekiko neutro direlako.

Infekzio-zonara heltzen lehenak, zelula-hondarrak, bakterioaketa halakoak fagozitatzen dituzte.

EOSINOFILOAK: Koloratzaile azidoekiko afinitatea dute.

Parasitosi-prozesuetan parte hartu eta immunokonplexuakfagozitatzen dituzte.

BASOFILOAK: Koloratzaile basikoekiko afinitatea.

Substantzia basoaktiboak askatzen dituzte, hala nola, histamina,zeinak basodilatazioa eragiten duen, infekzio zonaren odol-fluxua areagotuz; alergi-prozesuetan esku hartzen dute.

NEUTROFILOAK


29/79

NEUTROFILOAK


30/79

EOSINOFILOAK

BASOFILOAK


31/79

BASOFILOAK

2 - MAKROFAGOAK edo monozitoak


32/79

2.- MAKROFAGOAK edo monozitoak

Zelula handiak dira, pikorta zitoplasmatikorikgabeak eta ferra-itxurako nukleoa.

Odoletik infektatutako ehunetara emigratu eta hortamainaz handitu eta ahalmen fagozitikoahanditzen dute, makrofago bihurtuz.

Metatzen diren ehunaren arabera izendatzen dira.Hala ere, guztien multzoari sare endotelialsistema esaten zaio.

Erantzun ez-espezifikoan parte hartzeaz gain,jariaketa-funtzioa ere badute, beste zelula batzuk(linfozitoak) aktibatzen dituzten zitokinak sortu etaantigenodun zelulatzat dihardute erantzunespezifikoan.


33/79


34/79

3.- MASTOZITOAK

Basofiloen antzekoak dira, baina nukleo bakuna

dute. Ehun konektibo eta mukietan daude

Hantura-bitartekarien askapenean parte hartzendute.

B) LERRO LINFOIDEA


35/79

B) LERRO LINFOIDEA

Defentsa espezifikoan diharduten

LINFOZITOAK sartzen dira. Zelula biribilak dira, nukleo handi eta

zitoplasma urrikoak.

Ez dute pikortarik.

Ez dute gaitasun fagozitikorik.

Mintzeko errezeptore asko dituzte.

Organo linfoide primarioetan garatzen etaheltzen dira.

Barean, gongoil linfatikoetan eta beste ehunlinfoide batzuetan kantitate handian metaturik

daude.

3 linfozito mota nagusi:


36/79

3 linfozito mota nagusi:

1.- B LINFOZITOAK

2.- T LINFOZITOAK

3.- BEREZKO ZELULA HILTZAILEAK edo NKZELULAK

1.- B LINFOZITOAK edo B ZELULAK

A ti t ti t ifik k t dit t


37/79

Antigenoa agertzean antigorputz espezifikoak sortzen dituzte.

Antigenoak ez baditu estimulatzen B zelula horiek (birjinahelduak) egun gutxitan hil egiten dira.

Aldiz, antigeno espezifikoarekin lotuz gero, klonatu eta 2azpipopulazio sortzen dituzte:

ZELULA PLASMATIKOAK Antigorputzak jariatzen dituzte.

Handiak dira. Sare endoplasmatiko oso garatua, antigorputz kantitate handia

dutelako.

Mintzeko hartzaileak galdu eta organo linfoide sekundarioetanmetatzen dira.

Egun gutxira hil

MEMORIA DUTEN B ZELULAK Ez dira aurrekoak bezain ugariak; B linfozito birjinen antzekoak.

Antigenoa gogoratzen dute, berriro kontaktuan jarriz gero aktibatzendira (erantzun sekundarioa).

Bizitza mugagabea.


38/79

2.- T LINFOZITOAK edo T ZELULAK

Ti b i t di t b t tik li f id
http://es.wikipedia.org/wiki/Linfocito_Thttp://es.wikipedia.org/wiki/Linfocito_T


39/79

Timoan bereizten dira eta bertatik organo linfoidesekundarioetara pasatzen dira.

Erantzun zelularraren erantzule dira eta erantzunhumoralean ere laguntzen dute.

Zelula arrotzen eta gorputzeko zelula aldatuen aurkadihardute (baita errefusean), horiek suntsitu edotamarkatuz.

2 mota:

T LINFOZITO ZITOTOXIKOAK edo T8

Germenek, zelula tumoralek eta arrotzek infektatutako zelulaksuntsitzen dituzte.

T LINFOZITO LAGUNTZAILEAK, URGAZLEAK edo T4

Zitokinak jariatzen dituzte, beste zelula batzuen erantzunainduzituz.

Erantzun humoral eta zelularraren hasieran parte hartzen dute,

makrofagoak, B lifozitoak eta T linfozito zitotoxikoak aktibatuz


40/79

3.- BEREZKO ZELULA HILTZAILEAK edo


41/79

NK ZELULAK

B eta T linfozitoak baino handiagoak.

Pikorta zitoplasmatikoak dituzte.

2 funtzio:

Ekintza zitotoxikoa: zelula patogenoen apoptosiaeraginez.

Erregulazio-ekintza: B eta T linfozitoak erregulatzendituzten zitokinak askatuz.
http://eu.wikipedia.org/wiki/NK_zelulahttp://eu.wikipedia.org/wiki/NK_zelula


42/79

2.3. SISTEMA IMMUNITARIOKOMOLEKULAK


43/79

MOLEKULAK Zelula immunokonpetenteek jariatzen dituzten konposatu

kimikoak dira. Garrantzitsuenak:

OSAGAIAREN ELEMENTUAK

Hantura, fagozitosia, makrofagoen aktibazioa eta lisi

zelularra eragiten dute. ZITOKINAK

Pisu molekular baxuko proteinak

Makrofagoek eta T4 zelulek sortzen dituzte nagusiki.

Erantzun immunitarioa eta hantura erregulatzea.

Garrantzitsuenak: interferonak, linfozinak, kimiozinak...

ANTIGORPUTZAK edo IMMUNOGLOBULINAK

Zelula plasmatikoek sortzen dituzte

Anti enoekin erreakzionatzen dute

3 ANTIGENO ETA


44/79

3. ANTIGENO ETAANTIGORPUTZAK

3 1 ANTIGENOAK (A )


45/79

3.1. ANTIGENOAK (Ag)

Organismo baterako molekula arrotzak dira eta,organismoan sartuz gero, horiek suntsitzekoerantzun immunitario espezifikoa sortzendute. Hots, gorputzean sartu eta erantzun

immunologikoa eragin dezakeen edozeinsubstantziari deritzo (anti-geno= antigorputzsortzaile).

Mikroorganismoak zein makromolekulagehienak (proteinak eta polisakaridokonplexuak oro har) izan daitezke antigeno.


46/79

Antigenoak aske zein egitura biologikoen barruan( i t l tik lik k li ) d it k


47/79

(mintz plasmatikoa, glikokalixa...) egon daitezke.

Badira hapteno deritzen molekula txiki batzuk.

Antigorputzekin lotzeko gai direnak baina, euren kasaerantzun immunerik sorrarazten ez dutenak, berez ezbaitute antigeno gisa jokatzen. Baina, proteinagarraiatzaile (immunogeno) batekin lotuz gero, orduanbai, antigeno gisa jokatzen dute eta erantzunimmunitarioa aktibatu.

immunogenoa

haptenoa
http://es.wikipedia.org/wiki/Haptenohttp://es.wikipedia.org/wiki/Hapteno


48/79

Antigenoak epitopo edo determinatzaile antigeniko


49/79

g p p gizeneko azalera-zati txiki batetik baino ez da lotzenantigorputzarekin eta linfozitoen hartzaileekin.

Antigenoak monobalenteak, dibalenteak edopolibalenteak izan daitezke, epitopo bat, bi edo askoedukitzearen arabera. Horrela, antigorputz batekin edogehiagorekin lot daitezke

Antigeno motak:


50/79

Antigeno motak:

EGITURAREN ARABERA JATORRIAREN ARABERA

Antigenopartikularrak

Egiturabiologikoetan,zelulenestalkietan,flageloetan, ea.dauden molekulak

Xenoantigenoak

Hartzailearenespeziekoak ezdiren indibiduoenmolekulak:birusak,...

Antigenodisolbagarriak

Molekulaantigeniko askeak:proteinak,polisakaridoak...

Isoantigenoak

Hartzailearenespeziekoak direnindibiduoenmolekulak: odol-taldeen A eta Baglutinogenoak...

Haptenoak

Antigenoosagabeak, eurakbakarrik ez duteantigeno izaerarik

Autoantigenoak

Organismo berekomolekulak, moduez-ohikoanantigenotzatdihardutenak

3.2. HISTOKONPATIBILITATEKO


51/79

ANTIGENOAK

Histokonpatibilitateko antigenoak ornodunenzelula nukleatu guztien gainazalean daudenglukoproteinez osatutako hartzaileak dira.

Oso zeregin garrantzitsua betetzen dute

erantzun zelularraren sorreran eta garapenean,izan ere, T linfozitoek suntsitu beharrekoantigenoak ezagutu ditzaten, antigeno horiekproteina horiekin derrigor elkartuta egon behar

baitute.

Histokonpatibilitate konplexu nagusi (MHC)izeneko gene-multzo berezi batek kodetzen


52/79

gditu.

Gizakiongan 6. kromosoman dauden genekodominanteen multzo batek osatzen du; genehorietako bakoitzak alelo asko ditu.

Horregatik, antigeno horiek bereizgarriak diraindibiduo bakoitzean, pertsona batetik besteraezberdinak; hortaz, gorputzeko zelulek elkarezagutzeko eta arrotzengandik bereizteko baliodute.

Procesamiento de pptidosasociados a molculas MHC-I:Protenas virales presentes en


53/79

Protenas virales presentes enel citosol son degradadas porel proteasoma, y los pptidosresultantes son internalizados

por el canal TAP en el retculo

endoplsmico, donde seasocian con las molculasrecin sintetizadas de MHC-I.Los complejos pptido-MHC-I

pasan al aparato de Golgi,donde son glucosilados, y deah a vesculas secretoras, quese fusionan con la membrana

celular, de forma que loscomplejos quedan expuestoshacia el exterior, permitiendo elcontacto con los linfocitos Tcirculantes.

3 3 ANTIGORPUTZAK


54/79

3.3. ANTIGORPUTZAK

Antigorputzeiimmunoglobulina (Ig) ere esatenzaie.

Serumean, ehun-fluidoetan eta zelula batzuengainazalean dauden glukoproteinak dira.

Zelula plasmatikoetan (B linfozito helduak)sortzen dira, antigenoekin erreakzionatzea,neutralizatzea eta suntsitzea dute helburu.

ANTIGORPUTZEN EGITURA ETA OSAKETA Y forma duten glukoproteinak dira:
http://eu.wikipedia.org/wiki/Antigorputzhttp://eu.wikipedia.org/wiki/Odol-serumhttp://eu.wikipedia.org/wiki/Odol-serumhttp://eu.wikipedia.org/wiki/Antigorputz


55/79

Y forma duten glukoproteinak dira:

Antigenoarekin lotzeko 2 zona berdin-berdinak

dituzte Y horren beso bakoitzean. Horregatik,bibalenteak direla diogu.

Glukoproteinak izaki 2 zati:

ZATI PROTEIKOA: 4 kate polipeptidikoz osatuta. Berdinak diren 2 kate arin (L) disulfuruzko zubien bidez

lotuak. Eskualde aldagarria eta eskualde iraunkorrabereizten dira.

Berdinak diren 2 kate astun (H) disulfuruzko zubien bidez

lotuak. Hemen ere, eskualde aldagarria eta eskualdeiraunkorra bereizten dira

ZATI GLUZIDIKOA

H kateen eskualde iraunkorrari lotutako polisakarido-

kateak dira.

1. Fab eskualdea2. Fc eskualdea


56/79

3. Kate astuna (urdinez)jabetza aldagarri batekin(VH), jabetza iraunkorrak

(CH1, CH2 eta CH3).4. Kate arina (berdez)jabetza aldagarri batekin(VL), jabetza iraunkorbakarra (CL).5. Antigenoa lotzekoeskualdea (paratopoa)

6. Bisagra eskualdeak

Antigorputz batean 3 eskualde daude:


57/79

Eskualde iraunkorra

Berdina da antigorputz mota bakoitzerako eta ezberdina

mota batetik bestera. Y-aren oinarriari eta besoen behealdeari dagokie.

Eskualde aldagarria

Berdinak antigorputz bakoitzean, baina ezberdinak

antigorputz batetik bestera. Y-aren besoen muturrei dagokie.

Eskualde hiperaldagarriak

Eskualde aldagarri barruan.

Paratopoa osatzen dute, hots, antigenoarendeterminatzaile antigenikoa edo epitopoa lotuko denlekua.

Ikusi318.


58/79

orrialdea

3.4. ANTIGENO-ANTIGORPUTZERREAKZIOA


59/79

ERREAKZIOA

Antigorputzak, horiek agertzea eragin duenantigenoa aurkitzen duenean, horrekin lotueta, horrela, antigeno-antigorputz erreakzioasortzen da, antigenoa suntsitzeko.

Antigenoa eta antigorputza lotura ahulen bidezlotzen dira (H-zubiak, V. d. Waals indarrak...),epitopo eta paratopoaren artean.

Antigeno-antigorputz erreakzioa osoespezifikoa da.

ANTIGENO-ANTIGORPUTZ ERREAKZIO MOTAK

NEUTRALIZAZIO ERREAKZIOA


60/79

NEUTRALIZAZIO-ERREAKZIOA

Antigenoak inbaditutako organismoan sorturiko efektu kaltegarriak

ezabatzen ditu. Adibidez, organismo batzuek askatzen dituztenantitoxinen eta exotoxinen arteko erreakzioak.

PREZIPITAZIO-ERREAKZIOA

Antigenoak makromolekula disolbagarriak direnean, kasuhonetan, antigorputzekin lotzean hauspeatu egiten dira konplexu

disolbaezinak eratuz.

AGLUTINAZIO-ERREAKZIOA

Antigorputzarekin (aglutininak) lotzean erraz sedimentatzen direnagregatuak eratzen dituzte (aglutinazioa) eta, horrela, errazago

suntsitzen dira. Adibidez, odol-talde bateraezinen artekoerreakzioa

OPSONIZAZIO-ERREAKZIOA

Antigorputzek (opsoninek) agente antigenikoak estali egitendituzte, fagozitoen azalerako itsaspena erraztuz eta euren

fagozitosia sustatuz


61/79

4. ERANTZUN IMMUNITARIO EZ-ESPEZIFIKOA


62/79

ESPEZIFIKOA

2 dira defentsa-mekanismo ez-espezifikonagusiak:

HANTURA-ERREAKZIOA

SISTEMA OSAGARRIARENAKTIBAZIOA

4.1. HANTURA-ERREAKZIOA


63/79

Substantzia arrotz batek lehen defentsa-hesiagurutzatzen duenean hantura-erreakzioaaktibatzen da.

Tokiko mekanismo ez-espezifikoa da.

Helburua eragile erasotzailea isolatzea, ez-aktibatzea nahiz suntsitzea eta kaltetutako zonasuspertzea.

4 sintoma ohikoak: gorritasuna, beroa, mina etatumorea.


64/79

HANTURA-ERREAKZIOAREN ETAPAK1. Estimulu eragilea (germena edo substantzia arrotza)sartzea.


65/79

2. Hantura-bitartekariak sortzea eta askatzea.

Histamina, serotonina, prostaglandinak,konplementuaren osagaiak...

3. Eraginpeko zonako bitartekariek eragindakoekintzak:

Kapilarren basodilatazioa. Zonalde kaltetuaren irrigazioa handitzen du, beraz, baita

leukozito, antigorputz eta osagarrien kopurua ere.

Zonaldea gorritu eta berotu egiten da.

Kapilarren iragazkortasuna handitu. Leukozito eta abarren igarotzea errazteko. Hantura sortzen du eta honek mina eragiten du nerbio-

amaieretan egindako presioagatik.

Fagozitoen migrazioa eta aktibazioa Substantzia kimiko batzuek erakartzen dituzte fagozitoak

infekzio-puntura kimiotaxia

4.2. SISTEMA OSAGARRIA

Si t i hi b t d f t


66/79

Sistema-osagarria gehienbat defentsa-funtzioa duten proteinek osatzen dute.

Antigorputzen ekintza osatzeko etahandiagotzeko gaitasuna dute.

Funtzio nagusiak:

Suntsipen zelularra

Mintzari eraso egiteko konplexuak (MEK) delakoakinbaditzaileen mintzak apurtzea dute helburu.

Hanturaren aktibazioa Osagai batzuek hantura-erreakzioa eragiten dute.

Opsonizazioa

Zelula inbaditzaileen opsonizazioa eragin, fagozitosia

erraztuz

5. ERANTZUN IMMUNITARIOESPEZIFIKOA
http://es.wikipedia.org/wiki/Opsonizaci%C3%B3nhttp://es.wikipedia.org/wiki/Opsonizaci%C3%B3n


67/79

ESPEZIFIKOA Arestian ikusi dugunez, erantzun espezifikoa 2

modutan ematen da:

1.- ERANTZUN IMMUNITARIOZELULARRA

2.- ERANTZUN IMMUNITARIOHUMORALA

5.1. ERANTZUN IMMUNITARIOZELULARRA


68/79

Erantzun zelularra honakoen aurkako erasoa

da: Zelula barruko hazkunde- eta garapen

mikroorganismoak: bakterioak, birusak, onddoak,protozooak.

Organismorako arrotzak diren zelulak, besteindibiduo batetik etorriak. Adibidez, organo-trasplanteak.

Organismoaren zelula tumoralak

T linfozitoak dira erantzun zelularrarenarduradun nagusiak.

ERANTZUN ZELULARRA AKTIBATZEKO PROZESUA

1 Antigenoa identifikatu


69/79

1.- Antigenoa identifikatu

T linfozitoek zelula batzuen gainazalean MHCmolekulekin lotuta daudenean soilik identifikatzen dituzteantigenoak.

2.- Linfozitoak aktibatu

T linfozito laguntzaileek identifikatu egiten dituztegainazalean makrofagoek daramatzaten II. motako MHCmolekulak eta aktibatu eta ugaldu egiten dira. Gainera,interleuzina-2 askatzen dute, zeinak T linfozitoen etamakrofagoen ugaltzea eragiten duen.

T linfozito zitotoxikoek I. motako MHC molekulakidentifikatu, aktibatu eta ugaldu egiten dira. Aldiberean, suntsitu beharreko zelulara lotu eta perforinaizeneko proteinak askatzen ditu; honek, zelula horrenmintza zulatu eta lisiaeragiten du. Azkenik,makrofagoek zelula-hondarrak irentsiko dituzte.


70/79


71/79


72/79

5.2. ERANTZUN IMMUNITARIOHUMORALA

Erant n h morala antigorp t en eraginpeko


73/79

Erantzun humorala antigorputzen eraginpeko

erantzunean oinarritzen da. B linfozitoak dira erantzun humoralaren

arduradun nagusiak.

Erantzun humorala 2 motatakoa izan daiteke:

B linfozitoen eta T linfozito laguntzaileenlankidetzan egindakoa (ohikoena da)

B linfozitoen parte hartzea soilik duen erantzun

humorala ( ez-ohikoena)

B linfozitoen eta T linfozito laguntzaileenlankidetzan egindakoa

Prozesua pausu ezberdinetan ematen da:


74/79

T linfozito laguntzaileek makrofagoek gainazalean daramaten II.motako molekulak identifikatu, aktibatu eta ugaltzen hasten dira(Th

2linfozitoa).

Aldi berean, B linfozito batek T linfozito laguntzaileak aktibaturikoantigenoa identifikatzen du; antigeno hori endozitatu eta II.motako MHC molekulekin lotutako peptido batzuk azaleratzen

ditu. Aktibatutako T linfozito laguntzaileak (Th

2delakoak) B

linfozitoaren MHC-II horiek identifikatu eta berari lotzen zaio etainterleuzinak jariatzen hasten da.

Ondorioz, B linfozitoa aktibatu eta klonatzen hasten da eta bi B

linfozito motetan bereizten: zelula plasmatikoak (antigorputzaksortuko dituztenak) eta oroimena duten B zelulak.

Antigorputzak antigenoarekin lotu eta neutralizatu edo markatuegiten dute (gero errazago suntsitzeko).


75/79


76/79


77/79

BALIABIDEAK

Webguneak


78/79

g http://docentes.educacion.navarra.es/~metayosa/bach2/2inmuno1.html

http://inmunogeneraluvatema1.wikispaces.com/
http://docentes.educacion.navarra.es/~metayosa/bach2/2inmuno1.htmlhttp://inmunogeneraluvatema1.wikispaces.com/http://inmunogeneraluvatema1.wikispaces.com/http://docentes.educacion.navarra.es/~metayosa/bach2/2inmuno1.html


79/79

InigoLouvelliksortua

Documents

17.SISTEMA IMMUNITARIOA_anaya