5
. Número 111 Xoves, 27 de marzo do 2014 Publicación Mensual da Diocese de Mondoñedo-Ferrol Sumario Páx. 2 Escribe o noso Bispo e novas relevantes da Igrexa Páx. 4/5 A Fondo: Acción evangelizadora de la Iglesia Páx. 6 Cultura Félix Villares Mouteira Páx. 7 Diocese: Pilar Lourido Faragullas: Félix Villares Mouteira Páx. 8 Novas das Dioceses: C. Quintela Axenda Suxerencias na rede: Carlos Alonso Charlón Páx. 3 Opinión: Arturo Gómez Quijano Peregrinación a Fátima Ángel Couselo Mar Martínez A nova evanxelización: CONCILIO PASTORAL DE GALICIA O impulso renovador e misioneiro do Concilio Vaticano II tivo un eco case inmediato na Igrexa en Galicia. Foron tempos de traballo conxunto das cinco dioceses galegas que se embarcaron na realización dun Concilio Pastoral. Daquela sementeira ilusionante animada por laicos, relixiosos e pastores, non totalmente lograda, somos debedores aínda hoxe. A tarefa non quedou rematada e o reto da nova evanxelización entre nós segue sendo nestes tempos, necesaria e urxente.

Número 111 da Diocese de Mondoñedo-Ferrol A nova ... · Virgen, para contarle mis miedos y mis deseos y pedirle ayuda para escoger el camino correcto. Por último y para mí el

  • Upload
    others

  • View
    5

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: Número 111 da Diocese de Mondoñedo-Ferrol A nova ... · Virgen, para contarle mis miedos y mis deseos y pedirle ayuda para escoger el camino correcto. Por último y para mí el

.

Número 111Xoves, 27 de marzo do 2014

Publicación Mensual da Diocese de Mondoñedo-Ferrol

Sum

ario Páx. 2

Escribe o noso Bispo e novas relevantes da Igrexa

Páx. 4/5 A Fondo: Acción evangelizadora de la Iglesia

Páx. 6Cultura Félix Villares Mouteira

Páx. 7Diocese: Pilar Lourido

Faragullas: Félix Villares Mouteira

Páx. 8Novas das Dioceses: C. QuintelaAxendaSuxerencias na rede:Carlos Alonso Charlón

Páx. 3 Opinión: Arturo Gómez Quijano

Peregrinación a FátimaÁngel CouseloMar Martínez

A nova evanxelización:CONCILIO PASTORAL

DE GALICIA

O impulso renovador e misioneiro do Concilio Vaticano II tivo un eco case inmediato na Igrexa en Galicia.

Foron tempos de traballo conxunto das cinco dioceses galegas que se embarcaron na realización dun Concilio Pastoral.

Daquela sementeira ilusionante animada por laicos, relixiosos e pastores, non totalmente lograda, somos debedores aínda hoxe.

A tarefa non quedou rematada e o reto da nova evanxelización entre nós

segue sendo nestes tempos, necesaria e urxente.

Page 2: Número 111 da Diocese de Mondoñedo-Ferrol A nova ... · Virgen, para contarle mis miedos y mis deseos y pedirle ayuda para escoger el camino correcto. Por último y para mí el

.

Xoves, 27 de marzo do 2014 • dumio2

.

dumio • Xoves, 27 de marzo do 2014 3

“Jóvenes por el Reino de Cristo” (JRC), es una Agrupación de diversos grupos juveniles que, sin perder su independencia o estilo propio, se unen espiritualmente en el Apos-tolado de la Oración. Todos los años organizan una Peregrinación Nacional a Fátima. Un grupo de jóvenes de nuestra diócesis lleva participando más de cinco años, desde la delegación de pastoral juvenil éste ha sido el tercero. Ha tenido lugar en el puente de carnaval y hemos ido 10 jóvenes, dos sacerdotes y una misionera de nuestra diócesis. Ha sido un momento especial para los jóvenes. He aquí el testimonio de dos de ellos.

Os voy a contar un poquito como fue mi experiencia en Fátima y alguna de las razones que me llevaron a ir allí. La principal razón fue la necesidad que sentía de

buscar un poco de paz y de tranquilidad, no necesitaba otros carnavales de estar de fies-ta sino que necesitaba desconectar totalmente de este mundo de locos por lo que me pareció perfecto la oportunidad que se me daba para ir a rezarle a la Virgen en Fátima.

De Fátima me quedo con tres momentos que para mi fueron claves. El primero fue la ca-minata bajo la lluvia la cual para muchos fue molesta pero a mí ese tiempo desapacible me ayudó muchísimo a reflexionar y a ponerme en situación. Durante esta caminata ex-perimente una sensación un poco difícil de explicar: fue concretamente en el momento de la confesión porque yo decía ya me confesaré, ya me confesaré… pero sentí algo que me impulsaba a confesarme en ese momento. Otro de los momentos importantes fue la vigilia: para mi fueron dos horas que tenía a mi entera disposición para hablar con la Virgen, para contarle mis miedos y mis deseos y pedirle ayuda para escoger el camino correcto. Por último y para mí el que más me impactó fue el testimonio de un chico de mi grupo durante el vía crucis en el que contó las dificultades de su vida y como Dios había puesto en su vida a la Virgen de Guadalupe para apartarlo del mal camino que había tomado.

Espero que el año que viene pueda repetir porque es una experiencia que te da una paz interior a la que te haces adicto y solo quieres que esos cuatro días no acaben nunca. Es como si al entrar en Fátima el tiempo se parase, dejando todo tu estrés fuera y quedán-dote tu solo para estar junto a la Virgen.

Ángel Couselo Barrio, 17 años, Ferrol.

Fátima 2014, para mí, ha sido una de las mejores experiencias que he tenido. Al principio me pensé mucho si ir o no, porque en Viveiro, los carnavales son los carnavales. Pero ahora no me arrepiento.

Este año hizo muy malo, aún así, cuando llegamos a Fátima, a la Capelinha, a ver a la Virgen, fue como si su mirada me protegiera y estuviera entre nosotros. Las reuniones que teníamos por grupos, me sir-vieron sobre todo para darme cuenta de que mucha gente está igual que yo y tiene las mismas dudas.

Después de haber ido, sé que la Virgen nos cuida, reza por nosotros y que pase lo que pase estará a nuestro lado. ¡Simplemente perfecto! Siempre llevaré esta experiencia en el corazón y nunca la olvidaré.

Mar Martínez Sarmentero, 15 Años, Viveiro

IGR

EX

A

MONSEÑOR RICARDO BLÁZQUEZ, NUEVO PRESIDENTE DE LOS OBISPOS ESPAÑOLESEl arzobispo de Valladolid, monseñor Ricardo Blázquez Pérez, ha sido elegido presidente de la Conferencia Episcopal Española (CEE). De esta forma, mon-señor Blázquez, que sucede en el cargo al cardenal arzobispo de Madrid, Antonio María Rouco Varela, retoma el puesto que ya ocupó durante el trie-nio 2005-2008. Monseñor Blázquez llega a la presidencia del episcopado español “sin un programa”, pero con la idea clara de tender la mano a los obispos para “diseñar un camino entre todos y entre todos recorrerlo”.

Sus primeras palabras ante los medios de comunicación, momentos después de ser elegido han sido de “gratitud y afecto” al episcopado por la “confian-za que han depositado en mí”. “Hay trabajos que se aceptan desde las con-vicciones más profundas que son la fe en Jesucristo, el ministerio apostólico y el servicio a todos los hombres y mujeres de nuestra sociedad”, ha ase-gurado el prelado de origen abulense.

En rueda de prensa, el nuevo presi-dente de la CEE ha destacado que una de las prioridades de la Iglesia en España será “convertir en tema de reflexión las prioridades que nos viene mostrando el Papa”. Para ello, monseñor Blázquez ha propuesto una Iglesia que sea “una casa de puertas abiertas” cercana a “las personas que necesitan comprensión, apoyo y com-pañía”. “Lo fundamental de nuestra misión es transmitir la fe a todas las generaciones. La evangelización es la dicha y la meta fundamental de la Iglesia. En el Evangelio aprendemos a adorar a Dios y a los más necesitados”, ha insistido el recién elegido presiden-

te de los obispos españoles, quien ha definido su estilo de gobierno como el de una persona que intenta “imitar a Jesucristo”.

Fue secretario del Instituto Teológico Abulense, profesor y decano de la Facultad de Teología de la Universidad Pontificia de Salamanca, así como vice-rrector de la misma. El 8 de abril de 1988 fue nombrado obispo auxiliar de Santiago de Compostela. El 26 de mayo de 1992 fue designado obispo de Palencia y el 8 de septiembre de 1995 obispo de Bilbao. El 13 de marzo de 2010 se hizo público su nombra-miento por el papa Benedicto XVI como arzobispo de Valladolid. Tomó posesión de la diócesis el 17 de abril del mismo año.

CONCIERTO-VIA CRUCIS EN LA CATEDRAL DE TOLEDO EN SOLIDARIDAD CON SIRIALa Catedral de Toledo acogió esta Cuaresma el Via Crucis y concierto de la Orquesta Sinfónica y Coro JMJ. Cada una de las 14 estaciones del Via Crucis contará con el acompañamiento de las 100 voces de este coro y se rezará por los cristianos perseguidos en el mundo, y de modo especial por los de Siria. El acto litúgico tuvo lugar el 22 de marzo en la Catedral de Toledo, organizado por la fundación pontificia Ayuda a la Iglesia Necesitada. Los fon-dos recaudados fueron destinados a familias refugiadas sirias en el Centro de discapacitados “Nuestra Señora de la Paz” de Amman, Jordania.

Este centro está auxiliando a toda una avalancha de refugiados sirios. Acoge a familias, sin distinción de religión, y les proporciona alimento, asisten-cia sanitaria, educación y formación espiritual. La petición de ayuda por

parte de la Iglesia en este país se ha incrementado drásticamente en los últimos meses, y la situación de miles de familias que tienen que abandonar Siria es desesperada.

Ayuda a la Iglesia Necesitada es una fundación de la Santa Sede, promovi-da por el Papa Pío XII e iniciada por P. Werenfried van Straaten en 1947. Su misión es ayudar pastoralmente a la iglesia necesitada o que sufre perse-cución en cualquier parte del mundo. Cuenta con oficinas en 17 países y desarrolla proyectos en 140.

MANIFESTACIÓN SÍ A LA VIDAEl pasado 27 de febrero la Plataforma “SÍ A LA VIDA” convocó a toda la sociedad Española a manifestarse el domingo, 23 de marzo en una mani-festación en Madrid, con la intención de celebrar el Día Internacional de la Vida. Desde el anuncio de la convoca-toria, asociaciones nacionales e inter-nacionales identificadas con la cues-tión social y la defensa de los derechos humanos, preocupadas por la causa de la defensa de la vida en España, se sumaron a la manifestación mandando sus adhesiones.

El apoyo a la manifestación “SÍ A LA VIDA” puede medirse a través de las asociaciones que se van adhiriendo. Hasta ahora, ya son 507 las adhesio-nes; 447 nacionales y 61 internacio-nales.

La Manifestación del ‘SÍ A LA VIDA’ en Madrid en defensa de la vida, la mujer y la maternidad, cuenta con el apoyo de 21 municipios de toda España que han convocado concentraciones similares entorno a la fecha de la mani-festación. Así mismo, 4 países, Bélgica, Argentina, Lisboa y Perú se suman al ‘Sí a la Vida’ con concentraciones

similares entorno al Día Internacional de la Vida, con el objetivo de defender la vida, la mujer y la maternidad.

EL PADRE ÁNGEL PIDE RETIRADA DE LAS CUCHILLAS DE LA VERJAEl Padre Ángel, presidente de Mensajeros de la Paz, se ha entre-vistado con la Defensora del Pueblo a la que ha pedido, una vez más, la retirada de las cuchillas que están colocadas en las vallas fronterizas en Ceuta y Melilla. El presidente ha expli-cado que, al igual que la Defensora del Pueblo, tampoco está de acuerdo con las cuchillas que jalonan la frontera porque sí cortan y como ha quedado demostrado en los últimos días, con los continuos saltos, no son disuasorias y sí provocan sangre y dolor.

El Padre Ángel cree que es necesario que se retiren este tipo de elementos cortantes que han provocado heridas en las personas que han saltado las verjas y que simbolizan la falta de alternativas reales a un problema que afecta a las personas que están al otro lado de la frontera española.

Mensajeros de la Paz comprende que

el de las dos fronteras, la de Ceuta y Melilla, es un problema muy grave y difícil, pero también que con cuchi-llas, con más sangre, no se resuelve. El Padre Ángel es partidario de una actuación coordinada y trabajar juntos para resolver esta cuestión que ha costado muchas vidas en los últimos tiempos.

Mensajeros de la Paz estará siempre al lado de cuantas iniciativas sirvan para mejorar la vida de estos hombres que sólo buscan unas dignas condiciones de vida.

La ONG Mensajeros de la Paz, en sus más de 50 años de labor social y humanitaria, ha trabajado en numero-sas iniciativas y proyectos de acogida, ayuda e inserción de inmigrantes, y en la defensa de los derechos humanos de aquellos que por cualquier motivo se ven obligados a abandonar su tierra en la legítima aspiración de buscar una mejor existencia para ellos o sus hijos, o de salvar su vida a causa de la pobreza, la guerra, o la persecución. Mensajeros de la Paz también atien-de a desplazados y refugiados por desastres naturales y conflictos bélicos trabajando por mejorar sus condicio-nes de vida.

Seis sugerencias del papa Francisco a los obispos españolesMons. Manuel Sánchez Monge, Obispo de Mondoñedo-Ferrol

OPIN

IÓN

En la reciente visita “ad limina” de los obispos de la Conferencia episcopal española, el papa Francisco nos ha ani-mado y exhortado a los obispos en los siguientes términos que resumo:1. No olvidéis vuestra historia“Ahora que estáis sufriendo la dura ex-periencia de la indiferencia de muchos bautizados y tenéis que hacer frente a una cultura mundana, que arrincona a Dios en la vida privada y lo excluye del ámbito público, conviene no olvidar vuestra historia. De ella aprendemos que la gracia divina nunca se extingue y que el Espíritu Santo continúa obran-do en la realidad actual con generosi-dad”. 2. Abrid nuevos caminos al Evan-gelio“No ahorréis esfuerzos para abrir nue-vos caminos al evangelio, que lleguen al corazón de todos, para que descu-bran lo que ya anida en su interior: a Cristo como amigo y hermano”.3. Poned a vuestras Iglesias en un

verdadero estado de misión perma-nente.“La fe no es una mera herencia cultu-ral, sino un regalo, un don que nace del encuentro personal con Jesús y de la aceptación libre y gozosa de la nueva vida que nos ofrece. Esto re-quiere anuncio incesante y animación constante, para que el creyente sea coherente con la condición de hijo de Dios que ha recibido en el bautismo. No dejéis de prestar una atención par-ticular al proceso de iniciación a la vida cristiana”.

4. Acompañad a las familias“Favoreced la preparación al matrimo-nio y el acompañamiento de las fami-lias, cuya vocación es ser lugar nativo de convivencia en el amor, célula ori-ginaria de la sociedad, transmisora de vida e iglesia doméstica donde se fra-gua y se vive la fe. Una familia evange-lizada es un valioso agente de evange-lización, especialmente irradiando las maravillas que Dios ha obrado en ella”.

5. Las vocaciones sacerdotales, asunto prioritario

“Las vocaciones sacerdotales son una preocupación que un obispo debe poner en su corazón como absoluta-mente prioritaria, llevándola a la ora-ción, insistiendo en la selección de los candidatos y preparando equipos de buenos formadores y profesores com-petentes”.

6. Amad a los pobres y cuidad de ellos

“El amor y el servicio a los pobres es signo del Reino de Dios que Jesús vino a traer. Porque Cristo «pasó haciendo el bien y curando a todos los oprimi-dos» (Hch 10,38) y porque la Iglesia es madre y nunca puede olvidar a sus hijos más desfavorecidos. Os invito, pues, a manifestar aprecio y a mostraros cer-canos a cuantos ponen sus talentos y sus manos al servicio del ‘programa del Buen Samaritano, el programa de Jesús’”.

Escuchar, la clave de la comunicación

Ana M. Barro - Agencias

Breves

“Necesitamos ejercitarnos en el arte de escuchar, que es más que oír. Lo primero, en la comunica-

ción con el otro, es la capacidad del co-razón que hace posible la proximidad, sin la cual no existe un verdadero en-cuentro espiritual” (Francisco, Evangelii gaudium, p.171).

Hace unos días se ha cumplido el pri-mer aniversario de la elección del car-denal Bergoglio como obispo de Roma, sucesor de Benedicto XVI. En estos me-ses ha conseguido llegar a las concien-cias de cristianos y de no cristianos, de católicos y de agnósticos, de creyentes y de ateos. Las portadas de los diarios y revistas más influyentes le han pro-clamado “personaje del año”. Más allá del marketing de los medios de comu-nicación, la realidad es que el mundo se ha removido con su mensaje.

Pero el mensaje de Francisco es el mensaje de siempre, el de Cristo, el del Evangelio, el del mandato: “Id por todo el mundo, anunciad la Buena Noticia a toda la creación” (Mc 16,15). ¿Qué ha ocurrido entonces para que, un papa venido del “fin del mundo” con el mensaje cristiano de siempre, haya ge-nerado una comunicación tan buena?

Hay quien explica que se ha debido a algunos gestos, como pagar la cuenta

en la residencia Santa Marta o la re-

nuncia a los apartamentos pontificios.

Sin duda, la coherencia del mensaje

con la actuación es un elemento co-

municativo muy atractivo y mediático.

También hay quien argumenta que su

experiencia previa en los arrabales de

Buenos Aires, con los más desfavore-

cidos, le ha puesto en contacto con

una realidad muy lejana al día a día

vaticano. Conocer estas “periferias” le ha permitido conectar con los “des-cartados” y denunciar su situación de terrible injusticia.

Estos elementos, y muchos otros, han ayudado a que el mensaje de Francis-co, en este su primer año en Roma, haya llegado limpio y claro hasta los confines de la Tierra. Pero, desde mi punto de vista, el elemento principal del éxito de su comunicación, es que el mundo le ha escuchado. La renuncia de Benedicto XVI nos paró a todos.

“Esto es importante. Algo está pasan-do”. El primer elemento de la escucha es la atención. El mundo se volvió y miró a Roma. Se hizo el silencio, el con-texto imprescindible para escuchar. Se-guimos el hilo de los acontecimientos. El mundo se sorprendió con la elección de un papa del hemisferio sur. “Que Dios os perdone por haberme elegi-do”. “Buenas noches”. “Rezad por mí”. Humildad, naturalidad, corazón. Tres elementos claves de una buena comunicación, que animan al otro a la escucha.

El mundo reconoció la experiencia de aquel obispo con los más desfavoreci-dos. Reconocer ayuda a escuchar. Ha-blaba con respeto hacia el otro. Con delicadeza hacia la dignidad de todo

ser humano, sin distinciones. Con la exigencia y el poder que le otorga estar al servicio de los más pobres. Respetar al otro invita a seguir escuchando.

Francisco trataba los grandes y peque-ños problemas que tenemos la socie-dad y los hombres y las mujeres de nuestro tiempo. A los medios les gustó el perfil de aquel cardenal de apellido italiano y acento argentino. Los perio-distas empezaron a preguntar a Fran-cisco, y Francisco contestó. Matizando, dudando, afirmando, preguntando de nuevo. Su lenguaje cercano y popular permitía titular con sus propias pala-bras. Como estas se entendían no era necesario interpretar qué quería decir. Cualquiera lo entendía. Un lenguaje comprensible facilita escuchar.

Una vez escribí que “la comunicación es el otro” y que, por tanto, “lo más importante de la comunicación es es-cuchar”. Hemos escuchado a Francis-co y nos hemos encontrado con él. El mundo ha escuchado al obispo de Roma y se ha producido esa “capaci-dad del corazón que hace posible la proximidad”. Y hemos vivido un verda-dero encuentro espiritual con él. Con la Buena Noticia que Francisco nos trae.

Testimonios de la peregrinación de jóvenes al santuario de Fátima

(Portugal) – 1 al 4 de marzo 2014

Arturo Gómez Quijano (Ferrol, 1961) profesor de la Universidad Complutense de Madrid

Page 3: Número 111 da Diocese de Mondoñedo-Ferrol A nova ... · Virgen, para contarle mis miedos y mis deseos y pedirle ayuda para escoger el camino correcto. Por último y para mí el

. .

A F

ON

DO

Xoves, 27 de marzo do 2014 • dumio4/5

Un Concilio Pastoral para Galicia (1968-1979) no postconcilio Vaticano II

Os cinco bispos das dioceses de Galicia, coa pretensión de aplicar os documentos conciliares do Vaticano II á realidade socio-relixiosa galega que esixían os novos tempos, e aos poucos anos do remate do Concilio, convocaron a celebración dun Concilio Pastoral.Non foi doado levar adiante este proceso, pero houbo moitas ilusións, esforzos e esperanzas no seu desenvolvemento. Aínda hoxe as súas conclusións, moitas delas non levadas a cabo, son plenamente actuais.

Un Concilio para evanxelizar Galicia

Dous testemuños póstumos significativos:

O que dixo o Concilio Pastoral de Galicia sobre…

Hai agora 40 anos (1974) cele-brouse a primeira Asemblea Xeral do “Concilio Pastoral

de Galicia”. Foi unha iniciativa que xurdiu pouco tempo despois de con-cluír o Concilio Vaticano II, e que tiña como intento aplicar os Documentos conciliares á realidade socio-relixiosa de Galicia. A ese traballo dedicaron os seus esforzos os bispos das nosas dioceses e os grupos que foron pro-postos para mover a participación e para espertar as inquedanzas dos que se sentían interpelados polo seu com-promiso ministerial en busca dunha Igrexa máis evanxelizadora.

Once anos de Concilio

Os primeiros pasos do Concilio Pastoral de Galicia déronse en xaneiro de 1968. E a asemblea final celebrouse en xuño de 1979. Esta longa distancia indica a lentitude e a inercia dalgunhas etapas e dalgunhas convocatorias. Pero, a pesar de todo, mereceu a pena chegar

ó final cunha sensación de que Galicia tiña un novo instrumento para orientar e actualizar a súa evanxelización. Así o expreso uno seu día Mons. Peteiro: “Doulle gracias a Deus porque, en pequena escala, o Concilio Pastoral foi tamén un Pentecostés, un paso reno-vador do Espírito pola nosa terra… Eu tiven a sorte de vivilo con cariño do principio ó fin. Fíxome traballar, gozar e tamén sufrir un pouco. ¡Cantas veces desexaría velo rematado! ¡Porque foi longo de máis! Pero foi un don de Deus”.

Cinco campos de traballo

Despois dun primeiro paso, que foi a realización dun estudio socio-relixioso, levado a cabo nas Dioceses de Galicia en 1969, afrontouse o programa con-ciliar marcando os temas que constitui-rían o campo de traballo do Concilio: 1) O ministerio da Palabra ; 2) O minis-terio da Liturxia; 3) A acción caritativa e promoción social; 4) Os Sacerdotes e

Relixiosos/as; 5) Os laicos.

Distribuíronse tamén as responsabi-lidades de cada un dos temas entre as cinco dioceses, e designáronse as Comisións que levaron adiante os tra-ballos e a redacción das ponencias.

Así fomos pasando ano tras ano ao estudio de cada tema en grupos e asembleas, propiciando a posibilidade de que unhas 5.000 persoas participa-ran dalgún xeito nesta reflexión.

Houbo algúns momentos de tensión nas asembleas por motivos ocasionais de carácter político ou de tendencias pastorais. Pero quizais o maior defecto foi o ir tirando da corda con pouco dinamismo e con moitos aparcamen-tos.

Qué nos queda agora do Concilio Pastoral

Non foi inútil o traballo realizado naqueles anos e naquelas xuntanzas. A marca quedou impresa en moitos

dos intentos de pastoral conxunta que

hoxe apreciamos en Galicia.

Temos a disposición os cinco docu-

mentos elaborados nas Asembleas e

editados posteriormente pola Revista

“Lumieira” (1995). Editáronse tamén

os textos litúrxicos para as celebracións

en galego. Mellorouse a programa-

ción pastoral das dioceses, revisando

cada ano os compromisos asumidos.

Houbo unha meirande incorporación

do laicado nas tarefas apostólicas e

caritativas…

Pero todo nos parece pouco cando

miramos a nosa realidade cos ollos

da espera e da esperanza. O Concilio

Pastoral de Galicia foi un momento

providencial e comprometedor Como

di unhas das Pregarias eucarísticas:

“Que saibamos discerni-los sinais dos

tempos e medremos en fidelidade ao

Evanxeo”.

“Ter esquecido o Concilio Pastoral de Galicia é un pecado histórico

que ten que magoar as costas dos bispos de Galicia[…]. Sen embargo hai algunhas cousas positivas que son froi-to do Concilio Pastoral. O Secretariado rexional de Catequese, que ven funcio-nando moi ben; as relacións de Bispos e Superiores Maiores, que e unha xuntanza que tamén ven funcionando ben e as xuntanzas de Poio de todos os anos; o reparto dos compromisos pastorais de cada bispo diocesano (Cáritas, Ourense; Pastoral da Saúde, Lugo; Apostolado Segrar, Mondoñedo-Ferrol; Liturxia e Patrimonio, Tui-Vigo; Ensino, Santiago). A Conferencia rexional dos bispos de Galicia funciona moito mellor despois do Concilio.

[…] Neste intre que se fala de nova evanxelización, coido que sería urxen-te volver sobre o Concilio Pastoral de Galicia e organizar encontros a

nivel rexional sobre os distintos esque-

mas, para concretalos máis á reali-

dade presente. E se isto lles parece

demasiado, ¿por qué non organizan

Sínodos diocesanos, que tanta historia

teñen nas nosas Igrexas locais? Todo

menos deixar aí morto o noso Concilio

Pastoral de Galicia.

[…] Por outra parte sería moi conve-

niente que algún historiador desente-

rrase todo o material de actas, vota-

cións, comunicacións, mocións, etc.

que deben estar no arquivo diocesano

de Santiago. O Concilio Pastoral de

Galicia non foi un pecado que haxa

que agachar, senón unha semente

que hai que abonar para que renaza,

medre e dea froito”.

En Memoria de Vida,

Ed. Ir Indo, Vigo 1993, 238-240

“Pola festa do Apóstolo de 1966 tomouse a decisión de convocar o

Concilio Provincial e no boletín oficial das dioceses de Galicia do mes de agosto dese mesmo ano apareceu a noticia da preparación do devandito Concilio para ‘fomentar e conservar o grande tesouro de espiritualidade das nosas dioceses de acordo co espírito do Vaticano II e para obter os meiran-des froitos do mesmo’.

[…] Non se pode negar que o Concilio Pastoral de Galicia impulsou accións eclesiais a nivel de toda a realidade galega, mais non se acadaron os niveis de pastoral común que se pretendían, que era un dos obxectivos polos que se traballaba.

[…] O 1 de xullo de 1979 remataba o Concilio pastoral de Galicia en solem-ne clausura na cidade do Apóstolo […] Como é lóxico, había expectación na clausura. Por unha banda, era

a satisfacción de rematar, mal que

ben, unha tarefa de moitos anos;

pola outra, a expectativa do que ía

pasar coas conclusións conciliares. ¿Ían

ser asumidas?, ¿todas?, ¿que sería

prioritario? O cardeal Baggio, como

representante da máxima xerarquía da

Igrexa, clausurou o Concilio diante da

expectación de todos coa palabra lapi-

daria: ‘cúmprase’ […] O eco daquela

verba foi cada vez esmorecendo máis

ata facerse case imperceptible. Hoxe

tense a sensación de que aquela foi

unha verdadeira clausura. Rematou o

Concilio e pasou á historia, como se

fose un acontecemento que non se

quere lembrar”.

En O Concilio Pastoral de Galicia a

dez anos vista, Revista Lumieira 13,

(xaneiro-abril 1990) 11.14-15

O MINISTERIO DA PALABRA❖ “O Concilio Pastoral de Galicia fai unha chamada ós pais para que tomen con responsabilidade a misión de edu-car cristiamente ós seus fillos…”.

❖ “Este Concilio lembra ós sacerdotes responsables das comunidades locais a súa ineludible misión de promover e arbitrar os recursos necesarios para a educación na fe do meniños”.

❖ “Cómpre que todas as dioceses galegas se comprometan – sen aban-donar as canles tradicionais, que deben ser anovadas – a procurar novas canles, métodos, instrumentos e institucións que respondan mellor ás actuais esixencias da educación na fe para os adultos”.

❖ “Advírtese o rutinarismo dos pais e a ausencia de motivacións profun-damente cristiás á hora de optar polo bautismo dos seus fillos. O Concilio Pastoral de Galicia urxe ós cregos que, mediante reunións previas, impartan a pais e padriños esta catequese, que ha considerarse normalmente como condición para proceder ó bautismo dos meniños”.

❖ “A predicación debe ser fiel ás orientacións actuais da Igrexa, evitan-do todo particularismo individual ou

de grupo e conectando coa vida real e coas formas de expresión do home actual”.

O LAICO NA IGREXA E NA CONSTRUCCIÓN DO REINO NO MUNDO❖ “O Concilio Pastoral de Galicia recórdalles a todos os leigos galegos a súa vocación á santidade, que se reali-za na perfección da caridade para con Deus e os irmáns…”

❖ “O Concilio Pastoral de Galicia opta decididamente pola creación de Consellos pastorais representativos a nivel parroquia, de zona e de dioce-se, como canle de participación dos leigos”.

❖ “O Concilio pastoral de Galicia recoñece a laboura que ten realiza-da a Acción Católica bo campo do Apostolado Segrar e concédelle a ela, entre as formas de apostolado asocia-do existentes, unha meirande impor-tancia, urxíndolle que faga a oportuna adaptación ó tempo de agora”.

❖ “A Igrexa en Galicia débese facer presente co seu testemuño evanxélico no sector obreiro (…) recoñecendo que no Movemento Obreiro hai uns valores, como son a solidariedade, o concepto da dignidade humana, a capacidade de sacrificio… no que se

percibe a acción do Espírito Santo”.

❖ “O Concilio Pastoral de Galicia prégalle á Igrexa de Galicia que tome conciencia do abandono en que vive a xente do mar…”.

❖ “O Concilio Pastoral de Galicia afir-ma que a función política ten que ser un servizo á construción da sociedade. Os cristiáns deberán exercer persoal-mente a súa vocación política como unha forma do seu compromiso no mundo”.

A LITURXIA RENOVADA NA PASTORAL DA IGREXA❖ “Hai que purificar a celebración de concepción e prácticas menos rec-tas, tales como a súa instrumentali-zación para solemnizar certos actos, o excesivo individualismo, o egoísmo espiritual, a atención só a intencións particulares, o valor sen fallo atribuído a un determinado número de misas…”

❖ “Nos casos en que non se poida celebrar a Eucaristía dominical (aldeas distantes, falta de cregos…) os respon-sables de ditas comunidades deben preparalas para que poidan asumir por si mesmas o ministerio de santificar o día do Señor mediante algún acto litúrxico…”

❖ “Na Pascua e Nadal, Coresma e Advento, a Palabra de Deus debe ser proclamada e escoitada máis inten-samente. Por iso ha de coidarse con especial esmero a homilía…”

❖ “É vontade do Concilio Pastoral de Galicia que esta sesión sexa principio dunha etapa nova para a liturxia en galego…”

❖ [Respecto das devocións e san-tuarios] “Aprovéitense os exercicios piadosos como acción a propósito para a evanxelización: a súa ilimitada varie-dade fainos doados para acomodarse ás diversas situacións culturais e ós diversos niveis de fe”.

A VIDA E MINISTERIO DOS SACERDOTES❖ “Galicia necesita que os seus sacer-dotes sexan signo de Xesucristo, Cabeza e Pastor. Para iso terán que vivir a realidade concreta do seu pobo, comprometerse co feito galego con todas a súas consecuencias, estar posuídos pola fe de tal sorte que sexa a razón da súa vida e se espalle en toda a súa actividade, sementando esperanza, e concretar o seu amor pas-toral en desprendemento e pobreza, e na dedicación especial ós humildes e marxinados”.

❖ “O sacerdote ten que desterrar os

elementos negativos da súa vida, espe-cialmente aqueles que fan impopular a súa imaxe, como é todo indicio de interese polas cartos e de espírito de autosuficiencia”.

❖ “O seu ministerio ten que ser un ser-vizo á comunidade nunha actitude per-manente de escoita e de diálogo…”

❖ [Referido ós relixiosos] “A vida relixiosa en Galicia necesita unha revi-sión a fondo nesta triple vertente: fide-lidade ó Evanxeo e ó propio carisma, solidariedade coa Igrexa local e encar-nación na sociedade galega”.

A CARIDADE E PROMOCIÓN SOCIAL❖ “O Concilio Pastoral de Galicia esti-ma necesaria a planificación e control polos galegos do seu aforro e inves-timento industrial, de maneira que contribúa eficazmente á superación das situacións de pobreza, emigración forzosa, subdesenvolvemento, paro e incultura, sen esquecer a solidariedade cos outros pobos”.

❖ “O Concilio Pastoral de Galicia urxe a todo o pobo de Deus a dar pasos concretos tanto individual como colectivamente, cara unha auténtica comunicación de bens, como expre-sión ineludible da súa fe en Cristo”.

❖ “A Igrexa en Galicia, para unha

maior eficacia da súa acción caritati-vo-social, comprométese a potenciar, renovar e inserir nos seus esquemas e na súa realidade pastoral a acción de Cáritas nos seus diferentes niveis, parroquial, zonal, diocesano e interdio-cesano, tendo presente que a acción asistencial, a animación da comunida-de cristiá e da sociedade na caridade é unha das dimensións fundamentais da súa tarefa evanxelizadora”.

Mons. Uxío García Amor

Miguel-Anxo Araújo Iglesias, Bispo de Mondoñedo-Ferrol entre os anos 1970-1985

Manuel Mejuto Sesto, Delegado Episcopal de Pastoral de Mondoñedo-Ferrol entre os anos 1972-1987

Page 4: Número 111 da Diocese de Mondoñedo-Ferrol A nova ... · Virgen, para contarle mis miedos y mis deseos y pedirle ayuda para escoger el camino correcto. Por último y para mí el

.

Xoves, 27 de marzo do 2014 • dumio6

.

dumio • Xoves, 27 de marzo do 2014 7

O Real Seminario Conciliar de Santa Catalina de Mondoñedo tivo e segue a ter unha gran importancia nas nosas letras. Se botamos unha ollada á His-toria da Literatura Galega, vemos que, ata fai pouco tempo, a totalidade dos poetas e escritores do norte da provin-cia de Lugo pasaron polas aulas do Se-minario mindoniense ou estiveron, dal-gún xeito vencellados a el a través dal-gún dos seus profesores ou a través do contacto con alumnos que alí cursaban os seus estudios. Pódese dicir que non hai en Galicia, fóra da Universidade de Santiago de Compostela, un centro de ensino polo que teñan pasado tantos e tan sobranceiros poetas e escritores.

É evidente que isto ten as súas explica-cións, como imos ver. Por unha banda, o Seminario de Mondoñedo foi, duran-te moitos anos, o único centro de ensi-no superior que había en todo o norte da provincia de Lugo. Por outra parte, era un centro barato e, xa que logo, asequible, ás economías rurais e mari-ñeiras de por sí moi modestas. A isto hai que engadir o grande prestixio que tivo o Seminario en tempos de Carlos III e en anos posteriores. Por último, outra razón pola que saíron tantos poetas e escritores é que o Seminario tiña un bo plantel de profesores que animaban ós alumnos a escribir, tal e como recoñe-ceron e recoñecen moitos deles.

Ata fai poucos anos, a maior parte dos escritores do Seminario de Mondo-

ñedo foron poetas. Así os estudiosos da Literatura Galega falan, ó referirse a estes escritores, da chamada Escola poética do Seminario de Mondoñedo. Manuel María en Noticia da vida e poe-sía de Xosé Crecente Vega, publicado en Coimbra, di: “O Seminario de Santa Catalina de Mondoñedo vén ser o eixo sobor do que xira, dende hai séculos, a vida intelectual da cidade. O Seminario

de Mondoñedo é unha escola, ó me-nos dendes do século XVIII, de poesía galega que chega deica os nosos días. Importantes poetas galegos se forma-ron nas súas aulas” 1.

Tódolos críticos e estudiosos da Lite-ratura Galega recoñecen a existencia e a importancia desta Escola poética da que forman parte, entre outros, Antón María de Castro e Neira, Lois Corral Rodríguez, Xosé María Corral Rodríguez, Xacinto Romualdo López, Pascual Saavedra, Nicomedes Pastor Díaz e Corbelle, Xosé María Chao Ledo, Francisco de Paula Buón, Felipe Lence Pérez, Manuel Leiras Pulpeiro, Antón Noriega Varela, Manuel María García Castro, Leoncio López de las Casas, Antolín Santos Mediante Ferra-ría, Francisco Amor Méndez, Celestino Cabarcos Suárez, Daniel Pernas Nieto, Ricardo Bodenlle Corral, Francisco Fa-nego Losada, Manuel Rico Prieto, Fer-nando Pérez Barreiro, Manuel Pérez Pé-

rez, Xosé Crecente Vega, Xosé Trapero Pardo, Xosé García Cascudo, Enrique Chao Espina, Aquilino Iglesia Alvari-ño, Antonino Roca Roca, Xosé María Díaz Castro, Xosé Antón Rivas Reigosa, Anxo Seijas Cendán, Benxamín Gon-zález Quelle, Uxío García Amor, Carlos Díaz Sante, Xosé Ramón Goás Gómez, Amador R. Fernández Mejeras, Xosé Chao Rego, Xosé Manuel Vázquez González, Anxo Ferreiro Currás, Xosé Bello Lagüela, Lázaro Domínguez Ga-llego, Pedro Díaz Fernández, Bernar-do García Cendán, Antón Martínez Barcón, Marcos Mariño Parapar Lago, Ricardo Timiraos Castro, Wenceslao Vila Poupariña, Xosé Martinho Monte-ro Santalha, Segundo Leonardo Pérez López, Vicente Míguez Salgueiro, Xe-sús Lustres Blanco, Luís Miguel Lustres Blanco, Camilo Valdehorras, Josechu Artiaga Díaz...

Polas aulas do Seminario de Mondo-ñedo, ademais destes poetas, pasaron

outros escritores que non cultivaron a poesía ou si a cultivaron, pero que teñen publicados varios libros, sobre todo de investigación, como poden ser Enrique Cal Pardo, Santos Sancristóbal Sebastián, Xosé Chao Rego, Xosé Ma-ría Fernández e Fernández, Digno Pa-cio Lindín, Xosé María Díaz Fernández, Segundo Leonardo Pérez López, Xosé Manuel Carballo Ferreiro, Xosé Martin-ho Montero Santalha, Ramón Villares Paz, Manuel Rivas García, Antón Costa Rico, Xosé Rubal, Camilo Valdeorras, e algún outro que pode quedar no tin-teiro.

Como podemos ver a nómina de poe-tas e escritores que pasaron polo Se-minario de Mondoñedo é ben ampla. Entre eles, como xa se dixo varias ve-ces, está Xosé María Díaz Castro que ocupa un lugar sobranceiro na devan-dita Escola Poética do Seminario de Mondoñedo.

CU

LTU

RA

“A beleza feriume para sempre” (3)O Seminario de Mondoñedo, berce de poetas

Año de la caridadDIO

CESE

Félix Villares Mouteira

Faragullas

Hace aproximadamente treinta años y animados por don José Bello Lagüela, párroco en aquel momento, se funda-ba el grupo de Cáritas parroquial de Santiago de Foz. En palabras de don José: “para una villa como Foz llena de vida y teniendo en cuenta que el servicio de la Caridad es esencial en la vida de la Iglesia, entendía que era im-prescindible crear el grupo de Cáritas”. En este contexto don José recuerda el compromiso que siempre ha tenido la Asociación de Viudas de Foz, atenta a todo lo que la parroquia le encomen-dase y, la idiosincrasia de Foz y sus gen-tes “cercanas, cariñosas y animosas”. A lo largo de estos años muchas han sido las personas que han hecho posi-ble la continuidad del grupo de Cáritas como expresión del amor preferencial de la comunidad cristiana de Santiago de Foz por los más pobres. Para todos ellos, ¡gracias!

Actualmente, Cáritas parroquial de Foz está constituida por seis personas voluntarias de manera estable y conti-nuada, agrandándose el grupo en mo-mentos puntuales como en Navidad, para la organización y celebración de festivales solidarios, etc. El párroco es siempre animador y motor de esta pas-toral caritativosocial de la Iglesia.

Las acciones que desarrolla quieren dar respuesta eficaz a las necesidades actuales. Desde hace bastantes años y en Navidad se pone en marcha la campaña “Operación Kilo” una acti-vidad que “mueve bastante gente que participa en echando una mano en los supermercados del pueblo que colabo-ran con esta campaña a la que hay que añadir las comunidades educativas de los colegios Martínez Otero y El Pilar. El resultado es increíble pues se junta mucho. 10.300 kilos de alimentos” nos dice Antonio Valín, el párroco. Los festivales solidarios también forman parte de las actividades de sensibiliza-ción y animación. Un ejemplo es el del pasado noviembre, con el Concierto Benéfico de sensibilización que la Uni-dad Pastoral de Foz organizó, tenien-do como artista invitado al cantautor cristiano Luis Guitarra. Lo recaudado por la venta de las entradas se destinó a la Cáritas parroquial. Además, la co-ordinación con los servicios sociales del concello de Foz, a través de la trabaja-dora y educadora social, es muy buena y fluida tanto en la atención específica de casos como en la colaboración mu-tua; “se colabora con el ropero munici-pal, desviando parte de las donaciones que se reciben en la parroquia”, nos dice el párroco.

Más allá de la atención a las necesida-des más básicas, es decir, la alimenta-ción y el vestido - lo que ha supuesto para Cáritas Foz un 34 % del gasto en 2013 - está el evitar la pérdida de la vivienda. Según los datos de su memo-ria anual, el pasado año, Cáritas de Foz destinó 9.630,86 euros a atender a las situaciones de precariedad y pobreza de 120 personas; algo más de un 44% se ha empleado en ayudas para el pago de alquileres y suministros básicos de la

vivienda como son los recibos de luz, gas, agua… y un 14 % para el apoyo al pago de hipotecas.

Para José Luis Naray -voluntario de esta Cáritas desde hace 30 años- la atención y las necesidades han cambiado mucho “empezamos con apoyo de alimentos, medicamentos y ropa a muchas perso-nas mayores que apenas tenían pen-sión... ahora se necesita mucho más dinero en metálico que antes…”. José

Luis constata que “cada vez se atiende a gente más joven que vive el impacto de la crisis tras el boom de la construc-ción. Otra característica de la población atendida en Foz es la presencia de per-sonas inmigrantes, especialmente de Colombia, Perú y Marruecos que han venido buscando trabajo.

La parroquia se vuelca con Cáritas. El grupo - nos sigue diciendo Antonio Valín - “tiene mucha credibilidad en el pueblo y en las parroquias vecinas”. Realizan el primer fin de semana de mes colecta específica para Cáritas; la iglesia parroquial tiene una boeta sólo para Cáritas, “lo que supone una buena fuente de ingresos (2.789,06 €) así como los donativos de muchas personas anónimas (3.640 €). Toda la comunidad está involucrada y Cáritas tiene representación en el Consejo pa-rroquial pastoral.

Además de la atención, el grupo de-dica tiempo a trabajar conjuntamente con las parroquias del arciprestazgo de Mondoñedo: encuentros de forma-ción, puesta en común de experiencias y programación conjunta. “Es una rea-lidad que está tomando mucha fuerza y lleva adelante una buena comunica-ción cristiana de bienes”, destaca An-tonio Valín.

Cáritas de FOZ

INAUGURACIÓN DA AULA DE CÁRITASO pasado, 29 de marzo, Cáritas dio-cesana inauguraba unha nova aula de formación para a realización de cursos do programa de emprego, situada no barrio de Canido (Ferrol). O acto consistiu na bendición das instalacións polo vicario xeral, Antonio Rodríguez Basanta -en ausencia do bispo por motivos de saúde- e a inauguración oficial que contou coa presenza do equipo directivo da entidade, a conce-llala de Benestar social Rosa Martínez, e unha nutrida representación de pro-fesores e alumnos dos cursos que se realizan anualmente. O programa de emprego de Cáritas diocesana nace en 2002. Nestes máis de 10 anos atendeu a máis de 2.600 persoas. As súas acti-vidades principais céntranse na infor-mación e orientación laboral; a posta en marcha de cursos de formación para o emprego; facilitar a inserción laboral, sendo imprescindíbel o tra-ballo coordinado tanto con entidades públicas como privadas.

XUNTANZA DE INVERNO DO COLECTIVO “CAMPAMENTO DIOCESANO”O Colectivo “Campamento Diocesano” organiza a IX Xuntanza de Inverno que vai ter lugar o día vinte e nove de marzo, a partir das once da mañá, no Colexio Nosa Señora dos Remedios da Comunidade das Hijas de la Virgen de los Dolores en Ferreira do Valadouro. Trátase dunha xornada de convivencia

na que poden participar os nenos e nenas do campamento de verán e as súas familias e amigos. Haberá acti-vidades tanto para os nenos e nenas coma para os maiores. Cada partici-pante debe aportar ó fondo común dez euros para os gastos da comida. A Xuntanza está previsto que remate ó redor das seis da tarde.

FESTIVAL DA CANCIÓN VOCACIONALA Delegación Diocesana de Pastoral Vocacional organiza a XIX edición do Festival da Canción Vocacional que vai ter lugar no marco do Seminario Santa Catarina de Mondoñedo o sábado, vinte e seis de abril. Xa está aberto o prazo para apuntarse. Segundo as bases a canción debe ter unha men-saxe vocacional co lema “O amor arríscao todo”, aínda que a canción non ten porque titularse así nin cin-guirse literalmente ó lema. A letra e a música deben ser orixinais e as com-posicións poden presentarse en galego ou en castelán. Cada grupo só pode presentar unha canción e ninguén pode participar en máis dun grupo. A instrumentación é libre. Quen queira participar debe inscribirse antes do once de abril adxuntando o nome do grupo, número de compoñentes, lugar de procedencia e nivel, e nome e direc-ción do responsable do grupo. Debe indicarse ademais o título da canción, copia da letra xunto cos acordes e achegar unha gravación da canción en formato CD, casette ou mp3. Ademais

de participar no Festival, a organiza-ción invita a facer unha presentación en formato PowerPoint que recolla o sentido do que se celebra no festival.Todo isto debe enviarse a XIX Festival da Canción Vocacional. Rúa da Igrexa, 5. 15320 As Pontes (A Coruña) ou por correo electrónico [email protected]

SEMANA SANTA DE VIVEIRO: ADRALA Xunta de Confrarías da Semana Santa de Viveiro organiza Adral, un programa de difusión cultural con diversas actividades. Os actos deron comezo o pasado día catorce deste mes de marzo cando Frei Hipólito Barriguín Fernández disertou sobre “800 anos dos franciscanos en Viveiro” e o día quince a igrexa parroquial de Santa María acolleu un concerto de violín e piano co Dúo Cantarte de Lugo. O programa contempla dúas exposicións: unha na Biblioteca, que se abrirá o doce de abril, sobre “800 anos dos franciscanos en Viveiro”, que coordinará o sacerdote vivariense Francisco Javier Martínez Prieto. Esta exposición terá unha segunda loca-lización na absida da igrexa de San Francisco onde hai unha sillería, obra de José Otero, na que está a vida de san Francisco, a chegada dos francis-canos, os mártires... O xoves, dez de abril, inaugurarase, na Praza Maior, unha mostra do escultor mindoniense Raimundo Rubal Nogueira que leva por título “La redención del hombre”.

Trátase de pezas de ferro de tamaño natural. A música tamén vai ter o seu espazo en Adral. Así, ademais do concerto do Dúo Cantarte, o día vinte e un de marzo, na sala multiusos do concello, tocarán os grupos de vento e a banda do Conservatorio. O sábado, día vinte dous, terá lugar o IV Certame de bandas “Cidade de Viveiro”, con participación das agrupacións Padre Nuestro de Palencia e Cristo da Victoria de León, ademais de Tau, Naval e da Misericordia de Viveiro. O día vinte e oito, na igrexa de san Francisco, actuará o coro do Conservatorio. Ó día seguinte, nas Concepcionistas, actua-rá o grupo de vento Zoar Ensemble. Pecharase a parte musical, o día tres de abril, coa actuación da banda municipal no teatro Pastor Díaz. Po outra banda, o día catro de abril José Manuel Vidal falará, as oito e media da tarde no teatro Pastor Díaz, sobre a figura do Papa Francisco e o día oito, o bispo de Modoñedo-Ferrol, don Manuel Sánchez Monge, terá un rela-torio sobre “Un corazón que ve, ama e actúa”. A continuación terá lugar a presentación da revista Pregón.

SEMANA SANTA DE FERROL: PROGRAMAA Coordinadora de Confrarías de Ferrol está levando a cabo o progra-ma de actos para a preparación da Semana Santa ferrolá. O cartel da semana Santa de Ferrol deste ano foi presentado o pasado 15 de febreiro, no hotel Almirante de Ferrol, do que

é autora a pintora holandesa afincada en Ferrol Hedi Ploegstra. O sábado 22 de marzo, ás 12.30 h. no mesmo sitio tiña lugar a presentación da revista “Ecce Homo” 2014. O acto, que estivo presentado por D. Elisardo da Cruz. Así mesmo o domingo 23 de marzo, celebrouse na Capela da Orde Terceira de Ferrol un concerto da Agrupación Musical Nosa Señora do Nordés e da Coral Polifónica “Harmonía”. O próxi-mo sábado 29 de marzo, ás 19.00 h. no novo Auditorio de Caranza, a Coordinadora de Confrarías organiza o IV Certame de Bandas “Música de Semana Santa”. O acto será presen-tado por Ana Martín e conta coas actuacións das bandas Acotaga, Banda Ferrol, Agarimo e Agrupación Musical “Nosa Señora do Nordés”. Co lema “Bótanos quilos, levamos a túa soli-dariedade”, a confraría da Mercé de Ferrol pon en marcha unha iniciativa que se desenvolverá na mañá 5 de abril. Ese mesmo día 5 de abril terá lugar o Pregón da Semana Santa de Ferrol. Don Leonardo Lemos Montanet, Bispo de Ourense e con raíces en Ferrol, será o pregoeiro deste ano. O acto celebra-rase ás 20.30 h. na Concatedral de San Xiao. Por outra banda, a comunidade parroquial de San Francisco organiza unha representación no tempo previo á Semana Santa, invitando á compañía segoviana “Nao d’Amores”, co seu espectáculo “El misterio del Cristo de los Gascones” de éxito en España e América. A representación será o día 8 de abril na igrexa castrense de San Francisco de Ferrol ás 21:30 h.

Editores:

La Voz de GaliciaServicio Diocesano de Comunicación

Enderezo Postal

Apdo. 176 - 15480 Ferrol (A Coruña)

Director:

Antonio Rodríguez Basanta

Redacción:Ana M. Barro Carlos AlonsoPilar Lourido

Concha Quintela Antonio Valín Félix Villares

Deseño e Impresión:La Voz de Galicia

PUBLICACIÓN MENSUAL DA DIOCESE DE

MONDOÑEDO-FERROL

Enderezo electrónico:

[email protected]

Dumio na WEB:

www.mondonedoferrol.org www.lavozdegalicia.es

En Twitter: @mondonedoferrol

En Facebook: www.facebook.com/mondonedoferrol

Pilar Lourido

Félix Villares Mouteira

1 Fernández Teixeiro, Manuel María, Noticia da Vida e Poesía de Xosé Crecente Vega, (Coimbra 1968), separata de Biblos.

Papa Francisco, Espasa, Barcelona 2014, 622 páx.

O 13 de marzo de 2013, logo da renuncia de Benedicto XVI, o xesuíta arxentino Jorge M. Bergoglio era elixido papa

da Igrexa católica, escollendo o nome de Francisco en honor ao santo de Asís.

Para conmemorar o primeiro aniversario do seu pontificado, a editorial Espasa reúne nun volume tódalas homilías e discursos pronunciados polo Papa durante estes meses. Estes textos re-collen a esencia do seu pensamento, a súa vontade de compro-miso coa marxinados, o rexeitamento do conformismo fronte ás desigualdades ou a súa disposición a abrir novos camiños no seo da Igrexa.

Una Iglesia de todos.

Mis reflexiones para un tiempo

nuevo

Page 5: Número 111 da Diocese de Mondoñedo-Ferrol A nova ... · Virgen, para contarle mis miedos y mis deseos y pedirle ayuda para escoger el camino correcto. Por último y para mí el

.

Xoves, 27 de marzo do 2014 • dumio8

@pontifex… Los tuits del papa Francisco MARZO DE 2014

La enfermedad y la muerte no son tabú. Son realidades que debemos afrontar en presencia de Jesús.Día 21

Aprendamos a decir “gracias” a Dios, a los demás. Lo enseñamos a los niños, pero luego lo olvidamos.Día 20

El reto de los esposos cristianos: estar juntos, aprender a amarse para siempre y buscar el modo de que el amor crezca.Día 8

La Cuaresma es un tiempo propio para las renuncias. Privémonos cada día de algo para ayudar a los demás.Día 5

Un saludo agradecido a todos los que se dedi-can a la enseñanza en las escuelas católicas. Educar es un acto de amor, es como dar la vida.Día 1

Sigue a la diócesis en Twitter en @mondonedoferrol y en Facebook facebook.com/mondonedoferrol

PROVINCIA ECLESIÁSTICA DE SANTIAGO DE COMPOSTELAVISITA “AD LIMINA” DOS BISPOS

Nos derradeiros días de febreiro e nos primeiros de marzo os bispos españois tiveron a chamada Visita “ad Limina Apostolorum”, unha visita que deben facer cada cinco anos. Don Manuel Sán-chez Monge e os bispos galegos visitaron a cidade eterna entre os días tres e sete de marzo. O día tres don Manuel e os demais bispos da provincia eclesiástica de Santiago de Compostela e máis os da provincia eclesiástica de Oviedo foron recibidos polo Papa Francisco.

A última hora da mañá, participaron na audiencia do Papa a todos os bispos españois. O resto dos días da semana foron para visitar as distintas Con-gregacións e Dicasterios. Cómpre sinalar que pre-viamente á Visita ad Limina cada diocese enviou un informe detallado sobre a situación da mesma.

DIOCESE DE LUGOREESTRUTURACIÓN PASTORAL

A diocese de Lugo ven de iniciar un proceso de reestruturación pastoral das algo máis de mil parroquias que constitúen secularmente a súa realidade eclesial. Como en tantas dioceses, pero dun xeito peculiar na de Lugo, este pro-ceso ven motivado polo descenso e envellece-mento da poboación, a diminución do número de sacerdotes e os cambios culturais e relixio-

sos que se están a dar neste últimos anos.

Como di o folleto informativo editado co título “Parroquias hoxe e mañá” e amplamente dis-tribuído pola diocese, “non se trata de suprimir parroquias senón de facer posible que sigan exis-tindo verdadeiras comunidades cristiás” alimen-

tadas pola celebración da eucaristía dominical. Para elo “propoñeranse lugares axeitados nos que poidan xuntarse os fieis de parroquias próximas, para a celebración da Santa Misa o domingo, así como para as catequeses ou actividades de natu-reza caritativa ou cultural”.

O equipo de redacción de Dumio quere agradecer todas as felicitacións e suxestións que recibiu de moitas persoas e institucións. No noso afán de seguir mellorando, comunicamos ós nosos lectores que estamos abertos a todo tipo de colaboración. Poden facernos chegar as súas aportacións a través do noso enderezo postal ou electrónico.

Cada último Xoves de mes en La Voz de Galicia

www.mondonedoferrol.org

Páxinas en galego subvencionadas por:

PRESIDENCIASecretaría Xeral de Política Lingüística

DIOCESES

Galicia

Axenda

C. Quintela

“24 HORAS CO SEÑOR”Secundando a invitación do Consello Pon-tificio o para a promoción da Nova Evanxe-lización, mañá venres, á tarde, e pasado mañá, sábado á mañá, vai ter lugar nalgun-has igrexas da Diocese un acto de adoración ó Santísimo, con confesións e celebración da Eucaristía. Concretamente en Ferrol, será o venres a partires das 19 horas, no santua-rio das Angustias, e o sábado a parires da 10 horas, na Concatedral de San Xiao. Estes encontros están abertos a todas as persoas que queiran acudir.

PRESENTACIÓN DE AMENCERA Aula “Losada Quiroga” do Seminario de Santa Catarina de Mondoñedo vai se-lo marco da presentación do número 225 da revista Amencer que vai dedicado mono-graficamente ó poeta formado no Semina-rio, Xosé María Díaz Castro. A presentación vai ter lugar o día tres de abril, xoves, ás oito da tarde.

PREGON DA SEMANA SANTA FERROLÁO sábado, día cinco de abril, ás oito e media da tarde, na Concatedral de San Xiao, vai ter lugar o Pregón da Semana Santa Ferrolá, que, como é sabido este ano estrea a súa denominación como de Interese Turístico Internacional. O pregoeiro vai ser o bispo de Ourense, don Leonardo Lemos Montanet, que viviu na cidade ferrolá moitos anos.

PREGÓN DA SEMANA SANTA DE VIVEIROO Arcebispo titular de Belcastro e secretario da Congregación para os Institutos de Vida Consagrada e as Sociedades de Vida Apos-tólica, Monseñor Frei José Rodríguez Carba-llo, vai ser o pregoeiro da Semana Santa de Viveiro. O pregón terá lugar o día doce de abril, sábado, ás oito e media da tarde no teatro Pastor Díaz.

SEMANA SANTA DE BURELAO pregón a cargo do sacerdote da diocese e profesor no Instituto Teolóxico Composte-lán será o acto que abra a emerxente Sema-na Santa de Burela. Vai ter lugar na igrexa parroquial o sábado, día doce de abril, ás oito e media da tarde.

MISA CRISMALO Martes Santo, día quince de abril, vai ter lugar, ás once da mañá, na Santa Igrexa Catedral Basílica de Mondoñedo, a Misa Crismal na que se consagra o Santo Cris-ma que se emprega na administración dos Sacramentos do Bautismo, Confirmación e Orde Sacerdotal; a bendición do Óleo dos Catecúmenos, que se usa no Bautismo, e a bendición do Óleo da Unción de Enfermos. Vai presidir o bispo da Diocese, monseñor Sánchez Monge e concelebrar a maioría dos sacerdotes da diocese.

Por Carlos Alonso CharlónInternet y Redes Sociales

19 marzo de 1968 – Creación de nuevas parroquias en Ferrol y Narón

Atendiendo al crecimiento demográfico y a las peculiares circunstancias pastorales que se observaban en la ciudad de Ferrol, el obispo Argaya Goicoechea firma los decretos de erec-ción de las siguientes parroquias: En Ferrol, san Pedro Apóstol, Nuestra Señora de los Dolores y san Antón de A Cabana; y en Narón, la de Nuestra Señora de los Desamparados de Piñeiros. Además, procede a la división en dos parroquias independientes del territorio de las actuales Santa Cruz y San Rosendo de Canido (Ferrol).

14 marzo de 1993 – Ordenación de tres sacerdotes en Mondoñedo

La Catedral de Mondoñedo registró un lleno absoluto con motivo de la ordenación sacer-dotal de los diáconos que finalizaban su etapa de preparación al presbiterado: José Saavedra Castro (San Claudio, 1928), José Luis López Vázquez (O Sixto, 1967) y Antonio Valín Valdés (Ribadeo, 1968). El obispo diocesano, Mons. Gea, expresó su alegría al poder ofrecer a la diócesis el regalo de los tres nuevos pastores.

22 marzo de 1999 – La diócesis compra la residencia de la 3ª edad “Mi Casa”

Para afrontar la complicada situación por la que pasaba el centro de mayores de Ferrol, a causa de la elevada edad de las religiosas de la con-gregación de las “Hermanitas de los Pobres”, entidad propietaria, el obispado tomó la inicia-tiva de adquirir esta residencia, abonando por ella la cantidad de cuatrocientos millones de pesetas a través de un crédito hipotecario para los próximos quince años. La congregación de “Marta y María” se encargará de la gestión del centro.

#taldiacomohoy… Efemérides diocesanas

¡No dejes de seguirnos! ¡Vive tu diócesis!

ABRIL

MARZOL M M X V S D

1 2

3 4 5 6 7 8 9

10 11 12 13 14 15 16

17 18 19 20 21 22 23

24 25 26 27 28 29 30

31

L M M X V S D

1 2 3 4 5 6

7 8 9 10 11 12 13

14 15 16 17 18 19 20

21 22 23 24 25 26 27

28 29 30