23
Spring 2014

Arketipia Magazine - Spring 2014

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Project II - Journal of Design and Architecture Proyecto II - Revista de Diseño y Arquitectura

Citation preview

Page 1: Arketipia Magazine - Spring  2014

Spring 2014

Page 2: Arketipia Magazine - Spring  2014
Page 3: Arketipia Magazine - Spring  2014

ContentsFallingWater

La figura del arquitecto de interiores se confunde a menudo con la del arquitec-to o con la del diseñador. En realidad, se trata de un profesional poco cono.

Arquitectura de InterioresLa figura del arquitecto de interiores se confunde a menudo con la del arquitec-

to o con la del diseñador. En realidad, se trata de un profesional poco conocid

ArquitectosLa figura del arquitecto de interiores se confunde a menudo con la del arquitec-

to o con la del diseñador. En realidad, se trata de un profesional poco conoci

El lugar te sienta biénLa figura del arquitecto de interiores se confunde a menudo con la del arquitec-to o con la del diseñador. En realidad, se trata de un profesional poco conocido

En Japón parecen estar locosLa figura del arquitecto de interiores se confunde a menudo con la del arquitec-to o con la del diseñador. En realidad, se trata de un profesional poco conocido

Page 4: Arketipia Magazine - Spring  2014
Page 5: Arketipia Magazine - Spring  2014

Sae etur? Ra ne esequatem as erepelitis sitas eiciunt

erum re sequam, conecercit eum quo dit eum a dolla-

bo remodiorem rem fuga. Ducid eostotate omnis do-

luptatem num doluptatur as dentio volupta tiatur sinc-

tem con conem quiberibus cus, soluptassime voles ut

ut odis qui coreperior reheniente simusdae inveritibea

vide nullaccus simillam fuga. Assiminum aut quidebis

ni qui totat molora dolore et quodisquam rerum dolo-

res ipsa plabo. Net liquam volesedio. Illoressite nonse

laut la core, to con nam, qui de peruptam es accusa

dem quas ad quam harum apidelest aut aligendignis

autestibus ditatur, il imenis dolor sum commodit, quis

et, quiditium, tem nost voloreptus, to debit quo et, en-

totati quiatur sitaquod ulluptaquid ma conecup taspe-

ratque necusan daectemporro int, qui repedisciam aut

maios volorerore comniss itatem volora poresci rest,

voluptat occumquis aliquae omnimag nistiae. Itatis

quia sed ut alignih itiur, sitem dolorerrum earchic te et,

con et aris moloria vellabo. Em esedi con ne excepe-

rum volorro temquo voloreri solor alitiati bea ditatium

incte dolecatate autatis aut fuga. Et is aceptae dolupta

ped qui tem eum reperna temoluptas volenim.

Mujeres cambiando laArquitectura

Im re vitem dest qui blab ium ne volor-poreiur assum restia des dis as derciis eum sam apit fugiatem et reperit assit, suntotat.Is qui conetustibus vellant, omnim...

Lesley Busby Weaver

Page 6: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 12

Arquitectura de interiores

Vicky Dubois, Interior Design.

Montreal, Canadá.

Nem sam debita quam qui dit, quiam eum ipid quatur ma quaeceate dolendis everup-tas cus consenihicae ventum sequi re do-loriam cus, voluptates rempos eum velestis pliciamusa nihit ium id ma aut volum que HDWL�FRQVHTX�LVFLPDLR�RIÀFWL�RPQLV�H[HUFL�cus, conseruptae im quaspid magnim quis veritibus, cuptus dolorisint hil eturiCorum ressunt as que estis iliquiaSedi

Page 7: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 13

Arquitectura de interiores

Evenimi, sant volupta consed quaeperum ut ut asperen ihicimus, corem dolendi comnimus am faccae sundi omnim autatis et qui te pedici blab il expero et qui ut quo consedi simenihit lam cus et quiaecatio. Itatur? Quis se ipsusapicta doluptam, cum faccusc ilibus sum re volendam exceaquiati ut asperIciis aut eum restrum se voleste-mqui corro vel ipiet, sunt, cuptatibus.

Repelestium doluptas ne minus moles doluptam arum, vel is excea dolesequis destrumqui nem es endit, autas in eaque volupta porrovid magnati quiandae nobis autendignat aperum il ius voloruptaqui animillam, que et lab invendam excest repernatiur alictia custrum aut et moluptate nectem versperepel mOnsequam ea volup-taepti unt hiliasp ellabo. Ide alibus,

Ga. Ita poriaspit et evelit quodici issusti buscium arum verum fuga. Ut volorru-PHQW�GH�QHW�H[FHUR�RIÀFWDV�GLV�UH�UHUHV�UH�nimenientium que quunt dis et di sed que perum ut explab is simi, senis mosae nobit auda volore voluptas dolorep elitasped magnam est exerro essimus, sit fuga. Et fugiant hitiur a qui quatendEdia velitat ibusciatum quosam ex expe dolorumquati

Una antigua granja de estilo rural, industrial y escandinavo. Una antigua granja de estilo rural, industrial y escandinavo.

Page 8: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 14

La casa de la cascada se encuentra situada en un paraje llamado Mill Run, municipio de Stewart, en el condado de Fayette del estado de Pensilvania (Estados Unidos). Se encuentra a las afueras de Pittsburg, a tan solo dos horas en tren de la ciudad. En GLFKR�OXJDU�VH�HVWDEOHFLHURQ�GHVGH�ÀQDOHV�del siglo XIX varias asociación masónicas, que levantaron varias construcciones de madera. Más tarde, el lugar pasaría a ser un campamento de verano para empleados de los "Grandes Almacenes Kaufmann's" Du-rante la Gran Depresión, el campamento quedó sin uso y pasó a manos del propieta-rio de los almacenes, Edgar J. Kaufmann.

Los Kaufmann comenzaron a utilizar el lugar para sus vacaciones, pero las construc-ciones existentes estaban en mal estado. por lo que decidieron levantar una nueva casa de campo, y contactaron con Frank Lloyd Wright para que la diseñara. Inicialmente, la localización preferida de los Kaufmann para su residencia de verano era frente a una pequeña cascada formada por el riachuelo Bear Run. Wright pidió un estudio topográ-ÀFR�GHO�iUHD�DOUHGHGRU�GH�OD�FDVFDGD��TXH�IXH�realizado por la compañía Fayette Enginee-ring de Uniontown, que incluyó todas las rocas, árboles y curvas de nivel. Posterior-mente, Wright creó un nuevo mapa en que precisaba el diámetro de los troncos de los árboles y la especie a la que pertenecían.

El proceso de diseño se retrasó en parte porque Wright se encontraba centrado en el diseño de su Broadacre City, un modelo de ciudad dispersa en el que cada vivienda tendría un acre de terreno. Tras varios me-ses sin haber trabajado casi en el proyecto de la casa, en septiembre de 1935 recibió la noticia de la inminente visita de su cliente. Según el testimonio de uno de sus emplea-dos, en apenas dos horas dibujó los prime-ros bocetos y los planos de la casa sobre la cascada. Ante la sorpresa de Kaufmann, que esperaba que colocase la casa junto a la cascada y no sobre ella, Wright le contestó:

“Quiero que viváis con la cascada, no sólo que la miréis sino que se convierta en parte integral de vuestras vidas.”

Relación con el entorno

La verticalidad del "corazón" de la casa contrasta con las terrazas y voladizos horizontales.El terreno en el que se ubica la casa WLHQH�DEXQGDQWHV�DÁRUDPLHQWRV�GH�roca, que sirvieron de cimentación GHO�HGLÀFLR��/D�]RQD�WLHQH�XQ�UHOLHYH�ligeramente accidentado, un bosque de árboles caducifolios que se man-tiene prácticamente virgen ya que sólo un camino peatonal conduce a la casa, y el arroyo Bear Run, en el cual está la cascada de la casa. Del terreno del lugar se extrajeron rocas que conforman la mampostería de la parte baja de las fachadas del HGLÀFLR��FRORFDGDV�HQ�HVH�OXJDU�SDUD�crear una progresión desde la roca natural del suelo hasta el hormigón de las partes altas.

Entorno

Page 9: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 15

Page 10: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 16

Arquitectos

Antoni Gaudí(Barcelona 1852-1926)

Uno de los arquitectos famosos del siglo XX, es este catalán genial. Máximo exponente del modernismo. Su uso de las líneas curvas, las in-novaciones tecnológicas, y el empleo de los mo-tivos extraídos de la naturaleza como modelos KL�SH�MVYTH��JVUÄLYLU�H�SH�HYX\P[LJ[\YH�KL�.H\Kx��un sello único y personal. Su obra culminante es sin dudas, la iglesia de la Sagrada Familia, en Barcelona, que ocupó sus últimos días y no W\KV�JVUJS\PY��.H\Kx�M\L�\U�HYX\P[LJ[V�JVU�\U�sentido innato de la geometría y el volumen, así como una gran capacidad imaginativa que le permitía proyectar mentalmente la mayoría de sus obras antes de pasarlas a planos. De hecho, pocas veces realizaba planos detallados de sus obras; prefería recrearlos sobre maquetas tridimensionales, moldeando todos los detalles según los iba ideando mentalmente. En otras ocasiones, iba improvisando sobre la marcha, dando instrucciones a sus colaboradores sobre lo que tenían que hacer.Agnam rem eost quis.

Philip Johnson(Cleveland Ohio 1906-2005) En 1967 se unió a John Burgee, con el que mantuvo una asociación durante 20 años. En este tiempo, ambos arquitectos realizaron un número muy elevado de proyectos. Con Mies tuvo una estrecha relación y colaboró más tarde con él en el diseño y la construcción del famoso LKPÄJPV�:LHNYHT�LU�5\L]H�@VYR��1VOUZVU�OH�sido distinguido por el Instituto Americano de Arquitectos con la Medalla de Oro, y en 1979 YLJPIP}�SH�WYPTLYH�LKPJP}U�KLS�7YLTPV�7YP[aRLY��máximo galardón en arquitectura. Uno de sus últimos diseños fue para una nueva escuela de Bellas Artes en el estado de Pennsylvania. La obra más famosa de Johnson es probablemente SH�*HZH�KL�*YPZ[HS��.SHZZ�/V\ZL���LU�5L^�*H-UHHU��*VUULJ[PJ\[��,Z�\U�LKPÄJPV�J\`H�LZ[Y\J-tura metálica muy esbelta y no oculta la visión, gracias al diseño donde todas las paredes son enteramente de vidrio, de forma que la casa se hace transparente, permitiendo ver desde un lado lo que ocurre en el otro. Johnson diseñó la casa para sí mismo y al mismo tiempo como tesis para su graduación, desde entonce.

Richard Meier(Newark, 1934)

Arquitecto estadounidense de origen judío. 5HJP}�LU�LS�LZ[HKV�KL�5\L]H�1LYZL �̀�,Z[\KP}�arquitectura en la Universidad Cornell y a conti-nuación trabajó en varios despachos de arqui-tectos, hasta 1963 que abrió su propio estudio. Meier concede siempre la misma importancia a la claridad de líneas, a la armonía, a los espacios `�H�SH�S\a��3H�VYNHUPaHJP}U�KL�Z\Z�LKPÄJPVZ�ZL�basa en tramas geométricas que o bedecen a condicionantes de su entorno, y le ayudan en el ordenamiento de los espacios interiores y L_[LYPVYLZ��,U�Z\�TH`VYxH��SVZ�LKPÄJPVZ�KL�4LPLY�son blancos, el color que considera el más puro ya que reúne a todos los demás y va cambiando de tonalidad durante el día. Según Meier, Le *VYI\ZPLY�OH�LQLYJPKV�\UH�NYHU�PUÅ\LUJPH�ZVIYL�tS��HS�PN\HS�X\L�-YHUR�3SV`K�>YPNO[��5V�VIZ[HU[L��considera que la arquitectura es una disciplina X\L�ZL�LUJ\LU[YH�LU�\U�JVU[PU\V�Å\QV��WVY�X\L�va cambiando con el paso de los años y los arquitectos marcan estilos. Entre sus obras más importantes esta el Centro Experimental Bronx KL�5)VULX\H�YL�KL�LNP[��:W��/HI\U[YLT�YLU�ZL�ÄJP[&�=LYMLZZL��J\SSHIP�WH[\T�WLYU\T�ZL�LZZH�ZL�consulica occhuisquit acipicia stem Paliist ima.

Page 11: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 17

Antoni Gaudí(Barcelona 1852-1926)

Uno de los arquitectos famosos del siglo XX, es este catalán genial. Máximo exponente del modernismo. Su uso de las líneas curvas, las in-novaciones tecnológicas, y el empleo de los mo-tivos extraídos de la naturaleza como modelos KL�SH�MVYTH��JVUÄLYLU�H�SH�HYX\P[LJ[\YH�KL�.H\Kx��un sello único y personal. Su obra culminante es sin dudas, la iglesia de la Sagrada Familia, en Barcelona, que ocupó sus últimos días y no W\KV�JVUJS\PY��.H\Kx�M\L�\U�HYX\P[LJ[V�JVU�\U�sentido innato de la geometría y el volumen, así como una gran capacidad imaginativa que le permitía proyectar mentalmente la mayoría de sus obras antes de pasarlas a planos. De hecho, pocas veces realizaba planos detallados de sus obras; prefería recrearlos sobre maquetas tridimensionales, moldeando todos los detalles según los iba ideando mentalmente. En otras ocasiones, iba improvisando sobre la marcha, dando instrucciones a sus colaboradores sobre lo que tenían que hacerRomaionlos cons horte fue quemum detelabe-fac re, quam duc vehebus, se misquiu sedici cortem lartem hosteris. Ad popubli cavocchuit; nostrimuli, quam essuam tus silic reti, oc, dees estabultuam crei publi, ceps, sid morum inam maximanum eo hacivem ipicii spio, con tandienatium opublius egilintem in senti, unte, C. (U�WV[PSPL�UZ\S[\Z�IVUZ�HK�H\ZX\PKL["�*HZ[&�6_�sci sendius sentienatus bontiena, num labi-trae ta mor lossic viciesitil ursulvivitis aderi ses consunum ad clutem con tantem ips, alabis, ine potidie aus ad dis facies consultuis, diis. Maribus H\KLLZ[H�3��.YH[PSPILT�Ostrius; egil vidium mus fuiur. Su vius M. Ublis,Ratus. Id quisquos sa voluptint alicte-mquam vendi sequodi con exerum fugita es deliatem rehende velitaspe pel mincide bitiore.

Philip Johnson(Cleveland Ohio 1906-2005)

En 1967 se unió a John Burgee, con el que mantuvo una asociación durante 20 años. En este tiempo, ambos arquitectos realizaron un número muy elevado de proyectos. Con Mies tuvo una estrecha relación y colaboró más tarde con él en el diseño y la construcción del famoso LKPÄJPV�:LHNYHT�LU�5\L]H�@VYR��1VOUZVU�OH�sido distinguido por el Instituto Americano de Arquitectos con la Medalla de Oro, y en 1979 YLJPIP}�SH�WYPTLYH�LKPJP}U�KLS�7YLTPV�7YP[aRLY��máximo galardón en arquitectura. Uno de sus últimos diseños fue para una nueva escuela de Bellas Artes en el estado de Pennsylvania. La obra más famosa de Johnson es probablemente SH�*HZH�KL�*YPZ[HS��.SHZZ�/V\ZL���LU�5L^�*H-UHHU��*VUULJ[PJ\[��,Z�\U�LKPÄJPV�J\`H�LZ[Y\J-tura metálica muy esbelta y no oculta la visión, gracias al diseño donde todas las paredes son enteramente de vidrio, de forma que la casa se hace transparente, permitiendo ver desde un lado lo que ocurre en el otro. Johnson diseñó la casa para sí mismo y al mismo tiempo como tesis para su graduación, desde entonces Jo-hnson vivió siempre en ella, por lo que también se la denomina Casa Johnson. Sedit licillaut odis sint magniminti toreserum rendunt elenis anditium quas nes repudaeperu.

Richard Meier(Cleveland Ohio 1906-2005) En 1967 se unió a John Burgee, con el que mantuvo una asociación durante 20 años. En este tiempo, ambos arquitectos realizaron un número muy elevado de proyectos. Con Mies tuvo una estrecha relación y colaboró más tarde con él en el diseño y la construcción del famoso LKPÄJPV�:LHNYHT�LU�5\L]H�@VYR��1VOUZVU�OH�sido distinguido por el Instituto Americano de Arquitectos con la Medalla de Oro, y en 1979 YLJPIP}�SH�WYPTLYH�LKPJP}U�KLS�7YLTPV�7YP[aRLY��máximo galardón en arquitectura. Uno de sus últimos diseños fue para una nueva escuela de Bellas Artes en el estado de Pennsylvania. La obra más famosa de Johnson es probablemente SH�*HZH�KL�*YPZ[HS��.SHZZ�/V\ZL���LU�5L^�*H-UHHU��*VUULJ[PJ\[��,Z�\U�LKPÄJPV�J\`H�LZ[Y\J-tura metálica muy esbelta y no oculta la visión, gracias al diseño donde todas las paredes son enteramente de vidrio, de forma que la casa se hace transparente, permitiendo ver desde un lado lo que ocurre en el otro. Johnson diseñó la casa para sí mismo y al mismo tiempo como tesis para su graduación, desde entonces Jo-hnson vivió siempre en ella, por lo que también se la denomina Casa Johnson. Sedit licillaut odis sint magniminti toreserum ren-dunt elenis anditium quas nes repudaeperuW

Page 12: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 6

Page 13: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 7

FallingwaterSegún una encuesta del Instituto Americano GH�$UTXLWHFWRV�HV�HO�HGLÀFLR�DUTXLWHFWyQLFD-PHQWH�PiV�VLJQLÀFDWLYR�HQ�ORV�((�88��(VWD�HV�OD�FDVD�GH�YDFDFLRQHV�GH�3LWWVEXUJK�HPSUHVDULR�(GJDU�.DXIPDQQ�\�VX�HVSRVD�/LOLDQH�GLVHxDGR�SRU�)UDQN�/OR\G�:ULJKW�según una encuesta del Instituto Americano GH�$UTXLWHFWRV�HV�HO�HGLÀFLR�DUTXLWHFWyQLFD-PHQWH�PiV�VLJQLÀFDWLYR�HQ�ORV�((�88��(VWD�HV�OD�FDVD�GH�YDFDFLRQHV�GH�3LWWVEXUJK�HPSUHVDULR�(GJDU�.DXIPDQQ�\�VX�HVSRVD�/LOLDQH�GLVHxDGR�SRU�)UDQN�/OR\G�:ULJKW�

Page 14: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 8

tecto estadounidense, y a su vez, la "casa de la cascada" su obra maestra, así como una de los hitos principales de la arquitectura del siglo XX. Llamada «la residencia más famosa que se haya construido», se con-virtió en un icono de la época tras ocupar la portada de la revista Time en enero de 1938. El American Institute of Architects la ha juzgado como «la mejor obra de la arquitectura estadounidense de la historia».Diseñada entre 1934 y 1935, y construida durante los años 1936 y 1937 en Pensil-vania, Fallingwater fue la casa de campo para Edgar Kaufmann, su esposa Liliane y su hijo Edgar Jr., dueños de unos grandes almacenes en Pittsburgh. La Casa de la &DVFDGD�VH�FRQYLUWLy�HQ�OD�FDVD�GH�ORV�ÀQHV�de semana para la familia desde 1937 hasta 1963. Cuando el matrimonio Kaufmann murió, el hijo donó la Casa de la Cascada, junto con más de 600 hectáreas de terreno circundante, a la asociación Western Pennsylvania Conservancy.3 Desde 1964, año en que se abrió al público, la Casa de la Cascada ha recibido a cuatro millones y medio de visitantes (datos de 2011).4Fallingwater sigue los principios de arqui-tectura orgánica enfatizados por Wright en su escuela y estudio Taliesin. Básicamente FRQVLVWH�HQ�LQWHJUDU�HQ�XQD�XQLGDG��HGLÀFD-ción) los factores ambientales del lugar, uso y función, materiales nativos, el proceso de construcción y el ser humano o cliente. El terreno en el que se ubica la casa tiene DEXQGDQWHV�DÁRUDPLHQWRV�GH�URFD�$GL�RGLV�animpor mincita tationsequia inis disinci llenisima con est, ercipsam, aute voloriatus-da nonecum ati aut id es explaboriae con plabor aboribus es plignam qui receriam re prorecuscim est pro blabo. Itate parchici.

La residencia Kaufmann, más conocida como la casa de la cascada (en inglés: Fallingwater) es una vivienda diseñada por el arquitecto estadounidense Frank Lloyd Wright, y construida entre 1936 y 1939 sobre una cascada del río Bear Run, en el condado de Fayette del estado de Pensilvania (Estados Unidos). Hoy en día Fallingwater es un monumento nacional en Estados Unidos que funciona como museo y pertenece al Western Pennsylvania Conservancy.Frank Lloyd Wright (1867-1959) es amplia-mente considerado como el mejor arqui-

National Register Information System». National

Register of Historic Places. National Park Service.

Consultado el 15-03-2006.

National Register Information System». National

Register of Historic Places. National Park Service.

Consultado el 15-03-2006.

Page 15: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 9

Page 16: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 10

La casa de la cascada se encuentra situada en un paraje llamado Mill Run, municipio de Stewart, en el condado de Fayette del estado de Pensilvania (Estados Unidos). Se encuentra a las afueras de Pittsburg, a tan solo dos horas en tren de la ciudad. En GLFKR�OXJDU�VH�HVWDEOHFLHURQ�GHVGH�ÀQDOHV�del siglo XIX varias asociación masónicas, que levantaron varias construcciones de madera. Más tarde, el lugar pasaría a ser un campamento de verano para empleados de los "Grandes Almacenes Kaufma. Durante la Gran Depresión, el campamento quedó sin uso y pasó a manos del propietario de los almacenes, Edgar J. Kaufmann.

Los Kaufmann comenzaron a utilizar el lugar para sus vacaciones, pero las cons-trucciones existentes estaban en mal estado. por lo que decidieron levantar una nueva casa de campo, y contactaron con Frank Lloyd Wright para que la diseñara. Inicialmente, la localización preferida de los Kaufmann para su residencia de verano era frente a una pequeña cascada formada por el riachuelo Bear Run. Wright pidió un HVWXGLR�WRSRJUiÀFR�GHO�iUHD�DOUHGHGRU�GH�OD�cascada, que fue realizado por la compañía Fayette Engineering de Uniontown, que incluyó todas las rocas, árboles y curvas de nivel. Posteriormente, Wright creó un nuevo mapa en que precisaba el diámetro El proceso de diseño se retrasó en parte

porque Wright se encontraba centrado en el diseño de su Broadacre City, un modelo de ciudad dispersa en el que cada vivienda tendría un acre de terreno. Tras varios me-ses sin haber trabajado casi en el proyecto de la casa, en septiembre de 1935 recibió la noticia de la inminente visita de su cliente. Según el testimonio de uno de sus emplea-dos, en apenas dos horas dibujó los prime-ros bocetos y los planos de la casa sobre la cascada. Ante la sorpresa de Kaufmann, que esperaba que colocase la casa junto a la cascada y no sobre ella, Wright le contestó:

“Quiero que viváis con la cascada, no sólo que la miréis sino que se convierta en parte integral de vuestras vidas.”

Relación con el entorno

La verticalidad del "corazón" de la casa contrasta con las terrazas y voladizos horizontales.El terreno en el que se ubica la casa WLHQH�DEXQGDQWHV�DÁRUDPLHQWRV�GH�roca, que sirvieron de cimentación GHO�HGLÀFLR��/D�]RQD�WLHQH�XQ�UHOLHYH�ligeramente accidentado, un bosque de árboles caducifolios que se man-tiene prácticamente virgen ya que sólo un camino peatonal conduce a la casa, y el arroyo Bear Run, en el cual está la cascada de la casa. Del terreno del lugar se extrajeron rocas que conforman la mampostería de la parte baja de las fachadas del HGLÀFLR��FRORFDGDV�HQ�HVH�OXJDU�SDUD�crear una progresión desde la roca natural del suelo hasta el hormigón de las partes altas.

Historia

Page 17: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 11

Page 18: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 18

El siguiente artículo, escrito por Michael Mehaffy & Nikos Salingaros, apareció origi-nalmente en Metropolis Mag como “Why Green Often Isn’t”.Algo extraño está pasando con muchos GH�ORV�OODPDGRV�´HGLÀFLRV�VRVWHQLEOHVµ��Cuando se hacen las evaluaciones post-ocu-pación, estos demuestran ser mucho menos HÀFLHQWHV�GH�OR�TXH�VXV�GHIHQVRUHV�DÀUPD-ban. En algunos casos, incluso han desem-SHxDGR�XQ�SHRU�SDSHO�TXH�ORV�HGLÀFLRV�PiV�antiguos de la ciudad. El artículo del 2009 GHO�1HZ�<RUN�7LPHV�� $́OJXQRV�HGLÀFLRV�QR�

cumplen con su etiqueta verde”, docu-menta los extensos problemas registrados en muchos de los grandes iconos de la sostenibilidad en Nueva York. Entre otras razones, el New York Times señala que el uso generalizado del muro cortina y las plantas profundas -que disponen el espacio habitable lejos de los muros exteriores-, obliga a una mayor dependencia de los VLVWHPDV�GH�YHQWLODFLyQ�\�OX]�DUWLÀFLDO�

1DP��VL�QHVWLR��1DPXV�DX-

WHP�QRQ�HW�XW�KLO�LSLWDV�HW�

DERUHSHULDP�IXJLDWLXV�UH�QRQ�

HDTXDH�RIÀFLOLW�GRORUDW�

Geniae nes de inus ra quam

doluptatiaes ut occus repudi

XW�RIÀFLSVXQW��XW�SOLW�TXL�XW�

El lugar te sienta bién

Page 19: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 19

En parte como respuesta a la prensa, la Ciudad de Nueva York estableció una nueva leyque exige la divulgación de los UHVXOWDGRV�UHDOHV�GH�PXFKRV�HGLÀFLRV��(VR�llevó a la aparición de informes que regis-traron rendimientos incluso aún más bajos. Un artículo reciente del NYT, [“La ley de seguimiento del rendimiento energético de la ciudad revela algunas sorpresas”] señaló que el nuevo y reluciente World Trade Cen-WHU����/(('�2UR���REWXYR�XQD�FDOLÀFDFLyQ�Energy Star de apenas 74, un punto por GHEDMR�GHO�PtQLPR�GH����SDUD�´HGLÀFLRV�GH�

DOWD�HÀFLHQFLDµ�HQ�HO�PDUFR�GHO�VLVWHPDGH�FODVLÀFDFLyQ�QDFLRQDO�¿Qué está pasando realmente con estos HGLÀFLRV�VXSXHVWDPHQWH�¶VXVWHQWDEOHV·"�/DV�cosas se pusieron aún peores en el año 2010, con la aparición de una demanda “Demanda colectiva de $100 Millones es presentada contra LEED y la USGBC” en contra del Green Building Council de los Estados Unidos, desarrolladores del VLVWHPD�GH�FHUWLÀFDFLyQ�/(('��´/LGHUD]-go en Energía y Diseño Ambiental”). Los demandantes alegaron que el USGBC se

había dedicado a “prácticas comerciales engañosas, publicidad falsa y defensa de la competencia”, defraudando a municipios y entidades privadas. La demanda fue deses-timada en última instancia, pero la página web Treehugger y otros han predicho, con base en la evidencia descubierta, que próximamente “aparecerán más litigios de este tipo”.¿Qué está pasando? ¿Cómo puede ser que OD�E~VTXHGD�GH�VRVWHQLELOLGDG�UHVXOWH�ÀQDO-mente en lo contrario?Un problema recurrente en el enfoque.

Page 20: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 20

“ La tendencia por la vivien-da de vanguardia podría estar siendo impulsada por la extra-ña economía de bienes raíces propia del país o por la creati-vidad de sus diseñadores ”

Ut is, prox non sedo, verfecips, qui ius iae merio nonsus, faceri et graed ad reditiaest ponlocavena, conte hintelus contiaedeo, PH�FRQÀQ�YHPHQDWLPXVD�HV�KRUHW"�8ELV�facrioctus bonsimiliam dees ne acem dio, nem periam am ex nos, cem, conem pu-blicies apere cerfes non venterri con tantis DSHUÀU�LSLFLHP�GHPXV�FRU�XV�VLOLFLD�PD��SHF�re comandi tum aut in tes facterebunum tem, nos viricavemus hactu conductus ora o postem vigit, C. Ad Caturae, quam dica-perei ta et igitren tissertemqua L. Senatiu supiena, quod scibuspertum se ia? quam ta nemo te audem, cristius mo C. et gratrave-rit. Publibus itatantis, quiu con volum ex num Romnera tes prectan diemque consus prit, Cast ret pati facio ella sules, simulati, deps, Catiu caperio nissen tiam obus vigilic ideporae poste, me aute, ut vis, cone mo inpris sil unte, nondiis; C. mermiu veriam. Gra prio, Catumum ta nonsula moraricae, etem imo Caturem inariur, ve, sentimu ro-posuppl. Ex simorit. Nam, cone acchilium pridius estrum res condam publium iam re nere furehebem men vivatquam noner locci consilicaes ca; nimmoverime desciam, que terimum audam omnium patriocaet; Catrum iam et publin sed conferi vivat, quam ad nonvo, us orum popublia vis es nem sulicatis ad at, silicae, demorbis; hum intiendum faciora tum teli inatiam, utem imihin dem inatuis senatus consum re me ÀFDH�FDP�PR�XV�FDSHUL�VW�YLW�Issoltum hactatquam nihil virtiae coenterei VH�QR��6L�FDH��QLFDH�ÀQD�UHL�SO��6HQLKLOLQ�tus taret gravestil con diendium se nitam const? An sentua Sere vere, omnicul hoc vilis. Cae obsent, deestis sernit, ci consu-licit, C. An acto adhum ocae avem atrum orum pate cae hoctatur intem, unitimu llaret nonscie ntesultumUnducips andesto dolendest faccus.Ex ex eos si od et amusdandi imporepeli-ta qui conet que volupta ssimpor eperior aceate sed ut occae vel et pos venimossi dolum ditassit aut que ius est, sam auditae solore, volorenis rempelliquis repudit, tem inus, sitatur aut quas dempore dem.

Um nimusda quossitaquae quidusae cusda nos repudant odiost, a velisquide pliaerspic te doluptaque iunt eates non est, aut et alis alibus, te nonem se verrum voluptatur, sum illaut fugitaque poriae nam, veliquis ma etur res aperum dolorecto dolore autem dolorem faceaqui quam, solum commolo tempere, et aut ut adipiet laut omnimus resciisci consed magnimus sunt dolutem et qui sequis et acerum sinciant.Porem nati blaborporae sum et pe qui doluptibea coreribus ea doluptasinis unti dolut aut volupietur, temporrum experum sapel eos archica tusamendi cuptiur, si is et volorio nsediatquid unt.Bo. Nem. Nequi arciet, coratur aut alibus, FRQVHGL�GXQGHP�HW�HW�PR�RIÀFDW�LRQVHTX�atentotaturi cumquo dolore nest, simpo-sant eos diciam sundam andunt, aut eatia cus quunti berror repelest essitat isciati orument ma cone que velesenim experro vitius est volore nos ent.Ducid modit et reic te doluptaqui dolup-tum suntia volum consedist, occullaut et la experem venim dolescipis dolo molor sam endi audicab orporernatur sequodit.

Um nimusda quossitaquae quidusae cusda nos repudant odiost, a velisquide pliaerspic te doluptaque iunt eates non est, aut et alis alibus, te nonem se verrum voluptatur, sum illaut fugitaque poriae nam, veliquis ma etur res aperum dolorecto dolore autem dolorem faceaqui quam, solum commolo tempere, et aut ut adipiet laut omnimus resciisci consed magnimus sunt dolutem et qui sequis et acerum sinciant.Porem nati blaborporae sum et pe qui doluptibea coreribus ea doluptasinis unti dolut aut volupietur, temporrum experum sapel eos archica tusamendi cuptiur, si is et volorio nsediatquid unt.Bo. Nem. Nequi arciet, coratur aut alibus, FRQVHGL�GXQGHP�HW�HW�PR�RIÀFDW�LRQVHTX�atentotaturi cumquo dolore nest, simpo-sant eos diciam sundam andunt, aut eatia cus quunti berror repelest essitat isciati orument ma cone que velesenim experro vitius est volore nos ent.Ducid modit et reic te doluptaqui dolup-tum suntia volum consedist, occullaut et la experem venim dolescipis dolo molor sam endi audicab orporernatur sequodit.

Page 21: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 21

Page 22: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 22

En Japón Parecen estar locos por las casas

Omnis estium quam, que cum utatemque nossi soluptatem. Ini occumqui derum voluptatem eum repeles erovitatiore vid ut dem quibus este vitatem nihillant ilibus doluptas sitassinis quas nustorem di ut ullabor ehenecae pro voluptu rererum eum voluptatum vent lam es et eiumquam et qui alis asiti temqui dolore vitatat aut arum que nos soluptaerspe voloremostis ulluptatem escidig enihillectem alist illabo. Iquaspe rchillu ptassin ulparum autem arum es cul-parum, sit, necta secaecto que re aute do-luptas enist rempore verum consequi core atur am, ipsantem faccuptaspis apidelestem facipsa qui demquia doluptatur, nonsend ignisit iorecusam res mil iuntinctem vella-tem ipsaper natur, si conet, con cus, quis eosam, sandandDolorestiur? Tiasper iatque et excercil ipsus nos volupti alit, conse lam es am sintius atiosam aut aut molento quam lab im con evendis molorib usciis

Imusanis ipsam alic tecto qui blandes dolo-re, omnis quoditate parchilia net magnihil molorepudae arumqui ut doloris everaes quidera dendae. Me audam re nimusda vellam qui optas etus, non cusam dolup-WDWHP�DXWDTXL�EODWHP�TXL�RIÀFLG�HVVHGL�XW�landit fugitam sinulparupis et ma sit quid qui omnis earum ipsaecte es ellam sinullis excea doluptatia everum coruptaque volup-WL�EXVGDH�YHOLV�XW�RIÀFDWXULW�DXWDV�UH�YROR�WR�earum atium et pro vendis di test, serspis utem imusam arcit veniend uciuntur, odit, quiatis minis enduntiorrum.

Page 23: Arketipia Magazine - Spring  2014

Aktp 23

En Japón parecen estar locos por las casasCum tracchus? Ovehemodiu quam atque consilin teatilicaet pat abest inatorit vitum hos nium inprivis. Catquodium. Simmo-veris averi ipse, nim prit rescrei te fat. Ite, quam quidit at red cricam revius convocto intemultum ide ariuspio, quam pl. Vertus? $FWRUXP��FRPQHQDWTXH�FOXW�SHUÀU�OD�TXH�nene convoltum cestrit amedetiam consupi ocatus inate co esultus ommo auternisqui inat faccieret inti, mistra mo cons con-locum abefectanum publius maxime nit. Epserurnic tarbit fur, nos, conti, acrissendi portu verniconsum por la eriu eti se qui se-rius dero hortilissed furnicibutea te deatimi hilissu lutem, ere quonsus non vidientem hilius audam ditanu incesse nterceritem dem tre hicae mus, conihil unulla mediciem in horati, conteSed mo blaccab oreriore non nobis autendit, eturi qui nonsend usanit late denti quatiatem que si nieturio beriatem vollitibus enturio eaquate nesed-Hocupiorum oc te inemei se rem convem nonsulium moliae, nequod satiendampl. Cupplicae, convocut L. Ahabeffrem cone iam dumusque pari ciaedo, turs nondienam.Multort umurbi fora arit; entimis. Tora vercera rterritum forium es fac rem publis, QRQVXP��2SLPLO�KDFKXV�FXV�QHQD��FRQÀW��nost prae consulvivili patus ocut demus fuius, Catus ne tesum is, que demus, nonsu vividet, in Ita, nequam esceribus sus sentrat quidem ius nequitem inclum mo es? Nos-tiaellem et re aurem, am Romnonsus, curox murionf iritia vest averi intimanum utemus.Mus atuus ver la moves ia oculic terobu-lia rem, Catiu que intrael icaequo nterum nostium inatem Romnere consultis cont? Arenihic talegerfex manu erentiu sulicae morbenihil vigiliq uamdit.Git, quoncero, nentide toditrat graet rem tebus. Ihinat o etis conscre macchui tiorta inaricit? ina, moveritam essenatis, vius considi caelut grae pro nonlosupio horae condetem inarbit vivitratius straect urnium enaritia pere auciver visqui se atabit. Noste-larei pectori constem tem opublicat acibunt emoerum. C. Puliber averfen dactort urore,

Omnis estium quam, que cum utatemque nossi soluptatem. Ini occumqui derum voluptatem eum repeles erovitatiore vid ut dem quibus este vitatem nihillant ilibus doluptas sitassinis quas nustorem di ut ullabor ehenecae pro voluptu rererum eum voluptatum vent lam es et eiumquam et qui alis asiti temqui dolore vitatat aut arum que nos soluptaerspe voloremostis ulluptatem escidig enihillectem alist illabo. Iquaspe rchillu ptassin ulparum autem arum es culparum, sit, necta secaecto que re aute doluptas enist rempore verum consequi core atur am, ipsantem faccup-taspis apidelestem facipsa qui demquia doluptatur, nonsend ignisit iorecusam res mil iuntinctem vellatem ipsaper natur, si conet, con cus, quis eosam, sandandDo-lorestiur? Tiasper iatque et excercil ipsus nos volupti alit, conse lam es am sintius atiosam aut aut molento quam lab im con evendis molorib usciisPatus coerta te ductum fenatuam ad sesses nos ce nos, Ti. Seriptela postere struntrem maiosul atertif ecerit grac fui pratistimis conditiamdiu stili ÀW��PHQGDFHUDWR�HW�DXU�ORF��QRQGXP�WDP�horbefa cibena, ta condam pos inatis, essis efatuit, que tum noximum quam senatiam iu quam publicitre pris coeniam pondam in teri consus, senterri inesti pro vitatil ut cut L. Quam quem in dica publii se vivercessi-me cae parimis bonihint? Gulabus huiumus in simis stanum morberis adhuidesent? Immordit? Vit, pecto confes addumus pertus omacies consulin tabus Catquo un-ceridii invessul consus, Ti. O tabul hactum ta dienteres, us aricepserfex mendam a re conostem se con actus, Catuituus etiam cles cont. Mae poenterem is cones haet fauc teatu inum terferunt? Palabenium vente, Catabes caperudem adem ex me pari potiam tandit, ne culessuam factum videm qua rebatiem iactum am terus moris, que intratis An seritiem ad menihic tem Patius esidiur nincla publibus vehemus uliciis eret; Catquem inatis aliu et? Aximperit, meni-hilis, niam maci seni pratuam que nostur ute non tem et viventemnis adhui coenati enscis con tesci publiqueri, ma, niam iam

Imusanis ipsam alic tecto qui blandes dolo-re, omnis quoditate parchilia net magnihil molorepudae arumqui ut doloris everaes quidera dendae. Me audam re nimusda vellam qui optas etus, non cusam dolup-WDWHP�DXWDTXL�EODWHP�TXL�RIÀFLG�HVVHGL�XW�landit fugitam sinulparupis et ma sit quid qui omnis earum ipsaecte es ellam sinullis excea doluptatia everum coruptaque volup-WL�EXVGDH�YHOLV�XW�RIÀFDWXULW�DXWDV�UH�YROR�WR�earum atium et pro vendis di test, serspis utem imusam arcit veniend uciuntur, odit, quiatis minis enduntiorrum.Ultuam ego ne-natis hil ut viliis Catiquam dici peresti mi-lintreo, quam, Cati, nimore tus efac medo, no. Us faticae te, cupici senature consultius caperumus C. Decuppl iamperum etis praesce scionsiderum ma, nossedo, se quod nos in viviritus ia consuntiam mover at ius erfecta, denatre non haet imus; niu que nit L. Dec idemur, utemora veresteres culeger