Autopoética

Salvador García-Bodaño

Formas de citación recomendadas

1 | Por referencia a esta publicación electrónica*García-Bodaño, Salvador (2011 [1995]). “autopoética”. Boletín Galego

de Literatura: 14, 191-198. reedición en poesiagalega.org. Arquivo de

poéticas contemporáneas na cultura.<http://www.poesiagalega.org/arquivo/ficha/f/999>.

2 | Por referencia á publicación orixinal

García-Bodaño, Salvador (1995). “autopoética”. Boletín Galego de

Literatura: 14, 191-198.

© O copyright dos documentos publicados en poesiagalega.org pertence aos seus autores e/ou

editores orixinais.

* Edición dispoñíbel desde o 3 de outubro de 2011 a partir dalgunha das tres vías seguin-

tes: 1) arquivo facilitado polo autor/a ou editor/a, 2) documento existente en repositorios

institucionais de acceso público, 3) copia dixitalizada polo equipo de poesiagalega.org coas

autorizacións pertinentes cando así o demanda a lexislación sobre dereitos de autor. En relación

coa primeira alternativa, podería haber diferenzas, xurdidas xa durante o proceso de edición ori-

xinal, entre este texto en pdf e o realmente publicado no seu día. O GAAP e o equipo do proxecto

agradecen a colaboración de autores e editores.

Pegadas no alcatrán

Manifesto

eo

mimetismo decadentista

Edén de

Shopping no magazinesemáforos e rampas oa voltas e máis voltas nna ruleta da tarde xtocóunos un bo sitio eno garaxe terraza ncheira a aceite e gas-oH a

192 revolto co aire puro s

que se estraviou do mar rpor riba dos tellados upor riba do propanopor riba do butano ndos clorocarbonados ada alúmina e mercurio ssaímos coma tolos ófóra do aparcadoiro econ rumbo cara ó ignoto sun edén de artificio ecemento e sintasol uun templo do consumo nque se mantén de nós fsexta planta e non vexo ísequera un vexetal onon hai tampouco sol dsó estrelas eléctricas efalsas constelacións agrandes espacios cheos ude cousas que mercar ge non hai unha atan sequera unha fiestra cunha fiestra ó universo ocara ás rúas molladas npara vennos pasear¿el andará a chover? r

de día aínda? a¿brillará a luz da noite ona capota dos coches? ma segunda uterceira cuarta ssexta planta e non hai a

1:>

nin árbores nin O

nin sequera unha erba dou tal vez unha lúa asobre do fimapán fescaleiras mecánicas oascensor e extintores npiso antideslizante

e rebaixasas nque bo sitio collemos oo entrarmos no garaxe sun infarto un infartocollínte contra mine sen forza eun himno de sereas nmeteume por urxencias cpechado a cal e cantono soto do hospital o 193

194

amlrC:1ocllro soterrado.

ceo

UHA.HUll as castañas,vu.u.u..".hJ que recenden a centeo.

Nin se ha de saber

Veume o mono das cousas ",1t:>/'t'~;;'r'¡,.,'~C'

dosdos fJU,,'HU,'~Uh'

que a vida para sempre me"--'''''-'ñU'"''! ata onde estoucambieie

por

no

195

Celebrar cun bo sobre dos de sopa-desleído na auga dos legumes-ó empezo desta enchente de memoria,desta orxfa de fósiles de sañassabor de Pescanova e todo iso,para con fotos 'ó caldeiro'e o teu en pendentif.

Paréceme dabondo tal farturacon cachos tan pesados do pasado...LJ ....,,"OJv• ., veñen os gases, U\.d.V...."fHU,

os acedumes gástricos e as airas..........." .....ü .. , no microondas seica enduran

sen o de prata de por ribae non hai xa, se deus que as coma.

a e 'Ul.VVHH,

a señoritas ben con bragas albas.

Aa mociñas de tetas ben labradas,

HHHUvU,Luuev -con corchetes-e

A castos Exercicios e detenl:es.""Y\t-o,"·n~""'"·"'e con música de banda,

e novenarios

ea

196

eXltmJ~uíndl)Se na nada.rnerda.

baleiras.l'esclerose.

costra del temps.é a esperanza.

Neixes cantes venll:enr.As hostias españolas teñen müis Deus.fuguen a cartes amb els daus trucats.O triunfo dos vencidos é a derrota.

un sudari roig

A conxunción dos astros ó nacermarcoume xa por sempre na existencia.E eu sen ter en conta esa verdadesempre em fou car aquest turó deserto

Estü escrito nas cartas e nas mans,na roda da fortuna e no zodiaco.Nada podo facer contra o destino:TlITTn,"Jn dels déus entre la marga.

Dun consultorio noutro vou e veño,dende o tarot á bola de cristaLE a meiga que me fala non se aclara,

1m sudari

Nas fírgoas dos segundos e das noitesasültanme o apóstolo,os arcanos menores e mil diaí10s.Plou i fa sol, les es pelUln'en.

Deixáronme sen can e prisioneirono espacio de min mesmoco destino de esperanza.Tranca la pla<;a la paret de pedra**.

Les /7 V'/7 JI n C' de la vid{l

No té pas ulls i, malgrat tot, em mirasegur només d'haver arribat a enlloco

mort, joc de daus que sempre té el l1l-ateixperdedor: no sóc digne

** A grafía cursiva quere indica-la utilización autorizada de versos de Jordi apreciadoe de O integralos nestes poemas satíricos, e mesmo combinándoos para

est¡'uctura poemática, pretendo ofrecer un sinxelo testemuño amizade siareirosíntima homenaxe á entrañable lingua catalana. 197

198

Són aaJueS'les les W1nrnl'¡p~ la vida?