XORNAL GALEGO DE INFORMACIÓN XERALANO 10 - Nº 129 Xaneiro 2021 - 2€

A ASOCIACIÓN DE VECIÑOS/AS A PORTELA DE TAMEIGADENUNCIA NA FISCALÍA POSIBLES ILEGALIDADES NACIDADE DEPORTIVA DO CELTA EN MOS

ENTREVISTA:

PEPE REPRESAS,ALCALDE DEPONTEAREAS 14-15

REPORTAXE:

MANUEL PUENTE GONZÁLEZ,FILÁNTROPO GALEGUISTA

12

A ALCALDESA DE TOMIÑOE O ALCALDE DECERVEIRA PRESENTAN AEUROCIDADE XX

ENTREVISTA:

ALEJANDRO LORENZO,VOCEIRO DO PP DE OPORRIÑO 7 -9

ENTREVISTA:

XOSE MANUELPAZOS, ALCALDE DECANGAS XIII-XVAD

EMÁIS

PÁXINA 6

Que queres que faga? Buscar unprotector, un amo tal vez? ecomo hedra escura que sobe á pa-rede medrando sibilina e con adu-lación cambiar de camisa para ob-

ter posición? NON, GRAZAS.

Dedicar se vén ao caso versos aosbanqueiros, converterme en pallaso,

adular con vileza os cornos dun cabes-tro por temor a que me lance un xesto

sinistro? NON, GRAZAS.Almorzar cada día un sapo? Ter o

ventre panzón? Un papo que me che-gue os xeonllos con doenzas pestilen-

tes de tanto facer reverencias? NON, GRAZAS.

Adular o talento dos canelos, viviratemorizado por infames libelos, e re-petir sen tregua: Señores, son un loro,

quero ver o meu nome en letras deouro?

NON, GRAZAS.Sentir temor aos anatemas? Prefe-

rir as calumnias aos poemas, coleccio-nar medallas, urdir falacias?

NON, GRAZAS; NON, GRAZAS; NONGRAZAS…

O propietario do apéndice nasal máisfamoso da historia, con permiso do des-coñecido nariz da esfinxe de Guiza, Cyra-no de Bergerac, foi o que pronunciou

este impactante monólogo que é todaunha epopea en honor da honestidade,o compromiso e a lealdade a uns prin-cipios éticos. Ao longo do noso camiñovital cruzámonos con moitas persoas.Hainas desde as que pasan por ondanós sen chamarnos a atención, deixandocomo unha leve imaxe que ao longo dotempo se volve imperceptible, ata asque deixan unha pegada indeleble nomáis profundo e íntimo do noso corazón,como a deixa o máis inmenso aceno deamor e solidariedade que teñamos reci-bido nas nosas propias carnes. Nesteano que remata, dunha dureza extraor-dinaria para toda a sociedade, moitaxente, como en todos e cada un dosanos anteriores, cruzouse no camiño deA Nova Peneira, e nada foi diferente,pois houbo alegrías, decepcións, sor-presas, e como sempre un enorme océanode compromiso solidario dos nosos anun-ciantes, clientes, subscritores, subscri-toras, colaboradoras e colaboradores.Sen a compañía xenerosa de todas etodos eles non sería en absoluto posiblemanter con vida un medio como este,totalmente alonxado dos circuítos depoder. Así por exemplo, cada día das le-tras ou cada 25 de xullo, vemos como

xornais que desprezan o noso idiomareciben inxentes cantidades de cartosda Xunta para promocionar esas dúasdatas, ou como periódicos que non sontal, senón negocios con forma de pe-riódico, sen o máis mínimo contido deprodución propia, sen artigos, sen en-trevistas, sen reportaxes, só con notasde prensa copiadas e pegadas, recibentamén publicidade institucional eses díaspara adornar o que nin unha soa persoase vai parar a ler, mentres que o nosohumilde medio, cunha liña editorialclara e nidia, e ateigado de contido deprodución propia, un ano si e outro ta-mén, é sistematicamente ignorado noreparto de publicidade institucional dogoberno galego. Arredor de 2.000 anun-ciantes, pequenos comercios minoristasdo país galego, nos permiten superaresa situación e, como Cyrano, espetarcon desprezo un “Non grazas” a todosaqueles e aquelas que nalgún momentotiveron a ousadía de tentar influír nanosa forma de contar a realidade, quedescribimos tal cal a entendemos nós. Ea valentía e firmeza das persoas que meacompañan nesta viaxe tamén esixe omeu recoñecemento, pois sen o talentode Gladys, a habilidade de Alberto, o

compromiso de Marcos, a lealdade deDani, a xenerosidade de Susana A NovaPeneira non podería existir. Todas etodos eles, están comigo desde o prin-cipio, ou case desde o principio, e agardoque estean ata o final, ata o meu final,pois cando se produza A Nova Peneiradebe de seguir existindo tal como foiconcibida. A min sempre houbo tres ca-racterísticas que me seduciron das per-soas: a bondade, a intelixencia e a co-herencia cos valores e principios éticos.E neste ano terrible, tamén houbo espazopara que a luz da intelixencia e a cohe-rencia ética, se achegase ao noso xornal,pois neste ano coñecemos a Montse,que posúe un talento fóra do comúnpara escribir, e ela, como Cyrano, taméné capaz de desprezar con elegancia poé-tica as chamadas a escribir versos aosbanqueiros, pois ela, como Cyrano, ta-mén é capaz de arriscar o seu benestarpersoal para defender con valentía e fir-meza as súas posicións intelectuais.Agardo que no sitio que ela queira, teñaa ben acompañarnos neste 2.021 e entodos os anos que ela desexe, pois a súacompañía profesional é un pracer dunvolume semellante ao do apéndice nasal,de quen escribiu o monólogo inicial.

SAÚDE, FELICIDADE E PAZ, NESTEANO QUE COMEZA, PARA TODAS E

TODOS.

[2] Xaneiro 2021

editorial

TINO LAGO / Director de A Nova Peneira

O NARIZ DE MONTSE

Comezamos o ano con unha boa nova eoutra non tan boa nova. A boa novarefírese aos da Operación Jaro que quedaron,como era debido, limpos dos delitos que -desde falsos informes- os imputaban. Cer-tamente, a min, sorprendeume que a xustizaexercera a limpeza e proclamase a falsidadee impropia condición de privar da liberdadea unha xente que é independentista, e podeselo. Cando por riba exercen a dinamizacióncultural e a asistencia social. Eu aledeimemoito. Un xuízo que non debera, despoisde tanto tempo, falsear a realidade e castigara quen sinalaban.

Á vista das poucas certezas e dasmentiras que se manexaban, nin deberanchegar a xuízo, nin dar lugar aos danoscolaterais que se produciron. Hoxe ano-vamos a mesma afirmación. Bo é quetodo fose así, pois o contrario suporíaunha inxustiza manifesta creada nos sa-lóns de partidos adversos e de certosmedios de comunicación que, en base ásubvención, menten ata onde lles ordenen.Eran moi lamentables as informaciónsde medios privados e públicos, como aTVGa que encirraron constantemente,vertendo informacións mentidas e per-versas. Anque a min, hanme perdoar,quédame unha mágoa enorme ao com-probar que nin a tele, nin a radio, nin aprensa -sobre todo A Voz- tivesen a mí-nima pulcritude de desculpa, de tentarcorrixir o mal que fixeron e o dano queintencionadamente provocaron. Mal como

aquel que, en días previos ao xuízo, sa-caban a relucir un zulo en Portugal que,seica, lles pertencía. Pois moi mal, a in-formación era tendenciosa e ruín. E agora,non teñen valor a corrixir o mal que fi-xeron? É mágoa que non poidamos con-fiar, xa nunca, no que pregoan, seguen aser obxectos de manipulación e desexo,subvencionados e malditos.

A mesma xustiza debería castigar aevidente difamación e obrigar a unhacompensación polo menos moral, dassúas infamias. Habería que empezar acambiar as cousas e chamalos á orde paraque non puidesen libremente detraer atanta xente, crear deshonras en quen noncometeron falta algunha. Agora quen pagaa desfeita?

A outra nova, anque neste caso menosboa, é a dunha nova lei de educación. Eu,que fun mestre durante corenta anos, seio maligna que foi a lei anterior, a dun talWert. Aquel ministro que despois foi pre-miado e destinado nun posto de moitafachenda en París. Alí o mandaron congrande soldo e acompañado do seu amor.Ninguén dixo que fixera unha lei desas-trosa, unha lei que permitiu, por exemplo,o arredamento do noso idioma, améndoutros mesteres de incualificable danopara a dignidade, como priorizar a edu-cación privada, e darlles “alas” aos quequerendo liberdade, teñen moitos cartose entón queren para os seus fillos unensino de distinguidas elites. Os outros

xa se amañarán como poidan. Eles querencolexios de pimpón, cos uniformes, trans-portes, actividades complementarias, mul-tilingües e todo preparado para, ao final,aprobar cun lauden ás súas criaturas.

Mais, agora, coa nova lei -que devolveun pouco cara ao ensino público, dándollealgo do seu debido protagonismo igua-litario- protestan e piden liberdade dasfamilias para escoller escola. É para botarpecados, cousa que non faremos poreducación de cara a vostedes. Empregana liberdade, eles, os que privaron aosdemais -seleccionando en base a recursoseconómicos- de poder achegarse a unmesmo ensino. Xa Franco alegaba liber-dades que el mesmo extinguía, a liberdadeé un comodín que empregan con fre-cuencia os que a reprimen e, anque seagachen, véselles o plumeiro. A liberdadevai a carón de dignidade e moi pegada áigualdade. Por iso é tan complicado en-tendela debidamente. Sópode saberse a liberdadecando hai igualdade, é dicir,cando todos -todos, non sóuns poucos- somos iguais.Sen señoritos nin señores,porque senón son eles oslibres e os demais roen noscravos de seren servos. Quenon protesten argumentan-do que a lei Celaá -que noné panacea de nada- atentacontra a liberdade das fa-

milias, se non engaden “ricas”. Deixande recibir axudas os centros non públicosque, por exemplo, segregan por sexos,pois isto vai contra a liberdade mesma -a carón da igualdade, onde non se ve ninse respecta. Por riba a “desigualdade”na que están, permítelles pagar centrosselectos e selectivos, mais só a eles, osque poden. Igual que tampouco permitenasistir a universidades privadas nas que,como todos ben sabemos tamén, se vul-neran os dereitos de accesibilidade igua-litaria. Lembremos moitos ministros eopositores, con títulos amañados, senasistencia nin existencia. Aquel conceptosublime de “liberdade” que tanto elesargumentan, refírese só á liberdade deles,os que mercan todo, sen propiedade de-bida e sen acceso para os demais. Quenon volvan as falsidades, nin as irregu-lares equidistancias na nosa cara. Xa estáben!

DECENCIA E INDECENCIABALDOMERO IGLESIASMero opinión

Xaneiro 2021 [3]

Un dos exercicios fundamentaisdentro da filosofía é a reflexión,isto implica analizar sosegadamentea realidade para sacar conclusións.Por iso non é de estrañar que o mundoda mala política e os malos medios decomunicación traten de comunicar deforma apresurada e cambiando cons-tantemente de tema para precisamenteevitar a reflexión e en definitiva quepensemos. Pois reflexionemos e pen-semos.

Agora que xa pasou un tempo, exa non é tema de batalla política,falemos dun dos asuntos que maispolémica xerou da aprobación dosOrzamentos do Estado como foi oapoio a estes por parte de Bildu.

Segundo os detractores deseapoio, principalmente PP, Vox e Ciu-dadanos inda que tamén algún diri-xente socialista, non se pode pactarou chegar a acordos con Bildu porqueé unha organización relacionada coentorno de ETA e por ese motivo,inda que sexa unha organizaciónlegal e que rexeite a violencia, nonson aptos para pactar ou dialogarcon eles.

Esta argumentación tan débilcomo pueril repetiuse ata a saciedade,pero que se a levamos ao extremosería un absurdo. Por exemplo o sis-tema penitenciario español baseadoteoricamente na constitución espa-

ñola do 76 consagra a reinserciónavogando porque calquera persoaque cometa un delito recibe un castigopero ao mesmo tempo dándolle aoportunidade emendarse e de podervolver a sociedade con plenos dereitos.Se seguimos a argumentación de PP,Vox e Ciudadanos calquera persoaque cometa un erro poderá existirpero polo seu pasado non poderáparticipar en ningún asunto da so-ciedade. Xulgar a todo o mundo poloque foi e defendeu, acertada ou equi-vocadamente, e non polo que é edefende neste momento impediríacambiar de criterio e emendar errosque se poidan cometer impedindode facto calquera evolución persoalou política.

Pero non necesitamos poñerexemplos exóticos nin levados ao ex-tremo para sinalar a hipocrisía e ci-nismo do PP, Vox e Ciudadanos. Ocaso mais evidente é un dos funda-dores do Partido Popular Manuel Fra-ga Iribarne, este señor participou efoi cómplice como ministro dunhaditadura xenocida e fascista que asa-sinaba a aqueles que non se alienarancon seus postulados liberticidas. Candose transitou da ditadura á democraciaFraga non só participou da elaboraciónda actual constitución española senon que foi politicamente moi activopostulándose a presidente do goberno

e chegando a ser presidente da Xuntade Galiza durante 15 anos. Pois ben,se seguimos co argumentario que oPP lle aplica a Bildu, Fraga e por ex-tensión o propio Partido Popular de-bería ser repudiado porque foi fundadopor xente que participou directamentedo terrorismo de estado como é unhaditadura, pola contra para eles Fragafoi un home de estado que soubotransitar de ser un ministro dunhaditadura asasina a participar da de-mocracia, de feito foi presidente dehonra do Partido Popular, e esteseloxios que o Partido Popular tanagarimosamente lle outorga a Fraganégallos a Bildu.

O cinismo da dereita é tal quepara eles Fraga si vale porque com-parte ideario político pero Bildu nonporque non o comparten, é así desimple e retorcido.

Deberían saber que a grandezadunha verdadeira democracia nonsó é o respecto polas ideas de todo omundo se non que tamén é acoller aaqueles que nalgún momento a qui-xeron destruír. Fraga loitou contra ademocracia e as liberdades e candodeixou ese camiño foi benvido a de-mocracia. Se se é un verdadeiro de-mócrata iso que vale para Fraga valepara todos os demais. Pero por des-gracia a dereita do estado españolnon é demócrata.

Fraga si, Bildu nonGUSTAVO BARCIA SEIJOPortavoz Municipal do BNG de Mos

opinión / a louriña[4] Xaneiro 2021

ARTESANÍADO CAMIÑOA CARÒN DOPAZO DE MOS Coñécenos¡¡¡Coñécenos¡¡¡

BAR PAZO DE MOS

MOS

As dificultades para exercer o labor da oposiciónlevaron ao BNG a denunciar publicamente o reiteradoincumprimento das leis de transparencia municipalpor parte Nidia Arévalo. Numerosas solicitudes deinformación pública, remitidas ao goberno municipalnos últimos meses, seguen agardando por resposta eo concelleiro nacionalista Gustavo Barcia puxo estasituación en coñecemento da Valedora do Pobo. Xalle foi remitido un escrito no que se describe a“situación antidemocrática” que se está a vivir noConcello de Mos, onde se están vulnerando, na súaopinión, “non só os dereitos dos concelleiros, senónos de toda a cidadanía á que representamos”.

Barcia lembra que “un dos piares da democraciaé a transparencia, así como o labor de fiscalizaciónque lle corresponde aos grupos da oposición”. Segundoo portavoz nacionalista no Concello, “agora ao auto-ritarismo nas sesións plenarias hai que sumarlle afalta de respecto da alcaldesa pola lei ao pretendernegarnos o acceso á información sobre a acción dogoberno”. Isto, insiste, “é unha demostración máis deque o PP de Mos non goberna para toda a veciñanzae de que para eles hai cidadáns bos e malos dependendode a quen voten”. O concelleiro do BNG confía enque a Valedora do Pobo inste ao goberno municipal acumprir coa lei de Bases do Réxime Local e, “se a si-tuación non dá unha viraxe de 180 graos”, anuncia asúa intención de acudir outras instancias.

Un dos exemplos máis rechamantes de como ogoberno de Nidia Arévalo vulnera as leis de transpa-rencia é o dun escrito presentado hai dous meses noque se reclaman as facturas correspondentes a gastosde protocolo de 2019. No orzamento de aquel exercicioestaban consignados 2.000 euros para esta partida,pero a contía final ascendeu a 13.490,76 euros senque o goberno municipal ofrecera maiores explicacións,cifra supera nun 575% o que estaba previsto.

O BNG leva a Nidia Arévaloante a Valedora do Pobo

Acabamos de rematar un ano com-plexo, no que tivemos que vivirsituacións que xamais pensábamos vi-vilas. No que houbo que afrontar per-didas económicas pero o que aínda foimáis grave, afrontar perdidas de seresqueridos. Este virus fíxonos ver que aconfrontación non é solución para osproblemas, nin a crispación axuda aque a cidadanía encontre respostaspara as súas queixas. Este ano deixoumáis patente ca nunca que precisamosdunha conciencia social na que todosaxudemos na medida do posible parasaír adiante.

O 2020 tamén serviu para demostrarquen está comprometido coa veciñanzae quen se limita a dicir que o está. Haigobernos que nos momentos de crisepoñen en marcha medidas cas que a ci-dadanía se sinta apoiada fronte aos quebuscan sacar rédito político. É a primeiravez que temos un Goberno de Españaque anta unha situación de crise sanitariae económica descoñecida ata a data,tratou de tomar medidas cas que axudara todo un país. Cas cales trataron deevitar despidos, axudar a aqueles quepodían atravesar unha mala situación efacendo fronte as nosas necesidadessanitarias de todo o noso país. Por outro

lado, o 2020 tamén deixou ver quenestá para aportar e quen para facer es-tragos.

O noso concello é un exemplo. Noprimeiro pleno tralo confinamento,fronte a nosa actitude de consenso eunidade para superar está situación crí-tica, encontrámonos un pleno convulsoe marcado polo reproche. Tratamos defacer fincapé na importancia de deixaros ataques políticos a un lado e obtive-mos por resposta que non se nos tiveseen conta a nos para a comisión de se-guimento do covid-19 nin as nosas pro-postas. Foi nese intre cando nos deca-tamos que Mos seguiría na tónica ha-bitual de confrontación.

Unha das primeiras solicitudes, queseguimos mantendo a día de hoxe, foiaxudas para os autónomos e pequenasempresas que demostren máis proble-mas de afrontar esta situación. Dendealcaldía, estando gravado nun pleno, senos dixo que darlle 1.000€ a un autó-nomo non lle axuda en nada. Demos-trando desta maneira o descoñecementopolo moito traballo que lle custa a cal-quera empresario de medio ou pequenonivel sacar adiante o seu negocio. En-tendemos que a crise vai provocar pechesde negocios e empresas durante o ano

2021, co conseguinte aumento do paroque se pode producir. Para a nosa sor-presa, o orzamento deste novo ano nonlevan incorporada ningunha medida ex-traordinaria para paliar esta situación.

Tampouco se buscou ningunha me-dida de cara o apoio a hostelería, xaque as decisións que se tomaron son depequena relevancia por suspender tasasque xa non se viñan cobrando. Ou me-didas que non chegaron a ter repercu-sións beneficiosas para os negocios donoso concello. Tamén se eliminaron asaxudas para escolares que podería serunha forma de axudar a familias quevan ter un ano complexo.

Xa no ano 2020 e a vista do orza-mento do 2021, a cultura, o deporte e oocio en xeral no noso con-cello vai sufrir un descenso.A pesares das medidas, es-tas actividades poden fa-cerse con certas limita-cións. Sendo esta, unhamaneira de fomentar oocio no noso concello sendesprazamentos e fomen-tar o traballo neses secto-res que se viron moi pre-xudicados. Aquí é onde simira a implicación dun

concello, que no caso de Mos é inexis-tente.

En definitiva, temos un gobernoque continuou apostando por unhacidade deportiva que ninguén lle pediu,facendo inauguracións e actividadespero non apostou polo noso concello.Non se apostou pola nosa cidadanía.Tan so nos limitamos a evitar certosgastos coa escusa da pandemia paraaproveitar e sanear as arcas munici-pais, demostrando desta maneira quenon están tan ben como a alcaldesadi. A cidadanía vamos ter que facerfronte a unha crise mentres que dendealcaldía limítanse a sacar fotos que-rendo vender unha imaxe irreal de“todo está ben”.

opinión

VICTORIA ALONSOVoceira do PSOE de MOS

Xaneiro 2021 [5]

Xa temos todas as túas froiteiras¡¡¡. VISÍTANOSNon esquezas que xa podes adquirir o teu cítrico ¡¡¡

BARBUGAPIZZAS, BOCATAS EMENÚ DO DÍA

EN PUXEIROS

En Mos todo segue igual

Visítanos tamén en Sanguiñeda, Mos

a louriña

[6] Xaneiro 2021

MOS

A asociación veciñal de Ta-meiga denuncia que o proxectoda cidade deportiva do Celtaaprobado no seu día en xuntade goberno local de Mos, seg-mentado en dúas partes, supónunha verdadeira urbanizacióndo espazo forestal dada a natu-reza das obras e a magnitude doespazo ocupado.

Sinalan que das superficiesafectadas, modificadas e edifi-cadas, despréndese claramenteque os proxectos aprobados sonunha verdadeira urbanizacióndun espazo forestal, co obxectode obter dotacións ou equipa-mento de tipo deportivo paraunha determinada entidade de-portiva de carácter privado.

Desde a asociación resaltanque as obras autorízanse en te-rreos rústicos de protección fo-restal, os cales antes do iniciodas obras, atopábanse nun estadiomoi próximo ao natural, é dicir,cubertos de arboleda sen prac-ticamente intervención humanaen canto a obras, instalaciónse/ou camiños. A asociación deveciños de Tameiga recorda queao tenor do disposto no art.36.4da Lei 2/16 e o art.51.4 do Re-gulamento de desenvolvementoaprobado por Decreto 143/2016requírese inexcusablamente a

aprobación previa dun Plan Es-pecial de Infraestruturas e Do-tacións. Devandito Plan nonexistía no momento de ser con-cedidas as licenzas indicadas.Nin está aprobado a día de hoxe.

Por outra banda, aínda nocaso de que se considerase queas obras autorizadas non cons-titúen equipamento e/ou dotaciónde carácter deportivo, a propianatureza do chan de especialprotección forestal onde se sitúanfai que as mesmas non sexanautorizables, polo indicado noart.51.2 do Regulamento o calindica que o uso debe de ser

compatible co réxime de especialprotección.

Desde a asociación veciñalaseguran que a protección fo-restal é incompatible coa urba-nización, que é o que realmentese autorizou, dada a magnitudedo proxecto. Ademais, o art.37da Lei do Solo prohibe a aperturade camiños, o cal non só se faico proxecto aprobado, senónque ademais faise un aparca-mento de 5.500 m2 para un nú-mero indeterminado de vehículose tamén se apertura un "carreirode mantemento" de 3.400 m2segundo a propia memoria.

A veciñanza de Tameiga denunciailegalidades na cidade deportiva do Celta

MOS

A construción dunha novacasa consistorial debería ser unproxecto ilusionante que uniraa toda veciñanza, pero en Moshai moitas máis dúbidas quecertezas dende o anuncio reali-zado pola alcaldesa a mediadosde decembro. Nidia Arévaloadiantou a convocatoria dunconcurso de ideas e as redes so-ciais do Concello divulgaron osuposto compromiso do presi-dente da Xunta para a asignacióndunha partida orzamentaria. OBNG coñeceu a iniciativa a tra-vés da prensa e a día de hoxe ogoberno municipal aínda nonofreceu máis información sobreun proxecto que debería contarco respaldo de todas as forzaspolíticas. O portavoz nacionalista,Gustavo Barcia, entende que osecretismo en torno á nova casado Concello “é unha mostramáis do sectarismo que carac-teriza ao PP de Mos”.

O anuncio de Nidia Arévalochega con 15 anos de demoradende a convocatoria dun con-curso público en 2005. Naquelmomento a corporación muni-cipal, co voto favorable do PP,acordara a construción dunhanova casa consistorial nas Pozase así quedou recollido no PXOM.

O BNG defende a necesidadede retomar ese proxecto e adap-talo á normativa actual, algoque suporía, segundo Barcia,“un enorme aforro de tempo ediñeiro”. O goberno bipartitoreservara daquela dous millónsde euros para o novo concello enegociara coa Xunta a constru-ción de vivendas de promociónpública co obxectivo de crearun núcleo urbano no que esti-vesen centralizados todos os ser-vizos. Barcia lamenta que osplans de futuro de Mos “queda-ran desbaratados trala chegadade Nidia Arévalo ao poder, deforma fraudulenta, coa axudadun tránsfuga”.

Máis alá das fotos e as men-saxes propagandísticas, a opa-cidade en torno ao proxecto émáxima. A directiva da Co-munidade de Montes da pa-rroquia de Mos pretende ofreceruns terreos na contorna doPazo para a nova casa consis-torial, pero o PP aínda nonaclarou cales son as súas in-tencións. O BNG xa anuncioua súa oposición ao traslado dacapital municipal, ao entenderque a construción dun edificioadministrativo suporía unhadegradación do núcleo históricoda Rúa.

Piden participación veciñal etransparencia para o proxectoda nova casa do Concello

entrevistaXaneiro 2021 [7]

Alejandro, como che vai a vida quehai moito tempo que non falamos.

O importante nestes intres é a saúde, eno meu caso a saúde é boa, tanto paramin como para os meus seres queridos.E este é un desexo que fago extensivopara todas e todos, especialmente paraa veciñanza do meu pobo de O Porri-ño.

Cal é a situación epidémica do Concellode Porriño a día de hoxe, 9 de xanei-ro?

Nas últimas

dúas semanas diagnosticáronse 24 casos,a incidencia non é moi alta e aínda queestamos un pouco estabilizados temosque tomar medidas en tódolos concellosporque a situación é perigosa e podemudar moi rápido se non somos pru-dentes en grado máximo.

Vaia situación máis terrible se nolachegan a describir hai un par de anosnon nola creriamos. Como a estás vi-

vindo ti? e como valoras a xes-

tión municipal neste tema en concre-to?

Vívoa con moita incerteza, era algodescoñecido para todos. E desde oprincipio, dígoo con toda a humildade,todo o grupo popular fixo un esforzoenorme para intentar axudar á maiorparte de xente posible. E ver como asociedade en xeral se preocupaba poraxudarse os uns aos outros a min emo-cionoume.

Ben, tamén houbo cousas moi desa-gradables: os policías de balcón.

Xa, nos contextos de crise semprexorde o mellor e o peor do ser humano.Eu, prefiro quedarme co positivo.

Dicíasme que estabas moi contentocoa labor solidaria do teu equipo doPP de Porriño?

Si, enormemente orgulloso. O nosogrupo municipal tivo unha iniciativasolidaria e aportamos diñeiro paramercar telas para máscaras e repartí-molas nas portas dos supermercadosda vila, biombos para as barras e mos-tradores dos comercios, pantallas deplástico para a cara e repartímolas noshostaleiros e comerciantes do concello,tamén mercamos alimentos para aso-ciacións e temos pensado seguir fa-céndoo.

A alcaldesa, na última conversa quetivemos recoñecía esta situación perodicía que cando os vosos militantesían repartir o material dicían: “Isto éde parte de Alejandro Lorenzo”?

Iso é rotundamente falso. Imos ver, seentregou material en establecementos,asociacións e casas e se alguén pregunta

ALEJANDRO LORENZO, VOCEIRO DO PP DE PORRIÑO

Alejandro é o voceiro do PP de OPorriño, líder da forza máis votadanas municipais e xefe da oposición.El é un home de Chenlo que naactualidade desempeña tamén asfuncións de deputado provincial.Como é habitual nel, non tanto enoutras compañeiras e compañeirosseus de partido en concellos veciños,Alejandro atendeunos con moitaamabilidade. Velaí vai o que deu desi a nosa conversa.

“A XESTIÓN ECONÓMICA DESTE GOBERNO É A PEORDA HISTORIA DE PORRIÑO. O MÁIS TRISTE É QUESABENDO ISTO OS QUE APOIARON A ESTA ALCALDESACONTINÚEN CO APOIO E SEXAN PARTÍCIPES ”

[8] Xaneiro 2021

entrevista

de quen ven iso, pois supoño que maisde un contestaríalle, digo eu, pero sealgunha vez se lle dixo a alguén deonde viñan foi por ese motivo só.

Non había entón vontade de promo-cionarte a ti mesmo?

Non, rotundamente non .E vasme per-mitir Tino, que sexa moi taxativo nestepunto porque iso é unha insidia. Aúnica vontade dese acto foi axudar aosdemais, só esa é nada máis que esa. Defeito quero dicir que todo o equipo deconcelleiros e concelleiras do PP dePorriño doamos o noso soldo do 2.020integro dende o inicio da pandemia,para axudar a superar os efectos damesma.

Ben, serán as dietas, soldo non ten-des?

Si, claro, pero ao fin e ao cabo é o quecobra un concelleiro da oposición, sedestinou 5.000-6.000 € para estesgastos e se continuará prestando axudacon novas iniciativas que estamos ela-borando. Me sinto moi orgulloso dasúa labor e do equipo que formamos.

E da xestión do equipo de goberno dasituación da pandemia, que valoracióntes?

Nunha situación coma esta eu creo quenon hai que entrar a valorar, senónestar ao carón do goberno, sexa calsexa. Eu así o sinto.

Sentes que estiveches a carón do go-berno neste tema?

Si, e así o expresou tamén a alcaldesa,e ela sabe as numerosas peticións eofrecementos que fixemos sen contes-tación afirmativa algunha.

Na última entrevista que lle fixen aalcaldesa si que me expresou a súasatisfacción co PP de Porriño poloseu apoio e implicación co gobernonesta pandemia, pero ao preguntarllese xa había bo rollo contigo contes-

toume que iso é imposible porque ti eo conxunto do PP os dedicades siste-maticamente a acosala. Ti acosas aEva García De La Torre?

Esta é unha escusa sistemática que tenela. Nós non acosamos a ninguén .Eque me traten a min de acosador xa éo colmo, supón pasar todas as liñaséticas aceptables da lexítima discrepanciapolítica.

Cando te chamou cabrón, pediuchedesculpas?

Pediume desculpas no seguinte pleno,un mes despois. Persoalmente non mechamou para desculparse, fíxoo publi-camente para facer a “escena”pola pre-sión que tivo.

Pedro Pereira, tenente de alcalde doBNG declaraba nas nosas páxinasque “o PP está conscientemente im-pedindo que se abonen facturas a pe-mes e autónomos en moitos casos doPorriño”. Estades facendo iso?

Non, de ningunha maneira. Iso é outraflagrante mentira. Non estamos negandoque se paguen as facturas, o que estamospedindo e que se faga é unha revisiónde oficio que permita que todas as em-presas cobren, pero que cobren o queteñen que cobrar . Estamos falando deque hai entre 5 e 6 millóns de euros decontratos de maneira verbal sen ningúntipo de soporte contractual. Amólameque se diga que estamos impedindoque se paguen as facturas dos autónomodo Porriño, non é certo. Máis de4.000.000 millóns de Euros desa débedason de empresas da Comarca do Salnésás que se lle deu os traballos a dedo.Contratar a dedo as empresas do Salnés,Iso non creo que sexa ver polos autó-nomo do Porriño.

Caramba, que volume máis elevadopara empresas desa comarca. E a queo achacas?

Esa pregunta tería que respondela ogoberno municipal.

E esta empresa foron contratadas polaadministración de Eva de La Torreou veñen de atrás?

As facturas que están sen pagar sontodas dos exercicios de Eva García deLa Torre.O que debe de saber a xente e que acompetencia para pagar estas facturassi se fixera un procedemento legal concontrato é da Alcaldesa. Ela ten a com-petencia para pagar ata o 10% dos re-cursos ordinarios dun Concello conOrzamento de 18 Millóns de eurosVan a pleno porque son partidas doutrosanos, feitas sen partida orzamentaria esen ningún procedemento que as regula,e o mais grave e que eliminan aspartidas e rexeitan as facturas por au-sencia de contrato de gastos recorrentes,pero as empresas iso non o sabenporque llo ocultan.

Estás dicindo Alejandro que un volumetan elevado de facturas sen pagar, sontodas responsabilidade desta admi-nistración?

Claro que si .Eva García de la Torre debe dimitir?

Entendo que si, que está moi claro.Como dixo Manuel Carrera nun pleno,.,“para min é a peor xestión económicada historia do Concello de Porriño”,anque logo este mesmo Concelleiroapoia e participa nesta xestión de go-berno.

E hai posibilidades de proceder aunha reunificación de centro-dereitaporriñés a corto prazo?

Creo que a situación está bastantemoito máis clara e eu entendo que re-cuperaremos a maioría dos votos queno 2019 foron para outras opcións donoso mesmo espazo.

Incluíndo votos de Carrera?

Agardo que moitos deles, pois quen ovota a el é xente de centro dereita e su-poño que non estarán de acordo en queos seus votos sirvan para que gobernea esquerda

Por que votastes en contra da vendadunha parcela do patrimonio do Con-cello, no último pleno?

As competencias de venda e de comprado patrimonio municipal son da alcal-desa. O PSOE fixo un acordo co BNGpara traspasalas ao pleno, pero a com-petencia segue sendo da alcaldesa. Fan isto para unha suposta transparenciapero, cando se vende patrimonio mu-nicipal, os cartos recadados teñen quedestinarse a investimentos ou a compradoutro patrimonio. O que queren facere que o pleno aprobe a venda paradecidir eles o destino deses cartos re-cadados, non estou de acordo. Se opleno decide a venda, tamén ten quedecidir en que se inviste, pero coma xapasou terminan por facelo por decretode Alcaldía todo, a transparencia desa-parece cando interesa a esta coaliciónde goberno . Non estamos dispostos aque nos utilicen para un acordo encu-berto.

Alén da xestión económica, cales sonas deficiencias máis importantes quepadece o concello segundo o teu crite-rio?

O máis urxente é mellorar os sanea-mentos nas parroquias. Hai que abordarcon decisión o problema o do lindano,o Centro de Saúde, a mellora dos nososcolexios, a construción dun auditorioHai moitas cousas que se deben defacer e non se fan.

Sorpréndeme o que dis do saneamentopois o goberno defende que están afacer un importante esforzo ao res-pecto?

Que o demostren con papeis e datos

Xaneiro 2021 [9]

entrevista

reais dos decretos existentes. Nos últimoscinco anos non se fixo nada máis doque había nos catro anos anteriores,pouco se ampliou .Estase paralizandoun servizo que debería ser básico efundamental. Priorizaron obras no pa-villón de 500.000€, ou mesmo a hu-manización nos Aloques porque sonmáis visibles.

E a actuación nos Aloques non chepareceu necesaria? Eu creo que si,que estaba feita un cisco.

Si que era necesaria , pero se hai parao centro tamén ten que haber para asparroquias, o contrario é unha inxusti-za.

Agora falemos da Deputación Ale-jandro, como valora a túa nova expe-riencia como deputado provincial?

Moi boa, somo un grupo moi compactocon xente experimentada. Está o alcaldede A Estrada, de Rodeiro, o de Cerde-do-Cotobade, Pepa Pardo que é con-celleira en Pontevedra; Carmen, a con-celleira de Redondela; Miguel, que foialcalde de A Cañiza. Estou contento,na deputación abárcanse moitos máis

concellos e colles moita máis expe-riencia. A intención e recuperar a De-putación para o PP porque creo que éfundamental para os concellos da nosaprovincia.

Un xornalista ortodoxo non deberíaopinar, pero a min a ortodoxia im-pórtame un comino e vou dicir que axestión da DEP que fixestes vós conLouzán de presidente foi política emoralmente catastrófica, e se a idesrepetir sería unha traxedia para aProvincia que a recuperarades.

Como comprenderás Tino, estou radi-calmente en desacordo contigo, peroagradézoche profundamente que mefales con tanta franqueza.

Por que sería importante que recupe-rarades a DEP?

Pois de primeiras dígoche dous motivos:Esta DEP non trata con equidade atodos os concellos, claramente discri-mina aos gobernados polo PP e nuncontexto como este paréceme censurableque no sacase ningunha liña de axudaspara os sectores afectados pola criseeconómica derivada da sanitaria.

Consideras que a deputación nonatende ás necesidades dos autónomose pequenos empresarios afectadospolas restricións inherentes á pande-mia?

Si, considero que non os atende.E consideras que o goberno da Xuntade Galicia si o fai?

Non é o que pense eu é que é un feitoobxectivo. Este goberno si sacou sub-vencións para autónomos, para hos-taleiros, si está tamén sacando a travésdo IGAPE distintas axudas. Todaaxuda é pouca, pero Galicia foi unhadas administracións de toda Españaque máis fondos destinos a estes sec-tores.

Entón consideras que a deputaciónnon atende con xustiza e equidadeaos concellos gobernados polo PP?

Non, entendo que non.Consideras que cando Louzán go-bernaba a deputación atendíase conxustiza e equidade aos concellos quenon eran do PP?

Cando O PP gobernaba na DEP, eunon era deputado provincial, non

me é posible contestar con rigor aesa pregunta, pero Porriño si estivoatendido.

E para rematar Alejandro, cal é o teufuturo político? Tres decidido presen-tarte no 2023 como candidato paraPorriño?

Eu o que quero é aportar o meu grande area para contribuír ao ben comúnde toda a sociedade porriñesa sen ex-cepción. E estea no sitio que estea voupelexar con todas as miñas forzas paraque o PP recupere a alcaldía de O Po-rriño.

Benja, fálanos da historia da admi-nistración de Lotería, desde candoestades afincados en Porriño?

Eu pertenzo a cuarta xeración de lo-teiros desta administración, levamosmáis de 60 anos aquí en Porriño esempre no mesmo local. A parte davenda de lotaría tamén temos servizode estanco e abrimos ininterrompi-damente desde ás 8:30 da mañá ás21:00 horas da noite. Somos o meupai Andrés, a miña tía, unha empre-gada e eu, os que traballamos no lo-cal.

Cando comezou esta boa racha doreparto de premios?

Comezamos coa venda de décimosno ano 2011 e xa nese mesmo anovendemos un Primeiro premio no

Nadal, desde aí sempre demos algúnpremio, agás o ano 2013. Demos aolongo destes anos 18 grandes pre-mios.

Cales son os principais premios querepartistes?

A parte do primeiro premio do nadalno ano 2018 e neste ano 2020, taméndemos o terceiro premio de Nadal eo primeiro do sorteo do Neno esteano. Somos a única administraciónde todo o estado en dar o primeiropremio nos dous sorteos. Temos dadotamén terceiros, cuartos e quintospremios de Nadal e segundos premiosdo sorteo do Neno en todos estesanos. Na Euromillón tamén reparti-mos un 5+1 con algo máis de200.000€ de premio, e esperamos

poder dar o gordo daEuromillón nalgún mo-mento, é o que nos gus-taría, a nosa tarefa pen-dente, porque superar aeste ano dando os dousprimeiros premios vaiser difícil, o deste anofoi algo incrible.Sabes dicirme o mon-tante de cartos que re-partistes nos premiosdeste ano?En décimos do nadal en-

tre 1.500.000, 1.600.000€ e no sorteodo Neno uns 700.000, algo máis dedous millóns de Euros en premios.

Coñeces algún afortunado ou afor-tunada e se é así dirixíronse a vóspara agradecervos o premio?

Si, este ano co peche perimetral oque máis vendemos foi en venda nolocal e a xente da vila e da súa con-torna. O primeiro premio do Nenotocoulle a unha parella noviña dePorriño que teñen unha crianza pe-quena. Pasáronse por aquí a semanapasada a dicirnos que eran eles osagraciados, darnos as graZas e con-tarnos que tiñan pensado investireses 200.000€ en construír unha casa,polo que querían seguir aforrandoun pouco máis para poder facelo. Averdade agradécese o cariño da xentee dos nosos clientes, é gratificante

saber que estas repartindo sorte entreos teus veciños, e esperamos seguirfacéndoo durante moito tempo.

A parte deses mozos de Porriño, sa-bes se o resto de premios quedaronaquí ou marcharon fóra da vila?

Hai dous anos que comezamos coavenda a través da páxina web e comolevo rexistro do que se vende polarede, non me consta que desas vendassaíra ningún décimo premiado, asíque eses máis de 2.000.000 de €foron de venda na tenda e co pecheperimetral pola pandemia quedoutodo por Porriño e a súa contorna.

Grazas a esta boa racha, aumenta-ches as venda?

Si, ano a ano imos subindo as vendas.Mesmo este ano coa pandemia ven-demos moitísimos décimos por co-rreo. Xente de Cangas , Moaña e de

BENJAMÍN MARTÍNEZ UCHA, DA ADMINISTRACIÓN DE LOTARÍA “EL X DE LA SUERTE DE O PORRIÑO”

Esta administración de lotaría da nosa vila semella estar tocada pola deusafortuna, pois nos últimos tempos deixo un volume enorme de premios nanosa vila. Temos o pracer de conversar con Benja, da administración delotarías “El X de la suerte de Porrino” para que nos conte que se sente ao ser aúnica administración de venda de Lotaría de todo o Estado que foi quen devender un primeiro premio na lotería do Nadal, e un primeiro premio nosorteo do Neno. Desde logo algo moi difícil de poder repetir na historia, tantoé así que o feito tivo repercusión en medios de prensa de todo o estado.

“DESDE O 2011 LEVAMOS DADO 18 GRANDESPREMIOS”

[10] Xaneiro 2021

entrevista de G. FiGueiredo

Xaneiro 2021 [11]

entrevista / a louriña

diferentes vilas da provincia que nonpuideron vir polo peche mercaron igualos décimos para mandarllos a casa, osgastos de envío son 5€. Pero aínda así,non deixaron de encargar a lotería. Averdade que estamos moi agradecidoscos noso clientes que ano a ano seguenaquí con nós, mesmo este ano despoisdos premios do nadal, tivemos colasmoi grandes todo o día, ata non poderpecha ata ben entrada a noite, pasába-senos o día voando, para a venda de dé-cimos do sorteo do Neno. Este foi unmes de moito traballo e moitas horasdedicadas de non poder estar coa familia,e mesmo coa miña filla pequena, peroson comprensivos e poder repartir sortee felicidade cos nosos veciños paga apena o sacrificio.. De feito, notamosque as vendas mensuais da web dos de-mais sorteos diarios aumentou moitísimoe día a día rexistrase xente de todaEspaña para selar a súas apostas a travésde internet. Esperamos seguir repartindomoitos premios máis a longo dos vin-deiros anos.

SALCEDA

Salceda de Caselas vivíu unha xor-nada de Reis histórica ao contar coatradicional actuación do Rancho deReis da Feira e á estrea do seu RanchoInfantil, conseguindo un relevo xera-cional dunha das tradicións máis sin-gulares do patrimonio cultural inmaterialgalego-portugués.

A parte máis emotiva da mañá foi aestrea do Rancho Infantil da Feira ase-gurando a continuidade da tradición.Con tan só tres meses de ensaio, osdous danzantes e a dama demostrarona súa valía, que nada ten que desmereceraos maiores. Organizado pola Asocia-ción Cultural A Feira, esta versión doRancho de Reis fixo unha serie de ac-tuacións previas o pasado domingo tresde xaneiro en diferentes puntos dobarrio da Feira, amosándolle a súadanza á veciñanza e evitando que a

xente se xuntara nun único punto, enprevención fronte á COVID19. O ranchoconta cun total de catro danzantes eunha dama, que se van relevando paraconseguir a formación de dous danzantese unha dama.

A COVID19 non foi quen de pararesta tradición recuperada hai máis de20 anos pola Asociación Cultural OSerán. Así, mudouse o lugar da actuacióna unha ampla zona acotada do torreirode Santa María de Salceda, e os dan-zantes e a dama incorporaron a máscaraprotectora ao seu vestiario, compostode prendas de cores vistosas. A actuaciónque posteriormente solían realizar nocentro da vila da esfarrapada foi mudadatamén por un pequeno acto no CentroCultural da Feira.

O Rancho de Reis de Salceda é di-ferente de todos os demáis, e únicopola súa formación e pola súa música.

O Rancho de Reis de Salcedacontinuou fiel á súa cita anual

Acertada reportaxe de Juán Óscar OteroLago na Nova Peneira de decembro2020 sobre Alfonso Daniel Rodríguez Cas-telao, con motivo do 70 aniversario doséu falecemento en Bos Aires. Animóumea escribir sobre un persoeiro, MANUELPUENTE GONZÁLEZ, que aparece na mes-ma.

ESTADÍA EN EUROPA:Este home, tremendamente descoñecido

entre os veciños do concello, naceu nolugar de Monte, parroquia de Oleiros, Sal-vaterra de Miño, o 16 de agosto de 1890 noseo dunha familia pobre. 1

Aos 15 anos, (outra fonte fala de trece),emigra a Barcelona onde traballa de de-pendente nun comercio téxtil. Regresa aOleiros, e pronto, emigra a Bos Aires en1906. 2

No 1911, cando tiña 21 anos, probable-mente, estivo de novo na súa terra xa queexiste unha foto, datada e sinada en Oleiroso 6 de xullo dese ano, adicada o séu amigoLorenzo Lemos, concelleiro, fotógrafo emestre da Fundación González González,escola de nenas e nenos nesa ferigresía.3

O 30 de abril de 1927, actúan como pa-driños por poderes, el e a súa dona italianaCesira Foglia, no casamento de seu irmánRafael Puente González, solteiro, de vin-tecinco anos, fillo natural de Rosa PuenteGonzález do lugar de Monte coa súa primaMaría Moure González, solteira, de vinte-cinco anos, filla de Pedro Moure Puente eJosefa González Puente do lugar de Zaco-teiras. 4

O 29 de xuño de 1928 regresa a Galiza,chega ao porto de Vigo no trasatlántico“Antonio Delfino” acompañado da súadona Cesira Foglia, entre outros acudirona recibilo, Manuel Mariño Méndez, CamiloRodríguez, Constante Alonso, Juán RivasMolino e Manuel Pérez Troncoso.5

Conta a tradición oral popular, por bocade José Lemos do lugar do Couto, que Ma-nuel Puente chega a Oleiros e pretendepasar unha noite na súa casa natal, quemandara acondicionar para o caso, paraque súa dona soubera como se vivía alí.Disque a dama, acostumada aos luxos dasúa posición social, horrorizada negouseen redondo e saiu pitando no luxoso auto

para un hotel da vila. 6

O domingo, 15 de xullo de 1928, inaugurano lugar da Forca, o magnífico edificio daCasa do Pobo. Está acompañado polo pobode Salvaterra e persoeiros como ManuelMariño Méndez, Eugenio Arbones Caste-llanzuelo, Ubaldo Gil Santóstegui, E. EraclioBotana Pérez, así como dirixentes doutrossindicatos da comarca, etc. Este edificio,popularmente coñecido como Casa Sindical,foi construido íntegramente cós fondosaportados polos integrantes da SociedadeUnión Progresista do Distrito de Salvaterrade Miño en Bos Aires. Tivo un custe queexcedeu dás 70.000 ptas. da época. 7

Antes de realizar o seu periplo por Es-paña e diversas cidades europeas, no quese demorou 18 meses, podémolo ver nunhafoto disfrutando, con unha cunca na man,da festa da Luz na parroquia de Meder. 8

Voltou de novo a Oleiros no mes desetembro de 1929, será a derradeira vez.Acompañabao a súa esposa Cesira Fogliae, agora tamén, a súa sogra Dna. Alberta.Antes de partir definitivamente, facilitouos medios económicos para restaurar aabandonada fonte do lugar onde naceu,Monte, e dotala dun lavadoiro co séu co-rrespondente cobertizo. Lavadoiro hoxedesprazado o lugar de Eido Vello, ondepode verse un monolito con unha modestaplaca na súa honra. 9

ESTADÍA EN BOS AIRES:Chegou a cidade bonaerense a bordo

do buque Oropesa o 30 de xaneiro de 1906.Primeiro traballou nunha empresa de cur-tumes, amparado por seu tío CasimiroPuente González. En 1907, según súa fillaRosa Puente Foglia, chega a Bos Aires súanai Rosa Puente González. Instálanse nunhamodesta casa de Avellaneda e adícase aviaxante de comercio.

Máis tarde pasou a traballar nunhaempresa israelita de importación de alfaiase reloxos onde aprende o oficio de xoieiro.Despois dalgúns anos, esteblécese por contasúa. En 1919 funda a xoiería Puente y Cía.,con filiales na Franza e Alemaña.10

O 14 de agosto de 1921, fundou candaun grupo de amigos, a Sociedade UniónProgresista do Distrito de Salvaterra de

Miño en Bos Aires sendo o primeiro presi-dente e principal impulsor durante moitosanos.11

En Bos Aires logra ampliar a vida co-mercial a outros ramos até acadar unhaposición relevante na vida financieira. Foi,dende a súa fundación, tesoureiro da Uniónde Maioristas de Reloxería e Alfaiatería.Foi asemade, tesoureiro da Cámara Sindicalde Comercio de Bos Aires. No 1932, foi oredactor dun proxecto sobre “Contas Do-cumentadas”, que se aprobou no Congresode empresas comerciais, industriais e ban-carias.

Fundador e membro do directorio daSociedade Anónima Industria Sérica Ar-xentina, primeira fábrica de tecidos en sedanatural, con establecimento fabril na Plata.Desempeñou este cargo durante cinco anose abandonouno a raíz dunha viaxe de ne-gocios por Europa, prolongado 18 meses.

Foi directivo da Federación de Socie-dades Galegas, na Irmandade Galeguistada Arxentina. Foi presidente da Cámara deComerciantes Republicanos Españois, loi-tando denodadamente durante a GuerraCivil pola causa leal a República Española.Foi activo socio e Presidente do Centro Ga-lego. 12

O final da guerra civil, grazas as xestiónsfeitas diante do goberno arxentino, logrousocorrer e rescatar a Manuel Mariño Mén-dez, último alcalde republicano de Salvaterrade Miño, preso nun campo de concentraciónna Franza. 13

Foi membro da Comisión de Facendado Consello da Galiza, organismo fundadona súa casa o 14 de novembro de 1944,

lugar de encontro da cúpula galeguista,ratificado en Montevideo. En 1945 presen-touse públicamente na Casa de Galicia e o28 de xuño no Ateneo de Montevideo, enconmemoración do plebiscito do Estatutode Autonomía.14

Os séus cartos sempre estaban o disporpara cantas obras se fixeran da cultura ga-lega, chegando mesmo a tal obxecto a or-ganizar un Padroado. No 1950 prestouaxuda para a primeira edición do libro “Ascruces de pedra na Galiza” de A. D. R. Cas-telao. Tamén de Castelao financiou no1961, a segunda edición do “Sempre enGaliza”, libro chamado Biblia do Gale-guismo. Costeou no 1962, os dous primeirostomos da voluminosa obra “Historia deGaliza”, dirixida por Otero Pedrayo. 15

O 25 de xullo de 1950, fíxose socio daEdit. Galaxia, tiña as accións 380 - 389,contribuindo directa e indirectamente asúa fundación.16

Foi socio de honra dos Centros galegosde Ourense e de Pontevedra. En 1956 foi oPresidente da comisión organizadora doPrimeiro Congreso da Emigración Galega acarón do Secretario e máximo impulsor doacto, Antón Alonso Ríos. Tratou este Con-greso presidido por Jesús Canabal, empre-sario galego radicado en Montevideo, dedarlle unha visión global da Galiza e dosséus emigrantes, e una afirmación da iden-tidade histórica da nosa Terra a través dascomunidades galegas na diáspora.

Manuel Puente e Jesús Canabal, em-prenderon conxuntamente diversas tareasa prol da causa galeguista, como a do sos-temento de Castelao durante súa estadíana América. Ámbolos dous foron os baluartesdo mecenazgo galeguista.

O Consello da Galiza trataba, funda-mentalmente, de manter viva a represen-tavidade eleitoral lexítima dos deputadosno exilio e, o mesmo tempo, traballar nasinstitucións da República para consolidaro proceso autonómico iniciado. Trala mortede Castelao, foi difícil manter a unidade,viñeron as desavenencias e en 1960, Puenteabandonou.17

En 1968, auspiciou e organizou os XogosFroraes do Idioma Galego, celebrados o 31de agosto dese ano en Bos Aires. Alén da

D. MANUEL PUENTE GONZÁLEZ, UN MONUMENTO, UNHA RÚA OU AMBOSANTÓN LORENZO “XAQUE”Presidente da Comunidade de Montes.

reportaxe[12] Xaneiro 2021

PONTEAREAS

A concellaría de Deportes, que dirixeen funcións Miguel Bouzó, deu os para-béns ao Club Natación Ponteareas quese alzou co título de campión galego naclasificación conxunta no CampionatoGalego de Natación de Inverno celebradodo 3 ao 5 de xaneiro. Tamén felicitou ásnadadoras do Club Sofía Carballo queacadou a medalla de ouro e o título decampioa galega en 50, 100 e 200 brazae Carla Faro nos 100 estilos. Os parabénstamén son para o nadador Pablo Cabanaque se fixo co título de campión galegoe medalla de ouro nos 200 Bolboreta.Ademais, o club ponteareán tamén sefixo co subcampionato na categoría fe-minina. Na categoría masculina, o título

foi para o CN Arzúa (sendo o equipo dePonteareas o 6º clasificado) e na categoríafeminina o título foi a parar a mans do CNáutico.

O director técnico do club, AndrésCarrera, amosouse moi satisfeito poreste resultado sobre todo pola actitudepositiva de todos os integrantes do equipo.Durante o tres días, segundo relataCarreira os nadadores e nadadoras bri-llaron loitando para acadar logros co-lectivos e individuais, “un feito que mefai estar moi satisfeito porque os nadadorese nadadoras viñeron a Pontevedra a bateras súas mellores marcas persoais nunhadas probas máis importantes da tempada,isto demostra que teñen talento e men-talidade gañadora”.

Andrés Carrera engade que é de des-tacar, por exemplo, que por primeiravez un equipo de substitución masculina(4x200 libres) subise ao podio, cunbronce. Tamén por primeira vez o equipofeminino conseguía que todas as súassubstitucións (4x50 libres, 4x100 libres,4x200 libres, 4x50 estilos, e 4x100estilos) subisen ao podio situándose entreo tres primeiros clubs clasificados.

Miguel Bouzó salienta o importanteesforzo que realiza o Club ao longo detodo o ano, un feito que se reflicte nonsó nos resultados acadados polos seusnadadores e nadadoras se non taménpolo éxito das probas que organizan napiscina do complexo deportivo municipalÁlvaro Pino.

defensa do idioma galego e do asunto lite-rario, foron uns Xogos reivindicativos dadefensa da identidade galega. Acompañárononesta tarefa Antonio Alonso Ríos, comoMantedor X. Lois Méndez Ferrín e destacaronpoetas como Celso Emilio Ferreiro, XoséSesto López, Manuel María Fdez. Teixeiro,etc.

Rematou o acto coa intervención ma-xistral de Jorge Luís Borges. 18

Menos de dous anos despois, o 24 demarzo de 1970, unha doenza acabou en BosAires coa vida dun galego BO E XENEROSO.

Rosa Puente Foglia, súa filla, dirixe dendeentón a fundación que leva séu nome, ten-tando recuperar a memoria e a tarefa doséu pai.19

Remato apuntando a miña preocupaciónpolos fondos documentais que conserva esafundación, dada a avanzada idade da depo-sitaria, que carece de descendentes que poi-dan continuar a laboura.

FONTES:1.- LIBRO DE BAUTIZADOS DA PARROQUIA DE OLEI-ROS.2, 14, 17, 19.- La Emigración Gallega al Río de la

Plata, Cristiña Samuelle Lamela.3, 6, 13 .- Arquivo propio do autor.4.- Libro de matrimonios da parroquia de Oleiros.5.- Xornal El Pueblo Gallego, 29-06-1928, Páx. 27.- Xornal El Tea, 23/07/1928, PÁX. 2 -3.8.- Rev. 25 Aniv. Soc. U. P. del Distrito de Salvatierra,pág. 5, 19469.-Xornal El Eco del Condado, nº 119 e 120, páx. 2.

10.-Lois Pérez Leira. Galegos na Arxentina. 11.- Revista Memoria y Balance Sociedad Unión Pro-gresista, 1925 – 1927.12, 15.- LOS GALLEGOS EN LA ARGENTINA, ALBERTOVILANOVA RODRÍGUEZ, TOMO II.16.- Madygal, Revista de Estudios Gallegos.18.- XOGOS FRORAES DO IDIOMA GALEGO, EDIT.NOS, BOS AIRES 1969.

Xaneiro 2021 [13]o condado

PONTEAREAS

A Corporación de Ponteareas vén deaprobar no último Pleno do ano, celebradoo pasado martes, a adhesión do Concelloao Eixo Atlántico, entidade que promovea cooperación entre Galicia e o norte dePortugal. O Concello xa solicitara formarparte da asemblea do Eixo Atlántico,que reúne a cerca de 40 municipios.. Aproposta do goberno BNG-PSOE foiaprobada por unanimidade recibindo ta-mén o apoio do PP e do grupo indepen-dente ACIP.

O goberno municipal mostrou a súasatisfacción polo apoio recibido paraesta integración que consideran que vai

a resultar moi positiva para o futuro dePonteareas.

O Eixo Atlântico do Noroeste Pe-ninsular, unha asociación transfronteiriza,integrada polas principais cidades daGaliza e da rexión norte de Portugal,naceu en 1992 e ten actualmente 38membros. Promove, entre outros aspectos,o desenvolvemento e a cohesión econó-mica, social e cultural das cidades queconforman a asociación. As atividadesdo Eixo Atlántico agrúpanse en catrograndes grupos temáticos: turismo, culturae educación, deporte e sustentabilidade.

Plan estratéxico do Eixo Atlánticopara a recuperación frente á pandemia

O goberrno de Ponteareas consideraque a adhesión se produce nun intrecrucial, pois o Eixo Atlántico definíu unplan estratéxico para a recuperaciónfronte á pandemia. As súas liñas de ac-tuación van dirixidas á revitalizacióneconómica, a transición dixital, a transi-ción verde, a cohesión social e a cultura.“Coa nosa presenza no Eixo Atlántico,Ponteareas poderá participar activamenteno deseño de novas políticas e nas pro-postas que dende a asociación se trasla-darán ao Goberno do Estado para definiro destino dos fondos de reconstruciónda Unión Europea”, salientou o alcaldede Ponteareas, Xosé Represas.

Ponteareas aproba a súa adhesión ao Eixo Atlántico

Parabéns ao Club Natación Ponteareas e ás nadadoras SofíaCarballo, Carla Alfaro e ao nadador Pablo Cabana

-Como valoras o grado de cohesióncos vosos socios de goberno do PSOE?

-O grao de cohesión son os interesesdos nosos veciños e veciñas, ese graomídese en base á capacidade de cumprircos compromisos adquiridos con elase eles. Construír unha vila na queatopen todo o que precisen, un fogaragradable, cívico, participativo e res-ponsable. Penso que o goberno de Pon-teareas está cumprindo e traballando adiario para mellorar servizos básicoscomo o saneamento e o abastecementode auga pero tamén novos servizoscomo a mellora das TICs, ampliacióndos servizos á cidadanía, unha ofertacultural de calidade, máis formación,esforzos en crear emprego... Mostrada boa cohesión é o noso crecementoeconómico, o cumprimento dos com-promisos, a construción dunha cidadepara as persoas, as liñas de axuda aempresas locais, obter a confianza dasadministracións nos proxectos presen-tados...

-Cando asumiches o primeiro mandatoa situación económica do Concelloera catastrófica. Hoxe, cinco anos des-pois, podemos dicir que Ponteareasvive unha realidade económica ópti-ma?

-Ponteareas é hoxe un fogar solvente,vimos de aprobar uns orzamentos pormáis de 18 millóns de euros e o do ano

pasado, de 21 millóns de euros, foi omáis alto da historia. O goberno dePonteareas vén de asinar co InstitutoGalego de Vivenda seis préstamos senxuros para seis actuacións de conser-vación, rehabilitación e compra de in-mobles por un importe total de 806.650euros. Un bo exemplo da nosa situacióneconómica estable é o apoio da Con-sellería de Vivenda que adianta a fi-nanciación que o concello devolverácon fondos propios e da estratexiaEDUSI e así ir executando as obraspara que a nosa cidadanía teña o antesposible unha vila máis humana. O con-cello devolverá comodamente as can-tidades percibidas no prazo de oitoanos.

-Varios alcaldes e alcaldesas da nosaárea de influencian coméntannos queesta crise sanitaria produciu un in-cremento substancial no número defamilias que precisan da atención dosservizos sociais do Concello para aten-der as súas necesidades máis básicas.Como está a situación en Ponteareas?

-Lamentablemente na liña do que mecomentas. Nestes últimos meses pro-duciuse un importante aumento de per-soas que non teñen ingresos ou queviron drasticamente reducidos os seusrecursos económicos. Por este motivono orzamento para 2021 destinamosmáis de tres millóns de euros a políticas

sociais. As axudas e subvencións a co-lectivos máis desfavorecidos reflíctensenunha partida que se duplica respectoa 2019, pasando dos 117.000 eurosdestinados á axudas de emerxenciasocial ao 234.000 € que figuran nasprevisións do capítulo 4 de subvenciónsen benestar social para o 2021.As áreas de Benestar Social, que se in-crementaron en 1,3 millóns de eurosen 5 anos, pasaron de 1.990.000 eurosen 2015 aos 3.310.953,14 € na previsiónpara 2021. Un 66% máis que en 2015,un exemplo claro da aposta deste go-berno polas políticas de benestar, des-tinando os recursos necesarios paraquen máis o necesita.

-Os servizos sociais de Concello estánpreparados, se fose necesario, paraatender un aumento significativo dademanda de axuda?

-Temos un orzamento aprobado quenos da certa seguridade porque ademaisde contemplar partidas para atender ásnecesidades básicas e as obrigas mu-nicipais, conta con partidas por máisdun millón de euros que de entradanon están comprometidas, e que poderánutilizarse en función das necesidades eda evolución da crise da Covid.

-Como é a vosa relación coa DEP?-Tal e como dicía no comezo da entre-vista, as administracións confían enPonteareas e nós sempre nos pomos asúa disposición en todo o que poidamoscolaborar dentro do ámbito das nosascompetencias porque o obxectivo ésempre conseguir melloras para a nosacidadanía. Coa Deputación temos enmarcha un importe proxecto, a travésdo plan DepoRemse, que é a mellorada contorna do complexo deportivoÁlvaro Pino e centro de saúde. A tarxetade presentación para todos os que entrenao núcleo urbano dende Mondariz oudende as nosas parroquias de Areas,Arnoso ou Xinzo. Estamos adscritos árede ÁGORA para valorizar o espazopúblico e a través do Plan Concellosexecutamos distintos proxectos rele-vantes. Ademais, vimos de asinar oconvenio para a musealización do Cas-telo do Sobroso, entre outras acciónsnas que traballamos en conxunto coaDeputación de Pontevedra.

-E coa Xunta?-Nós estamos sempre dispostos a tra-ballar con todas as administracións queapoien o crecemento sostíbel e res-ponsable da nosa cidade e o benestar

PEPE REPRESAS, ALCALDE DE PONTEAREAS

Rematamos o ano 2020 e comezamos o 2021 cunha longa conversa coalcalde de Ponteareas. Con independencia de todo o ruído que poida metera dereita, que durante décadas someteu a un nefasto goberno caciquil áesta vila, teño a certeza de que Pepe, pasará a historia como o alcalde que,coa súa sensatez e rigor á hora de gobernar, puxo as bases para facer unhavila moderna, sostible e solidaria.

“PONTEAREAS É HOXE UN FOGAR SOLVENTE,E CUNHA SITUACIÓN ECONÓMICA ESTABLE”

entrevista de Tino Lago

[14] Xaneiro 2021 2019

da nosa veciñanza. Coa Xunta, co Es-tado, coa Unión Europea... Ponteareastraballa a día de hoxe con todas as ad-ministracións nos grandes proxectosque configurarán o noso presente e onoso futuro seguindo sempre a estratexia“Ponteareas, hábitat saudábel”.

- A día de hoxe cal é a situación epidé-mica de Ponteareas?

-Na reunión que acabamos de ter co-municáronnos que temos 71 casos ac-tivos e seguimos no nivel máximo dealerta. Levamos un mes xa no nivelvermello e sinto unha profunda preo-cupación que hoxe mesmo trasladei áXunta a través do secretario xeral daConsellería de Sanidade pedíndolle unreforzo nos controis perimetrais xa queos concellos non dispomos de ferra-mentas para controlar o noso perímetro.Por suposto, pido a todas as familiasque colaboren, que a cidadanía cumpracon todas as normas para que prontotodos e todas poidamos recuperarnos evolver celebrar e reabrir os nosos ne-gocios... agora o que importa é a saúdee temos que pór tódolos medios. Éfundamental a concienciación individualporque o 80% dos contaxios prodúcenseno noso espazo de confianza coas ami-zades, compañeiros/as e familiares. Esarelaxación non axuda.

-Como valora a relación do SERGASco goberno municipal no que atinxe aeste tema?. Sentícheste adecuadamenteinformado da situación sanitaria davila polos responsables sanitarios daXunta?

-Sentimos que son moi importantes asreunións semanais e a información omáis actualizada posible pero é certoque seguimos reclamando máis PCRs,un control máis exhaustivo, a informa-ción máis detallada e maior asesora-mento. Hoxe mesmo ofrecémonos parapór a disposición do SERGAS toda anosa infraestrutura para a realizaciónde controis sanitarios.

-Como valoras o grado de civismoamosado pola sociedade pontareá nestecontexto de confinamentos e restri-cións?

-As e os nosos veciños son os primeirosen querer que todo isto pase o máispronto posible e coas menores conse-

cuencias que se poidan dar. Semprepedimos a súa colaboración, sabemosque son tempos difíciles nos que dundía para outro tivemos que mudar osnosos costumes pero temos que seguirfacéndoo. Eu pídolles que sigan encontacto cos seus pero facendo usodas novas tecnoloxías, que salven asdistancias con vídeo chamadas, queeste nadal entendan que o máis impor-tante é seguir con boa saúde para podercelebrar moitos nadais xuntos. Desúpeto tivemos que facer un cambioradical e as administracións vémonosfomentando o uso da tecnoloxía parasocializarnos xusto nun momento noque tentábamos concienciar á sociedadedo importante que eran as relaciónscoas persoas deixando a un lado osmóbiles...

-A sensación que transmitía o PP localé que as distintas peonalizacións su-puxeron unha moi elevada oposiciónveciñal. Iso é así, ou ao teu xuízo a re-alidade é outra?

-Non sentimos que as peonalizaciónsdesgusten á veciñanza, ao contrario,sentimos que están desexando poderpasear e ocupar os espazos públicos. Oque ocasionan molestias son as obraspero iso é o normal e sabemos que acidadanía entende que é unha incomo-didade temporal para conseguir unhaimportante mellora.

-Cóntanos o máis salientable das ac-tuacións que tedes previsto executarno casco urbano da Vila?

-Non temos pensado facer, estamos fa-cendo xa a humanización da rúa Re-dondela, rematando xa o primeiro tramode San Roque, comezando coas obrasde mellora da praza de Bugallal, cons-truíndo a nosa rede de calor con biomasae xa rematamos as obras de eficienciaenerxética do conservatorio municipal,da escola infantil municipal e da bi-blioteca pública municipal. Tamén avan-za a bo ritmo a mellora da contorna docentro de saúde. Xa comezamos a exe-cutar a mellora da eficiencia enerxéticado alumeado público a través dunhaaxuda do IDAE que nos permitirá cam-biar a led o alumeado público tanto norural como no centro urbano.

-E nas parroquias?

-Nas parroquias ofrecemos unha pro-gramación cultural estable (suspendidapor mor da COVID), dispomos de axu-das ás casas e centros culturais, aco-meteremos a mellora do alumeado pú-blico, ampliamos a rede de abastece-mento...

-Que aceptación percibes na veciñanzaen referencia ás limitacións de veloci-dade impostas aos vehículos?

-As noticias e as novidades semprexeran certa expectación que co uso ecoa cotidianidade desaparecen. A ve-ciñanza valora o esforzo en seguridadeviaria e moitas das accións respondena peticións veciñais ou de colectivos.

-En canto ás obras na praza Bugallalo concello expresou a súa sorpresapola aparición de tubaxes que nonconstaban dicindo que non é a primeiravez. Que pasa no subsolo de Pontea-reas?

-O que pasa no subsolo de Ponteareasé o similar ao que pasaba no día a díade Ponteareas durante décadas. Faltade planificación e de previsión. Faltade análise das carencias e das necesi-dades e falta de visión de futuro. EnPonteareas non estaba practicamentenada inventariado e nada se programabapensando no que se ía precisar nunfuturo próximo. Atopamos unhas tu-baxes diferentes ás que tiñamos previstase o seu tratamento está en mans deprofesionais.

-Os deportistas de Ponteareas están,como di o PP local, maltratados?

-Para resolver as dúbidas o mellor ésempre ir aos casos prácticos, aos nú-meros, ás evidencias. Falar sen datos édoado. Ao PP dígolle que me amoseos seus números. No 2019 a nosa li-quidación do investido en deportes foimáis de 500.000€ e no 2020 arredorde 700.000€... agora que digan elescanto investiron.

-E rematamos falado de hostalaría.Contempla o goberno local algunhaliña municipal de axudas para estesector tan maltratado neste contextohistórico?. E para o pequeno comercioen xeral?

-Ademais das dúas liñas de axudaspara empresas e autónomos/as locais,por máis de 400.000€ entre as dúas,

vimos de sacar unha nova axuda espe-cífica para hostalaría de 25.000 eurospero que poderá incrementarse paraatender todas as solicitudes como é anosa intención. Outra das medidas quexa está vixente para apoiar á hostalaríaé a bonificación do 95% das taxas dasterrazas ata ó 31 de decembro de 2021,ademais das axudas directas, postas enmarcha polo Concello, con motivo doestado de alarma do mes de marzo,axudas que foron pagadas a todos osque cumprían as condicións da convo-catoria, que no caso da hostalaría foronun total de 70 negocios. Nestes mesesademais hai que sumarlle os cambiosrealizados para facilitar a ampliacióndas terrazas en novas zonas, ao tempoque se gañou espazos para os peóns.Dentro das nosas competencias, taméncontempla eximir do pago ou compensaros recibos municipais do lixo e da augaa todos os negocios durante o períodoque tiveron que pechar pola pandemia,tanto nestas semanas decretadas polaXunta para a hostalaría como duranteo estado de alarma que afectou a todotipo de negocios.

Xaneiro 2021 [15]entrevista

[16] Xaneiro 2021

entrevista

De onde es ti natural Juan?Eu son natural do barrio da Estacióndas Neves, e resido no barrio da Salgosada parroquia de Fiolledo.

Esa parroquia xa é do Concello deSalvaterra?

Si, efectivamente.A veciñanza da Salgosa, o barrio

no que ti resides, tedesun problema moi con-creto.Cóntanolo?Pois que a alcaldesa deSalvaterra pechounos, nomes de xullo do ano pasa-do, unha estrada moi im-portante para acceder ásnosas casas .Notificounosque, como moito, a finaisdo mes de agosto estaríaaberta.Estamos en xaneiro, é dicir 5 meses despoisda data prometida, e a es-

trada segue pechada.O problema do peche desta estradaderiva das obras do porto seco, ver-dade?

Si, este é un proxecto faraónico que secomezou hai máis de 20 anos e aínda

segue a dar quebradeiros decabeza á veciñanza da zona.

As persoas que tiñades terreos nazona, tardastes moito en cobrar asexpropiacións?

Sii, moito teempo, non che poderíaconcretar con exactitude cando pero

Fiolledo é unha parroquia do Concello de Salvaterra que segundo o censo do 2019 tiña 248 habitantes.E a Salgosa é un dos barrios desa parroquia. A súa veciñanza denunciaque desde o 27 de xullo do ano pasado, case medio ano, o peche dunha estrada imprescindible para entrar e saír das súas casas obrígaos a tomar unha pista perigosa, en moimal estado e que lles fai multiplicar por 3 a distancia a percorrer para algo tan básico como entrar nas súas casas.O peche desta estrada ven motivado polas obras da PLISAN,seica a xestión da mesma vai ser traspasada da zona franca ao Concello de Salvaterra, pero entre ambos organismos pasan a pelota tratando de atribuír a responsabilidade ao outroe o que ía ser un inconvinte dun mes, xa vai polo medio ano , mantendo á veciñanza nunha situación difícil de asumir. Desde A Nova Peneira, unimos a nosa voz ao colectivo de afectados eafectadas e esiximos que Zona Franca e Concello de Salvaterra se poñan de acordo dunha vez e solucionen o problema, antes de que pase unha desgraza, pois a estrada xa está rematada, insisto xa está rematada, e só falta a vontade política necesaria para proceder á súa apertura.Para coñecer máis sobre o estado dasituación falamos con Juan, un veciño do barrio da Salgosa que se está a mover para que se solucione o tema o antes posinble

O PECHE DUNHA ESTRADA MANTÉN EN ESTADO DE SEMIAILLAMENTO AO BARRIO DA SALGOSA

JUAN JOSÉ GONZÁLEZ REJAS

ÚLTIMA HORAO PASADO VENRES 15 PROCEDEUSE AABRIR A ESTRADA OBXECTO DESTA

REPORTAXE. PARABÉNAOS VECIÑOS E VECIÑAS DA SALGOSA”

Xaneiro 2021 [17]

entrevista

arredor de dez ou doce anos, e despoisde coller sobre 5 millóns de metros ca-drados e cortar varias vías tradicionaisde comunicación, a única estrada deuso veciñal que quedou ven sendo estaque agora está cortada.

Exactamente cal é?A que une a Plisán con Meder e colugar do Monte.

Antes de que se producirá o corteen concreto desa estrada, as obras

da Plisan non afectaron ás comuni-cación locais?

Si, algo de lentitudes soían provocarpero sempre estivo a estrada aberta,incluso houbo unha época que estivoco piso de terra.

Caramba e como o solucionastes?Falamos con Arturo, pois daquela erael o alcalde, e el fixo o seu traballo easfaltounos a estrada.E así levabamos20 anos pasando por esa estrada, esencialpara entrar e saír das nosas casas.

Co actual corte da estrada cal é onúcleo de poboación máis afecta-do?

O da Salgosa, no que eu resido.Temosque dar unha volta moi grande parachegar ás nosas casas.Como sabes eutraballo en As Neves, e para ir da niñacasa ao traballo, desde que nos pecharona estrada, ando 3 kmts a maiores catroveces ao día, é dicir 12 kmts diarios demáis, por unhas pistas realmente peri-gosas.E coma min hai un montón dexente, pero non só nos afecta a nós, ta-mén afecta á xente de Meder e a xentede Rubiós, e a transportistas que pornecesidade teñan que desprazarse poresta zona aféctalles gravemente.

Cal é a estrada que estades usandonestes meses Juan?

Unha estrada municipal en moi malestado,moi estreita, e que pasa polomedio de casas co conseguinte perigoque sufrimos e que ocasionamos poisesa estrada non está feita para eso.É apista que ven desde a ponte do ferrón áfuneraria de Meder.

Estades facendo algo para defenderos vosos dereitos?

Formamos un grupo de aislados doCondado.Presentamos tanto no Concellode Salvaterra como na zona franca deVigo máis de 500 sinaturas nas que so-

licitamos a apertura desa estrada tanimportante para nós.

Fixéronvos caso?Non. De momento non nos respondeunin o Concello nin a zona franca.Apercepción que temos nós é que sepasan a pelota duns aos otros.Pero nósentendemos que se foi a alcaldesa quena pechou debe de asumir a responsabi-lidade de solucionar canto antes esegrave problema.

Non pedistes a colaboración do Con-cello de As Neves?

Marcelino , o tenente de alcalde, asinoua nosa carta.

GASOLINERA 24h:TIENDA CONVENIENCIA - BUTANO/PROPANO,

PELLETS, CARBÓN Y LEÑA - LAVADO DE

COCHES (TÚNEL, BOXES Y ASPIRADO) -

APARCAMIENTO CLIENTES

TALLER SALCO (9-13:30/15-19)

CAFETERIA LA PARADA 24hDESAYUNOS - MENÚ DE DÍA -CENAS - BOCADILLOS Y PLATOSCOMBINADOS - COMIDA YPOSTRES PARA LLEVAR -TERRAZA - PARQUE INFANTIL -APARCAMIENTO CLIENTES

ASESORÍA TERRA

RÚA ROSALÍA DE CASTRO, 107 BAIXO

“Consultoría, Servicios Integrales en Asesoría,Organización, Planificación Productividad y Eficiencia"

NS

[18] Xaneiro 2021

entrevista

MONDARIZ

O Catálogo de bens a protexer doPlan de Ordenación do Medio Rural deMondariz Balneario aprobado no ano2001 recolle o Hotel Roma como bencultural obxecto de protección. Inauguradono ano 1907, este antigo hotel sitúase nocentro da vila balnearia e o seu lamentable estado de conservación chama a atención

de todos os visitantes polo seu estado deruína. Na publicidade do s. XX os seuspropietarios promocionaban o hotel “en-clavado en el sitio más céntrico y elevadodel balneario”. “Se halla a la altura delos mejores de su clase, dotado de ampliasy ventiladas habitaciones, amuebladassegún los más refinados adelantos y conluz directa, divisándose desde ellas her-mosos y pintorescos valles.”

En outubro de 2019 presentamosunha denuncia ante a Consellería de Cul-tura da Xunta de Galicia polo estado rui-noso deste ben protexido, pero non obti-vemos resposta, de aí que decidíramospresentar unha queixa ante a Valedorado Pobo.

Unha vez que estudou a nosa queixa,á que xuntamos abundante documentacióncomplementaria, a Valedora do Pobo,María Dolores Fernández Galiño, vénde comunicarnos que “dámola por ad-mitida ao entender que reúne os requisitosformais recollidos no artigo 18 da Leida Valedora do Pobo, e que atopa, enprincipio, cobertura constitucional derivadado artigo 103.1 da Constitución.”

“En consecuencia, coa data de hoxeiniciamos as actuacións oportunas ante aConsellería de Cultura, Educación e Uni-versidade. En concreto requirímoslle queno prazo de 15 días, de acordo co previstono artigo 22.1 da Lei da Valedora do

Pobo, nos facilite información sobre osproblemas que motivan a súa queixa.”

As leis establecen a obriga dos pro-pietarios/as de bens culturais a conservalose mantelos en bo estado material, asícomo o deber dos concellos a ordenar aexecución de obras cando o estado dasedificacións non sexa o axeitado. Así, aLei 8/1995, do 30 de outubro, do Patri-monio Cultural de Galicia establece noseu art. 25:

“1.- Os propietarios, posuidores e de-mais titulares de dereitos reais sobre bensintegrantes do Patrimonio Cultural deGalicia están obrigados a conserva los,coidalos e protexelos debidamente paraaseguraren a súa integridade e evitaren asúa perda, destrución ou deterioración.

2.- Os poderes públicos garantirán aprotección, a conservación e o enrique-cemento do Patrimonio Cultural de Ga-licia.”

SOS FONTE DE TRONCOSO pe-diulle á Valedora do Pobo que investigasese as administracións competentes (Con-sellería de Cultura da Xunta de Galicia eConcello de Mondariz Balneario) impu-xeron á propiedade, unha promotora in-mobiliaria radicada en Vigo, as multascoercitivas pertinentes que establece oart. 136.4 da Lei 2/2016 do Solo deGalicia para casos coma o que nos ocupa,onde o propietario dun edificio protexidoincumpre co deber de conservación quelle impón a lei.

A Valedora do Pobo abre un novoexpediente polo estado ruinoso doHotel Roma de Mondariz Balneario

O HOTEL ROMA NO PRIMEIRO TERZO DO S.XX

Despois de tantos anos, Reme, falandocontigo no mesmo escenario, en Mon-dariz Balneario, resúltame un poucoextraño facelo nun lugar diferente. Porque o cambio?

Non creo que se poida explicar porunha soa razón.É unha suma de motivoso que nos levou a tomar esta decisión.Secadra a máis importante está en que anosa vontade de estar permanentementeaprendendo para mellorar, para darlleun servizo exquisito aos nosos clientese amigos , é tan forte que nun momentocomo este consideramos que requería

un mellor espazo, máis amplo e lumi-noso para procurar a satisfacción decalquera persoa que nos distinga coasúa compañía.

Cando foi o día que inaugurastesen Ponteareas?

O 29 de decembro.En tan pouco tempo podes emitiralgún tipo de valoración?

É moi pouco tempo, si, pero o quepodo dicir de momento é todo moi sa-tisfactorio, tendo en conta a situaciónsanitaria tan dura que vivimos.Pero fí-xate, ás veces non podemos atender a

toda a xente que quere vir.Caramba que ben¡¡

Ten a súa parte mala, eu quero poderatender a calquera cliente que veñaonda nós, pero ben tamén me fai moifeliz que a xente se lembre de Casa Ri-vero e queira seguir dándonos o máisimportante que unha persoa lle poidadar a outra : a súa confianza.

Canto tempo estivestes en Mondariz,Reme?

Doce anos e medio.E a valoración xeral de todo esetempo?

Excelente. Foron anos tan bonitos, quenon me quero nin acordar dos incon-vintes que como en calquera experienciada vida tamén os houbo claro.

Di a canción que “vinte anos nonson nada”, pero si que son moito, eti xa levas máis de 20 anos na hos-talaría, verdade Reme?

Si, ambas cousas son verdade. Levomáis de 20 anos no sector, pois inicial-mente tiven o Bule Bule, 9 anos enPonteareas que é a vila na que eu vivo,e logo o Casa Rivero , algo máis de 12anos en Mondariz Balneario. Agora

La mesa, hijo, está tendidaen blancura quieta de nata,y en cuatro muros azulea,

dando relumbres, la cerámica.Ésta es la sal, éste el aceite

y al centro el pan que casi habla.Oro más lindo que oro del panno está ni en fruta ni en retama,y da su olor de espiga y hornouna dicha que nunca sacia.

Gabriela Mistral

CASA RIVERO AGORA EN PONTEAREAS

“ESTOU TERRIBLEMENTE ORGULLOSA POR SEGUIRGOZANDO DO MÁIS IMPORTANTE QUE UNHA PERSOA LLEPODE DAR A OUTRA: A SÚA CONFIANZA. A CONFIANZADE TODOS OS NOSOS CLIENTES E AMIGOS”

entrevistaXaneiro 2021 [19]

Así comeza o fermoso poema “La casa” da poeta chilena Gabriela Mistral, no que describe de maneira tan bonitao sinxelo acto de sentarse á mesa a xantar.Este é o poema que me ven á mente cando vou comer a Casa Rivero,pois se hai algún restaurante no mundo no que o acto de sentarse a comer sexa semellante a este ambientecálido, familiar de acougo e paz,que tan ben describe Gabriela, é Casa Rivero. Durante unha ducia de anosestiveron en Mondariz Balneario, e dese o 29 de decembro do ano pasado están nun novo local en Ponteareas, naparroquia de Bugarín, na estrada de Ponteareas a Mondariz. Foi un pracer conversar novamente con Reme, a súapropietaria. Velaí vai o que deu de si a conversa

REMEDIOS RIVERO

casa Rivero vai continuar o seu camiñoen Ponteareas a vila na que comeceieu a niña profesión.

Eu o Bule Bule non o coñecín, si olocal de Mondariz, alí comín variasveces, e tamén este local no que fa-lamos pois xa comín aquí a semanapasada.E nesa comida, se se tiveseos ollos pechados, podería imaxi-narme no local de Mondariz Bal-neario pois todo era igual.E teño asensación de que o amor e a paixónque lle pondes ti e todo o teu equipopara facer que as pequenas cousasse convirtan nalgo moi importanteé a mesma en Mondariz, en Pon-teareas ou en calquera outra partedo mundo no que no futuro puide-sedes estar?

Tes a sensación correcta, pois tal comoo describes ti é o que procuro transmitireu. É a nosa esencia, a nosa natureza e

é a nosa idiosincrasia .Os negocios sono reflexo do equipo que os xestionan .E eu quero que o noso negocio sexadistinguido por dúas características de-finitorias: -Un servicio e un produto deprimeira calidade a un prezo razona-ble-E unha relación de confianza eafecto mutuo con cada cliente de maneiraque poidan sentir que a nosa casa, casaRivero, é tamén a súa

O equipo de Ponteareas é o mesmocó de Mondariz?

O equipo de Mondariz está ao completocomigo, e agora ampliaámolo con al-gunha persoa máis, pois este é un localmáis amplo e ademáis imos implementaralgún plato e servizo a maiores, comopor exemplo a parrilla, e polo tantoprecisamos algunha persoa a maiores.Pero son todos do ADN Casa Rivero.Estou segura de que encaixarán á per-fección.

Traballas con menú do día e concarta, verdade?

Si, o máis ampla e variada que pode-mos.

Cal é o voso horario?Pois todo depende da situación sani-taria claro.O horario de antes era de13,00 -16,00 e para as ceas de 20,00-24,00 .Agora polas obrigadas res-triccións o horario das comidas é omesmo, e para as ceas o horario dacociña é de 20,00 a 23,00 pero apartir das 22,00 xa non podemos ad-mitir a ningún cliente.

Este local no que estades agora, eramoi coñecido pola celebración deeventos: vodas, bautizos e todo tipode festas.Ti tes pensado traballaralgo nese campo?

Non o sei de momento. Ata que non serecupere a normalidade nas relaciónsociais non o vou decidir, pero é algo

que no o descarto.Nestas circunstancias tan difícilesespecialmente para o voso sector,como valoras a actuación da admi-nistración?

Eu entendo que son momentos moi di-fíciles para todos. Pero conidero que axestión das cousas foi lenta de máis, eentendo que facía falta maiores dosesde imaxinación e por que non dicilotamén maiores cantidades de cartospara investir en buscar fórmulas quegarantan a seguridade nos locais e nonnos obriguen a pechar xa que eo éunha miseria para todos.

Rematamos, Reme. Como andas deilusión?

Eu teño ilusión a toneladas, casa Riveroxa é indisociable de Remedios Riverocomo ser humano.É o meu proxectovital e así vai seguir séndoo toda a niñavida.

entrevista[20] Xaneiro 2021

Casa Rivero. En Bugarín, Ponteareas

Arredor de ano e medio despois de terrecuperado a presenza do BNG na cor-poración municipal de Vigo, que valo-ración fas?

Ben eu, eu creo, con toda a humildadeo digo, que a nosa presenza no Concello,nalgunha medida marca a diferenzaentre este mandato e o anterior. Nósestamos facendo un esforzo moi im-portante para denunciar a inacción destegoberno e para acompañar, sempre,cada crítica dunha proposta en positi-vo.

Nun contexto de amplísima maioríaabsoluta do grupo de goberno, nondebe de ser fácil facer oposición?

Non, non é doado, claro que non. Peronon só pola situación aritmética senóntamén pola actitude autoritaria do go-berno que se nega a considerar ningunhaproposta allea.

Esa suposta actitude autoritariaexércea o goberno ou o al-calde?

No Concello de Vigo, noncreo que se poidan disociaros conceptos goberno mu-nicipal e alcalde. En calqueracaso parte da premisa deconfundir unha lexítimamaioría absoluta cunha es-pecie de ditadura romana naque se pode facer de todosen escoitar a ninguén.

Algún exemplo concreto?No último pleno do ano o

PSOE leva unha moción na que pide agratuidade do aparcadoiro do ÁlvaroCunqueiro, nós naturalmente estamosde acordo pero quixemos pór unha en-gádega na que se instase a reverter omodelo privatizador e rescatar a con-cesión. E o PSOE dixo que non¡¡¡¡.Ten-do en conta que hai pouco tempo o SXdo PSDG estivera no Cunqueiro de-fendendo esa posición de rescate dohospital, pois resulta moi difícil decomprender.

En relación aos orzamentos muni-cipais, vós definístelos como unhaoportunidade perdida. Por que?

Imos ter os maiores orzamentos dahistoria da cidade con fondos que veñendo remanente e do fondo COVID, eno BNG dicimos que é unha oportuni-dade perdida porque están deseñadoscomo se aquí non pasase nada. Estamosno medio dunha pandemia que orixina

brutais efectos económicos e sociais,con máis de 60.000 persoas en risco deexclusión social con 2.000 empregos

menos ( datos da última EPA) que oano anterior e nós o que lle dixemosnas nosas 74 emendas é que os orza-mentos debían enfocarse a paliar noposible, a situación de vulnerabilidadeen que están tantas viguesas e vigue-ses.

Cantas aprobou?0.Foron rexeitadas todas e cada unha.Pero rexeitáronse todas, tanto as doBNG como os do resto de grupos daoposición, e as achegas dos distintoscolectivos veciñais foron tamén igno-radas.

No que se refire aos orzamentos daXunta vós solicitastes 105 millóns amaiores para a cidade. Explícanospor que?, e para que?

Ben, nós achegamos un conxunto deemendas parciais que pretenden incre-mentar nesa cantidade que mencionaso investimento que fai a Xunta na nosa

O BNG recuperou, nas últimas eleccións municipais, a representación institucional no concello de Vigo na persoa de Xabier Pérez Igrexas. E, consumidocase un terzo do mandato, achegámonos a conversar con el para coñecer a valoración dos nacionalistas sobre a situación política na nosa cidade. Velaívai o que deu de si a nosa conversa

“MOI POBRE DEBE DE SER A XESTIÓN DO GOBERNOMUNICIPAL, CANDO TEN QUE ASOLAGAR CONPROPAGANDA PARTIDISTA AOS PRINCIPAISMEDIOS DE COMUNICACIÓN”

XABIER PÉREZ IGREXAS, CONCELLEIRO DO BNG DE VIGO

entrevistaXaneiro 2021 [21]

cidade. Un ano máis os orzamentos daXunta amosan o abandono no que ogoberno galego ten sometido a Vigo.As nosas achegas apostan por fortalecera sanidade pública na nosa área sanitaria.Promovemos que se cren dous novospuntos de atención continuada en Vigo:un na zona de Navia e outro na zonade Teis, ademais opómonos rotunda-mente á redución que pretende o PPdo novo centro de saúde de Bouzas.Por outra parte demandamos máis re-cursos para o eido educativo. E taménconsideramos urxente atender a histó-ricas necesidades estruturais como otúnel de Xulián Estévez ou a prolon-gación do túnel de Beiramar.

Cal é a posición do BNG en relaciónao conflito co Celta?

Nós entendemos que hai un conflitorecíproco entre Caballero e Mouriño,que non ten outra motivación que o in-terese particular de cada un. Nós pen-samos que si era evidente a necesidadedunha reforma do estadio de Balaidos.Pero a súa execución está sendo la-mentable. Non temos nin idea de candoe como vai rematar. As actuacións quese prometían estruturais en grande me-dida son meramente estéticas. Nós con-sideramos que un proxecto deste caladodebía resultar do maior consenso posi-ble.

Sobre a prorroga da concesión aAqualia que ten que dicir o Blo-que?

Este é un exemplo de manual de modelode concesión ruinoso para o público ede grande negocio para a empresa pri-vada. É un modelo que cómpre mudarpara protexer un ben esencial.

Refíreste a remunicipalizar?Si. E tamén a un novo sistema de tari-fas.

Eu, que xa levo uns aniños nisto,lembro entrevistas con algún político,doutros concellos, que ca