1. AINARA ETA BERE AMETSETAKO KATUA Kaixo, ni Ainara naz eta
Donostian bizi naz. Sei urte daukadaz eta nebaarrebatatik txikiena
naz, horregaitik etxean danak TXIKI deitzen deustie. Nire ustez,
Txiki izena katuena da, eta gurasoei katu bat behar dogula etxean
esaten deutsiet, baina amak eta aitak ez dabe nahi Txiki izeneko
katurik, nigaz nahiko daukiela erantzuten deustie beti. Baina nik
neure sekretutxoa daukat, Txiki izeneko katu bat daukat nire gelan.
Osaba Martinek ekarri eustan Mexikora joan zanean orain dala bi
urte. Txiki pelutxe zuri-zuria da eta oso maitagarria, niretzat
benetako katua da. Badakit gurasoekaz kalera urteten dodanean neure
gela zaintzen dauala, eta horregaitik lasai joaten naz. Txikiri
bakarrik kontaten deutzadaz nire sekretu guztiak, eta askotan
beragaz berbetan nagoanean Olatz, nire aizte nagusia sartzen da
nire gelara eta ni isildu egiten naz. -Ainara, zer zabilz bakarrik
berbetan???? Ikaratu egingo nozu!!-esaten deust Olatzek. -Olatz...
abesten egon naz eta susto ederra emon deuztazu!!- erantzuten
deutzat Txikik barre egiten dauan bitartean, baina Txikiren
irribarrea neuk bakarrik ikusten dot. Txikik ere bere sekretuak
kontaten deustez lagun onak garalako, eta gauero lotarako gozo-gozo
eusten dodanean kontatzen deust: -Ainara, gaur Ander zure gelan
zartu da dutzan egon zaranean eta zure Nintendoagaz jolasten ibili
da, nik hazarre begiratu deutzat baina ezer ez!!!!!!!! -Trankil
Txiki, ikusiko dau bihar goizean gozaltzen dogunean!!!!!!!!!!!!
Gabon Txikieta mozu bat emoten deutzat. Ander nire neba da. Hamaika
urte daukaz eta beti gabilz borrokan, berak NIRE TXORLITO deitzen
deuzt eta nik TONTOLO. Tontolo asko maite dodala konturatu naz,
udan Sukarrietako udalekura joan zanean faltan bota nebalako. Jon
nire aita da. Berrogei urte daukaz eta bere lanagaitik asko
bidaiatu behar dau. Kanpoan dagoanean, gau osoa egiten dot lo
Txikigaz, baina aita etxean dagoanean, gau erdian nire gelara
etorri, eta Txiki lurrean izten dau bero asko emoten daualako. Nire
aitak ez dakiena da Txikik, nire gelako atea ixten dauanean nire
ohe gainera salto egiten dauala. Hau Txikiren ohitura bat da eta
nire sekretua. Dana dala, aita asko maite dot. Lorea nire ama da,
bilbotarra da eta hogeita hamazortzi urte daukaz. Albaitaria da
Donostiako abereen klinikan egiten dau lan. Badakit Txiki gaisotzen
bada nora eroan behar dodan. Amari ia egunero galdera bera egiten
deutzat: Ama, ama egunen baten Txiki gaisotzen bada osatuko
dozu??
2. -Ainara, laztana, Txiki ez da benetako katua, ezin da inoiz
gaisotu, gure etxeko Txiki zeu zara.- erantzuten deust irribarrez.
-Ama, ama baina benetako katua izango balitz????- galdetzen deutzat
barriro. -Bai, bion artean jagongo dogu gaisotzen bada zure
pelutzea, zelako gauzak daukazuzan buruan!!-erantzuten deust
barriro irribarrez. Baina ni erantzun horregaz lasai geratzen naz,
badakit Txiki gaisotzen bada amak eta biok jagongo dogula. Nire ama
zoragarria da. Zoriontsu bizi naz nire familiagaz, baina Txikiren
sekretua ez deutzat inori esango, Txiki eta neure artekoa dalako.
EGILEA: GARAZI GERVASIO