1. NIRE ISTORIOA 2. Kaixo ni txanogorritxo naiz, basotik urbil bizi naiz eta neskatilapolita,alaia eta maitagarria naiz.Txano gorritxo deitzen didate;nire amak egindako txanodun kapabat jantzita ibiltzen naiz beti. 3. Egun batean, esan zidan amak:-Alabatxo, amona gaixo dago eta eramaiozu saski haufrutarekin. Ez sartu basotik eta kontuzezezagunekin .Nik txanoa jantzi eta agur esan nion amari. 4. Oso ausarta izan nintzen, basoa zeharkatzen poz-poziknindoan. Bat-batean azeria agertu zitzaidan zuhaitz batenatzetik. 5. Baina ez nintzen erraz izutzen eta honela esan nion:- Egun on azeri jauna.Esan nion azeriari:- Baina nora zoaz txanogorritxu?- Amonaren etxera, gaixo dago eta.- Eta zer daramazu saskian?- Fruta. 6. - Eta urruti bizi al da zure amona?- Ez, hantxe, basoaren beste aldean.Eta esan nion azeriari:- Agur!! presaka nabil eta. 7. Azeria azkar joan zen amonaren etxera, berehala iritsi etaatea jo zuen.- Nor da?Esan zuen nire amonak.- Ni naiz, txanogorritxu.Erantzun zuen azeriak nire ahotsarekin. 8. Amonak sinetsi eta atea zabaldu zion.Azeriak sartu eta oso-osorik irentsi zuen nire amama. 9. Lotarako txanoa jantzi eta ohera sartu zen. Ni iritsi nintzeneanharrituta gelditu nintzen atea zabalik zegoelako.- amona! ni naiz!Esan nuen. 10. Amonaren logelara abiatu nintzen.- Amona, bai begi handiak dituzula!- Zu hobetu ikusteko- Amona, bai belarri handiak dituzula!- zu hobeto entzuteko- Amona, bai hortz handiak dituzula !- zu hobeto jateko!!!-Orro egin zuen azeriak eta gainera salto egin etaosorik irentsi ninduen 11. Azeriak lo hartu zuen, baina egurgile bat igaro zen handik.Gertatutakoa imajinatu eta sabela zabal du zion azeriari.Onik eta osorik irten ginen amona eta biok.Hala bazan edo ez bazan sar dadila kalabazan eta atera dadilaEskoriatzako plazan. 12. EGILEAK: UNAI.G ETA IKER.GBENETAKO EGILEA: CHARLES PERRAULTIZENBURUA: NIRE ISTORIOABENETAKO IZENBURUA: TXANOGORRITXO