A Castaña Pilonga era unha castaña que ía tódolos días a coidara unha tía que tiña o pel picado porque case que a pillan para omagosto.Un día, Pilonga ía cara unha farmacia cercana á súa casa paramercarlle unha crema para a pel picada que tiña a súa tía.Cando ía de volta, como se entretira na farmacia, xa se fixerade noite, e non vía nada, soamente un piñeiro ao seu carón, edecidiu sentarse no seu colo ata que chegara o amencer

Aquí estareiben….!

Pola mañá ergueuse e seguiu o camiño que levaba a casa da súaavoa. De camiño, atopouse cun colexio, o Isaac Peral, e alí os nenosestaban a xogar no recreo e quixo miralos un pouco. Unha nenapercatouse da súa presenza e colleuna. Tanto lle gustou á nenaPilonga que quedou con ela. Pilonga estaba moi asustada, e comonon podía sair do peto da nena, arrincomodouse e, quedouprofundamente durmida

Pasaban os días ata que a castaña Pilonga espertouse e pensou nasúa tía, aínda que estaba moi ben coa nena, tiña moita morriñapola súa tía e díxolle á nena:-Miña nena, síntoo pero teño que marchar xunto a miña tía. Debeestar moi preocupada e eu bótoa en falta. Volvo con ela.- dixotriste a castaña.-Dacordo, dexareite debaixo do castaño do que me falaches.Indícame o camiño – contesta a nena.- Grazas! – aclarou Pilonga.Ao chegar ao castaño, a nena e Pilonga despidíronse cun forteabrazo.

Votareitede menos!

Cando a nena foise, Pilonga foi correndo ata a casada súa tía. Ao chegar alí, percatouse de que nonlevara a crema, pensou que a súa tía a regañaría,pero non foi así, xa que ao vela, alegrouse moito,achegouse a ela chorando, e abrazouna. O máisimportante para ela era Pilonga, a súa sobriña. Ecada día, a nena loura, a cada hora as ía a visitar.Pilonga e a nena foron as mellores amigas de todas.

Non importa filliña! O máis importante para

min nestes momentos e terte aquí ao meu lado

Perdoa tía, esquecinme a túa mediciña! Jo, perdoa!