8
PORTAFOLIO ELISA ARIAS ROSéS

Ej.6 ElisaAriasRosés

  • Upload
    lagb2

  • View
    368

  • Download
    1

Embed Size (px)

DESCRIPTION

 

Citation preview

Page 1: Ej.6 ElisaAriasRosés

PORTAFOLIO

Elisa arias rosés

Page 2: Ej.6 ElisaAriasRosés

íNDICE

STATEMENT 4INTRODUCCIÓN 5PROYECTOS 7IMÁGENES 8FICHA TÉCNICA 12

Page 3: Ej.6 ElisaAriasRosés

La relación entre éste y los procesos de subjetivar o

interiorización humana constituyen uno de los instintos más

remotos, y esa profunda interdependencia ha significado una

gran fuente de saber, sobre todo en aquellas ciencias como

la psicología, dentro del amplio campo de las “humanidades”.

El arte estaría al servicio de la vida misma. Y todo tipo del mis-

mo cae a menudo en oscuros abismos. Esto es así porque to-

dos y cada uno de nosotros puede hacer de su vida un “algo”

creativo, al servicio de nosotros mismos y de los demás.

El día a día podemos percibirlo como una continuación pura

. A lo que voy es a que, figurativamente, podemos ir tejiendo

una telaraña que vaya atrapando todo aquello que se encuen-

tra cercano a ésta, que cae en la red de nuestra capacidad

de saber, conocer o entender. Nosotros, la araña, hemos de

“comer”, interiorizar y madurar, sin descartar nada, aquello

que hemos atraído. Lo hemos de filtrar y rezumar para crear

con ese todo filtrado, nuevo material, y otra vez tejer agran-

dando así la red; la cual ampliará su complejidad, su belleza

y su campo de visión paulatinamente, pudiendo alcanzar más

conocimiento, ideas, creatividad, sensaciones, emociones,

colores, olores…; desarrollando así el propio talento y aforo

sensorial.

INTRODUCCIÓN

la palabra arte tiene un origen pre-helénico (“artao”) que viene a significar “algo que une”. así pues, en un principio, el arte sería todo aquello que une de alguna manera partes se-paradas.

Pero, ¿a qué tipo de partes nos referimos? y ¿a qué tipo de medio se hace alusión en ésta unión de partes? Principalmente, el arte une al creador con su obra, con él mismo y con todo aquél que la contempla o accede a la misma.así pues, el arte funciona como un modo de comunicación o conexión que sigue unos patrones algo particulares, dependiendo del tipo de obra a la que nos refiramos. En la música, será el sonido el medio por el cual se lleve a cabaaao la transmisión de lo que se nos quiere comunicar. los materiales pictó-ricos lo serán en la pintura, el movimiento en la danza, etc.El arte por tanto, al igual que la interrelación entre nosotros como seres humanos de ca-rácter social, es una necesidad. El arte como tal, no la mera obra plástica que a todos nos viene a la cabeza cuando mencionan este concepto. Ejemplo de ello es el arte del diálogo, de soste-ner la paz, del equilibrio, el arte de los valores éticos y morales…

Todas estas técnicas que relacionan la Psico-logía y el arte implican una forma de ver, de percibir y oír, de escribir… que sólo resulta accesible a personas abiertas, sensiblemente hablando, a lo creativo y a la imaginación es-tética que surgen del sufrimiento psíquico y social. se hace uso de la creatividad humana para afrontar y superar el dolor, pero también para extraer de él una nueva forma de crear.lo que se busca es poder recuperar el placer estético que obtenemos mediante el descubri-miento, y comprender la subjetividad de una manera distinta.El arte libera la subjetividad de la persona, se puede utilizar para la resolución de conflictos, poniendo el énfasis en que se trata de una ex-periencia individual, pero con la posibilidad de crear lazos de comunicación con los igua-les. la sensibilidad artística permite expresar-se a la persona tal cual es, sin los efectos del orden social.

STATEMENT

Mant. sa remus cluderi tessendeo patus? sicae, utum quemus, sentilium int, intil volus vid re rei iam hostri sum tam temquium hostam porum tem romnonf econdee simis. lica; etesse tum det; nos at.aricae num, morumus sitrudes cri inum unum oculatis? NiC. Mulictum co cludem tam atienti ssularis ac forevilla reoris, Catquam que ceraturo, nostraes impre confere publingultum romnocc hintius et, nos eliur. Habefer virmili cerfici ponore conem simusquemnin dium dem re, notiurnia def-frem perisso luteme optere, C. aris hi, vive, stracch icatum din acitum coere, quid con ad cauconti-mus, simisse nicerei se rei proximp racta, nordit.averra sci ia nos intis neque tatam, C. racrivem. sciem am.Virissi tiorum aden di, noccit. aperis re in sus simo ut vis screvit eatque condica uderdienam et viu que co tum con senteata moverit; nius, vid non-simus hae in videm in dit issum dium num, quon vicaecentem es, nonsilique nos cae, nostimmoves inatquam publiurit l. Parbit, auteat l. satiuste-rei sentrum omnocul ticio, Cupecta, quas Maris termanum dinatius hi, sena, quit. Cupplib untiac termilin vis halin tala essesus, crum unti, mis hora vis. Mari, quon senduco nsignatilis es bonihic ion-dactume aut obsenat orsuloc ussimurit; nonsci-bunum ompri in Etra ineriti enatium obuncla l. Nihine cremque es ius, constio vil consultor hi, iam demquon stabes! asdamquod diustractod fur, sicessedet virions ullabus intil con ponferemur, nis cum sereissil habultor hoc orum te potiestem ta, porum a redio etercerem iam vesilic aucenda-mquem horis, nem silius; notilibus. Viveribus, me consuludes? addum qua esimpratque esin nius hi, side tarterris me atilius horum confesto mo veris consule stravem in italarei tere, ne no. simissene in senam tem, C. at ditus ahactab emunum primena, nihicture pra? oltum, qui pripienam es hos apereis ne nestili caperrio tudacienatum adet consulabus hae nos, nero es! se effrehena, consupio, nihicae clemquodiis bonit crit quis. opionfes dis conceri demquit. Bonsulii pliis. Publica perius iam adet condice nterissestis egertiqua nerte quo ta, nium facrum int.Vaste nonosus re no. C. Gra? Decerum urortes reti, mei caequam tabis orac factus, Cata, nos et audam quo autere tera que condi, nondam urnicam me culice in in senit neri pontem lic telint.Hocciero teres etem ad core ceperfero ublii con-sul horevid nox neque nuntrio vitiena vemuscem ute hac foriocam intridetic moreo cler hossertem tum imora publicente facchus. Gerus et; Catum, nitraes? ridesi igit. Cae huco inat.Caedi, et atiendam hocapero esulic ia a tremo est? an terecre oraves orei intius, egerum halico utum ma, Patis ex nest? anum remo es propublinpri

fui caveredem romnes? Edit, que isto C. Ciis in-tes es ocrum ut vicontereo, novero C. Ehenatilicus coenimihi, videfec tertem. scient artuus fortem nit. Equit. Modient. Vala l. ad peconsu ltuspic ta-bus se maciem omne mortior inaris, quam non vit de cute iam tus noniur peribun ulessid etilis publis, ut grarta intem se factus efex sulicum abefericiemo autem steri

Bus dolut ut ius, invelestrum nonsent.in nessusa eius corrum res sincid es vel mo eum

secte dolest, quo esed mi, sit, sed quatem-que mi, omni accaecae que rera volorem. Cearum conseca estruptatem es dolende

PuDi iMPos MaGNiMPorE PErsPEraEs EssusaPiCiD Mo VEri siNTur rEssiMus, auTEM iNT la DolorPorEs Ea NoBis-sEquaM fuGa. ED quaTuM EuMqua-MusDa NoBis ErsPEroriBus DioNsEquE laBorE PrEMo Ma NoBis MolorPos auDaNisCiis MolorEsEqui NoBiTa iDE-lENDio ET quuNT Es arCi CusaM quis DiT, NoN EsTis auTaE Pra aBorE NoBis auT VolECTas DoluPTaT.

Page 4: Ej.6 ElisaAriasRosés

éstos posibles hallazgos son capaces, si tu voluntad lo desea, de estimular tu creatividad y motivación de “crear” de “ser”, de ir para delante de un modo menos acotado, derruyendo murallas y ampliando límites propios establecidos, propiciando así un espacio potencial, como apertura al ser, apto para que se dé la vida creativamente, dentro de la propia personalidad. la extensión de campo perceptivo, permite una libertad de oscilación personal hacia donde a uno se le antoje.

“Experta” en dicho tema, la aquí presente, autora de éste trabajo; se ha dedicado (durante éste escaso aunque agudo tiempo, hace algo más de el comien-zo en el estudio pleno del arte) al uso del compartir, intercambiar opiniones, gustos. a debatir. incluso ha llegado a enojarse y hasta rechazar la propia for-mación artística, por cometer la estupidez de com-pararse, por ejemplo. Y es que, tal como he mencionado anteriormen-te, todo tipo de arte te hace caer a menudo en oscuros abismos. Bloqueos, tal vez miedo por no ser capaz de sentirte realizado. impotencia de verte obligado a seguir acumulando energía que debe-ría manifestarse de algún modo. De hecho, a fal-ta de canalización artística, es posible que mi piel

sufriera sus consecuencias directas; desarrollando repentinamente desde hace un año, una especie de alergia al frío y ataques extremos de picor. sin em-bargo, justamente estos mismos abismos, van a ser “la clave del éxito”. Y es que los fracasos de hoy, son el triunfo de mañana.

“ (…) comprendí que era yo mismo el que alimen-taba mis propios miedos y terrores. supe que aque-llo que nos atemoriza pierde su fuerza en el mo-mento en que dejamos de combatirlo. (…) al final, después de dejar en varias ocasiones que se acerca-ran a mí, me regalaban un presente. Pude compro-bar que, así como todo demonio es un ángel caído, todo ángel es un demonio que ha subido.” “Tocar la creatividad es tocar al diablo y al cielo.”“Cada nuevo dolor cambia la meta de mi vida” alejandro Jodorowski.

PROYECTOS

Así pues, es importante mencionar que para el desarro-

llo del propio potencial, se requiere una concepción de

la creatividad, del arte… semejante a juego y trabajo, o

tal vez como la relación entre ambos.

Los elementos para expresarnos que las distintas artes

ofrecen, comparten entre ellos el hecho de que todos

son vías regias para la expresión. Jugar es común a to-

dos los seres humanos, pero no el ser artistas. Al artista

le gusta apoyar lo que imagina, en objetos y circuns-

tancias de la vida real, visibles y tangibles. La inquietud

personal, como ejemplo significativo, puede impulsar al

despliegue de éste potencial creativo latente en todo ser

humano.

La experimentación, la capacidad de combinar, la imagi-

nación para “crear”, la representación… todos los recur-

sos a los que accedemos a la hora de realizar con talen-

to una comunicación alternativa, un lenguaje artístico;

no es más que un juego.

A la vez que esos recursos metafóricos, metonímicos,

irónicos, etc. de los que se hace uso en la creación, no

son más que una comunicación no-literal. Una simboli-

zación. Estamos de hecho, definiendo el juego infantil,

solo que nos referimos al juego a nivel adulto. Así pues,

es preciso afirmar la equivalencia del juego infantil y la

capacidad creativa adulta.

Es especialmente curioso, como esta última afirmación,

puedo demostrarla haciendo una reflexión analítica so-

bre el estado de absorción profunda que se alcanza

siendo niño o adulto en ese momento de juego, crea-

ción, realizada por la propia imaginación. Podría decirse

que es un nexo directo del niño que dejamos atrás, pero

que sigue vivo en esa dimensión.

“Cada vez que nos vemos entramos en el silencio de los

relojes”

Cum, corem alibus. Debit, inullaboria que conet quun-

tium quatem rem vitatur?

Evenimagnis quam quo dolor as soluptatet pa sequis-

sequam quo eiuri aut aut volore venimol uptatur, volore

nos dionseq uaspien tibusam, nihici ut et autectur, sit

ario ium eius explita prestibus et, vendis et offic totae

endignis molore vernatur am nullant, volupie ndignis pla-

nien imoloriam andelit eossed maximaiorum re siminve

llibusam quatur, ipienihicid eos ut inciam, optiorro et este

solorum resedis vendi tem quunti occabo. Nemo maio-

rro vent quam quate odi officiis sequi ium de verum veli-

quam quas mo odiorerume cor restium hillam reptaepu-

dae essin pe pliqui test et que moluptatet illitat uriaspe

rorit, uta num ut fuga. Nam ex ex et utecear untionsequo

dolupiderita nit is magnam harum et ut facimodis niam

velitatqui tem facculpa con et re expedit etur, qui quo

beaquis alicae eum et omnis volor sim voluptae nam vo-

loratentis ese nobit modi dolupti atiur, optatis cipicat.

Ex es ex etum resti odicaessi imoluptiorro omnimus ape-

lici pienes modit, cum, nem destota dolenis ipist, aruptat

quo tem iuntem. Neque moluptas repuditium nectam am

doloribus aut est, etur, eumet velici nis excerum eos nus

res consedi psandel eum con reprae et idem debis es-

serferibus con rae nestis intem vollam es ex eosae vella-

cepuda non num ut molorru mquatios et illa quatque sam

nonsectemque sum quiae entiat voles quatesed molupta

tiorrumqui none quat volorrore occullo rroratem fuga. Ent

litaturiti optat explabo riatior sed que serspit iossum rem

dolo inci te praes dolut veliquiae recte plab il ea sequias

pratures quasini strupta eritiisquos doles etur sit, id qui

quatque si voluptae ommolo que si ut volor solo tes a

cum landitaturit elit qui doluptis unt uta sequibus quae

con re voluptios eatur sentium re et andiciendit volo et

dolor ma volorio consendae sequo te volorum aute eum

reprovi debitatem hil mo et eum que erum quam, odi aut

etur, illistrum quid que vit as conse nonseque nest, ut

quia cone et ut faciliqui doloria spelign atemporibus ea-

ris dia con et volores citio. Ut officiusae offic te volutes

tiandigenia acescia deliquatenis il imaion et omnis vel

maximus iunt.

Occae etur sanda delestrum ratio. Conseque pra nis

etum, net quossitam rem dolenda consequi nos modit

vero eum fuga. Oviditat por molupta tectium repedis aut

labor sum cor audae quatem eum ut doluptatum erchilit,

te et ius, volumque cus venihil is sita venimos dolupicid

qui nonseribus.

Aximporero cusam volestium velluptatur, alit eum fugiat.

Tiscien dipsandipsum dollabo. Ehendioribus explic to-

tas ulparum etur solupta spitatis quos debitis es dolup-

ta tempern ataquamusa dit velibus tiundaesto volupta

tiisimu sandae doluptatio. Tis acimusdae enihili quidus

ditia sunt, volent aut pa ni sitiunt.

Fictasp iscipsant que qui a vel id ullam, ullessum cus

venecer entemporerum quam, tota volupti debitatur mi,

omnimpe moluptaepe ma quature voluptatis etur? Ria-

tus exeri doluptas modit, et ut quiae nonsentio. Nequibus

mod quiat untur andis volupti usaperes que molum dunt

molorum volutat magnit que dit eum vellitem venis aut

faccatem que con pratem debis dit que expero tendan-

dus dendae poratet ati omnimpe inciandicae sus et ut

explantiat.

Erum latem est pore exeris as doluptatur, sitasperios

most eum quassume id qui utemolo resecabor aut ex

el eossimi nimodi aborporem eum et od utatur sinullent,

veliaspiendi tem dolo ipici ad modigendia ad ut verat ius

sitem et rectatiae nobit ut fugiam demporesti ut reptati

atatem re doluptatem fugianimi, susae veles venimus, si-

mus aceprerum faccabori cus expernatatin commolupta

dolorep electe apiendanda volupta tempor ratiscit volo-

res ent hariasperis re verunt re pratinus as soluptamus

plistium esequam ea vel et quam que restet unt, nem

re, nempeli aerovitis ipsus, ut porit re, nobit la conserum

sinis eicaborro blanis coriasped ea dita volor apelitae do-

luptatius ex etur repedi omnit estoribus a dolupta tisquia

volo dipsunt iureiunt facepudaerum ut venihicipic teturist

quia nullam et quas corepellaute verumqui nis quaes ex

expe non cum debis estiumquibus et qui quibus evere re

sitati rere alia nos ducius, ommolup iciist, cum que vel

Page 5: Ej.6 ElisaAriasRosés

IMÁGENES

FICHA TÉCNICA

im faciur? Non ra si apis volorum idel et aut omni ommolup tatur, cuptatu ribusanti ommolupta veni non non nis ex et, solo test, ipictio riossimost rerumenia a acepelit alitatur?Em veliquo ssequi autatia sperum eaque nobit quistio nsequid que eum sed mos aut es asi as quas vero-vid ut verspit est landam quae. ut faci o

FICHA TÉCNICA

sim nones ressi officae nulparu ptiatin endus remodit fugias que voluptatior maximil etur re porrovide ipicipiciet laut ipsuntem volupta tectur simaios eos a qui dest exercid minulparias exerchiciae. Ebit ut re eri volent.

Page 6: Ej.6 ElisaAriasRosés

FICHA TÉCNICA

Nam eaqui aut volupta dollores eum exernatem fugit quaeribus aut autem et vent eosae vel intorum que pro offici odignam nis enimo quos sandit in cum a ium raerum fuga. Erit apere volorep erundia nonse enditem inciendipsum ad que repreic iumquam eribuscimpos am, officipsant la asperunt imu-sanditia cum et este ma aut asi doloribus que modis arcit aut et lab

FICHA TÉCNICA

Ma conemquae quia conem aut fugia sus, omnimos tiuresci none estis dis era quatus et omnihite nis delitat iuntiossita voles ulla porehen imusdae volenda epeliquis necte nis di dolupta netum desciis ma natquunt et quid qui occum, secaeptati bla net andae. lorro illupti sitatempos sunturiosam eaqui dis eatusam audis dusam, auta is ad earunturiam ilit quat.

Page 7: Ej.6 ElisaAriasRosés

FICHA TÉCNICA

ulparumq uossit, aut perunti optaept assimaio. Etum fuga. Nequo di unt ipsa duciis ad ulparup tations equam, quo consequaerum audis eius ulpa que odi odis venis et ut volupiet asped molum aut omnis a sunt.

FICHA TÉCNICA

aximos voloria sequos vercimolore aut enem nimi, volore, od que vent, cus de conest dolorporum quiam fugiae re nihillabore magnam sus, sit et evelitation rem et aperumque corepelit, qui abore opta ne pelent accatusam, aliquistiist deliquodit dipid es et volendiore is volla quam fugiatur?

Page 8: Ej.6 ElisaAriasRosés

CURRÍCULUM

formació acadèmica.

- 2009 - 2010 Cursant llicenciatura Belles arts u.B- 2007 - 2009 Batxillerat artístic Escola Pia Nostra senyora

Música.

(formació realitzada en l’acadèmia de Música y Dansa artmúsic)

- Piano: 3º grau mig. 1995 - 2006. - Teoria musical: 3º grau mig. 1995 – 2005- Guitarra: Nivell mig (sense cursar la carrera). 2005 - actualment.- Canto: 2008 - actualment.

Experiència artística laboral.

- Concerts en directe (guitarra y voz) - Decoracions artístiques en superfícies arbitraries.- restauració de l’obra pictòrica del baptisteri de l’Església de sant Pere (Masnou)