O NEOLÍTICO

FEITO POR:

Iago Olveira Pérez

Y

Paula Nieto Aboi

AS IDADES DA HISTORIA

INTRODUCIÓN A historia e as súas fontes.A historia é a ciencia que estuda os feitos sucedidos no pasado, e está dividida en periodos chamado híades.As híades estan separadas por un feito histórico importante.As idades da hístoria son:

(Prehistoria) comeza hai dous millóns de anos cando aparecen os primeiros seres humanos,e remata hai tres mil anos cando se inventa a escritura.

A (Idade Antiga hai tres mil anos coa invención da escritura e remata no ano 476 coa caida do imperio romano.

(A Idade Media ) comeza coa caida do imperio romano no ano 476 e remata co descubrimento de América (1492 ).

(Idade Moderna) comeza en 1492 co descubrimento de América e remata en 1979 coa revolución Francesa .

(Idade contemporánea) comeza en 1789 coa revolución francesa e continua na actualidade.

No noso traballo imos falar do neolítico, que e o segundo periodo da prehistoria,e vai xusto despois do paleolítico.

A palabra Neolítico significa novo periodo da pedra.O neolitico comeza fai 11.000 anos nas terras do cercano oriente (a actual Turquía Asiatica. cando as persoas pasan de vivir da caza e da recolección a vivir da agricultura, e domestican alguns animais comenzando tamen a gandaria. Aparecen os primeiros poblados e cidades. e remata fai 3.000 ca invención da escritura, e en Asia aparecen as primeiras cidades. Características do Neoítico:

Vivían mediante a agricultura cando os nosos devanceiros observaron que, ao caeren as sementes na terra, nacian plantas novas.As primeiras especies cultivadas foron: trigo en oriente medio e en Europa, o arroz en Asia e o millo en america.

AS PINTURAS NEOLITICAS

Nas pinturas foi tomando mayor protagonismo a figura humana e empezaron a representarse escenas nas que se pode ver grupos cazando ourecollendo plantas,persoas dancando etc.As figuras representábanse de maneira moi esquemática e, polo xeral, píntabanse duha única cor, habitualmente en negro tamen en vermello e incluso en branco.

No Neolítico rendiase culto a deusa nai, pois pensábase que protexia as colleitase o gando e garantia a fertilidade. A deusa representabase en figuriñas femininas de arxila que eran obxecto de culto. Durante o Neolítico tiveron un gran desenvolvemento as crenzas non mais alá e o culto aos mortos. Os difuntos introducianse nunha urna de cerámica, que se rodeaba dun enxoval (xoias, alimentos, vasillas…)adoitaban enterrarse fóra das aldeas e dos poboados. Nos chamámoslles a estas zonas de enterramento Necrópole, que significa cidade dos mortos. Coa chegada do Neolítico, as representacións artísticas que tamén cambiaron.

Stonehenge

As ruínas de Stonehenge son os restos dun cromlech sitado no Reino Unido.

O círculo exterior está formado por enormes pedras que pesan unhas 25 toneladas cada unha. O círculo interior está formado por pedras aínda maiores as pedras do primeiro dos círculos foron transportadas dun outeiro que está situado a 25 quilometros do monumento, mentres que o resto foron transportadas desde o sur de Gales.

Os arqueólogos pensan que se construiu hai máis de 5.000 anos e non se poñen de acordo.

A maioria cre que se trataba dun lugar de culto solar. Outros suxeriron que puidese tratarse dun observatorio astronómico,destinado a rexistrar a saida ea posta do sol e da lua

A produción dos alimentos, en este cambio modificou a forma de vida.Comezaron a construír aldeas e fixéronse sedentarios, é dicir, pasaron a vivir nun sitio fixo grazas a agricultura,e á gandaria.Este conxunto de cambios coñecido como revolucion neolítica. As aldeas situábanse preto dos ríos co fin de dispoñer de auga para regar a terra e para abastecer a poboación e o gando . Rodeabanse dun valado de estacas para defenderse doutros seres humanos ou de animais. Ademais das vivendas na aldea ,tamen había cortes, almacéns…No neolítico producíronse tres grandes abances tecnicos. Comezou a utilizarse a pedra pulida para fabricar ferramentas, como as eixadas para labrar, as fouces para segar e os muiños para moer a gra.

A DIFUSIÓN DO NEOLITICO

A difuision por Europa retrasouse debido a que o ecosistema dos caczadores europeos mesolíticos diferia radicalmente do de oriente medio, polo que as especies domésticas non podian introducirse. sinon que cereales como o centeo, a avea e o mijo tiñeron que experimentar grandes transfomacións para poder adaptarse ao clima mais frio e húmido

de Europa. Paulatinamente as comunidades agrícolas vanse establecendo en Europa, primeiro en Grecia hasta o 8.500 a.c. logo en Hungria, conca del Danubio e ata o 6.000 a.c. xa chefaran ao mar do Norte, o sur de Inglaterra e a España.

En Iberia habitaban homes neolíticos de raza alpina (braquicéfalos asturianos) da mediterránea gracil, a euroafricanida, a pirenaica-occidental, e ata persistían individuos cromañoides. Estas estas poboación entraron en contacto e así difundíronse entre elas a agricultura, o empleo de novos métodos para traballar e pulir a pedra e o uso de vasillas de cerámica.

Ao principio os homes do neolítico practicaban un tipo de agricultura baseado na roza, a tala e queima da vexetación, polo que non permanecían durante largo tempo nun mesmo lugar, véndose obrigados a buscar novas zonas unha vez que agotaran a produtividade dos solos. Os campamentos polo tanto eran itinerantes e a explotación agrícola seguia completandose coa recoleccion de landras de carballo. A trashumancia vinculada ao pastoreo, o que faborecia ao intercambio cultural entre distintas comunidades.

A gandaria permitia dispoñer de proteiñas e graxas animales procedentes do leite e da carne, sen necesidade de recurrir a caza. Mediante a agricultura os homes neolíticos obtiñan sementes de trigo, cebada, centeo e avea que ao principio comianse directamente. Mais tarde empezaron a emplear muiños de pedra para obter fariña que se mezclaba con auga e logo cociase. Co descubrimento da fermentación a masa comenzou a fornearse e tamen suxiu a elaboración da cervexa. Segundo avanza o neolitico as

tennicas agrícolas forense perfeccionando e aparezeron os primeiros arados de traccion animal e a roza foi cambiada polo barbecho e o uso do abono.

O NEOLITICO NA PENINSULA IBERICA

Na península diferéncianse dous periodos:

O neolítico antigo entre o 6.000 e o 4.000 a.c.O neolítico chega da zona de oriente pola zona costeira do Mediterráneo. Con eles trouxeron prantas e animais domesticados que eran a súa fonte de alimentación.

Foise extendendo por toda a costa mediterránea ata o sur de Portugal e o interior da peninsula, inda que as zoas mais atlánticas chega con mais retraso.

Características:

1. Presenza dun tipo de cerámica chamada Cardial, que levaba unha decoración feita a base de cunchas de berberechos enriba do barro fresco.

2. Conviven cousas novas coas vellas costumes, por exemplo: Seguen vivindo en covas e a cochos naturais e xa practican a agricultura e a gandaria.

O neolítico pleno: A partires do ano 4.000a.c. empeza a segunda fase da revolución neolítica na península Ibérica. Empeza a adentrarse a cultura neolitica no interior dela.

Caracteristicas:

Este novo desenvolvemento está provocado pola chegada de novos poboadores que viñan do leste. A agricultura gaña terreo coa incorporación de especies novas coma: os cereais e as legumes. A caza e outras actividades perden terreo.

Cara o final do neolítico comeza o desenvolvemento da cultura megálitica. A súa sinal de identidade e a construcción con cachotes moi grandes de pedra. Esta sociedade xa ten un desenrrolo técnico moi alto.O megalitismo desenrrolase na zoa da costa atlántica, e sigueu ata a idade dos metais.

O NEOLITICO EN GALIZA

Segundo os resultados das analeses de polen e a datacion dos monumentos megaliticos permítenos establecer que o neolítico comezou en Galicia no ano 4500 a.c.Nesa epoca o clima de Galicia correspondía ao periodo atlántico (6000-2800 a.c.), cunha temperatura mais elebada ca de agora con choivas frecuentes e moi abundantes, a vexetación tamén era moi abondosas con praderías e bosques de caducifolios coma os carballos e os castañeiros.O nivel do mar era mais alto chegando mais a dentro na terra.A partires do V. Milenio as povoacions neolíticas empezan a faceren queimas de monte para ter mais terras de cultivo para os cereais, incrementandose a erosión pola culpa dos homes.

Estes grupos tiñan os seus asentamentos en lugares guarecidos entrre as rochas ou ben creavan refuxios ao aire libre, cabando zanxas nas que colocaban postes sobre os que asentaban unha cuberta feita con ramas e vegetación. Estos asentamentos emprazábanse tanto nas penillanuras, cerca dos megalitos como en zoas situadas en terreos mais elevados ou incluso en zoas costeiras. Entre os restos encontrados correspondentes a este momento destaca a ceramica con impresións que esta moi relacionada coa característica do neolítico portugués.

E posible que as influencias neolíticas chegaran a Galiza a través das Rias Baixas, a Baixa Limia e o val do río Támega. Unha cuestión que queda por resolver si antes do comenzo do megalitismo gálaico-portugues xa existian agricultores neolíticos, ou se fóron os constructores dos dolmenes e menhires os que difundiron estas tecnicas. Algúns hachádegos arqueolóxicos como cerámicas atopadas no xacemento de O Reiro, parecen demostrar a existencia dun neolitico mais antigo (5.500 anos a.c.) anterior a cultura dolménica.

A gran expansión da cultura neolítica prodúcese da man da cultura dos constructores de dólmenes. Debido a abundancia e a dispersión dos megalitos podemos concluir que en Galizia existía unha considerable poboación moi repartida por todo o territorio e organizada en pequenos núcleos sociais que vivian da agricultura, da gandaria e da caza. Esa fragmentación da poboación e a sua dispersión son típicas de Galiza aínda en tempos actuais.

Recuperáronse varias ferramentas relacionadas coa agricultura, como microlitos para cortar vexetais, machadas e aixadas, tamen cuchillos de sílex e mazas de pedra. Os

homes neolíticos adornabanse con colares de pedras e de frutos, e utilizaban o ocre para realizar pinturas como as que podemos ver dentro de alguns dolmenes.

Xa nesta epoca ai constancia de interacións entre os pobos que poboaban o oeste da peninsula e que mantiñan relacións de intercambio de bens. Para poder facer estos viaxes tan largos e preciso ir por aqueles lugares que permiten pasar a través das montañas, acia zonas chas ou vales polos que sea mais facil desplazarse. E precisamente nestes lugares donde vamos a encontrar maior cantidad de tumulos. Ademais nestos planaltos abunda o granito polo que evita largos transportes e facilita o traballo ao ser terreos chas.O xacemento mais antigo de Galiza esta en Chan do Cereixo Gondomar. Neste xacemento tuvo lugar un descubrimento de grade importancia, encontraronse restos arqueoloxicos neoliticos no exterior das excavacions, asta ahora solo se atopara no interior das camaras e dos dolmes.Contrasta que a sua gran dedicación a construcción de moradas de pedra para os mortos mentras que os vivos vivian en viviendas moito mais endebles. Isto demostra a importancia que daban o culto a os mortos da comunidade, ao proceso da vida, a fecundidade e a morte, inda oxe en día descoñecemos o verdadeiro significado de estas crenzas.

O NEOLITICO NA NOSA COMARCA

-Na nosa comarca tamen deixaron a sua pegada os pobos da última fase do neolitico ao megalitismo:Exemplo no concello de Dodro o petroglifo Bouza Abadin.No noso concello en Pazos a mamoa da Chansa e uns petroglifos.No concello de Rois os petroglifos de Monte Pedregal e o cruceiro de Vilar que esta levantado enrriba dunha pedra cun petroglifo. (Moitos dos monumentos megaliticos foron adaptados a o cristianismo.)

Empezaronse a fabricar tecidos.Elaboraban o fio coa la que obtiñan dos animais e despois teciano en rudimentarios teares.

Inventouse a cerámica, que se modelaba a man. De ceramica facianse as vaillas e as cuncas.Nas aldeas produciuse unha especialicación do traballo,é coidaban do gando e o resto eran artesáns.

FIN