74 L I. DISPOSICIÓNS XERAIS - Consellería do Medio Ruralmediorural.xunta.gal/fileadmin/arquivos/forestal/... · · 2010-04-27afectando á súa riqueza ambiental e paisaxística

No 74 L Martes, 17 de abril de 2007 DIARIO OFICIAL DE GALICIA 6.115

I. DISPOSICIÓNS XERAISPRESIDENCIA

Lei 3/2007, do 9 de abril, de prevencióne defensa contra os incendios forestais deGalicia.

Exposición de motivos

1

O medio rural galego -e integrado nel o monte-constitúe un patrimonio esencial para o desenvol-vemento sustentable dun país, especialmente enGalicia, onde os terreos de monte constitúen máisdo 65% da súa superficie e onde integrados coneles hai 315 municipios cuns 31.550 núcleos depoboación, máis do 90% deles cunha poboación infe-rior aos 500 habitantes.

O monte desempeña unha tripla funcionalidade:social, ambiental e económica. Os recursos que ache-ga benefician a toda a sociedade, o que obriga ásadministracións públicas a velaren pola súa con-servación, protección, rexeneración e mellora dosseus aproveitamentos. O artigo 4 da Lei 43/2003,do 21 de novembro, de montes, contempla a funciónsocial dos montes vinculada á produción de recursosnaturais e servizos ambientais. Alén diso, en Galiciaten unha especial relevancia o aspecto económicodos montes, ao teren as actividades desenvoltas nelesun carácter estratéxico para o desenvolvemento domedio rural, tendo en conta que aproximadamenteo 50% da produción forestal do Estado se extraedos montes galegos, e seren unha importante baseterritorial para o desenvolvemento da gandaríaextensiva.

Mais o importante valor que o monte desempeñapara a nosa sociedade no seu conxunto vén sendoameazado pola propagación de incendios forestais,afectando á súa riqueza ambiental e paisaxística eás actividades agroforestais que se desenvolven nel.

As causas que orixinan os lumes forestais son dediversa índole, existindo causas estruturais queconstitúen factores subxacentes, aínda que ningunhadelas por si soa constitúe unha causa inmediata dosincendios forestais. Unha parte das causas estru-turais que inciden na proliferación de incendiosforestais está relacionada coa situación de abandonoe progresivo despoboamento que ao longo dos últimosdecenios se veu producindo no espazo rural galego,que provocou unha abrupta desagrarización e aban-dono de terras cultivadas en moitas comarcas ruraisde Galicia; co cambio de usos do monte; coa ausenciade ordenación dos usos do territorio desde o puntode vista agrario, forestal e mesmo urbano; cos des-coidos ou neglixencias no uso do lume en prácticasde xestión agroforestal; coa existencia de conflitossociais arraigados en determinadas zonas que se diri-men prendéndolle lume ao monte; e tamén co incre-mento da delincuencia incendiaria, agravada polafalta dun rexeitamento social contundente a ela.

Esta situación débenos facer conscientes de queos incendios forestais no medio rural constitúen unhagrave ameaza para calquera política seria de desen-volvemento rural, ademais de comprometer a sus-tentabilidade económica e social de Galicia.

A política de defensa do medio rural contra osincendios, pola súa vital importancia para o país,non pode ser implementada de forma illada, senónintegrándose nun contexto máis amplo de planifi-cación do territorio e de desenvolvemento rural, com-prometendo todas as administracións, as persoas pro-pietarias de terreos forestais, os labregos e labregas,as comunidades de montes veciñais en man común,a sociedade do medio rural e en xeral o conxuntoda cidadanía.

Os terreos forestais e as súas zonas de influenciateñen unha configuración específica que dificultaa súa protección contra os incendios forestais; entreoutras, estas características son a fragmentación dapropiedade, o desequilibrio entre zonas, o abandonoda agricultura, a gandaría extensiva sen control ea progresiva transformación das parcelas agrícolasfragmentadas en terreos de monte, o que deu lugara unha progresiva desorde do territorio incremen-tando a ameaza derivada dun incendio forestal.

2

Ao longo dos últimos anos vimos asistindo ademaisa unha crecente proliferación de incendios na inter-face urbano-forestal, isto é, nas áreas que abrangueno perímetro común entre os terreos forestais e osnúcleos de poboación habitados.

Alén das políticas e medidas de organización terri-torial de carácter estrutural que axuden a evitar estasituación, cómpre adoptar a curto prazo actuaciónsque controlen a existencia de biomasa vexetal conalto potencial combustible nas proximidades dosnúcleos de poboación, asegurando a súa retirada conanterioridade á época de perigo de incendios, bena través da obriga das persoas titulares ben por medioda execución subsidiaria, a través de procedementosáxiles, por parte das administracións públicas.

Xa que logo, a desorganización do territorio obrigaa termos que asumir a curto e medio prazo a estra-texia de defensa do rural contra os incendios, quepasa pola defensa primordial das persoas e dos bensxunto á defensa dos recursos forestais.

3

Cómpre dotar a Galicia dunha nova norma quepermita establecer as medidas preventivas que faci-liten a loita contra o lume e que sirva así mesmopara a posta en valor da potencialidade produtiva,ecolóxica e social do monte galego como base dodesenvolvemento sustentable do medio rural do nosopaís.

O marco normativo xeral de referencia en materiade prevención e incendios forestais vén determinadopor diversa normativa de ámbito comunitario e esta-tal que convén desenvolver e adaptar á nosa rea-

6.116 DIARIO OFICIAL DE GALICIA No 74 L Martes, 17 de abril de 2007

lidade, tendo en conta as competencias previstasnos artigos 27.10º do Estatuto de autonomía de Gali-cia e mais 148.1º.8 e 149.1º.23 da Constitución de1978.

Os artigos 43, 44.3º, 48 e 50 da Lei 43/2003,do 21 de novembro, de montes, modificada pola Lei10/2006, do 28 de abril, atribúenlles ás comunidadesautónomas facultades para desenvolver aspectos dadefensa contra incendios forestais, que ata o de agoraforon aplicados en Galicia por medio de regulamen-tos mais non con normas de rango de lei, polo queconvén superar esa situación, dotándonos dese mar-co regulador lexislativo que contribúa a fortalecera seguranza xurídica das administracións públicasgalegas e dos cidadáns na prevención e defensa con-tra os incendios forestais.

Por outra banda, coa entrada en vigor da Lei43/2003, do 21 de novembro, de montes, recom-pilouse no seu título VII o réxime sancionador nesamateria, sen prexuízo do que dispoña ao respectoa lexislación autonómica. Non obstante, a normaantes citada non establece atribucións competen-ciais concretas para a imposición das sancións emedidas que prevé, limitándose no seu artigo 73.1ºa conter unha indicación na que se lles recoñecea facultade aos órganos da Comunidade Autónomaque teñan atribuída a competencia en cada caso.Tendo en conta esta circunstancia, faise necesariorealizar o desenvolvemento desta normativa básica,tanto da atribución competencial como doutrosaspectos non contemplados naquela.

A prevención e defensa de incendios forestais ató-pase tamén incluída no campo da protección civil,cuxa normativa está esencialmente contida na Lei2/1985, do 21 de xaneiro, de protección civil, noReal decreto 407/1992, do 24 de abril, polo quese aproba a Norma básica de protección civil, e noAcordo do Consello de Ministros do 18 de marzode 1993 polo que se aproba a Directriz básica deplanificación de protección civil de emerxencias porincendios forestais; materia esta, a de proteccióncivil, desenvolta pola normativa galega en materiade emerxencias.

A lexislación en materia de réxime local taménregula as competencias en materia de proteccióne defensa contra os incendios forestais dos enteslocais, en concreto nos artigos 80.2º.c) da Lei5/1997, do 22 de xullo, de Administración local deGalicia, e 25.2º.c) da Lei 7/1985, do 2 de abril,de bases de réxime local.

4

Esta lei ten como un dos seus obxectivos actualizaro réxime xurídico da loita contra os incendios nomedio rural, integrando nel a prevención e a extin-ción, ademais da protección da poboación, dasinfraestruturas e das instalacións agrarias, pois uni-camente considerando estas tres liñas de actuaciónno seu conxunto será posible garantir un tratamentoeficaz do problema.

A planificación preventiva pasa a ser un elementoestrutural fundamental deste sistema, que se asentana actuación concertada de todas as administraciónsactuantes no ámbito da defensa contra os incendiosforestais.

O sistema de defensa contra os incendios no mediorural exposto nesta lei identifica os obxectivos erecursos e tradúcese nun modelo activo, dinámicoe integrado, encadrando nunha lóxica de medio elongo prazo os instrumentos dispoñibles, cos seguin-tes criterios básicos:

1. Organizar a xestión de biomasa en zonas estra-téxicas, especialmente aquelas declaradas de altorisco de incendio, unido á construción e mantementode faixas exteriores de protección de zonas poboadas,o tratamento de áreas forestais nun esquema de inter-vención segundo modelos silvícolas previamenteestablecidos, no ámbito das dúas dimensións quese complementan, a defensa de persoas e bens ea defensa dos montes.

2. Reforzar as estruturas de extinción e de pre-vención dos incendios forestais.

3. Ampliar os esforzos de educación, sensibili-zación, divulgación e extensión agroforestal para adefensa do medio rural contra os incendios e parao uso correcto do lume nestes lugares.

4. Reforzar a vixilancia e poñer couto á actividadecriminal incendiaria mediante a colaboración veci-ñal, ademais de asegurar a eficacia na fiscalizacióne aplicación do réxime sancionador instituído.

5Esta lei, tendo en conta a experiencia acumulada,

incorpora novidades no ámbito da defensa contraincendios forestais, no eido da planificación e daxestión de biomasa vexetal e na intervención dasadministracións públicas e dos particulares.

O título I regula as disposicións xerais, onde seinclúen as definicións dos termos utilizados ao longoda lei, así como a organización do sistema de pre-vención contra os incendios forestais de Galicia ea distribución competencial entre os distintos órga-nos das administracións públicas galegas.

O título II dedícase ao planeamento da defensa doespazo rural fronte aos incendios forestais, co esta-blecemento dunha planificación en catro niveis, auto-nómico, de distrito, municipal ou inframunicipal, coobxecto de asegurar a consistencia territorial das polí-ticas, instrumentos, medidas e accións, nunha lóxicade colaboración entre todas as administracións e oscidadáns.

A planificación vaise realizar a través dun ins-trumento, o Plan de prevención e defensa contraincendios forestais de Galicia, o cal engloba a pla-nificación preventiva e mais a operacional. Esta pla-nificación tende a contemplar o problema no seuconxunto e permitirá axilizar e coordinar de maneiramáis efectiva as intervencións preventivas e as deextinción de todos os organismos con competenciasna loita contra incendios en Galicia.


O título III dedícase ás actuacións preventivas,contemplando as infraestruturas de prevención edefensa contra os incendios forestais, a ordenaciónpreventiva do terreo forestal e as medidas de sil-vicultura preventiva, prestándolle especial atencióná defensa das persoas e dos bens ante a ameazados incendios forestais.

Como medida máis novidosa neste sentido incor-pórase a xestión da biomasa a través do estable-cemento de redes de xestión que engloban os terreoscontiguos aos núcleos de poboación, ás instalaciónsindustriais e de recreo e ás infraestruturas de trans-porte e de distribución de enerxía eléctrica, sentandoas bases para unha nova actuación que ten por obxec-tivo principal protexer a seguranza das persoas. Paraestes efectos tamén se define un cadro xurídico quepermite e acelera a intervención da administraciónno que atinxe á retirada de biomasa vexetal nas zonaspróximas aos núcleos rurais antes da época de perigode incendios.

O título IV refírese á regulación da condiciónsde acceso, permanencia e circulación en zonas fores-tais, en especial nas épocas de perigo alto de incen-dios forestais.

O título V regula o uso daquelas actividades nasque se emprega o lume, coa finalidade de atenuaras accións que comportan maior risco de produciónde incendios forestais.

O título VI contempla as condicións para a rea-lización de determinados aproveitamentos forestais,agrícolas e gandeiros no monte, atendendo a com-patibilidade entre esas actividades e a rexeneracióndas zonas incendiadas.

O título VII refírese ao réxime sancionador, par-tindo da normativa básica recollida na Lei 43/2003,do 21 de novembro, de montes.

O título VIII regula os incentivos ás persoas titu-lares de terreos forestais, especialmente a aquelesafectados polas figuras preventivas nos planeamen-tos, e ademais a colaboración coas entidades locaisde cara á prevención e extinción dos incendiosforestais.

Por todo o exposto, o Parlamento de Galicia apro-bou e eu, de conformidade co artigo 13.2º do Estatutode Galicia e co artigo 24 da Lei 1/1983, do 23 defebreiro, reguladora da Xunta e do seu presidente,promulgo no nome de El-Rei a Lei de prevencióne defensa contra os incendios forestais de Galicia.

TÍTULO IDisposicións xerais

Capítulo IObxecto e conceptos xerais

Artigo 1.-Obxecto da lei.

Esta lei ten por obxecto defender os montes outerreos forestais fronte aos incendios e protexer aspersoas e os bens por eles afectados, promovendoa adopción dunha política activa de prevención coor-

dinada de todas as administracións públicas de acor-do coa lexislación galega en materia de emerxencias,baseada en:

a) Actuar nos montes e áreas confinantes medianteos tratamentos axeitados da biomasa vexetal.

b) Compatibilizar e regular os aproveitamentos etransformacións do monte e zonas agrarias confi-nantes coa finalidade de evitar os incendios.

c) Establecer as condicións para a protección dosasentamentos rurais respecto dos incendios forestais,no marco dunha política integral de desenvolvementorural.

d) Regular as repoboacións forestais co propósitode ordenar silvicolamente as novas repoboacións nosperímetros dos asentamentos de poboación e deactuar en unidades de xestión sustentables e ren-dibles e que conten, entre outros criterios, coa axei-tada planificación preventiva.

e) Regular a redacción dos diferentes plans deprevención e defensa e a coordinación entre as dis-tintas administracións.

Artigo 2.-Definicións.

Para os efectos desta lei, defínense os seguintestermos:

1. Monte ou terreo forestal: todo terreo no quevexetan especies forestais arbóreas, arbustivas, dematogueira ou herbáceas, sexa espontaneamente ouprocedentes de sementeira ou plantación, que cum-pran ou poidan cumprir funcións ambientais, pro-tectoras, produtoras, culturais, paisaxísticas ourecreativas.

Teñen tamén a consideración de monte ou terreoforestal os demais terreos descritos no artigo 5 daLei 43/2003, do 21 de novembro, de montes.

Non terán a consideración de monte ou terreo fores-tal os terreos dedicados ao cultivo agrícola, o solourbano, os núcleos rurais e o solo urbanizable deli-mitado, incluíndo a canle e a zona de dominio públi-co hidráulico destes solos, e os excluídos pola nor-mativa vixente, así como os terreos rústicos de pro-tección agropecuaria.

Non obstante, e para os únicos efectos do cum-primento das obrigas establecidas nesta lei, poderánter a consideración de monte aquelas superficiesque estean clasificadas como terreo rústico de pro-tección agropecuaria que reúnan as característicasprevistas no artigo 5.1º da Lei 43/2003, mentressubsista o seu uso forestal.

2. Incendio forestal: o lume que se estende sencontrol sobre combustibles forestais situados nomonte, incluíndose os enclaves forestais localizadosen terreos agrícolas calquera que fora a súa exten-sión.

3. Queima: lume que se estende sen control sobremonte raso.


4. Queima de restos agrícolas: lume que se aplicasobre restos agrícolas logo de comunicación á admi-nistración forestal.

5. Queima de restos forestais: lume que se aplicaa restos forestais logo de autorización da adminis-tración forestal.

6. Queima controlada: lume que se aplica parao control da biomasa forestal con criterios de ido-neidade técnica e baixo a supervisión da adminis-tración forestal.

7. Terreos queimados: aqueles que foran afectadospor un incendio forestal e que, temporalmente, que-dan condicionados ao establecido nesta lei.

8. Forestal: todo o relativo aos montes.

9. Repoboación forestal: introdución de especiesforestais nun terreo mediante sementeira ou plan-tación. Pode ser forestación ou reforestación.

10. Forestación: repoboación, mediante sementeou plantación, dun terreo que era agrícola ou estabadedicado a outros usos non forestais.

11. Reforestación: a reintrodución de especiesforestais, por medio de semente ou plantación, enterreos que xa estiveron poboados forestalmente ataépocas recentes mais que quedaron rasos por morde cortas, incendios, vendavais, pragas, enfermida-des ou outros motivos.

12. Restos capaces de producir un risco de incen-dio: aqueles materiais de fácil combustión e elevadainflamabilidade que poidan orixinar ou facilitar apropagación dun incendio forestal, tales como asleñas, pólas, cortizas ou similares que se xeran logodo aproveitamento das masas forestais.

13. Zona de influencia forestal: as áreas estre-meiras que abranguen unha franxa circundante dosterreos forestais cunha largura de 400 metros.

14. Xestión de biomasa: a creación e mantementoda descontinuidade horizontal e vertical da cargade combustible no terreo forestal e na súa zona deinfluencia, a través do control ou eliminación parcialou total da biomasa vexetal por medio do empregodas técnicas máis recomendadas e coa intensidadee frecuencia adecuadas para o cumprimento dosobxectivos previstos.

15. Rede de faixas de xestión de biomasa: oconxunto de parcelas lineais do territorio estratexi-camente localizadas, onde se garante o control ea eliminación total ou parcial da biomasa forestal,mediante técnicas silvícolas axeitadas, co obxectivoprincipal de reducir o risco de incendio.

16. Detección de incendio: a identificación e loca-lización precisa das ocorrencias de incendio forestalcon vista á súa comunicación rápida ás entidadesresponsables da extinción.

17. Índice de risco diario de incendio forestal:a expresión numérica que traduza o estado da bio-masa forestal e da meteoroloxía nun momento dado,

de modo que se poidan prever as condicións de inicioe propagación dun incendio.

18. Instrumentos de xestión forestal: engloban osproxectos de ordenación de montes, plans dasocrá-ticos, plans técnicos ou outras figuras equivalentes,como os plans de ordenación de recursos forestais.

19. Mosaico de parcelas de xestión de biomasa:o conxunto de parcelas do territorio no interior doscompartimentos definidos polas redes primaria esecundaria, estratexicamente localizadas, onde a tra-vés de accións de silvicultura preventiva se procedeá xestión dos distintos estratos de combustible eá diversificación da estrutura e composición das for-macións vexetais, co obxectivo primordial da defensado monte contra os incendios. O mosaico de parcelasde xestión de biomasa poderá estar tamén situadofóra do monte en parcelas non forestais formadaspor diferentes tipos de cultivos agrícolas, situadasarredor dos núcleos poboacionais e doutras infraes-truturas.

20. Época de perigo alto de incendios: o períododurante o cal estean en vigor medidas e acciónsespeciais de prevención contra incendios forestais,por forza de circunstancias históricas e meteorolóxi-cas excepcionais.

21. Unidade de xestión forestal: a superficie fores-tal, cunha extensión mínima de 15 hectáreas, quevén obrigada a manter un instrumento de xestiónforestal específico e unha rede de infraestruturaspreventivas básicas, e que será obxecto de priori-zación nas accións de fomento forestal.

22. Núcleos de poboación: conxunto de edificioscontiguos ou próximos, distanciados entre si unmáximo de 50 metros e con 8 ou máis edificacións,constituíndo o seu perímetro a liña poligonal pecha-da que, englobando todos os edificios, delimite amenor área posible.

23. Distrito forestal: cada unha das unidades admi-nistrativas, baixo dependencia orgánica e funcionalda dirección xeral competente en materia forestal,nas que se organizan territorialmente os servizos deprevención e extinción de incendios forestais.

24. Tesela: parcela forestal.

25. Persoa directora de extinción: persoa respon-sable do dispositivo de extinción nun incendio fores-tal, dotada da autoridade necesaria para organizaros medios propios da Xunta e os que proporcioneno resto das entidades e administracións implicadasno dispositivo.

Artigo 3.-Obrigas xerais.

1. Toda persoa deberá extremar o coidado do montena realización de usos ou actividades neste, res-pectando as prohibicións, limitacións ou normasestablecidas para o efecto nesta lei e na súa nor-mativa de desenvolvemento, así como na normativabásica estatal.


2. Toda persoa ou entidade pública ou privadadeberá prestar a colaboración requirida, de acordocoas súas posibilidades, polas autoridades compe-tentes na loita contra os incendios forestais e paraa adopción de medidas de prevención ou protección.

3. As persoas propietarias, arrendatarias e usu-frutuarias de terreos forestais e das zonas de influen-cia forestal, así como titulares ou concesionarias deinfraestruturas públicas situadas neles, teñen a obri-ga de mantelos en condicións que contribúan a previrou evitar os incendios forestais, respectando espe-cialmente as relativas á xestión da biomasa vexetale as disposicións referentes ás especies que se reco-llen na disposición adicional terceira desta lei.

As obrigas a que se refire o parágrafo anteriorentenderanse sen prexuízo das establecidas polaconsellaría competente en materia de medio ambien-te no suposto de terreos incluídos en espazos naturaisprotexidos.

4. A realización de actividades que poidan levarparello o risco de incendios forestais, tanto nosterreos forestais como nas súas áreas de influencia,axustarase ao disposto nesta lei e na súa normativade desenvolvemento.

Capítulo IIOrganización

Artigo 4.-Sistema de prevención e defensa contraincendios forestais de Galicia.

1. O sistema de prevención e defensa contra incen-dios forestais de Galicia está formado polo conxuntode medidas e accións dirixidas á prevención e pro-tección do monte contra os incendios forestais. Estasmedidas e accións comprenden a sensibilización,planificación, ordenamento do espazo forestal e agra-rio, silvicultura, infraestruturas, vixilancia preven-tiva, detección, combate e control que han levar acabo as administracións e entidades implicadas noámbito da defensa contra os incendios forestais.

2. Para os efectos da coordinación das medidase accións a que se refire a alínea 1 deste artigo,o órgano competente en materia forestal manterá unsistema de xestión dos incendios forestais e levaráun rexistro cartográfico e informático das superficiesqueimadas e das redes de defensa contra os incen-dios forestais dos distritos.

3. Para integrar toda a información necesaria nosistema referido no número anterior, regularase enormalizarase o sistema de toma de datos, así comoas súas fontes e o acceso dos interesados, por ordeda consellaría con competencias en materia forestal.

Artigo 5.-Órgano competente.1. Correspóndelle á Xunta de Galicia a xestión

e dirección do sistema de prevención e defensa con-tra incendios forestais de Galicia.

2. As competencias da Xunta de Galicia en materiade incendios forestais serán exercidas polo Conselloda Xunta e pola consellaría competente en materiaforestal, nos termos previstos nesta lei.

Artigo 6.-Competencias da Comunidade Autóno-ma.

1. Correspóndelle á Xunta de Galicia:

a) Establecer a política xeral de prevención e loitacontra os incendios forestais.

b) Elaborar e aprobar o Plan de prevención e defen-sa contra os incendios forestais de Galicia, así comoos plans de prevención e defensa contra os incendiosforestais de distrito.

c) Establecer as zonas de alto risco de incendioe as épocas de perigo de incendios forestais.

d) Programar e executar actuacións de prevencióne loita contra os incendios forestais.

e) Establecer as medidas de prevención e loitacontra os incendios forestais que sexa necesarioadoptar tanto pola administración como polos par-ticulares e asegurar o seu cumprimento.

f) Xestionar as redes primarias e secundarias defaixas de xestión da biomasa nos termos desta lei.

g) Ordenar a xestión da biomasa vexetal nos termosdos artigos 21 e 22 e consonte os criterios que seestablecerán regulamentariamente por orde da con-sellaría competente en materia forestal.

h) Regular as actividades susceptibles de provocarincendios forestais, así como controlar e autorizaro uso do lume e a realización de actividades xera-doras de risco de incendios forestais nos termos pre-vistos nesta lei.

i) Coordinar as actuacións das administraciónspúblicas e dos particulares nas tarefas de prevencióne loita contra os incendios forestais e promover meca-nismos de participación social nas devanditas tare-fas.

j) Proceder á execución subsidiaria ou directa detraballos preventivos nos termos establecidos nestalei.

k) Inspeccionar a realización efectiva dos traballosincluídos no planeamento preventivo e instruír eresolver os expedientes sancionadores que se é ocaso procedan.

l) Velar pola recuperación dos terreos incendiadose polo cumprimento das medidas que para tal efectose establezan.

m) Desenvolver campañas e actividades de edu-cación e información para a sensibilización da cida-danía no relativo ao combate dos incendios forestaise á persecución das actividades delituosas ouneglixentes que causan os incendios forestais e coor-dinar a execución destas campañas, con indepen-dencia das entidades que as realicen.

n) Promover a divulgación periódica do índice derisco diario de incendio forestal.

ñ) Divulgar as medidas preventivas aconselladasou obrigatorias, onde se inclúen as referidas nosartigos 31, 35, 36 e 37, así como a súa incidenciaterritorial.


2. Estas competencias serán exercidas polo Con-sello da Xunta de Galicia e pola consellaría com-petente en materia forestal, nos termos establecidosnesta lei.

Artigo 7.-Competencias das entidades locais.

Correspóndelles aos concellos e a outras entidadeslocais:

a) Elaborar e aprobar os plans municipais de pre-vención e defensa contra os incendios forestais, eintegralos nos plans de emerxencia municipais, con-sonte o previsto na lexislación galega de emerxen-cias.

b) Adoptar as medidas de prevención de incendiosforestais que lles correspondan en terreos da súatitularidade.

c) Colaborar cos medios dispoñibles coa direccióntécnica de extinción de incendios forestais.

d) A ordenación da execución das obras necesariaspara conservar e manter o solo e a biomasa vexetalnas condicións precisas que eviten os incendios, enconsonancia cos artigos 199.2 e 9.4 da Lei 9/2002,do 30 de decembro, de ordenación urbanística eprotección do medio rural de Galicia, e de xeitomáis concreto a ordenación e execución subsidiariada xestión da biomasa nos termos dos artigos 22e 23 desta lei, contando para iso coa colaboracióntécnica e/ou económica da Xunta de Galicia nostermos previstos no artigo 59 desta lei conforme oestablecido no artigo 331.1 da Lei 5/1997, do 5de agosto, de Administración local de Galicia.

Artigo 8.-Cooperación administrativa.

As administracións públicas de Galicia colabo-rarán entre si e cooperarán nas tarefas de prevencióne loita contra os incendios forestais, achegando osmedios materiais, económicos e humanos á súa dis-posición nos termos desta lei.

TÍTULO IIPlaneamento da defensa do espazo rural fronte aos

incendios forestais

Capítulo IElementos básicos do planeamento

Artigo 9.-Épocas de perigo.

1. En consideración aos antecedentes e datos his-tóricos sobre o risco de aparición de incendios fores-tais en Galicia e sobre a incidencia das variablesmeteorolóxicas no comportamento do lume, a con-sellaría con competencias en materia forestal defi-nirá épocas de perigo alto, medio e baixo, que con-dicionarán a intensidade das medidas que se vaianadoptar para a defensa do territorio de Galicia.

2. A consellaría con competencias en materiaforestal establecerá anualmente as datas correspon-dentes a cada época de perigo.

Artigo 10.-Índice de risco diario de incendioforestal.

1. O índice de risco diario de incendio forestalestablece, para cada unha das épocas de perigo,o risco diario de ocorrencia de incendio forestal,cuxos niveis son baixo (1), moderado (2), alto (3),moi alto (4) e extremo (5).

2. Para o establecemento do índice de risco diariode incendio terase en conta a conxunción dos seguin-tes factores: a situación meteorolóxica, o estado dabiomasa vexetal, o estado das infraestruturas pre-ventivas das masas arbóreas e o estado do solo.

3. O índice de risco diario de incendio forestalé elaborado pola consellaría con competencias namateria forestal e será divulgado a través da súapáxina web oficial, debendo esta ser diaria candoo índice de risco diario de incendio forestal forade niveis alto, moi alto ou extremo, para efectosde aplicación do disposto no artigo 31 desta lei.Neste caso procurarase a difusión tamén a travésde medios de comunicación social públicos e pri-vados de ampla difusión en todo o ámbito territorialda Comunidade Autónoma.

4. O índice de risco diario de incendio forestalestablecerase de acordo coa coherencia territo-rial-climática, e polo menos realizarase para as zonasda franxa atlántica, costa norte e Galicia interior.A delimitación das citadas zonas será establecidapor orde da consellaría competente en materiaforestal.

Artigo 11.-Zonificación do territorio segundo o ris-co espacial de incendio forestal.

1. Para os efectos desta lei, e con base nos criteriosda información histórica e dos datos estatísticossobre a ocorrencia de incendios forestais, vulnera-bilidade poboacional, ameazas aos ecosistemasforestais e protección do solo fronte á erosión, cla-sifícase o territorio segundo o risco espacial deincendio forestal en Galicia en zonas de baixo risco,de medio risco e de alto risco de incendio forestal.

2. A zonificación de Galicia segundo a probabi-lidade de ocorrencia de incendio forestal será apro-bada por orde da consellaría con competencias enmateria forestal.

Artigo 12.-Zonas de alto risco de incendio.1. Son as superficies onde se recoñece como prio-

ritaria a aplicación de medidas máis rigorosas dedefensa contra os incendios forestais ante o elevadorisco de incendio, pola especial frecuencia ou viru-lencia dos incendios forestais ou pola importanciados valores ameazados.

2. Estas zonas serán identificadas e delimitadasa nivel de parroquia e municipal no Plan de pre-vención e defensa contra os incendios forestais deGalicia e nos plans de prevención e defensa contraos incendios forestais de distrito regulados nos arti-gos 14 e 15 desta lei.

3. Para cada unha delas elaborarase un plan dedefensa nos termos do artigo 15.9 desta lei.


4. As zonas de alto risco de incendio son definidaspor orde da consellaría con competencia en materiaforestal.

Capítulo IIPlaneamento da defensa do espazo rural

Artigo 13.-Planeamento da defensa fronte aosincendios forestais.

1. O planeamento da defensa fronte aos incendiosforestais, de acordo co establecido na lexislacióngalega de emerxencias, configúrase como un planespecial para facerlles fronte ás emerxencias deri-vadas dos riscos dos incendios forestais, estrutu-rándose nun nivel galego, de distrito e municipal,así como nun nivel inframunicipal que indicará, nes-te último, o planeamento dun monte ou dun espazoconcreto mediante un instrumento de xestión.

2. O planeamento autonómico, a través do Plande prevención e defensa contra os incendios forestaisde Galicia, organiza o sistema e define a visión,os eixes estratéxicos, os obxectivos e as acciónsprioritarias.

3. O planeamento a nivel de distrito forestal, através dos plans de prevención e defensa contra osincendios forestais de distrito, caracterízase pola cla-sificación e organización das accións e dos obxec-tivos definidos no Plan de prevención e defensa con-tra os incendios forestais de Galicia a escala dedistrito.

4. O planeamento a nivel municipal integrará nosplans de emerxencia municipais as actuacións deprevención e defensa contra os incendios forestaisdo municipio, consonte o previsto na lexislacióngalega de emerxencias.

5. No nivel inframunicipal os instrumentos de xes-tión terán en conta o establecido nos plans de pre-vención e defensa contra os incendios forestais dedistrito e nos plans de emerxencia municipais e,en todo caso, o establecido con carácter xeral noPlan de prevención e defensa contra os incendiosforestais de Galicia.

6. Os plans previstos neste artigo deberán serredactados por titulado universitario forestal com-petente.

7. En xeral deberán axustarse aos plans de orde-nación de recursos forestais existentes ou, no seudefecto, ao contemplado no artigo 31.6 da Lei43/2003, do 21 de novembro, de montes.

Artigo 14.-Plan de prevención e defensa contraos incendios forestais de Galicia.

1. O Plan de prevención e defensa contra os incen-dios forestais de Galicia reflectirá a política e asmedidas para a defensa dos terreos forestais e dasáreas de influencia forestal, englobando os plansde prevención, sensibilización, vixilancia, detec-ción, extinción, investigación e desenvolvemento,soporte cartográfico, coordinación e formación dosmedios e axentes do servizo, así como unha defi-

nición clara de obxectivos e metas por acadar, aprogramación das medidas e accións, o orzamentoe o plan financeiro, así como os indicadores da súaexecución.

2. A elaboración, aprobación e publicación do Plande prevención e defensa contra os incendios forestaisde Galicia realizarase consonte o previsto na lexis-lación galega de emerxencias. En todo caso, antesda aprobación inicial e das súas modificaciónsanuais, será oído o Consello Forestal de Galicia.

3. O Plan de prevención e defensa contra os incen-dios forestais de Galicia debe conter as orientaciónsbásicas para concretar nos plans dos distritos, reflec-tíndose nos niveis subseguintes do planeamento.

4. Nos anos seguintes á súa aprobación, e mentresmanteña a súa vixencia, deberá ser actualizadonaqueles aspectos que sufran variacións, sendoincorporadas as ditas modificacións ao documentoinicial e aprobadas polo Consello da Xunta deGalicia.

5. As modificacións derivadas da súa actualizaciónserán efectuadas de acordo co previsto na lexislacióngalega de emerxencias.

Artigo 15.-Plan de prevención e defensa contraos incendios forestais de distrito.

1. O plan de prevención e defensa contra os incen-dios forestais de distrito desenvolve as orientaciónsprevistas na planificación establecidas no Plan deprevención e defensa contra os incendios forestaisde Galicia, concretando a estratexia de distrito.

2. A elaboración dos plans de prevención e defensacontra os incendios forestais de distrito correspón-delles ás delegacións provinciais da consellaría com-petente en materia forestal, sendo aprobados poloconselleiro ou conselleira competente en materiaforestal.

3. Os plans de prevención e defensa contra osincendios forestais de distrito conteñen as acciónsnecesarias para a defensa contra incendios forestaise, máis alá das accións de prevención e outras medi-das previstas en materia de emerxencias, inclúena previsión e a programación integrada das inter-vencións das diferentes entidades implicadas nooperativo contra incendios forestais.

4. Para a elaboración, coordinación e actualizacióncontinua do planeamento do distrito contra incendiosforestais estableceranse os mecanismos de partici-pación das diferentes administracións, entidades,asociacións do sector e persoas propietarias afec-tadas.

En todo caso, será necesario informe previo daconsellaría competente en materia de medio ambien-te cando o plan de prevención e defensa contra osincendios forestais de distrito afecte espazos pro-texidos para efectos de adecuar as súas previsiónsaos plans de ordenación dos recursos naturais.


5. Nos plans de prevención e defensa contra osincendios forestais de distrito incluiranse previsiónsespecíficas respecto das zonas confinantes entre osdiferentes distritos, para asegurar a súa coherencia.

6. Os plans de prevención e defensa contra osincendios forestais de distrito serán publicados,adaptados e revisados consonte o previsto na lexis-lación galega de emerxencias.

7. A consellaría competente en materia forestal,a través dos distritos forestais, poderá crear e imple-mentar programas especiais de intervención noámbito dos plans de defensa para áreas forestaiscontiguas a infraestruturas de elevado valor estra-téxico e para áreas forestais estratéxicas de elevadovalor, de acordo co establecido nos plans de orde-nación de recursos forestais.

8. As áreas referidas no número anterior desig-naranse por proposta da dirección xeral competenteen materia de montes, e por orde da consellaría com-petente en materia forestal, oída a consellaría concompetencias en materia de medio ambiente.

9. Para cada unha das zonas de alto risco de incen-dio elaborarase un plan específico de defensa, quese integrará no plan de prevención e defensa contraos incendios forestais de distrito e que, como mínimo,terá en conta:

a) As medidas e os traballos preventivos aplicablesa elas. Estes traballos preventivos incluirán devasas,vías de acceso e puntos de auga que deben realizaras persoas titulares dos montes da zona, así comoos prazos e as modalidades de execución, sen prexuí-zo da colaboración coas administracións públicas.

b) Os usos, costumes e actividades que poidanexistir na zona e que se manifesten a través da pro-vocación reiterada de lumes ou do uso neglixentedo lume.

c) O establecemento e a dispoñibilidade de mediosde vixilancia e extinción necesarios para dar cober-tura a toda a superficie forestal da zona, coas pre-visións para o seu financiamento.

d) A regulación dos aproveitamentos e usos quepoidan dar lugar a risco de lumes forestais.

Artigo 16.-Planeamento municipal de prevencióne defensa contra os incendios forestais.

1. O planeamento municipal de prevención edefensa contra os incendios forestais integrarase nosplans municipais de emerxencias, consonte o esta-blecido na lexislación galega de emerxencias.

2. A estrutura dos plans municipais de prevencióne defensa contra incendios forestais será establecidapor orde da consellaría con competencias en materiaforestal, de acordo coas directrices que establezaa normativa aplicable en materia de emerxencias.

3. A dirección xeral competente en materia forestalemitirá informe preceptivamente e con carácter vin-culante sobre os plans municipais de prevencióne defensa contra os incendios forestais antes da súaaprobación.

4. A coordinación e a xestión do planeamentomunicipal de prevención e defensa contra os incen-dios forestais compétenlles aos alcaldes ou alcal-desas. A elaboración, execución e actualización des-te planeamento ten carácter obrigatorio.

Artigo 17.-Planeamento inframunicipal e particu-lar de defensa contra os incendios forestais.

1. Todas as iniciativas particulares de prevencióne defensa deben estar articuladas e encadradas nosplans de prevención e defensa contra os incendiosforestais de distrito.

2. Todos os instrumentos de xestión forestal debenexplicitar non só accións de silvicultura de defensados montes contra os incendios forestais e dasinfraestruturas dos terreos forestais senón tamén asúa integración e compatibilización cos instrumentosde planeamento de nivel superior, en concreto osplans de prevención e defensa contra os incendiosforestais de distrito.

3. Os instrumentos de xestión forestal das zonasde ámbito inframunicipal ou particular deben serpresentados, para a súa aprobación, á consellaríacompetente en materia forestal no prazo de tresmeses despois da súa redacción.

TÍTULO IIIActuacións preventivas

Capítulo IInfraestruturas preventivas

Artigo 18.-Redes de defensa contra os incendiosforestais do distrito forestal.

1. As redes de defensa contra os incendios forestaisdo distrito concretan territorialmente, e de formacoordinada, o conxunto de infraestruturas e equi-pamentos vinculados á defensa e loita contra osincendios forestais.

2. As redes de defensa contra os incendios forestaisdo distrito integran os seguintes compoñentes:

a) Redes de faixas de xestión de biomasa.

b) Mosaico de parcelas de xestión de biomasa.

c) Rede viaria forestal.

d) Rede de puntos de auga.

e) Rede de vixilancia e detección de incendiosforestais.

f) Outras infraestruturas de apoio á extinción.

3. A recollida, rexistro e actualización da basede datos das redes de defensa contra os incendiosforestais do distrito deberá ser efectuada pola con-sellaría competente en materia forestal e integradano sistema de información xeográfica descrito noartigo 4.2 desta lei.

4. A xestión das infraestruturas a que se refirenas alíneas d), e) e f) deste artigo que sexan titu-laridade da Comunidade Autónoma poderá ser cedi-da pola Xunta de Galicia ás entidades locais ououtras entidades xestoras, consonte o previsto na


lexislación patrimonial e no seu regulamento de exe-cución. No caso das infraestruturas a que se refireo punto d) deste artigo, será necesario informe previoda administración hidráulica competente.

Artigo 19.-Normalización das redes de defensacontra os incendios forestais dos distritos.

As normas técnicas e funcionais relativas á cla-sificación, construción, mantemento e sinalizaciónde vías integrantes da rede viaria forestal, puntosde auga e demais infraestruturas forestais integrantesdas redes de defensa contra os incendios forestaisdos distritos serán desenvolvidas regulamentaria-mente por orde do conselleiro ou conselleira com-petente en materia forestal.

Artigo 20.-Redes de faixas de xestión de biomasa.

1. A xestión da biomasa existente nos terreos fores-tais e nas zonas de influencia forestal é realizadaa través de faixas e de parcelas, situadas en lugaresestratéxicos, onde se procede á modificación ou áremoción total ou parcial da biomasa presente.

2. As faixas de xestión de biomasa constitúen redesprimarias, secundarias e terciarias, tendo en con-sideración as funcións que poden desempeñar, entreas cales están:

a) Función de diminución da superficie percorridapor grandes incendios forestais, permitindo e faci-litando unha intervención directa de extinción dolume.

b) Función de redución dos efectos da propagaciónde incendios forestais, protexendo de forma pasivavías de comunicación, infraestruturas e equipamen-tos sociais, zonas edificadas e áreas forestais e natu-rais de valor especial.

c) Función de illamento de potenciais focos deignición de incendios forestais.

3. As redes primarias de faixas de xestión de bio-masa cumpren todas as funcións referidas no númeroanterior e sitúanse nos terreos forestais.

4. As redes secundarias de faixas de xestión debiomasa teñen un ámbito municipal ou inframuni-cipal, contémplanse no ámbito da protección depoboacións e infraestruturas e cumpren as funciónsreferidas nas alíneas b) e c) do número 2 deste artigo.Localízanse sobre:

a) As infraestruturas viarias e ferroviarias públi-cas.

b) As liñas de transporte e distribución de enerxíaeléctrica.

c) As áreas de especial protección dos núcleospoboacionais, ademais de todas as edificacións, oscámpings, as infraestruturas e áreas recreativas, osparques e polígonos industriais, as plataformas loxís-ticas e os depósitos de lixo, así como calquera outrasusceptible de ser protexida.

5. As redes terciarias de faixas de xestión de bio-masa cumpren a función referida na alínea c) do

número 2 deste artigo, estando delimitadas a partirdas redes viaria, eléctrica e a formada polos lindesou divisións das unidades locais de xestión forestalou agroforestal, definidas estas últimas no ámbitodos instrumentos de xestión forestal.

6. As especificacións técnicas en materia de defen-sa do monte contra os incendios forestais relativasa equipamentos forestais e ambientais de recreosituados en terreos forestais serán definidas median-te orde conxunta das consellarías competentes enmateria forestal e de conservación de espazosnaturais.

7. Sen prexuízo do disposto nos artigos seguintes,as especificacións técnicas relativas á construcióne mantemento das redes de faixas e dos mosaicosde parcelas de xestión de biomasa desenvolveraasa consellaría competente en materia forestal.

Capítulo IIDefensa de persoas e bens

Artigo 21.-Redes secundarias de faixas de xestiónde biomasa.

1. Nos espazos previamente definidos como redessecundarias de faixas de xestión de biomasa nosplans de prevención e defensa contra os incendiosforestais do distrito será obrigatorio para as persoasresponsables nos termos establecidos na alínea 2deste artigo:

a) Xestionar a biomasa vexetal na totalidade dasparcelas que se atopen, fóra do monte, a unha dis-tancia inferior a 50 metros do seu perímetro, con-sonte o previsto nos criterios para a xestión de bio-masa definidos nesta lei e na súa normativa dedesenvolvemento.

b) Xestionar a biomasa vexetal nunha franxa de100 metros arredor de calquera núcleo poboacional,edificación, urbanización, depósito de lixo, cám-pings, instalacións recreativas, obras, parques e ins-talacións industriais, situadas a menos de 400 metrosdo monte, de acordo cos criterios para a xestiónde biomasa estipulados nesta lei e na súa normativade desenvolvemento. Ademais nos 50 metros desdea estrema da propiedade non poderá haber as espe-cies sinaladas na disposición adicional terceira destalei.

c) Ao longo da rede de autoestradas, autovías evías rápidas e estradas, deberase xestionar a biomasavexetal, de acordo cos criterios estipulados nestalei, nos terreos incluídos na zona de dominio público.Ademais, nos devanditos terreos non poderá haberárbores das especies sinaladas na disposición adi-cional terceira desta lei.

d) No caso de vías e camiños forestais, a xestiónda biomasa vexetal farase, no estrato arbustivo esubarbustivo, nos dous metros desde a aresta exteriorda vía ou camiño.

e) Ao longo da rede ferroviaria, deberase xestionara biomasa vexetal, de acordo cos criterios estipu-


lados nesta lei, nos terreos incluídos na zona dedominio público. Nesta faixa non poderá haber árbo-res das especies sinaladas na disposición adicionalterceira desta lei.

f) Nas liñas de transporte e distribución de enerxíaeléctrica, respectaranse as especificacións da regu-lamentación electrotécnica sobre distancia mínimaentre os condutores, as árbores e outra vexetación.Ademais, nunha faixa de 5 metros desde a estremeirada infraestrutura non poderá haber árbores das espe-cies sinaladas na disposición adicional terceira destalei.

2. Para os efectos deste artigo, entenderase porpersoas titulares as propietarias, arrendatarias, usu-frutuarias ou persoas titulares de calquera outrodereito real ou persoal sobre os terreos forestais eos terreos situados nas zonas de influencia forestalpara os supostos das alíneas a) e b) do punto anterior,así como as administracións, entidades ou socie-dades que teñan encomendada a competencia sobrea xestión, ou cedida esta en virtude dalgunha dasformas previstas legalmente, das vías de comuni-cación e liñas de transporte de enerxía eléctrica paraos supostos referidos nas alíneas c), d), e) e f) dopunto anterior.

3. As accións e os proxectos de forestación oureforestación deberán respectar as faixas de xestiónde biomasa previstas neste artigo.

Artigo 22.-Procedemento para a xestión da bio-masa no ámbito das redes secundarias.

1. As persoas físicas ou xurídicas responsablessegundo o disposto na alínea 2 do artigo anteriorprocederán á execución da xestión da biomasa noámbito das redes secundarias antes do 31 de marzode cada ano e consonte os criterios establecidos pororde da consellaría competente en materia forestal.

2. No caso de incumprimento do disposto nosnúmeros anteriores, os entes locais, no caso da alínea1.b) do artigo 21 e nas faixas laterais das redesviarias da súa titularidade, e a consellaría compe-tente en materia forestal nos restantes casos, poderánnotificar, de oficio ou a instancia de parte, ás persoasresponsables a súa obriga de xestión da biomasavexetal, advertíndolles da posibilidade de execuciónsubsidiaria no caso de incumprimento e sen prexuízoda instrución do procedemento sancionador quecorresponda.

3. Se no prazo máximo de quince días naturaisos citados titulares non acometen a xestión da bio-masa, as citadas administracións públicas, consonteas atribucións competenciais definidas con anterio-ridade, poderán proceder á execución subsidiariados traballos de xestión de biomasa, repercutíndollesos custos ás persoas obrigadas.

4. As persoas responsables segundo o disposto naalínea 2 do artigo anterior están obrigadas a faci-litarlles os necesarios accesos ás entidades respon-sables dos traballos de xestión da biomasa.

5. Malia o anterior, a consellaría competente enmateria forestal poderá proceder á execución directade traballos preventivos nas redes secundarias defaixas de xestión de biomasa, sen necesidade derequirimento previo, cando se declarase un incendioforestal que supoña un risco inminente para as per-soas e os bens.

Artigo 23.-Edificación en zonas de alto risco deincendio e medidas de prevención de incendiosforestais nas urbanizacións.

1. Os instrumentos de planeamento urbanísticodeberán ter en conta a avaliación de risco de incendioforestal, no que respecta á zonificación do territorioe ás zonas de alto risco de incendio que constannos plans de prevención e defensa contra os incen-dios forestais de distrito.

2. As edificacións para uso residencial, comercial,industrial ou de servizos, e as instalacións destinadasa explotacións agrícolas, gandeiras e forestais asícomo as vivendas vinculadas a estas situadas enzonas de alto risco de incendios forestais, e maisas urbanizacións, edificacións e instalacións resul-tantes da execución de plans de ordenación urba-nística situadas nas zonas de influencia forestal quenon teñan continuidade inmediata coa trama urbanaterán que cumprir coas seguintes medidas deprevención:

a) Asegurar a existencia dunha faixa de protecciónde 50 metros de ancho ao seu redor, libre de vexe-tación seca e coa masa arbórea aclarada, consonteos criterios que se establecerán mediante orde daconsellaría competente en materia forestal.

b) Manter o terreo non edificado da parcela ouparcelas e o viario de titularidade privada libresde vexetación seca e coa masa arbórea aclarada,consonte os criterios que se establecerán medianteorde da consellaría competente en materia forestal,así como os viais de titularidade privada.

c) Adoptar medidas especiais relativas á resis-tencia do edificio, á pasaxe do lume e á contenciónde posibles fontes de ignición procedente de incen-dios forestais, no edificio e nos seus respectivosaccesos.

d) Dispoñer dunha rede de hidrantes homologadospara a extinción de incendios, ou no seu defectode tomas de auga, de acordo co que se establezaregulamentariamente.

e) Presentar ante a administración municipal unplan de prevención e defensa contra incendiosforestais.

3. As obrigas establecidas no parágrafo anteriorserán cumpridas polos propietarios ou propietarias,ou no caso de urbanizacións polo órgano de xestiónou xunta urbanizadora. No suposto de non estar cons-tituída, serán cumpridas solidariamente polos pro-pietarios ou propietarias dos soares da urbanización.


4. Cando os responsables establecidos na alíneaanterior non sexan os titulares da totalidade da faixaexterior prevista na alínea a) do punto 2 deste artigo,establécese unha servidume forzosa para accederá faixa establecida. Este acceso farase durante otempo estritamente necesario para o labor da xestiónda biomasa, e polo punto menos prexudicial ou incó-modo para os terreos gravados e, de ser compatible,polo máis conveniente para o beneficiario, nonpodendo afectar en ningún caso a construcións ouinfraestruturas que se sitúen neles.

A servidume forzosa poderá dar dereito a unhaindemnización polos danos e perdas que poida oca-sionar, así como o lucro cesante a cargo dos suxeitosobrigados a que se refire o artigo 23.3.

En todo caso, as datas e accións previstas paraa xestión da biomasa deberán ser comunicadas aostitulares da faixa de protección cando non coincidancoas persoas ou entidades responsables de xestionara biomasa.

5. No caso de incumprimento da xestión da bio-masa vexetal, corresponderalle ao concello a súarealización, acudindo á execución forzosa de acordoco establecido no artigo 22 desta lei, sen prexuízoda instrución do correspondente expediente san-cionador.

Capítulo IIISilvicultura preventiva

Artigo 24.-Silvicultura, forestación e reforestación.1. A silvicultura no ámbito da defensa dos montes

contra incendios forestais engloba o conxunto demedidas aplicadas ás masas forestais, matogueirase outras formacións espontáneas, ao nivel da com-posición específica e do seu arranxo estrutural, cosobxectivos de diminuír o perigo de incendio forestale de garantir a máxima resistencia da vexetacióná propagación do lume.

2. Os instrumentos de xestión forestal deben expli-citar as medidas de silvicultura e da rede de infraes-truturas de terreos forestais que garantan a descon-tinuidade horizontal e vertical da biomasa forestale a alternancia de teselas con distinta inflamabi-lidade e combustibilidade, no ámbito das orienta-cións do planeamento de prevención e defensa contraos incendios forestais de distrito.

3. A dimensión das teselas deberá variar entre20 e 50 hectáreas, nos casos xerais, e entre 1 e20 hectáreas nas zonas de alto risco de incendio,definidas nos plans de prevención e defensa contraos incendios forestais de distrito, e o seu deseñoe localización deben poñer especial atención ao com-portamento previsible do lume.

4. Nas accións de forestación ou de reforestación,as masas forestais monoespecíficas non poderán terunha superficie continua superior a 50 hectáreas,debendo ser compartimentadas, alternativamente:

a) Pola rede de faixas de xestión de biomasa oupor outros usos do solo con baixo risco de incendioforestal.

b) Por liñas de auga e as respectivas faixas deprotección delimitadas pola lexislación ambiental.

5. Sempre que as condicións edafoclimáticas o per-mitan, deberá ser favorecida a constitución de masasde especies arbóreas caducifolias ou de especiescon baixa inflamabilidade e combustibilidade.

6. Todas as accións de forestación ou reforestacióndeben obedecer aos criterios estipulados nesteartigo.

Capítulo IVOrdenación preventiva do terreo forestal

Artigo 25.-Usos prohibidos con carácter xeral.

1. Establécense as seguintes prohibicións:

a) Prohíbense as repoboacións forestais en solourbano e núcleos rurais.

b) Prohíbense as repoboacións forestais en zonasdedicadas a labradío, cultivo, prados ou pastos, conindependencia da súa cualificación urbanística.

2. En zonas incluídas nun proceso de concentra-ción parcelaria, os usos deberanse adaptar ao plande ordenación de cultivos ou forestal, tal e comoprevé a Lei 10/1985, do 14 de agosto, de concen-tración parcelaria para Galicia, coas súas sucesivasmodificacións.

3. Poderá admitirse, no caso de que exista un plande ordenación de cultivos ou forestal, un cambiode uso de terras agrícolas, sempre que non interfirano desenvolvemento agrario da zona. Para a apro-bación desta forestación será obrigatorio que estase realice con frondosas caducifolias ou outras plan-tas autóctonas de estación, priorizando o aprovei-tamento integral do uso.

Artigo 26.-Ordenación das repoboacións forestais.

1. As repoboacións forestais que linden con terreossituados en solo rústico de especial protección agro-pecuaria deberán gardar, como mínimo, 10 metrosde distancia respecto deles.

2. Establécense as seguintes distancias mínimaspara as repoboacións forestais en todo tipo de terreose respecto das edificacións que se indican:

a) Para as especies sinaladas na disposición adi-cional terceira desta lei:

i. Con vivendas ou instalacións preexistentes: 50metros. En calquera caso, as axudas para as repo-boacións forestais condicionaranse a que na super-ficie que estea a menos de 100 metros desde o límitede calquera parcela edificada no núcleo rural nonse introduzan tales especies.

b) Para o resto das especies:

i. Con vivendas ou instalacións preexistentes: 10metros.


ii. Con industrias ou instalacións preexistentes nasque se desenvolvan actividades perigosas consonteo establecido na Lei 1/1992, do 2 de xaneiro, deprotección medioambiental de Galicia, ou na súanormativa de desenvolvemento: 25 metros.

3. As distancias anteriores non serán de aplicaciónen parques públicos, xardíns botánicos e no interiorde parcelas rústicas ou de núcleos rurais edificadoscon plantacións de pés illados ou xardíns con sebese especies arbóreas ornamentais. Tampouco será deaplicación no caso de afectar a árbores senlleiras.

4. As distancias mediranse desde o límite exteriorda repoboación, entendendo por tal o pé do exemplardela máis próximo á propiedade veciña, ata o límitemedianeiro coa outra propiedade.

5. As persoas titulares dos predios que realizasenrepoboacións forestais confinantes con outros pre-dios, respectando as distancias mínimas estableci-das na lexislación vixente, deberán manter limpasde pólas as súas masas arbóreas, sen que se estendansobre os predios confinantes.

6. En todo caso, estarán suxeitas á declaraciónde impacto ambiental as repoboacións forestais nossupostos previstos no anexo I do Decreto lexislativo1302/1986, do 28 de xuño, de avaliación de impactoambiental, e no Decreto 442/1990, do 13 de setem-bro, de avaliación de impacto ambiental de Galicia.

7. Así mesmo, no caso das repoboacións forestaisrecollidas no anexo II do Decreto lexislativo1302/1986, do 28 de xuño, de avaliación de impactoambiental, a consellaría competente en materia demedio ambiente determinará, logo de solicitude dointeresado, a necesidade de someterse ou non á ava-liación de impacto ambiental.

Artigo 27.-Redes primarias de faixas de xestiónde biomasa.

1. As faixas integrantes das redes primarias, situa-das en lugares estratéxicos, pretenden facilitar aextinción dos grandes incendios forestais.

2. As faixas citadas no número anterior posúenunha largura non inferior a 125 metros e definencompartimentos que, preferentemente, deben posuírentre 500 e 1.000 hectáreas.

3. O planeamento, a instalación e o mantementodas redes primarias de faixas de xestión de biomasadeben ter en consideración, en concreto:

a) A súa eficacia na extinción de incendios fores-tais de grandes dimensións.

b) A seguranza das persoas responsables daextinción.

c) O valor socioeconómico, paisaxístico e ecolóxicodos terreos forestais e zonas de influencia.

d) As características fisiográficas e as particula-ridades da paisaxe local.

e) O historial e os datos estatísticos dos grandesincendios forestais no distrito forestal e o seu com-

portamento previsible en situacións de elevado riscometeorolóxico.

f) As actividades que nelas se poidan desenvolvere contribuír para a súa sustentabilidade técnica efinanceira.

4. As redes primarias de faixas de xestión de bio-masa son definidas pola consellaría competente enmateria forestal no ámbito do plan de prevencióne defensa contra os incendios forestais de distritoe obrigatoriamente integradas no planeamento muni-cipal e inframunicipal de prevención e defensa con-tra os incendios forestais.

5. As actividades de aproveitamento da cubertavexetal ou as obras que supoñan a alteración dosolo nas redes primarias de faixas de xestión debiomasa definidas no ámbito do plan de prevencióne defensa contra os incendios forestais de distritoestarán supeditadas á autorización previa da con-sellaría competente en materia forestal, que seráemitida no prazo dun mes e só poderá denegarseen función do seu valor preventivo fronte ao lume,sen prexuízo doutras autorizacións que sexan pre-ceptivas pola normativa vixente.

6. As persoas titulares dos terreos afectados polodisposto no número anterior poderanse beneficiarde indemnizacións compensatorias, ademais de axu-das para o mantemento das redes, que serán regu-ladas por orde da consellaría competente en materiaforestal.

Artigo 28.-Depósitos de produtos inflamables.

1. Prohíbese o depósito de subprodutos resultantesde explotación forestal, tales como a biomasa forestalresidual, estelas, cortiza, resina e todo tipo de restosagrícolas e de produtos inflamables, nas redes pri-marias e secundarias e nos mosaicos de parcelasde xestión de biomasa, con excepción dos lugaresexpresamente autorizados por licenza municipal.

2. Durante os meses de xullo, agosto e setembro,só será permitido o amoreamento en cargadeiro desubprodutos resultantes de corte ou extracción fores-tal tales como a biomasa forestal residual, estelas,cortiza, resina e todo tipo de restos agrícolas, sempreque sexa salvagardada unha área sen vexetación con25 metros arredor.

Capítulo VReorganización preventiva do terreo forestal

Artigo 29.-Reorganización da propiedade forestale fomento das agrupacións de propietarios forestais.

Co obxecto de garantir a defensa contra os incen-dios forestais e de facilitar a ordenación dos montese o seu planeamento preventivo, promoverase a reor-ganización da propiedade forestal e dos terreos situa-dos nas zonas de influencia forestal por medio dunsistema de compensación regulado nesta lei e maisas agrupacións de propietarios ou propietarias fores-tais a través de incentivos públicos.


Artigo 30.-Sistema de reorganización da propie-dade forestal.

1. Calquera número de propietarios ou propietariasque superen o 50% da superficie das parcelas fores-tais que formen parte dunha superficie contigua deterreo forestal cunha extensión mínima de 15 hec-táreas terán a maioría legal necesaria para iniciaros trámites conducentes á creación dunha unidadede xestión forestal.

2. O procedemento iniciarase por proposta asinadapor un número de propietarios ou propietarias quesuperen o 50% da superficie forestal que se vaixestionar de forma conxunta, achegando un informede investigación de propiedade e o instrumento dexestión forestal específico xunto co proxecto de esta-tutos da entidade á que se lle encomenda a xestióndo terreo forestal ordenado.

3. Así mesmo, o procedemento poderá iniciarsede oficio, por medio de decreto aprobado polo Con-sello da Xunta de Galicia, nos casos en que a reor-ganización da propiedade xa estivera previamenteprevista no plan de prevención e defensa contra osincendios forestais de distrito.

4. Regulamentariamente estableceranse as condi-cións para a corta e outras medidas complementariasnas parcelas forestais incluídas nunha unidade dexestión forestal, unha vez iniciado o procedementoprevisto nos puntos anteriores e ata que esta esteaconstituída.

5. As unidades de xestión forestal deberán contarobrigatoriamente co correspondente instrumento dexestión forestal específico. Regulamentariamente,por iniciativa da consellaría con competencias enmateria forestal, determinaranse a estrutura e o con-tido dos instrumentos de xestión forestal específicos,así como o seu procedemento de elaboración eaprobación.

6. Recibida a documentación, a consellaría com-petente en materia forestal procederá a publicar oacordo no Diario Oficial de Galicia e nun dos diariosde maior difusión da zona afectada, someténdoo ainformación pública por un prazo non inferior a vintedías hábiles.

De xeito simultáneo procederase á notificaciónindividual ás persoas titulares ou propietarias dedereitos de contido patrimonial na zona de actuación,co fin de que formulen as alegacións pertinentessobre o proxecto de ordenación forestal e dos esta-tutos, rexeitándose calquera outra obxección oureparo, e manifesten, así mesmo, a súa vontade deincorporación.

No caso de persoas propietarias ou titulares dedereitos patrimoniais na zona obxecto de ordenaciónforestal que resulten descoñecidas, procederase ásúa notificación por medio de edictos conforme oprevisto na Lei 30/1992, do 26 de novembro, deréxime xurídico das administracións públicas e doprocedemento administrativo común.

7. A consellaría competente en materia forestalprocederá a outorgar a aprobación definitiva da uni-dade de xestión forestal no prazo máximo de seismeses desde que finalizase o trámite de informaciónpública, transcorrido o cal entenderase desestimadopor silencio administrativo, tendo en conta a apli-cación de criterios de xestión forestal sustentable.A aprobación implica a reorganización forzosa dapropiedade forestal, así como o cumprimento obri-gatorio das especificacións previstas no instrumentode xestión forestal específico. O acordo de apro-bación final de regularización das teselas será ele-vado a público e inscrito no rexistro da propiedade.

8. A entidade de xestión deberá constituírse noprazo máximo dun mes desde a aprobación definitivade estatutos e bases de actuación.

9. A entidade de xestión terá natureza adminis-trativa con personalidade xurídica propia e capa-cidade para o cumprimento dos seus fins. Un repre-sentante da consellaría competente en materia fores-tal formará parte do órgano reitor da entidade dexestión e será designado no acordo de aprobacióndefinitivo do proxecto de ordenación.

10. Os acordos da entidade de xestión adoptaransepor maioría simple das cotas de participación, agáso de aprobación final da regularización das teselas,que requirirá maioría absoluta, así como aqueloutrosque expresamente se determinen nos estatutos.

11. Os acordos da entidade de xestión seránrecorribles ante a persoa titular da consellaría com-petente en materia forestal.

TÍTULO IVCondicións de acceso, circulación e permanencia

en zonas forestais

Artigo 31.-Condicións de acceso.

1. Durante a época de perigo alto de incendiosforestais, definida no artigo 9 desta lei, queda con-dicionado o acceso, a circulación e a permanenciade persoas e bens no interior das seguintes zonas:

a) Nas zonas de alto risco de incendio referidasno artigo 12.

b) Nas áreas forestais ou naturais baixo xestiónda Xunta de Galicia.

c) Nas áreas onde exista sinalización correspon-dente á limitación de actividades.

2. O acceso, a circulación e a permanencia depersoas e bens quedan condicionados nos seguintestermos:

a) Cando se verifique que o índice de risco diariode incendio forestal sexa moi alto ou extremo, nonestará permitido acceder, circular e permanecer nointerior das áreas referidas no número anterior, asícomo nos camiños forestais, camiños rurais e outrasvías que as atravesan.

b) Cando se verifique que o índice de risco diariode incendio forestal sexa alto, non estará permitido,


no interior das áreas referidas no número anterior,proceder á execución de traballos que supoñan autilización de maquinaria sen os dispositivos pre-vistos no artigo 39, desenvolver calquera acción nonrelacionada coas actividades forestal e agrícola nincircular con vehículos motorizados nos camiñosforestais, camiños rurais e outras vías que asatravesan.

c) Cando se verifique que o índice de risco diariode incendio forestal sexa moderado e alto, todas aspersoas que circulen no interior das áreas referidasno número 1 e nos camiños forestais, camiños ruraise outras vías que as atravesan ou delimitan estánobrigadas a identificarse perante as autoridadescompetentes.

3. Fóra da época de perigo alto, e desde que severifique o índice de risco diario de incendio forestalde niveis moi alto e extremo, non estará permitidoacceder, circular e permanecer no interior das áreasreferidas no número 1, así como nos camiños fores-tais, camiños rurais e outras vías que as atravesan.

4. Fóra da época de perigo alto, e desde que severifique o índice de risco diario de incendio forestalde niveis moderado e alto, a circulación de persoasno interior das áreas referidas no número 1 quedasuxeita ás medidas referidas na alínea c) do punto2 deste artigo.

5. Nas áreas naturais a que se refire a letra b)da alínea 1 deste artigo o acceso queda condicionadoademais ao sinalado pola consellaría competente enmateria de medio ambiente.

6. O incumprimento das condicións establecidasneste artigo será sancionado consonte o disposto noartigo 67.k) da Lei 43/2003, do 21 de novembro,de montes.

Artigo 32.-Excepcións.

1. Constitúen excepcións ás medidas referidas nasalíneas a) e b) do número 2 e no número 3 do artigo31:

a) O acceso, a circulación e a permanencia nointerior das referidas áreas, de persoas residentes,propietarias e produtoras forestais e persoas que alíexerzan a súa actividade profesional.

b) A circulación de persoas no interior das refe-ridas áreas sen outra alternativa de acceso ás súasresidencias e locais de traballo.

c) A utilización de áreas recreativas cando esteandebidamente equipadas para o efecto, nos termosda lexislación aplicable.

d) A circulación en autovías e autoestradas, iti-nerarios principais, itinerarios complementarios eestradas da rede estatal e autonómica.

e) A circulación en estradas de titularidade localpara as cales non exista outra alternativa de cir-culación con equivalente percorrido.

f) O acceso, a circulación e a permanencia nointerior das referidas áreas de autoridades e persoaldependente das administracións con competenciasen materia forestal, de axentes das forzas e corposde seguranza das distintas administracións e de auto-ridades e persoal de protección civil e emerxencias.

g) O acceso, a circulación e a permanencia nointerior das referidas áreas de persoal militar enmisión intrinsecamente militar.

h) O acceso e permanencia de persoas que desen-volvan ou participen en actividades recreativas orga-nizadas polas distintas administracións ou por enti-dades dependentes delas, sempre que vaian acom-pañadas de persoal debidamente acreditado.

2. O disposto no artigo 31 non se aplica:

a) Ás áreas urbanas e ás áreas industriais.

b) Nos accesos habilitados para tal efecto ás praiasfluviais e marítimas.

c) Aos medios de prevención, vixilancia, deteccióne extinción dos incendios forestais.

d) Aos predios rústicos para a xestión e aprovei-tamento cinexético, cando non estean incluídos naszonas de alto risco de incendio.

e) Á execución de obras de interese público, contal recoñecemento.

f) Á circulación de vehículos prioritarios candoestean en marcha de urxencia.

g) Ás áreas baixo xurisdición militar.

TÍTULO VUso do lume

Artigo 33.-Uso do lume.

Como medida preventiva, prohíbese o uso do lumenos montes, terreos forestais e zonas de influenciaforestal definidos no artigo 2 desta lei, agás paraas actividades e nas condicións, períodos ou zonasautorizadas pola consellaría competente en materiaforestal nos termos desta lei e do que estableza asúa normativa de desenvolvemento.

Artigo 34.-Comunicacións e autorizacións de quei-mas de restos agrícolas e forestais.

1. A queima de restos agrícolas en terreos forestaise naqueles terreos situados nas zonas de influenciaforestal será comunicada previamente con carácterobrigatorio á consellaría competente en materiaforestal nos termos que se fixen regulamentariamen-te.

2. A queima de restos forestais deberá contar conautorización preceptiva da consellaría competenteen materia forestal nos termos que se fixen regu-lamentariamente. En todo caso, para a concesiónda autorización de queima de restos forestais teranseen conta os riscos e a superficie que se vai queimar.Así mesmo, no caso de que se desenvolva en terreoscualificados como espazos naturais protexidossegundo a normativa sectorial de aplicación, será


necesario o informe previo da consellaría competenteen materia de medio ambiente.

Artigo 35.-Autorización de queimas controladas.

1. No caso en que sexa preciso, por razóns deidoneidade técnica, realizar o control da biomasaforestal por medio de queimas controladas, será pre-cisa a autorización da consellaría competente enmateria forestal, para o que se terán en conta osriscos derivados da vulnerabilidade do terreo en rela-ción coa erosión, pendente e superficie que se vaiqueimar.

2. A realización de queimas controladas en terreosforestais só será permitida, nos termos que se esta-blezan regulamentariamente, despois da súa auto-rización expresa e coa presenza de persoal técnicoautorizado para a xestión de queimas controladase con equipos de extinción de incendios. As auto-rizacións a que se refire esta alínea serán outorgadaspola consellaría competente en materia forestal.

3. Sen acompañamento técnico adecuado, a queimacontrolada será considerada como lume intenciona-do, para os efectos da graduación da sanción quepoida corresponder.

4. A realización de queimas controladas só estarápermitida fóra da época de perigo alto e desde queo índice de risco diario de incendio forestal sexabaixo ata o nivel moderado incluíndo este último.

5. As queimas controladas só poderán ser reali-zadas de acordo coas normas técnicas e funcionaisque se definirán regulamentariamente por orde daconsellaría competente en materia forestal.

Artigo 36.-Outros usos do lume.

1. Nas zonas forestais e nas de influencia forestal,durante a época de perigo alto, queda prohibido:

a) Realizar fogueiras para recreo ou ocio e paraconfección de alimentos, así como utilizar equipa-mentos de queima e de combustión destinados áiluminación ou á confección de alimentos.

b) Queimar matogueiras cortadas e amontoadase calquera tipo de sobrantes de explotación, limpezade restos ou calquera outro obxecto combustible.

2. Nas zonas forestais e nas de influencia forestal,fóra da época de perigo alto e desde que se verifiqueo índice de risco diario de incendio forestal de niveismoi alto e máximo, manteranse as restricións refe-ridas no número anterior.

3. Exceptúase do disposto na alínea a) do número1 e no número anterior a confección de alimentosen espazos non incluídos en zonas de alto risco deincendio sempre que sexa realizada nas áreas expre-samente previstas para o efecto, como son as áreasrecreativas e outras cando estean debidamente iden-tificadas e conten con infraestruturas axeitadas paratal fin.

4. Exceptúase do disposto na alínea b) do número1 e no número 2 a queima de restos de explotacióndebida a exixencias fitosanitarias de carácter obri-

gatorio e así veña determinado polas autoridadescompetentes, a cal deberá ser realizada coa presenzadunha unidade dalgún equipo de bombeiros das enti-dades locais ou dun equipo autorizado pola Xuntade Galicia.

Artigo 37.-Foguetes e outras formas de lume.

1. En todos os terreos forestais e zonas de influen-cia forestal, durante a época de perigo alto, a uti-lización de fogos de artificio ou doutros artefactospirotécnicos está suxeita á autorización previa dorespectivo concello. O concello comunicaralle adevandita autorización á consellaría competente enmateria forestal con corenta e oito horas de ante-lación como mínimo. Regulamentariamente deter-minaranse as condicións en que a consellaría pro-cederá ou non á validación da autorización muni-cipal.

2. Durante a época de perigo alto, as accións defumigación ou desinfección en panais de abellas nonestán permitidas, agás no caso de os fumigadoresestaren equipados con dispositivos de retención dechispas.

3. Nos terreos forestais, durante a época de perigoalto, non está permitido fumar ou facer lume de cal-quera tipo no seu interior ou nas vías que os delimitanou os atravesan.

4. Fóra da época de perigo alto e desde que severifique o índice de risco diario de incendio forestalde niveis moi alto e extremo mantéñense as res-tricións referidas nos números 1, 2 e 3 deste artigo.

5. Exceptúase do disposto nos números anterioresa realización de contralumes durante as accións deextinción contra os incendios forestais.

6. A consellaría competente en materia forestalpoderá prohibir todos os usos de foguetes e outrasformas de lume se as circunstancias de perigo deincendio así o aconsellan e mentres estas persistan.

Artigo 38.-Limitacións á utilización de explosivos.

O uso, transporte e almacenamento de explosivospara aperturas de estradas, traballos de canteiras,prospeccións mineiras e outras actividades queinclúan o uso dos citados materiais en terreos fores-tais deberá realizarse segundo as súas normas deseguranza, elaborando un plan de medidas de segu-ranza e prevención que será remitido para o seucoñecemento á consellaría con competencia en mate-ria forestal.

Artigo 39.-Maquinaria e equipamento.

1. Durante a época de perigo alto, nos traballose outras actividades que se leven a cabo en todosos terreos forestais e zonas de influencia forestalé obrigatorio:

a) Que todo tipo de tractores, máquinas e vehículosde transporte pesados sexan dotados de dispositivosde retención de chispas e de dispositivos antilapasnos tubos de escape.


b) Que os tractores, máquinas e vehículos de trans-porte pesados que se van utilizar estean provistosde equipamento para a extinción de incendios nostermos que se establezan regulamentariamente.

2. O uso doutra maquinaria non forestal nin agrí-cola con ferramentas que poidan producir chispasou soldaduras de calquera tipo precisará da corres-pondente autorización nos termos que se establezan.

TÍTULO VIAproveitamentos no monte

Capítulo IAproveitamentos forestais, agrícolas e gandeiros

Artigo 40.-Autorización de aradura.

1. A aradura de calquera terreo forestal para aimplantación de cultivos agrícolas ou pasteiros exixi-rá a obtención de autorización administrativa porparte da consellaría competente en materia forestalnos termos que se establezan regulamentariamente.

2. Cando se producise un incendio forestal nostres anos anteriores á solicitude, a autorización con-cederase de forma excepcional atendendo as cir-cunstancias especiais que se determinen regulamen-tariamente, nos termos previstos no artigo 50.1 daLei 43/2003, de montes.

Artigo 41.-Aproveitamento de pastos nos terreosforestais.

1. A persoa física ou xurídica titular do monteé a propietaria dos aproveitamentos forestais pro-ducidos nel, nos que se inclúen os pastos.

2. O seu aproveitamento estará regulado expre-samente no correspondente instrumento de xestiónforestal ou no plan de ordenación de recursos fores-tais en cuxo ámbito se atope o monte.

3. A consellaría competente en materia forestaldesenvolverá regulamentariamente os aproveitamen-tos forestais.

Capítulo IIActividades en terreos queimados

Artigo 42.-Aproveitamento de madeira queimada.

A consellaría competente en materia fores-tal desenvolverá regulamentariamente as condiciónspara a autorización do aproveitamento da madeiraqueimada en incendios forestais.

Artigo 43.-Limitacións ao pastoreo.

1. Con carácter xeral, prohíbese o pastoreo en todosos terreos forestais que resulten afectados por incen-dios forestais, nun prazo mínimo de dous anos apartir da data en que se produza o lume e ata queas axeitadas condicións de restauración da masaarborada o permitan. Neste caso, precisarase deautorización administrativa nos termos que se esta-blezan para o efecto.

2. Regulamentariamente poderán preverse excep-cións á prohibición establecida na alínea anterior,

baseadas na acreditación de perdas de difícil repa-ración pola prohibición ao pastoreo ou na inexis-tencia de alternativas ao pastoreo nas áreas afectadaspor incendios forestais dentro da mesma comarca.

Artigo 44.-Limitacións á actividade cinexética.

1. Os aproveitamentos e a repoboación cinexéticaen terreos queimados quedan prohibidos durante unperíodo de tres anos desde a data do lume, agásautorización expresa da dirección xeral competenteen materia cinexética, logo de informe favorable daconsellaría competente en materia forestal.

2. A falta desta autorización, ou a realización daactividade en condicións distintas ás autorizadas,sancionarase consonte o disposto na lexislación gale-ga en materia cinexética.

Capítulo IIIVixilancia e detección de incendios forestais

Artigo 45.-Vixilancia e detección.

1. A vixilancia dos terreos forestais e zonas deinfluencia forestal contribúe á redución do númerode incendios forestais, identificando potenciaisaxentes causantes e disuadindo comportamentos quepropicien a existencia de incendios forestais.

2. A detección ten como obxectivo a identificacióninmediata e a localización precisa dos incendiosforestais e a súa comunicación rápida ás entidadesresponsables da extinción.

3. A vixilancia e detección de incendios forestaispode ser realizada por:

a) Calquera persoa que detecte un incendio fores-tal, que está obrigada a alertar de inmediato as enti-dades competentes.

b) A rede de puntos de vixilancia, dependentedos servizos de defensa contra incendios forestais,que asegura en todo o territorio de Galicia as fun-cións de detección fixa de incendios forestais.

c) A rede de vixilancia móbil, dependente dos ser-vizos de defensa contra incendios forestais.

d) Medios aéreos.

e) Medios das distintas administracións públicasque se establezan a través dos instrumentos de cola-boración e cooperación institucional, as agrupaciónsde defensa contra incendios e o voluntariado social.

Artigo 46.-Sistemas de detección.

1. A rede de puntos de vixilancia está constituídapor postos de vixía instalados en edificacións ouinstalacións previamente aprobadas pola consellaríacompetente en materia forestal.

2. A cobertura de detección da rede de puntosde vixilancia pode ser complementada con mediosde detección móbiles.

3. A coordinación da rede de puntos de vixilanciacorrespóndelle á consellaría competente en materiaforestal, que establecerá as orientacións técnicas e


funcionais para a súa ampliación, redimensionamen-to e funcionamento.

4. Os postos de vixilancia instalaranse segundocriterios de prioridade fundados no grao de riscode incendio forestal, valor do patrimonio que haique defender e visibilidade, e serán dotados do equi-pamento humano e tecnolóxico adecuado ás súasfuncións.

5. A instalación de calquera equipamento ou plan-tación no espazo de 50 metros ao redor dun postode vixía e que supostamente poida interferir na súavisibilidade e na calidade da súa comunicaciónradioeléctrica requirirá de informe previo favorableda consellaría competente en materia forestal.

Artigo 47.-Sistemas de vixilancia móbil.

1. Os sistemas de vixilancia móbil comprendenas patrullas de vixilancia que a Xunta de Galiciaconstitúa e outros grupos que para o efecto veñanser recoñecidos pola consellaría competente enmateria forestal.

2. Os sistemas de vixilancia móbil teñen, en con-creto, por obxectivos:

a) Aumentar o efecto de disuasión.

b) Identificar os axentes causantes ou supostosde incendios forestais, poñéndoos en coñecementodas autoridades competentes.

c) Detectar incendios forestais en zonas sombrados postos de vixía.

d) Realizar accións de primeira intervención enlumes incipientes.

3. É competencia da consellaría competente enmateria forestal a coordinación das accións de vixi-lancia levadas a cabo polas diversas entidades ougrupos.

Capítulo IVExtinción e investigación de incendios forestais

Artigo 48.-Extinción, remate, vixilancia e inves-tigación após incendio forestal.

1. Toda persoa que observe a existencia ou o come-zo dun incendio está obrigada a comunicárllelo aosórganos administrativos con competencias en mate-ria forestal, de protección civil ou das forzas e corposde seguranza do xeito máis rápido posible.

2. As operacións de extinción dos incendios fores-tais, así como as respectivas operacións de rematenecesarias para garantir unhas condicións de extin-ción axeitadas, son realizadas polo persoal perten-cente ao servizo de defensa contra incendios fores-tais, polo persoal dependente dos servizos de pro-tección civil e por profesionais habilitados para oefecto pola consellaría competente en materia fores-tal.

3. O sistema de extinción de incendios forestaisbasearase nunha estrutura de base territorial, pro-

fesionalizada e integrada, baixo o mando único daadministración competente en materia forestal, a tra-vés dos órganos que se especifiquen no plan directorde servizos contra incendios e salvamento.

4. Poden participar nas operacións de extincióne de remate de incendios forestais, baixo o mandoúnico operativo dependente da consellaría compe-tente en materia forestal:

a) Os vixilantes da natureza das áreas protexidas,as brigadas de comunidades e mancomunidades demontes veciñais en man común e de entidades locaise outros grupos que sexan recoñecidos pola con-sellaría competente en materia forestal.

b) Os efectivos dos distintos corpos de bombeirospertencentes ás entidades, mancomunidades, agru-pacións de defensa contra incendios forestais e con-sorcios locais.

c) As persoas propietarias e titulares de dereitosreais e persoais dos terreos forestais cos mediosmateriais de que dispoñan ou que poidan serllespostos á disposición polos servizos de extinción deincendios baixo as ordes e directrices da adminis-tración competente.

5. A participación dos medios referidos no númeroanterior concretarase a través do Plan de prevencióne defensa contra os incendios forestais de Galicia.

6. En situacións de emerxencia, cando para a extin-ción dun incendio forestal fose preciso, a persoadirectora ou responsable técnica das tarefas de extin-ción poderá mobilizar os medios públicos e privadospara actuar na extinción de acordo cun plan de ope-racións. Así mesmo, poderá dispoñer, cando sexanecesario e aínda que non se poida contar coa auto-rización das persoas titulares respectivas, a entradade equipos e medios en predios forestais ou agrícolas,a circulación por camiños privados, a apertura debrechas en muros ou cercas, a utilización de augas,a apertura de devasas de urxencia e a queima anti-cipada, nas zonas que se considere, dentro dunhanormal previsión, que poden ser consumidas poloincendio.

7. Así mesmo, a administración competente poderáproceder á execución directa de traballos preven-tivos, sen necesidade de requirimento previo, candose declarase un incendio forestal que supoña unrisco inminente para as persoas e os bens.

8. Despois do remate dun incendio forestal pro-cederase, en función dos medios dispoñibles, áinvestigación de causas co obxecto de estableceras circunstancias en que se produciu e identificare sancionar a persoa responsable da súa autoría.A investigación debe servir tamén para estableceras medidas preventivas para evitar os incendios. Estainvestigación será realizada polos axentes forestaisespecializados ou polas brigadas de investigaciónde incendios forestais seguindo os protocolos oficiaise procedementos técnicos establecidos.


Artigo 49.-Mantemento e restauración dos terreosincendiados.

1. Anualmente, unha vez rematada a época de peri-go alto de incendios forestais, a Administración auto-nómica galega promoverá a elaboración dun mapade riscos, asociados aos incendios forestais do últimoperíodo, no que se concretarán as zonas sensiblesá erosión, a afección sobre os cursos e recursos hídri-cos, forestais e pesqueiros e as infraestruturas.

Así mesmo promoverá a adopción de medidasurxentes e de colaboración cos afectados polosincendios forestais para levar a cabo nas zonas deactuación prioritaria e que serán acometidas polosdiferentes departamentos ou consellarías competen-tes na respectiva materia sectorial. Estas medidasurxentes poderán consistir en actuacións para a con-servación dos ecosistemas naturais, dos recursosforestais, hídricos e do solo e en medidas destinadasá rexeneración dos terreos, establecendo limitaciónsou prohibicións daquelas actividades que sexanincompatibles coa rexeneración da cuberta vexetal.

2. Este mapa de riscos será elaborado por unhacomisión de carácter interdepartamental, na queestarán representadas as diferentes consellarías concompetencias nos sectores afectados polos incendiosforestais. A súa creación, composición e réxime xurí-dico determinarase regulamentariamente.

3. O Consello da Xunta de Galicia poderá declararde utilidade pública as ocupacións de infraestruturasou bens privados que sexan necesarios para a exe-cución das obras de restauración e rexeneración dosterreos queimados, así como para a realización decalquera actuación destinada á protección hidrolóxi-ca para os efectos do previsto na lexislación sobreexpropiación forzosa.

TÍTULO VIIRéxime sancionador

Capítulo IInfraccións e sancións

Artigo 50.-Infraccións en materia de incendiosforestais.

1. Os incumprimentos do disposto nesta lei e nasúa normativa de desenvolvemento serán sanciona-dos consonte o previsto no título VII da Lei 43/2003,do 21 de novembro, de montes, sen prexuízo daspeculiaridades que se contemplan neste título.

2. Ademais das tipificadas no artigo 67 da Lei43/2003, do 21 de novembro, de montes, constitúeninfraccións en materia de incendios forestais:

1) O incumprimento da obriga de xestionar a bio-masa consonte o previsto nos artigos 21.1, alíneasa), b), c), d), e) e f), e 21.3, ou na disposición tran-sitoria terceira desta lei.

2) O incumprimento do procedemento de xestiónde biomasa establecido no artigo 22 desta lei, asícomo o incumprimento dos criterios de xestión debiomasa que se establezan por orde da consellaríacompetente en materia forestal.

3) O incumprimento das medidas de prevenciónpara as novas edificacións e urbanizacións en zonasde alto risco de incendio nos termos do artigo 23.2.

4) Realizar accións de forestación ou reforestaciónincumprindo o previsto no artigo 24.4.

5) A realización de repoboación forestais sen gar-dar as distancias mínimas establecidas no artigo 26ou acometer usos prohibidos consonte o artigo 25.

6) Depositar subprodutos resultantes de explota-ción forestal, de todo tipo de restos agrícolas e deprodutos inflamables en lugares que non esteanexpresamente habilitados polo concello de acordoco previsto no artigo 28.1.

7) Depositar produtos inflamables nos meses dexullo, agosto e setembro, e o depósito de subprodutosresultantes de explotación forestal e de todo tipode restos agrícolas nestes mesmos meses sen contarcoa área de salvagarda prevista no artigo 28.2 destalei.

8) O emprego de maquinaria e equipamento incum-prindo as condicións establecidas no artigo 39.

9) A aradura sen obter a autorización prevista noartigo 40, ou en condicións distintas ás autorizadas.

10) O aproveitamento de pastos en terreos forestaissen respectar os instrumentos de xestión forestal,os plans de ordenación de recursos forestais ou anormativa regulamentaria que adopte a consellaríacompetente en materia forestal.

11) O aproveitamento de madeira queimada sencontar coa autorización, ou en condicións distintasás autorizadas.

Artigo 51.-Cualificación das infraccións.

As infraccións en materia de incendios forestaistipificadas no artigo anterior e no artigo 67 da Lei43/2003, do 21 de novembro, de montes, cualifi-caranse como moi graves, graves e leves consonteos criterios previstos no artigo 68 da devandita lei,e ademais os seguintes:

1. Infraccións moi graves:

a) As condutas constitutivas de infracción en mate-ria de incendios forestais cando afecten unha super-ficie superior a 25 hectáreas arboradas ou máis de50 hectáreas de matogueira ou matogueira mesturadacon arborada.

b) As condutas tipificadas na alínea 2.8 do artigo50 desta lei e k) do artigo 67 da Lei 43/2003 candoo índice de risco diario de incendio forestal decla-rado sexa extremo.

c) A realización, en época de perigo alto de incen-dios forestais, de queimas sen a autorización referidanos artigos 34.2 e 35 desta lei en relación coa alínead) do artigo 67 da Lei 43/2003.

d) A comisión dunha terceira infracción de caráctergrave no prazo de dous anos, sempre que, respectodas dúas anteriores, a resolución sancionadora fosefirme en vía administrativa. O prazo comezará a con-


tar desde o día en que a primeira resolución sexafirme nesta vía.

2. Infraccións graves:

a) As condutas constitutivas de infracción en mate-ria de incendios forestais cando afecten superficiesde 1 a 25 hectáreas arboradas, de 2 a 50 hectáreasde matogueira ou matogueira mesturada con arbo-rada ou máis de 100 hectáreas de terreos dedicadosa pastos.

b) As condutas tipificadas na alínea 2.8 do artigo50 desta lei e k) do artigo 67 da Lei 43/2003 candoo índice de risco diario de incendio forestal decla-rado sexa moi alto.

c) As condutas tipificadas no artigo 50.2.3.

d) As condutas tipificadas nas alíneas 2.6 e 2.7do artigo 50.

e) As condutas descritas nas alíneas 2.4 e 2.5do artigo 50 cando as accións de forestación ou repo-boacións se realicen en terreos incluídos nas faixasde especial protección de núcleos de poboación.

f) A conduta prevista na alínea o) do artigo 67da Lei 43/2003, do 21 de novembro, de montes.

g) A comisión dunha terceira infracción de carácterleve no prazo de dous anos, sempre que, respectodas dúas anteriores, a resolución sancionadora fosefirme en vía administrativa. O prazo comezará a con-tar desde o día en que a primeira resolución sexafirme nesta vía.

3. Infraccións leves:

a) Constitúen infracción leve as condutas cons-titutivas de infracción en materia de incendios fores-tais cando non deban cualificarse como graves oumoi graves.

b) Así mesmo, constitúe infracción leve calqueraoutro incumprimento total ou parcial doutras obrigasou prohibicións establecidas nesta lei, na súa nor-mativa de desenvolvemento regulamentario ou nanormativa estatal en materia de incendios.

4. Cando na comisión dunha infracción en materiade incendios forestais concorran varios criterios dosespecificados nesta lei e na Lei 43/2003, do 21 denovembro, de montes, para a súa cualificación aten-derase ao que resulte de maior gravidade.

Artigo 52.-Criterios para a graduación das san-cións.

1. Para a determinación concreta da sanción quese impoña, entre as asignadas a cada tipo de infrac-ción, tomaranse en consideración, ademais dos cri-terios establecidos na Lei 43/2003, do 21 de novem-bro, de montes, os seguintes, que deberán ser debi-damente motivados na instrución do expedientesancionador:

a) A superficie afectada e o valor atribuído a cadatipo de cobertura vexetal.

b) A adopción inmediata e eficaz de medidas ten-dentes a diminuír o dano ou prexuízo ocasionado.

c) A falta de acompañamento técnico adecuadona realización de queimas controladas, consonte oprevisto no artigo 35.3 desta lei.

d) A diferente consideración da época de perigo,zonas de risco e índice diario de risco, na data dacomisión da infracción, segundo o disposto nos arti-gos 9, 10, 11 e 12 desta lei.

e) A reiteración, entendida como a concorrenciade varias irregularidades ou infraccións que se san-cionen no mesmo procedemento.

2. En todo caso, poderá reducirse a sanción oua contía da sanción, a xuízo do órgano competentepara resolver segundo o tipo de infracción de quese trate, atendendo as circunstancias específicas docaso, entre elas o recoñecemento e a emenda daconduta infractora e a reparación dos danos causadosno prazo que se sinale no correspondente requiri-mento efectuado ben polo axente denunciante, poloórgano competente para a incoación do expedientesancionador ou polo órgano competente para a súaresolución, ou cando a sanción resulte excesivamen-te onerosa.

3. Os criterios de graduación recollidos na alínea2 non poderán utilizarse para agravar a infraccióncando estean contidos na descrición da condutainfractora ou formen parte do propio ilícito admi-nistrativo.

4. A proposta de resolución do expediente e aresolución administrativa que recaia deberá expli-citar os criterios de graduación da sanción tidos enconta. Cando non se considere relevante para estesefectos ningunha das circunstancias enumeradas, asanción impoñerase na contía mínima prevista paracada tipo de infracción, sen prexuízo do dispostona alínea 2.

Artigo 53.-Sancións accesorias.

1. O órgano competente para resolver poderá impo-ñer acumulativamente as seguintes sancións acce-sorias no ámbito das actividades e proxectos fores-tais:

a) Privación do dereito a subvencións ou a outrosbeneficios outorgados polas administracións públi-cas, polos seus organismos autónomos e polas enti-dades de dereito público relacionadas coa actividadeforestal.

b) Suspensión de autorizacións e permisos a quese refire esta lei.

2. As sancións referidas no número anterior teñena duración máxima de dous anos contados a partirda firmeza, sexa en vía administrativa ou en víacontencioso-administrativa, da resolución sancio-nadora.

3. Para os efectos do disposto na alínea 1, a con-sellaría competente en materia forestal comunica-ralles, no prazo de cinco días a partir da firmeza


da resolución, a todas as entidades públicas res-ponsables da concesión de subvencións e outrosbeneficios a aplicación desta sanción accesoria.

Capítulo IIProcedemento sancionador

Artigo 54.-Competencia sancionadora.

1. Será competente para incoar o procedementosancionador o delegado provincial da consellaría concompetencias en materia forestal por razón do terri-torio no que se cometeu a infracción ou daquel conmaior superficie afectada.

2. Serán competentes para a resolución dos pro-cedementos sancionadores por infraccións tipifica-das nesta lei:

a) O delegado provincial da consellaría competenteen materia forestal, para a imposición de sanciónspola comisión de infraccións leves.

b) O director xeral competente en materia forestal,para a imposición de sancións pola comisión deinfraccións graves.

c) O conselleiro que teña asignada a competenciaen materia forestal, para a imposición de sanciónspola comisión de infraccións moi graves.

Artigo 55.-Prazo de resolución.

O prazo para resolver e notificar nos procedemen-tos sancionadores será de nove meses.

TÍTULO VIIIIncentivos

Artigo 56.-Obxecto dos incentivos.

Os incentivos previstos nesta lei poderán desti-narse, de acordo coas dispoñibilidades orzamenta-rias, á realización de traballos e á adopción de medi-das de prevención e loita contra incendios forestais,sexan ou non esixibles ao abeiro do disposto nestalei e demais disposicións aplicables. Así mesmo,poderán outorgarse para contribuír á recuperacióne restauración de zonas incendiadas; nese caso aconcreción do destino dos incentivos será determi-nada pola consellaría competente en materia forestal.

Artigo 57.-Clases de incentivos.

1. Os beneficios outorgables ao abeiro da lei pode-rán consistir en calquera dos previstos na normativade réxime financeiro e orzamentario de Galicia, asícomo calquera outro que, en desenvolvemento destalei, puidese establecerse.

2. As medidas que poidan ser financiadas de acor-do con esta lei estableceranse regulamentariamente.

Artigo 58.-Persoas beneficiarias.

1. Terán acceso aos beneficios previstos nesta leitodas as entidades e persoas físicas ou xurídicas,de carácter público ou privado, e as comunidadese mancomunidades de montes veciñais en mancomún, xa sexan propietarias ou titulares de terreos

ou explotacións forestais ou sexan titulares dundereito persoal ou real sobre eles.

2. Terán preferencia, na asignación de beneficios,aqueles titulares de montes que dispoñan de ins-trumentos de xestión preventiva, debidamente apro-bados de acordo co disposto nesta lei, e os pro-pietarios que teñan un seguro de incendios.

Artigo 59.-Colaboración coas entidades locais.

1. A Xunta de Galicia prestaralles a súa cola-boración ás entidades locais para a prevención eextinción de incendios, ben a través de medios pro-pios ben por medio de mecanismos de apoio eco-nómico.

2. A Xunta de Galicia incluirá nos orzamentosxerais da Comunidade Autónoma dotacións econó-micas para o asinamento de convenios de colabo-ración cos concellos para a realización de traballospreventivos regulados nesta lei, especialmente osrelativos aos artigos 22 e 23, e co fin de que poidanter recursos para exerceren as competencias pre-vistas nela consonte o artigo 331.1 da Lei 5/1997,do 5 de agosto, de Administración local de Galicia.

Disposiciones adicionales

Primeira.-No suposto de autorizacións relativas áscondicións de acceso, circulación e permanencia enzonas forestais, ou de que a realización de apro-veitamentos agrícolas, gandeiros ou forestais no mon-te se desenvolvan en terreos cualificados, segundoo artigo 9 da Lei 9/2001, do 21 de agosto, de con-servación da natureza, como espazos naturais pro-texidos ou se atopen delimitados dentro de hábitatspara a conservación de aves silvestres, conforme pre-vé a Directiva 79/409/CEE, do Consello, do 2 deabril de 1979, relativa á conservación de aves sil-vestres, e o Real decreto 439/1980, do 30 de marzo,polo que se regula o Catálogo nacional de especiesameazadas, esixirase ademais informe previo da con-sellaría competente en materia de medio ambiente.

Segunda.

1. Para os efectos de poder intervir axeitadamentena investigación específica das causas dos incendiosforestais, a consellaría competente en materia fores-tal levará un rexistro actualizado onde consten todasas investigacións iniciadas por axentes da autoridadepola provocación ou tentativa de provocación deincendios forestais. Para estes efectos, as distintasadministracións deberán comunicar o estado de tra-mitación dos expedientes xudiciais ou sancionado-res, así como, no caso de remate deles, cal foi oresultado das actuacións.

2. Regulamentariamente estableceranse as dispo-sicións relativas á estrutura, ao funcionamento, áscomunicacións e á xestión do devandito rexistro.

3. O regulamento a que se refire a alínea anteriorserá aprobado no prazo de seis meses desde a entradaen vigor desta lei.


Terceira.1. Determínanse as seguintes especies para os

efectos da xestión da biomasa vexetal e da orde-nación das repoboacións forestais, nos termos esta-blecidos nesta lei:ESPECIE NOME COMÚNPinus pinaster piñeiro galego,

piñeiro do paísPinus sylvestris piñeiro silvestrePinus radiata piñeiro de MonterreyPseudotsuga menziesii piñeiro de OregónAcacia dealbata mimosaAcacia melanoxylum acacia negraEucalyptus spp eucaliptoCalluna vulgaris queirugaChamaespartium tridentatum carqueixaCytisus spp xestaErica spp uz, carpazaGenista spp xesta, piornoPteridium aquilinum fentoRubus spp silvaUlex europaeus toxo

2. En todo caso, poderán conservarse árbores dasespecies sinaladas na alínea anterior en calqueraclase de terreos incluídos nas redes secundarias dexestión de biomasa no caso de tratárense de árboressenlleiras, ou aquelas que cumpran funcións orna-mentais ou se atopen illadas e non supoñan un riscopara a propagación de incendios forestais.

Disposiciones transitoriasPrimeira.-Esta lei non será de aplicación á ela-

boración, alteración e revisión dos plans xerais deordenación municipal que, á entrada en vigor dela,iniciasen o trámite de información pública.

Segunda.-En tanto non se publique a normativade desenvolvemento desta lei, permanecerá en vigoro Decreto 105/2006, do 22 de xuño, polo que seregulan medidas relativas á prevención de incendiosforestais, á protección dos asentamentos no mediorural e á regulación de aproveitamentos e repoboa-cións forestais, naqueles aspectos que non contra-digan esta lei.

Terceira.-En tanto non sexan aprobados os ins-trumentos de planificación preventiva previstos nes-ta lei, a xestión da biomasa farase de acordo coasseguintes regras:

1. A regulación prevista na letra b) da alínea 1do artigo 21 e os criterios de xestión de biomasaserán aplicables integramente aos terreos incluídosnas faixas de especial protección dos núcleos depoboación, concedéndose un prazo máximo dun anodesde a entrada en vigor desta lei para a súa axeitadaxestión.

Para os efectos da alínea anterior, entenderase pornúcleos de poboación os núcleos rurais delimitadosno planeamento urbanístico consonte o artigo 13.5da Lei 9/2002, do 30 de decembro, de ordenaciónurbanística e protección do medio rural de Galicia,modificada pola Lei 15/2004, do 29 de decembro.

2. As previsións recollidas na alínea anterior seránde aplicación ás edificacións illadas que na datade entrada en vigor desta lei tivesen licenza muni-cipal ou fosen legalizadas acolléndose á disposicióntransitoria quinta da devandita lei, sempre que enambos os casos se acredite a data de inicio da cons-trución con anterioridade ás repoboacións forestaisque as circunden.

Para as restantes edificacións desenvolveranseregulamentariamente os criterios de xestión de bio-masa aplicables.

3. A regulación prevista nas letras c), d), e) ef) da alínea 1 do artigo 21 e os criterios de xestiónde biomasa serán aplicables ao longo da rede viaria,ferroviaria ou das liñas de transporte e distribuciónde enerxía eléctrica, concedéndose un prazo máximodun ano desde a entrada en vigor desta lei paraa súa axeitada xestión, agás no que atinxe á retiradade especies sinaladas na disposición adicional ter-ceira desta lei, cuxo prazo máximo será de dousanos desde a entrada en vigor desta lei.

4. O incumprimento das obrigas previstas nestadisposición constituirá infracción tipificada conson-te o previsto no artigo 50.2, alíneas 1 e 2, destalei e habilitará as administracións competentes paraproceder á xestión da biomasa de forma subsidiariaconsonte o disposto no artigo 22.

Cuarta.-As plantacións forestais existentes á entra-da en vigor desta lei, en tanto non se aproben osinstrumentos preventivos, deberán acollerse ao pre-visto na mesma de acordo coas seguintes regras:

1. As que se atopen afectadas polas regras de xes-tión de biomasa previstas na disposición transitoriaterceira deberán axustarse a elas nos prazos indi-cados nesa disposición.

2. As que, como consecuencia da aplicación del,se atopen a unha distancia inferior ás reguladas noartigo 26 desta lei dispoñerán dun período de dousanos para adaptarse á citada disposición.

3. No caso de que a adaptación ás distancias regu-ladas nesta lei supoña a corta total ou parcial derepoboacións que se realizasen ao abeiro de axudaspúblicas que condicionan a permanencia das plan-tacións por un período superior aos dous anos a quefai referencia a alínea anterior, os beneficiariosdeberán solicitar da dirección xeral competente enmateria forestal, dentro do ano seguinte á entradaen vigor desta lei, a autorización para a corta dosexemplares que incumpran as distancias a que faireferencia o artigo 26 dela. A consellaría competenteen materia forestal regulará os requisitos para a con-cesión da antedita autorización.

4. O incumprimento das obrigas previstas nestadisposición transitoria constituirá infracción tipifi-cada consonte o previsto nas alíneas 2.1 e 2.5 doartigo 50 desta lei.

Disposición derrogatoriaQuedan derrogadas todas as disposicións que con-

traveñan o disposto nesta lei.


Disposición derradeira

Primeira.-A regulación contida nesta lei entende-rase sen prexuízo do disposto na lexislación galegade emerxencias.

Segunda.-Facúltase o Consello da Xunta de Galiciapara ditar as disposicións necesarias para o desen-volvemento regulamentario e a aplicación desta lei.

Terceira.-Esta lei entrará en vigor ao día seguinteda súa publicación no Diario Oficial de Galicia.

Santiago de Compostela, nove de abril de dousmil sete.

Emilio Pérez TouriñoPresidente

CONSELLERÍA DE MEDIO AMBIENTEE DESENVOLVEMENTO SOSTIBLE

Decreto 67/2007, do 22 de marzo, poloque se regula o Catálogo Galego de Árbo-res Senlleiras.

A Lei estatal 4/1989, do 27 de marzo, de con-servación dos espazos naturais e da fauna e florasilvestres establece a obriga das administraciónspúblicas de adoptar as medidas necesarias paragarantir a conservación das especies da flora e dafauna que viven en estado silvestre no territorio espa-ñol, prestando especial atención ás especies autóc-tonas. O artigo 21.2º desta lei sinala que as comu-nidades autónomas con competencia exclusiva enmateria de espazos naturais protexidos, e con com-petencia para ditar normas adicionais de protecciónen materia de ambiente, poderán establecer, ademaisdas figuras de protección previstas na lei estatal,outras diferentes regulando as súas correspondentesmedidas de protección.

A Lei 9/2001, do 21 de agosto, de conservaciónda natureza, no seu título II, da fauna e flora, esta-blece as medidas necesarias para garantir a con-servación dos hábitats naturais e das especies daflora e fauna, con especial atención ás especiesautóctonas e ás ameazadas, para o que se crean oCatálogo Galego de Especies Ameazadas e o Rexistrode Especies de Interese Galego.

Doutra banda, esa norma galega considera que ointerese científico, estético ou monumental e orna-mental dalgúns exemplares existentes en Galicia,de calquera especie botánica autóctona ou foránea,ou de agrupacións destes, aconsella que as normasprotectoras se fagan extensivas a este tipo de árbores,xa que constitúen un patrimonio cultural valioso,de interese público, e irrecuperable no caso da súadestrución.

En Galicia xa se teñen declarado tres MonumentosNaturais pola presenza de árbores monumentaiscoma son: «Fraga de Catasós», no Concello de Lalín(provincia de Pontevedra), na que medran castiñei-

ros dos máis grandes de Europa; «Souto da Retorta»,no Concello de Viveiro (provincia de Lugo), queinclúe entre os seus exemplares o que probablementesexa o eucalipto branco de maior tamaño dos cul-tivados no continente europeo; e o «Souto de Roza-bales», no Concello de Manzaneda (provincia deOurense), onde poden contemplarse castiñeiros deextraordinarias dimensións e beleza.

Pero con independencia de que os exemplares ouas agrupacións deles poidan atoparse en espazos pro-texidos ou se lles poidan aplicar réximes específicosde protección, como os de monumento natural oupaisaxe protexida, entre outros, a Lei 9/2001, do21 de agosto, de conservación da natureza, no seuartigo 52, procedeu á creación do Catálogo Galegode Árbores Senlleiras de Galicia, no cal se incluiránaqueles exemplares ou mouteiras cuxa conservaciónsexa necesario asegurar polos seus valores naturais,culturais, científicos, didácticos, estéticos ou pai-saxísticos, sinalando que nos exemplares ou mou-teiras incluídas no catálogo poderán levarse a cabo,logo de autorización da Consellería de MedioAmbiente e Desenvolvemento Sostible, todo tipo detratamentos silvícolas e actuacións encamiñadas ásúa protección, conservación e mellora.

Procede, polo tanto, non só aprobar o CatálogoGalego de Árbores Senlleiras no cal se estableceránas árbores e formacións singulares merecedoras dunámbito especial de protección senón tamén regularo procedemento para a inclusión destas árbores eformacións no dito catálogo, coa finalidade de pro-texelos de posibles riscos e ameazas, garantindo asúa conservación.

Na súa virtude, por proposta do conselleiro deMedio Ambiente e Desenvolvemento Sostible, deacordo co ditame do Consello Consultivo de Galiciae logo de deliberación do Consello da Xunta de Gali-cia, na súa reunión do día vinte e dous de marzode dous mil sete,

DISPOÑO:

Capítulo IDisposicións xerais

Artigo 1º.-Obxecto.

Este decreto ten por obxecto aprobar o CatálogoGalego de Árbores Senlleiras, regular o procede-mento para a inclusión destas árbores e formaciónssingulares no dito catálogo, así como establecer oréxime xurídico básico para as árbores e formaciónsque se inclúen nel.

Artigo 2º.-Árbores e formacións senlleiras.

Terán a consideración de senlleiras as árbores eas formacións de calquera especie, tanto autóctonacomo foránea, situadas en terreos de propiedadepública ou privada, que sexan merecentes de medi-das específicas de protección en atención ás excep-cionais características do seu porte, dendrometría,idade, rareza, significación histórica ou cultural,interese científico, educativo, estético, paisaxístico

Documents

74 L I. DISPOSICIÓNS XERAIS - Consellería do Medio Ruralmediorural.xunta.gal/fileadmin/arquivos/forestal/... · · 2010-04-27afectando á súa riqueza ambiental e paisaxística