A L I S O (AMENEIRO)

Daniel Fernández Vallejo

nombre Común : Aliso común

Nombre Científico : Alnus glutinosa (L)

Familia : Betuláceas

Origen: Mediterraneo

Descripción:

medidas 4-30m. Tronco derecho, corto y rollizo con la corteza lisa verde grisácea que con los años se

resquebraja y oscurece. Copa abovedada, ramas ascendentes al principio más tarde horizontales, su

follaje es alegre y brillante, hasta el otoño, a la caída

Hojas simples, caedizas, alternas, redondeadas, verde oscuro por el haz y más claro por el envés.

Flores:

Amentos masculinos de 5-7 cm. de largo,y 1 e ancho de color púrpura apagado en invierno, y desde

marzo-abril amarillo oscuro. Las flores femeninas se agrupan en amentos, tienen 5 lóbulos.

Frutos:

En forma de piñitas, pardo- oscuras, con escamas persistentes, leñosas.

Floración:

Abril a Mayo.

Cuidados

Luz: luz solar intensa.- Resistencia al frío buena, tolera las heladas intensa Humedad ambiente: prefiere

atmósfera húmeda.

- Suelo: fértil y húmedo- Regar cada 2-3 días en verano; semanal en invierno.- Propagación: siembra.-

Época de siembra: todo el año menos verano y principios de otoño Germina en 8-10 días a 15-18ºC.

Hoja Flor Fruto

AMENEIRO

Mateo Expósito Cociña

O amieiro (Alnus glutinosa), tamén coñecido por ameneiro ou abeneiro, é unha árbore do xénero

Alnus,da familia das betulaceas.

Outra árbore de primeira liña nos ríos galegos, o amieiro ou ameneiro. Podiamos dicir que a máis

importante, xa que é dos máis abondosos, e proporciona sombras aos ríos, básicos para controlar

a temperatura.

É outra árbore que se fixa perfectamente nas riadas. Ten usos medicinais e artesanais xa que se

usaba para facer zocos e os eixes dos carros. As follas son moi boas para os pés cansados, entre

outras moitas aplicacións

En agosto do 2012 están en peligro de morte nos nosos ríos O amieiro en peligro de morte

Noticia de cuño do 2009

A plaga dos Alisos, neste caso a plaga dos amieiros, din que é inglesa, o caso é que un fungo como o "Phythophora alni" está a rematar con centos de exemplares en Cecebre e nas Fragas do Eume, pero tamén esta plaga comeza a verse noutros lugares. Evidentemente esta é unha teoría pero neste caso trátase da que manexa Pablo Ramil que é nada menos que o director do Instituto de Biodiversidade Agraria e desenvolvemento Rural da Universidade de Santiago. Este fungo está tamén a afectar ás cerdeiras e outras árbores. O fungo penetra ata o aparato radicular dos amieiros e coloniza os vasos conductores causando danos letais, e o tronco remata caendo ao río. A rapidez é grande xa que as esporas propáganse con gran rapidez, e máximo cando se talan árbores o se limpia de forma non axeitada as ribeiras, como se está a facer en moitos lugares de Galicia desfacendo as orelas dos ríos. Ver a fotografía anterior en Ourense. Ramil e Manuel Antonio Rodríguez culpan a súa propagación as xestións actuais das ribeiras, a estos cortes e limpezas indiscriminadas e seguindo a lei da

"serra do concello", así é como lle chama, que tanto se fai hoxe nos nosos ríos, e así lles vai...Cantos cartiños de Europa se meteron nestos proxectos de limpeza que o único que fan é gastar os cartos e fundir materialmente estos bosques de Ribeira. O desbroce feito por exemplo en Ourense cando foron tomadas esas fotografías no 2002 levou consigo a propagación doutras especies como as acacias e falsas acacias entre outras... Eso sí, temos a praia que chaman da "Antena" en vez do bosque de galería antiguo. Hai moito burro solto nos concellos galegos e non precisamente fariñeiros, se foran burros fariñeiros inda se poderían aproveitar...

Nota de última hora: a plaga deste fungo xa chegou o río Avia como denuncia o grupo ecoloxista do Ribeiro Coto do Frade. Seica se tomaran medidas, esperemos que estas medidas sexan axeitadas e non

fagan como en Ourense, tala aquí e tala alí e unha auténtica desfeita peor que o fungo...

O insecto agelástica.

En forma de larva é estegusano. O gusano dos amieiros. Logo da lugar a este insecto:

Ver como deixa a folla:

Folla de amieiro. Fotografía a beira do río Cabe en Ribasaltas. Agosto 2012.

Froito:

Floración : febreiro - marzo. Caída da folla : abril - maio. Fructificación: no outono. O seu fruto é como unha piña pequeniña que está bastante no árbore antes de caer.

Fruto do amieiro que fructifica no outono, trátase dunhas piñas moi pequenas, que se ven perfectamente na fotografía de Alen Hill.

Tamén a floración presenta este aspecto. Fotografía de Graham Day.

Interés:

Foto sacada no Tinteiro en Ourense .

Moito. O amieiro desempeña un papel importantísimo nas riadas, xa que aguantan moito, basta ir para comprobalo pola marxen esquerda do río Miño en Ourense, preto de Reza hai cantidade de amieiros, que demostran como aguantan as embestidas do río Miño. É incríble.

Forman auténticos bosques de galería, xunto con outras especies. O amieiro é unha árbore sumamente importante por esta razón. Forma nos ríos un potente sistema que desenrola superficialmente, e tamén nas orillas, onde se suxeta fortemente, creando zona de vexetación idóneas para refuxiarse moitas especies acuáticas.

É unha especie que fixa o nitróxeno atmosférico, protexe o chan e crea auténticas insuas de

vexetación. AMIEIROS SENLLEIROS EN GALICIA

O AMIEIRO DA FERVEZA NO CORGO (LUGO)

Este amieiro está a carón do río Miño, no Corgo en Lugo. Ten sobre 150 anos é está situado nun dos poucos bosques de inundación que ten Galicia, de feito as crecidas do río miño deixan na zona ese bosque que é toda unha xoia e que se compón de pequenas lagoas e charcas. Este bosque está formado precisamente por amieiros, carballos e freixos. Hoxe está zona goza dunha especial protección dende fai pouco. Dimensións:

Ata 25 metros. Edade media 80 anos. Máxima 120 anos. Altitude entre 0 e 1.200 metros.

Os amieiros da fotografía, no río Miño, en Ourense, xa non existen, levounos a riada do 2000.

Tronco moi recto. Si se corta na base retoña rápidamente e con facilidade.