PROSA

MEDIEVAL

INTRODUCIÓN

A prosa literaria galego-portuguesa é máis escasa, serodia e menos orixinal

que a lírica. Os primeiros textos datan do XIII e foron versión de textos

bíblicos con afán divulgativo ou escritos de tipo notarial.

A prosa literaria aparecerá máis tarde, cara finais do XIII, e claramente

vinculada ás cortes reais, que exerceron de mecenas para copiar, traducir

ou versionar textos inspirados na cabalería feudal ou cristiá.

Falaremsos de catro tipos de prosa: LITERARIA, HISTÓRICA,

HAXIOGRÁFICA e TABELIONÍCA.

PROSA LITERARIA

CICLO DA MATERIA DE BRETAÑA

As lendas bretonas xiran arredor da figura do mítico rei Artur e os Cabaleiros da Táboa

Redonda. Conservamos fragmentos de:

Libro de Xosé de Arimatea: historia do xudeu que recolle o sangue de Cristo nunha

cunca, o Santo Grial, caliz empregado na última cea.

Libro de Merlín: Fragmento que conta as profecías do mago anunciando os tempos do

cabaleiro predestinado ao rescate do Grial.

A Demanda do Santo Grial: narra as aventuras dos cabaleiros do rei Arturo, Perceval,

Galaaz e Boor, que saen na busca do Grial.

Libro de Tristán e Isolda: fragmento que narra os amores tráxicos dos amantes.

segue

PROSA LITERARIA

MATERIA DE TROIA

A guerra de Trioa tivo tamén grande éxito na Europa do século XII como materia narrativa

a través das falsas traducións. Nelas inspirouse Benoît de Sainte-Maure cara 1165 par a

compoñer Le Roman de Troie, que dará lugar as versións medievais europeas.

As traducións realizáronse en Betanzos o Pontedeume por mandato do conde Fernán

Pérez de Andrade.

Crónica troiana: Tradución do castelán rematada en 1373.

Historia Troiana: Tradución do castelán de final do XIV.

PROSA HISTÓRICA

Na historiografía galega consérvanse textos que tiñan carácter propagandístico.

Crónica Xeral Galega: Tradución da castelán Cronica General de Castilla.

General Estoria: É unha versión galega da castelá de Afonso X, na que se narra a

historia dende a aparición do home ata a era do monarca.

Crónica do Mouro Rasís

Crónica Galega de 1404: Escrita orixinalmente en galego.

Crónica de Santa María de Iria: Obra do XV, feita por Rui Vasques.

PROSA HAXIOGRÁFICA

Son textos que tratan do culto, vida e milagres dos santos, de gran tradición desde os

comezos do cristianismo. Conservamos algúns na prosa galego-portuguesa:

Os Milagres de Santiago: Tradución incompleta do Códice Calixtino, manuscrito

latino do XII, redactada a finais do XIV ou comezos do XV por tres escribas difetentes.

Vida de Barlaan e Josafat: Atribuído a Hilario Lurinhã; é do séc. XIV. Adaptación

cristiá da vida de Buda.

PROSA TABELIÓNICA

Agrupamos aquí escritos variados pero con finalidade sempre utilitaria:

1. TEXTOS XURÍDICOS: O galego foi empregado con normalidade na documentación

pública e privada nos séculos XIV e XV. Conservamos:

a) Livro da Teença do Orreo (1438)

b) Regra da Confraría de Santa Tegra da Guarda (comezos XVI)

c) Livro dos Cambeadores de Santiago e Ordenanzas dos Acibecheiros de

Santiago

d) As Sete Partidas de Afonso X, fragmentos de tradución galega e portuguesa

2. TEXTOS DIDÁCTICOS:

Tratado de Albeitaría, tratado sobre a cura de cabalos.

3. OUTROS TEXTOS: Fragmentos da Arte de Trobar, traducións da Biblia, entre outros.