UXIO NOVONEYRASelección de poemas

Feito por: Iria Belda vázquezAinhoa Portos IglesiasAna Rodríguez-Losada Suárez-Pumariega

ChoveCHOVE non sein desd’onde nin para

onde… No quedo da tarde ollo longo nembrando choivas d’antes.  CHOVE no monte e nas viñas.Envolca a auga en regueirasi ailí onde cain as beirasbaila muiñeiras miudiñas…  CHOVEe solo o quedo se move.Enviso n’algo que non deixoeu teño su beiradoda cabana o xeito caladodo val na follata de freixoe rebolo i as silvas cargadasde pingoadas… 

 TRONOU ventou e choveo.Bicouse a terra co ceo.A noite que onte caíusolo foi pre quen’a oíu. Ameteo o río. Ameteron as fontesi os fontegallos dos montes.Na’a auga a golforón.Regan os prados a cachón.  ANDA o vento ceibe polos eidoscon tódalas áas soltasempreña os castiñeirosripa as lousas dos teitosi escachafoula nas portas… CHOVE xunto e miudo…Como siga unhos días iste tempovai dar gustover cubertas de mofo as

penasas paredes vellasas ourelas dos ríosi as presas as estoldas dos muiñosos teitosos castiñeiros xa sin follai as árbores todas.  CHOVE pausiño pras sombraschove pra baixo e para riba.O aire de soño en soñoa auga pinga que pinga… Ven a noite polos eidos…Vaise a tarde que nin xemedecindo adeus con un xeitoque non sein nin se me esquece.  

Se o pasado é pasadoA Cristina con auga de neve en BriónSe o pasado é pasadoi o presente é o urgentepor qué inda busca a xenteaquil soño clausurado?

Vido visto ben Santiagoi esa cuestión non resoltafago camiño de voltacamiño de volta fago. Camiño de volta fagovolvo do cabo do Mundo.Terra sólo en ti me fundo:é a certeza que trago.

1 DEIXÁMOSTE coa chuvia.

2 E vou sostendo dediante miñaa túa imaxe na mesa da tenda.

E volta a teima a fixar o teu xeitona imposibilidade de verte viva

A Don do cáos/ A

Reimundo Patiño

No bosco entrelazo

o berro que esnaquiza abre un ámeto

múltipreAlgo afirma e algo hai tamén mui

alleo en todo;

sempre xorda distancia e ir levado do

valumbo

Letanía de galiciaGALICIA digo eu ún di GALICIAGALICIA decimos todos GALICIAhastr’os que calan din  GALICIAe saben      sabemosGALICIA da door   chora á forzaGALICIA da tristura    triste á forzaGALICIA do silencio  calada á forzaGALICIA da fame       emigrante á forzaGALICIA vendada     cega á forzaGALICIA tapeada   xorda á forzaGALICIA atrelada   queda á forzalibre pra servir   libre pra servirlibre pra non ser  libre pra non serlibre pra morrer  libre pra morrerlibre pra fuxir   libre pra fuxir

GALICIA labrega  GALICIA nosaGALICIA mariñeira  GALICIA nosaGALICIA obreira  GALICIA nosaGALICIA irmandiñaGALICIA viva indarecóllote da TERRA  estás mui fondarecóllote do PUEBLO estás n’il todarecóllote da HISTORIA estás borrosa recóllote i érgote no verbo enteirono verbo verdadeiro que fala o pueblorecóllote pros novos que vein con forzapros que inda non marcou a malla d’argolapros que saben que ti podes ser outra cousapros que saben que o home pode ser outra cousasabemos que ti podes ser outra cousasabemos que o home pode ser outra cousa

Cousos do lobo

COUSOS do lobo!

Caborcos do xabarín!

eidos solos

onde ninguén foi nin ha d`ir!

O lobo! Os ollos o lombo do lobo!

Baixa o lobo polo ollo do bosco

movendo nas flairas dos teixos

ruxindo na folla dos carreiros

en busca da vagoada máis sola e máis medosa...

Rastrexapárase e venta

finca a puta ergue a testa e oula cara o ceo

con toda a sombra da noite na boca.