Upload
quiquehs
View
644
Download
4
Embed Size (px)
DESCRIPTION
Presentación sobre a rede hidrolóxica española para Xeografía de 2º BAC.
Citation preview
1
A diversidade hídrica
Henr ique Hervés
2
AS AUGAS SUPERFICIAISTERRESTRES:
● A rede hidrográfica:● Factores:● Réximes fluviais.● A rede fluvial española.
● As zonas húmidas● Lagos e lagoas.● Humedais.
AS AUGAS SUBTERRÁNEAS
Henr ique Hervés
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
3
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
3
As augas superficiais terrestres.O ciclo hidrolóxico
Henrique Hervés
A cantidade de auga presente na superficie terrestre (hidrosfera) permanece sempre constante. Sen embargo, esta masa está en constante movemento e o seu estado físico vai mudando. Deste xeito, entre os océanos, a atmosfera e os continentes prodúcese un intercambio constante de auga denominado ciclo hidrolóxico.
4
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
E B
IOX
EO
GR
ÁF
ICA
4
A rede hidrográfica.
Henr ique Hervé s
5
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
5
Factores concicionantes:O clima
Henr ique Hervés
● Las precipitaciones condicionan notablemente o caudal e o réxime dos cursos fluviais. Así podemos sinalar un forte contraste entre a España húmida (clima atlántico), con ríos de caudal regular e abundante, e a España seca (clima mediterráneo) con ríos menos caudalosos e máis irregulares.
● As temperaturas inciden na importancia das perdas por evaporación.
6
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
6
Factores condicionantes:O relevo
Henr ique Hervés
● A disposición do relevo condiciona a organización da rede fluvial:● Explica a enorme disimetría
entre as vertentes atlántica e mediterránea.
● Determina a forma e dimensións das concas fluviais.
● A pendente determina a velocidade, a capacidade erosiva e o volume das enchentes.
● A altitude inflúe nas precipitacións (volume, forma) e, plo tanto, no réxime dos ríos
7
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
7
Factores condicionantes: A litoloxía
Henr ique Hervés
As características físico- químicas do rochedo inflúen notablemente nos trazos da rede hidrográfica:➢ A permeabilidade das rochas
calcarias reduce a escorrentía superficial e facilita a infiltración e a formación de acuíferos.
➢ A escasa permeabilidade do rochedo silíceo favorece a escorrentía superficial a non ser nas zonas diaclasadas que posibilitan a infiltración.
➢ A impermeabilidade das arxilas, dominantes nas concas sedimentarias facilitan a escorrentía superficial.
8
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
8
Factores condicionantes:A vexetación.
Henr ique Hervés
A presenza de vexetación:● Contribúe a conservar a
humidade ao reter a auga das precipitacións e reducir a evaporación.
● Dificulta a erosión.● Conseguintemente,
favorece a formación de acuíferos e cursos permantentes de auga.
●
9
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
9
Factores condicionantes: A intervención humana
Henr ique Hervés
● O ser humano intervén na rede fluvial para o seu uso doméstico, a agricultura e a industria asi como para a produción de enerxía.
● O aproveitamento duns recursos hídricos limitados require da construción de infraestruturas de regulación (encoros, canalizacións, trasvasamentos...) que poden alterar o cauce e o equilibrio ecolóxico dos cursos de auga.
10
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
10
Réximes fluviais. Conceptos básicos
Henr ique Hervés
● Réxime fluvial: evolución do caudal dunha corrente de auga ao longo do ano.● Caudal: volume de auga que leva un río por segundo nun punto dado (exprésase en m3/sg.)● Caudal absoluto: volume de auga, expresado en en m3, que drena un curso de auga ao
longo dun ano. Se expresamos o caudal en m3/sg durante un período determinado falamos de caudal medio. Se o período é un ano, denomínase caudal medio anual ou módulo. Esta variable utílizase polo xeral para series de 30 anos. Coeficiente de caudal (K) sería a relación entre o caudal medio mensual e o modulo dun río. Cando K > 1, o río presentará augas altas e, cando K < 1 o río presentará augas baixas.
● Caudal relativo: relación entre o módulo anual (l./sg.) e a superficie da conca fluvial (Km2.) En xeral, un módulo consíderase que o caudal relativo é reducido cando é menor de 5, medio se se sitúa entre 5 e 15 e elevado se é maior ca 15.
● Regularidade/irregularidade: son termos relativos que fan referencia ás variacións no caudal dun río ao longo dun ano ou entre distintos anos. Para cuantificalo utilízase o coeficiente de irregularidade, relación entre os caudais medio máximo e medio mínimo durante o período analizado, xeralmente 1 ano. Se o coeficiente é menor a 3, dise que o río ten un caudal regular e, se é superior a 7, sinalaríase como irregular, entre 3 e 7 situaríanse os valores intermedios.
● Enchente (avenida): momento de máximo caudal ao longo do período analizado● Estiaxe (estiaje): momento de mínimo caudal ao longo do período analizado
11
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
11
Réximes fluviais.Tipos
Henr ique Hervés
RÉXIME PLUVIAL
RÉXIME NIVAL
RÉXIME MIXTO
Oceánico Mediterráneo
Nivo-pluvial Pluvio-nivalPuro Interior
continentalizadoSubtropical
ÁREAFranxa septentrional de clima oceánico
Ríos do litoral levantinoantino
Ríos do interior peninsular
Ríos do litoral meridional.
Zonas de alta montaña con cabeceiras en cotas >2.500 m.
Montaña media (ríos pirenaicos, cursos altos dalgúns ríos cantábricos e do Sistema Central)
Zonas de cabeceira dos grandes ríos da vertente atlántica (Douro, Texo),Aalgúns ríos cataláns (Llobregat)
FACTORES
Precipitacións abundantes e regulares. Evaporación relativamente baixa
Precipitacións escasas e irregulares. Evaporación intensa
Precipitacións escasas e irregulares. Evaporación intensa, s.t. no verán
Precipitacións moi escasas e irregulares. Evaporación moi intensa. Caudal reducido
Baixas temperaturas invernais e desxeo primaveral.
Súmase a aportación do dexeo coa das choivas con maior incidencia da primeira
Súmase a aportación do dexeo coa das choivas con maior incidencia da segunda
MÁXIMOS En inverno
En outono e primavera (2) coincidindo coas precipitacións equinociais
En outono e primavera coincidindo coas precipitacións equinociais
Final do inverno-comezos da primavera
Finais da primavera e comezos do verán (xuño-xullo)
Finais da primavera (maio-xuño)
Comezos da primavera (marzo-abril)
MÍNIMOS Estival pouco pronunicado
Un estival máis pronunciado e outros 2 intermedios en inverno e primavera
Estival moi prolongado
Estival moi acusado e prolongado (máis de 6 meses)
Invernal Invernal Estival
12
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
12
Réximes fluviais.Localización.
Henr ique Hervés
13
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
13
Réximes fluviais. Exemplos
Henr ique Hervés
Pluvial oceánico
Nival
Pluvial med. puro
Pluvial med. subtropical
Nivo-pluvial
Pluvio-nival
Pluvial mediterráneocontinentalizado
14
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
14
A rede fluvial española.Mapa
Henrique Hervés
A rede fluvial española estrutúrase en dúas grandes vertentes, desiguais en extensión e de características ben diferenciadas: a atlántica e a mediterránea.
Dentro delas podemos distinguir diferentes concas hidrográficas, territorios que drenan as súas augas a través dun río principal e os seus afluentes.As distintas concas estan separadas entre si por divisorias de augas que se corresponden coas zonas de cambio de pendente do terreo. As divisorias de augas coinciden, polo tanto, cos cumios dos relevos que delimitan as concas.
15
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
15
A rede fluvial española.Vertente atlántica
Henr ique Hervés Sayar
RÍOS CANTÁBRICOS RÍOS GALEGOS GRANDES COLECTORES
Lonxitude
●Cursos fluviais curtos por nacer en sistemas montañosos (Cordilleira Cantábrica) moi próximos á súa desembocadura.
●Cursos curtos. por nacer en montañas (serras setentrionais, dorsal) bastante próximas á costa.●O Miño-Sil, con 371 Km (nace na Serra de Meira e na C. Cantábrica) constitúe unha relativa excepción.
●Curso moi longos xa que nacen en montañas afastadas da súa desembocadura (Sistema Ibérico, Sistemas Béticos)
Forza erosiva
●Gran forza erosiva pola forte pendente entre o nacemento e a desembocadura.●Profundos vales.●Aproveitamento hidroeléctrico.
●Pendentes, en xeral menos acusadas●Ás veces, os cauces encáixanse en bloques e depresións tectónicas que aceleran o seu curso e facilitan o seu aproveitamento hidroléctrico.
●Pendentes suaves xa que discorren por amplas chairas.●Os ríos Douro e Texo encáixanse nalgúns puntos do seu cauce.
Caudal e réxime
●Caudal abundante.●Réxime regular de alimentación pluvial oceánica e, ás veces, pluvio-nival.
●Caudal abundante.●Réxime regular de alimentación maiormente pluvial oceánica.
●Caudal abundante en termos absolutos, pero non tanto en termos relativos.●Réxime irregular tipicamente mediterráneo cunha marcada aridez estival moderada polo aporte de numerosos afluentes.
Exemplos
●P. Vasco: Bidasoa, Nervión.●Cantabria: Pas, Deva.●Asturias: Sella, Nalón-Narcea, Navia
●Eo, Eume, Xallas, Tambre, Ulla, Umia, Lérez.●Miño-Sil
●Douro e afluentes: Pisuerga, Esla (dereita), Duratón, Adaja, Tormes (esquerda).●Texo e afluentes: Járama, Tiétar, Alagón (dereita), Guadiela, Algodón, Almonte (esquerda).●Guadiana.●Guadalquivir e afluentes: Genil (esquerda)
16
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
16
A rede fluvial española.Vertente mediterránea
Henr ique Hervés Sayar
RÍOS CATALÁNS RÍOS LEVANTINOS RÍOS MERIDIONAIS RÍO EBRO
Lonxitude●Cursos de mediana e curta lonxitude por nacer en sistemas montañosos (Sistema Costeiro-Catalán, Sistema Ibérico, Cordilleira Penibética) próximos á súa desembocadura.
●Río longo por nacer na Cordilleira Cantábrica..
Forza erosiva
●Pendentes acusadas, especialmente nas cabeceiras.●Carácter frecuentemente torrencial pola irregularidade das precipitacións.
●Drena unha estensa conca de reducida pendente.
Caudal e réxime
●Caudal relativamente abundante e regular cunha alimentación mixta (pluvio-nival).
●Caudal escaso e moi irregular de alimentación pluvial mediterránea e/ou mixta (pluvio-nival)
●Caudal moi escaso e irregular de alimentación pluvial subtropical.
●Caudal abundante alimentado polo aporto da súa cabeceira e afluentes.●Réxime relativamente regular de alimentación pluvionival.
Exemplos●Fluviá.●Ter.●Llobregat
●Mijares.●Palancia.●Turia,●Júcar.●Segura.
●Almanzora.●Guadalfeo.●Guadalhorce.
Afluentes:●Aragón, Gállego, Cinca e Segre (esquerda).●Jalón, Guadalope (dereita).
17
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
17
A rede fluvial española.Perfil dos grandes ríos
Henr ique Sayar
18
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
18
A rede fluvial española.Perfil dos grandes ríos
Henr ique Sayar
19
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
19
As zonas húmidas.
Henr ique Sayar
● Por razóns relacionadas co clima e o relevo teñen un escaso desenvolvemento en España.
● Ademais, historicamente foron desecadas para evitar a difusión de enfermidades contaxiosas (malaria, paludismo) e permitir o aproveitamento agrícola destas áreas.
● Sen embargo, teñen unha enorme importancia dende o punto de vista ecolóxico.
20
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
20
As zonas húmidas.Lagos e lagoas (medios lacustres)
Henr ique Sayar
● Lagos e lagoas son masas de auga profundas e estables formadas pola acumulación natural de auga en áreas deprimidas da superficie.
● En España teñen un escaso desenvolvemento tanto por razón do clima, o relevo e a intervención humana.
● Atendendo á súa xénese podemos distinguir:● Orixe endóxeno, ben tectónico (lago de
Carucedo en León), ben volcánico (lagoas do Campo de Calatrava: Caracuel, Lomillos, Nava Grande).
● Oríxe esóxena, ben glaciaria (o estany de Sant Maurici nos Pireneos, ou o lago de Sanabria nos Montes de León) ben cárstica (lagoas de Ruidera na Mancha)
● Orixe mixta, caso da lagoa de Banyoles (tectónica-cárstica).
21
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
21
As zonas húmidas.Os humedais (medios palustres)
Henr ique Sayar
● Zonas húmidas de escasa profundidade que, ocasionalmente, sobre todo durante o verán poden chegar a secarse por verense sometidas a unha intensa evaporación.
● Segundo a súa orixe podemos diferenciar:● Concas arreicas do interior,
onde auga se acumula formando lagoas e charcas (Tablas de Daimiel na Mancha, Estanca de Alcañiz na depresión do Ebro).
● Albufeiras e marismas xeradas pola sedimentación conxunta de ríos, mar e ventos (Albufera de Valencia, S'Albufera en Mallorca, marismas do ríos Guadalquivir, Tinto e Odiel).
22
DIV
ER
SID
AD
E H
ÍDR
ICA
E B
IOX
EO
GR
ÁF
ICA
22
As augas subterráneas.
Henr ique Hervés
● Os acuíferos son embolsamentos de auga subterránea infiltrada.
● Localízanse nas depresións terciarias, proximidades dos grandes cursos fluviais e cabeceiras dos principais ríos.
● Polo xeral son augas moi estables e ricas dende o punto de vista mineral.
● Nas rexións carentes de auténticos ríos (Canarias, Baleares, SE peninsular) constitúen a única fonte natural de fornecemento de auga.
● Actualmente, afrontan dous problemas fundamentais:● A sobreexplotación coa
conseguinte salinización.● A crecente contaminación
antrópica.