Un ano mais no noso colexio queremos

compartir con vós a homenaxe que se

rende no Día das Letras Galegas a unha

escritora ou escritor, pola súa contribución

á nosa lingua e á nosa cultura, a través do

festival no que poñemos grande ilusión e

traballo.

Esperamos a vosa presenza e desexamos

que vos guste.

1º. Presentación audiovisual sobre a vida e a obra de Lois Pereiro.

2º. EDUCACIÓN INFANTIL:

� Conto musical dramatizado : “As dez galiñas”.

� Canción e dramatización: “O tesouro da illa de San Simón”.

� Poesía: Amolado

3º. 1º CICLO:

� 1º A : Baile. “O xogo da Carrasquiña”.

� 1º B : Baile: “Don Melitón”.

� 2º EP : Dramatización e canción “O pirata Metepata”.

4º. Presentación fotográfica das

actividades feitas durante o presente curso escolar.

DESCANSO 5º. 2º CICLO:

� 3º E.P: Teatro: “Xoana sen medo”.

� 4º E.P: Actuación instrumental, “As covas do rei Centolo” de Berrogüeto e poesía de Lois Pereiro.

6º. 3º CICLO: � 6º E.P: Actuación vocal e

instrumental : “Andrés do Barro Mix”. � 5º E.P: Teatro coa técnica

da luz negra.

Lois naceu en Monforte de Lemos o 16 de febreiro de 1958 e morreu na Coruña en 1996. Aos 17 anos viaxou a Madrid para estudar Socioloxía na universidade . Pero aos poucos meses volveu a Monforte para traballar na cristalería do seu pai. Ao ano seguinte regresou a Madrid para estudar na Escola Oficial de Idiomas, francés, inglés e alemán. Colaborou na revista Loia, xunto con outros escritores e artistas galegos afincados en Madrid. En Galicia participou en varias antoloxías poéticas De amor e desamor (1984 e 1985) e foi colaborador na revista Luzes de Galiza, onde publicará oito capítulos dunha novela que deixará sen rematar. Publicou varios libros de poemas: Poemas e Poesía última de amor e enfermidade. O seu último libro é Poemas para unha loia, na que se recollen versos escritos durante a súa estadía madrileña.

Somentes

intentaba conseguir

deixar na terra

algo de min que me sobrevivise

sabendo que deberia ter sabido

impedirme a min mesmo

descubrir que só fun un interludio

atroz entre dous muros de silencio

só puiden evitar vivindo á sombra

inocularlle para sempre a quen amaba

doses letais do amor que envelenaba

a súa alma cunha dor eterna

sustituíndo o desexo polo exilio

iniciei a viaxe sen retorno

deixándome levar sen resistencia

ó fondo dunha interna

aniquilación chea de nostalxia.

Poesía última de amor e enfermidade

Lois Pereiro

CEIP PLURILINGÜE

OUTEIRO DAS PENAS

MARTES, 21 DE XUÑO DE 2011

HORA: 17:00