Hau Ziripot da. Oso lodia da. Herri batean bizi da. Ez du dirurik, ez du etxerik baina lagun asko ditu.

Emakumea: Ziripot kontatu ipuin bat.Ziripot: Bai, bai. Behin batean…

Jendea eta Ziripot poz-pozik bizi dira

• Baina, bat-batean, bi gizon herrira etorri dira. Oso gaiztoak dira.

• Miel Otxin: Ni Miel Otxin naiz. Oso handia eta indartsua naiz.

• Zaldiko: Ni Ziripot naiz. Oso gaiztoa naiz.• Jendea izututa dago eta beren etxean ezkutatu dira.

• Miel Otxin eta Zaldiko kalean daude.• Miel Otxin: Zu, emakume, ekarri patatak bestela, joko zaitut.• Emakumea: Tori, tori patatak.• Zaldiko: Eta zu, gizona, eman porruak, bestela joko zaitut.• Gizona: Tori, tori porruak. Baina ez jo, mesedez.

• Miel Otxin eta Zaldiko Ziripot ikusi dute.• - Miel Otxin: Aizu! Eman dirua.• - Ziripot: Nik ez dut dirurik.• Orduan Miel Otxin eta Zaldiko oso haserre makilak hartu

eta Ziripot gaixoa jipoitu dute.• - Ziripot: Ai! Ai! Lagundu, lagundu mesedez!

Herriko jendeak oihuak entzun ditut eta kalera atera dira.

- Jendea: Zer pasatzen da?

- Ziripot: Lagundu, lagundu!

- Jendea: Goazen Ziripot laguntzera! Goazen!

Jendeak makilak hartu ditu

Orain Miel Otxin eta Zaldiko izututa daude.

- Miel Otxin eta Zaldiko: Barkatu, barkatu ez dugu berriro egingo eta!

- Jendeak: Oso gaiztoak zarete. Sutara! Sutara!

Herriko alkateak bi soka ekarri ditu.

- Jendeak: Orain lotuko zaitugu!

- Miel Otxin: Ez, ez lotu mesedez!

- Zaldiko: Madarikatuak! Ikusiko duzue!

Zaldiko korrika hies egin du bain Miel-Otxin sutan dago.

- Emkumea: Begira Miel Otxin sutan dago.

- Jendea: Berdin da, denak festara.

- Ai! Miel Otxin

erreko zaitugu!!

- Ai! Miel Otxin

gaiztoa zara zu!!