Tiña un pequeno discurso pero Miguel como sempre, atento, fíxome un resumen (non censura) que

queda mais o menos así:

1º Felicitacións e parabéns pa os nenos

Que vos podo dicir en Nome de vosos pais e no meu propio, que non esteades cansos a oír, desde que

entráchedes na escola estades xa cansos de escoltar, pórtate ben, se bo faille caso a mestra, estuda, fai os

deberes…. Sóavos verdade, hoxe no e dia para este rollo, faremos unha tregua.

Neste intre, e con independencia do que pase ca evaluacion e cas notas hoxe toca felicitarvos por ter

chegado ata aquí, polo esforzo e o traballo realizado e por ser como sodes.

Temos que darvos parabéns por todo o que acadastes ata aquí, desde o primeiro dia que os trouxemos

pola man, cun babi e unha muda de recambio por si acaso

2º Falamos dunha mochila ( sóavos de algo)

Os maiores sonar sona pero… non imos falar desa.

Falamos dunha mochila na que fostes metendo durante estes curso os coñecementos educativos

necesarios e algo mais importante para vosa vida ,si cabe, moitos valores e moi importantes, que vos

fixeron as pequenas boas persoas que sodes (ou como nos dixo alguén non moi afastado, nenos

anormalmente normais). Aprendestes e vai na mochila a respectar as normas, e a os demais,empezades a

tomar conciencia dos vosos deberes e non vos mete medo o esforzo cando toca, reaccionades ante as

inxustizas e sabedes da solidariedade, tendes criterio propio e da gusto escoltar a vosa opinión e os vosos

razoamentos.

Ca vosa alegría ( tan escasa nestes tempos) o voso sentido do humor que no lo contaxiades e dádesnos o

voso amor e cariño que e o tesouro mais importante do mundo para nos, os pais.

3º Os ánimos finais e despedida

Estamos convencidos que si seguides así non haberá atranco na vida que vos pare.

Non teñades pena por marchares de Sada y sus Contornos porque ela vai a estar sempre convosco, esta

dentro de vos, estades impregnados dela dos pes a cabeza. E segundo parece o edificio e as persoas van

estar aí moito tempo, e cónstanos que estarán encantados de que de cando en vez os vaiades a visitar e a

contarlle os vosos progresos

¡ÁNIMO NENOS!¡ ATA O INSTITUTO… E MAIS ALÁ!.