MANUEL CURROS ENRÍQUEZ

LINGUA E ESTILO- Usa un galego propio da zona de Ourense, con palabras de alí.- Uso de comparacións a partir do mundo do campo.- Uso do paralelismos e de repeticións.

BIOGRAFÍA OBRA POÉTICA

-Celanova (1851) – A Habana (1908)-Moitos oficios: xornalista, poetafuncionario de Facenda,-Vida “movida”:

Ourense

Madrid

exilio en Londres

correspondente de guerra no País Vasco

Ourense

Madrid

Cuba

-Defensor do republicanismo federal.-Moi crítico coa Igrexa..-Impulsor da R.Acad.Gal.

Poesía intimista Poesía cívicaPoesía costumista

-Vivencias familiares como o nacemento dun fillo, a morte do seu segundo fillo ou a da súa nai.“Na morte da miña nai”“Ben chegado”“¡Ai¡”

- A angustia e a soidade.“Tempro deserto”

-O poeta expón as súas ideas progresistas:

AnticlericalismoIgrexa = fanatismo, superstición“A igrexa fría”

AnticaciquismoPorque a política favorece os poderosos.

Dereitos dos campesiñosMenos impostos, reparto xusto das terras.“Nouturnio”, “O maio”

- Sobre unha lenda tradicional de Celanova:“A Virxe de Cristal”

- Imitación da Divina Comedia de Dante.

-Poema satírico-burlesco

-Temas:a) Crítica da Igrexa, das institucións e das clases ricas.b) Crítica de inimigos seus como o bispo Cesáreo Rodríguez, o xuíz Mella e a escritora E. Pardo Bazán.c) Defensa do Rexurdimento (Rosalía de Castro).

Aires da miña terra (1880)

O divino sainete (1888)