4.~ REGULACION DOS USOS.

As condicións particulares palas que regulase cadanseu uso son as seguintes:

"* a).- Regulación do uso residencial de vivenda.

O uso residencial de vivenda pederá ser asumido únicamente ñas construccións expresamente concibidas para tal fin, sempre que estean realizadas con arreglo ás seguintes deterrainacións:

— a.l.}.- Condicións de habitabilidade.- En toda edificación adicada a residencia de persoas, sexa vivenda temporal ou permanente, cumplirase co programa, dimensións e demáis parámetros e características esixidas no ANEXO do Decreto 240/1989, da COTOP, sobre condicións mínima de habitabilidade que deben reuni-las vivendas.

—a.2.).- Condicións particulares das vivendas sociais.- Ñas vivendas construidas con protección oficial cumprirase co programa, dimensións e demáis particularidades esixidas ó respecto polas disposicións vixentes, e, no que non estea precisado ñas mesmas, polo citado ANEXO Ó Decreto 240/1989 expresado no punto anterior.

— a.3.).- Condicións para a calidade de uso, protección e seguridade.- Ademáis das condicións de habitabilidade expresadas nos puntos anteriores, en toda vivenda de nova construcción, e ñas obras que modifiquen as existentes, cumprirase coa normativa vixente en materia de calidade de uso (como a insonorización e o illamento térmico), seguridade do inmoble e dos usuarios (como a protección contra incendios) e das características esixibles ós materiais e ás instalacións (como o regulamento das instalacións eléctricas de baixa tensión, auga, calefacción, etc.), contidas na NBE-CT-79, NBE-CA-88, NBE-CPI-91, R.E.B.T. e instruccións MI BT, e demáis, dadas polos organismos competentes en relación eos factores tecnolóxicos concorrentes ñas construccións residenciáis.

48

— a.4.}Condicionantes de vinculación a determinadas situacións.- Con independencia do cumplimento das particularidades sinaladas nos puntos precedentes, o uso de vivenda pode estar condicionado por factores derivados da süa interrelación con determinadas actividades sectariais, constitutivas do uso principal na zona de ordenanza na que se inserta.

Así, no solo non urbanizable con protección forestal e no de protección agropecuaria só é admisible vivenda que estea vinculada ó uso forestal e/ou, agropecuario, non sendo

r' suficiente, por isto, o cumprimento de todolos demáisparámetros expresados se o seu titular non ten relación directa coas labouras do agro, o que fai que esta particularidade sexa condicionante previo a calquera outro.

De xeito semellante, na ordenanza do solo industrial ó admitir como uso permitido o residencial de vivenda exclusivamente derivada da función de vixilancia, empleo ou cargo do titular, establece unha vinculación directa coa actividad© sectorial, o que constitúe un condicionante de índole equiparable ó expresado no caso precedente.

— a.5.).- Uso de vivenda condicionado polas directrices do ordenamento.- 0 cumprimento das condicións sinaladas en todolos puntos expresados, como en calquera outra circunstancia, debe asumirse en concorrencía co cumplimento de todolos condicionantes de natureza urbanística dados polo ordenamento, sen que en ningures podan uns exlui-los outros.

— a.6.).- Compatibilidade dautros usos co residencial.- Acompatibilidade doutros usos co residencial ven expresada na descripción dada para cada unha das categorías establecidas para aqueles, sinalándose, ademáis, se o devandito uso pode ser asumido no mesrao inmoble, así como se pode ou ron transcender esta circunstancia ñas características edificación, se precisa independencia de acceso, etc.

A compatibilidade de diferentes usos nunha mesraa área ubicados en cadansüa edificación respectiva, ven dada directamente pola ordenanza correspondente á zona, xa que todolos usos comprendidos dentro dunha mesma delimitación zonal son compatibles entre sí, dentro das circunstancias ou particularidades que, no seu caso, veñan expresadas ó efecto

4 9

na propia ordenanza.

— a.7.).- Condicionantes particulares no uso de vivenda 3^ categoría.- No uso residencial de aloxamento comunitario aplicaranse, ademáis das deterrainacións sinaladas para o uso residencial en xeral, a normativa correspondente ás funcións propias da colectividade, como a Regulamentación Técnico-Sanitaria para Comedores Colectivos, en concorrencia coas normas ou regularaentos internos da institución, orde ou entidade na que se fundamenta o colectivo, que, no caso de acuartelamentos para as forzas e corpos de seguridade, defensa, etc. terán primada sobre calquera outra determinación.

—— a.8.).- Outros condicionantes.- En toda edificación para uso de vivenda teranse presentes, ademáis das condicións estéticas e de calidade dadas con carácter xeral polo ordenamento, as que particularmente sexan mais axeitadas en razón do contexto, o que pode revestir excepcional importancia nos casos sinalados nos puntos a) e b) do artigo 138 da L.S. e no 98 do R.P.

— a.9.).- Previsión de aparcamentos.- Salvo nos casos de excepción sinalados no uso de "garaxe, aparcamento e servicios do automóbil”, en toda construcción para uso residencial se preverá alómenos unha plaza de aparcamento por cada vivenda.

50

— b).- Regulación do uso residencial hoteleiro.

As edificacións adicadas a este uso cumprirán coas condicións e parámetros esixidos pola normativa sectorial vixente dada polo Ministerio de Transporte, Turismo e Comunicacións, así como coas determinacións sinaladas para o uso residencial de vivenda en todolo que non estea comprendido pola devandita normativa sectorial, como protección contra incendios, condicións acústicas, illamento térmico, etc.

— b.l.).- Ñas zonas onde o persoal desenrole o seu traballo (cociña, oficio, lavandería, etc.) aplicaranse, asentada, as Normas de Seguridade e Eíixiene no Traballo, así como a dotación de áreas de aseo, vestuario, etc., esixidas ñas mesmas para os traballadores.

— b.2.).- Nos casos que se asuman dentro da construcción hoteleira outras funcións que teñan normativa sectorial específica, cumpriranse as determinacións propias daquelas, tal como o Regulamento de Espectáculos Públicos e Actividades Recreativas, cando se dispon de sala de festas.

— b.3.).- A compatibilidade do uso hoteleiro con o uso vivenda nun mesmo inmoble ven expresado na propia definición das distintas categorías do uso residencial hoteleiro, segundo se establece na presente normativa.

— b.4.).- As distintas categorías sinaladas pola normativa sectorial para os establecementos hoteleiros (clasificación por número de estrelas) non se corresponden coas categorías establecidas ñas presentes determinacións respecto ó uso, baseadas nos distintos niveis das implicacións urbanísticas consecuentes, se ben, polas súas características, as pensións e hoteis dunha e dúas estrelas acomódanse na categoría 13 ou 23 do uso, namentres que os hoteis de catro ou cinco estrelas axeitanse ñas categorías de uso 43 ou 53.

—• b-5.)Salvo ñas "casas de hospedes", "pensións” eequiparables, encadradas na categoría 13 do uso hoteleiro establecida ñas presentes determinacións, reservarase unha

51

plaza de aparcamento por cada 3 habitacións, cando este parámetro resulte superior á previsión de prazas dada con carácter xeral (1 plaza por cada 100 m2 construidos), excepta que estea nalgún caso de exclusión de aparcamento expresadas no uso de "garaxe, aparcamento e servicios do automóbil".

Nos motéis se preverá unha plaza por cada apartamento.

52

c).- Regulación do uso hosteleiro

A regulación dos establecementos de restauración, cafés, bares e semellantes ven dada polas diversas normativas vixentes concorrentes sobor destas instalacións con carácter xeral (NBE-CPI-91, NBE-CA-88, NBE-CT-79, R.E.B.T. e I.C., Normas de seguridade e hixiene no traballo, etc., que regulan o dimensionamento, características e capacidade dos locáis, tipo de mataríais, condicións acústicas, térmicas e das instalacións, etc.) ou con carácter particular en razón de actividades concretas (Regulamento Técnico-Sanitario para Comedores Colectivos, no caso dos restaurantes, Regulamento de Espectáculos Públicos e Actividades Recreativas, nos establecementos con actuacións musicais complementarias, etc.).

— c.1.). — As condicións en que o uso hosteleiro é compatible co uso residencial, ou con outros, establécese na definición das distintas categorías do propio uso, así como as plantas ocupables, independización do acceso, permisibilidad ou non para que trascenda no carácter do inmoble, etc.

— c.2.).- No solo industrial a compatibilidade do uso hosteleiro está condicionada a que teña carácter complementario, para servicio exclusivo ó persoal do sector, cumprindo, ademáis o sinalado ñas "determinacións particulares" dadas na correspondente ordenanza do devandito solo.

— c.3.)A salvagarda do medio ambiente é factor fundamental a ter presente ñas condicións de instalación dos establecementos hosteleiros, tanto no que respecta á concesión de licencias como no relativo a inspeccións ou seguimentos posteriores e as medidas correctoras que, no seu caso, deban aplicarse sobre os establecementos existentes, en cocordancia co artigo 10 das Instruccións para aplicación do Regulamento de Actividades Molestas.

Abránguense nestas consideracións a correcta disposición das evacuacións de bafos e fumes, de xelto que non produzan cheiros nin lixos, debendo emitirse, os procedentes das cociñas, fornos, barbacoas e calefaccións mediante chemineas que rematen por riba da cuberta da edificación; a utilización de cámaras frigoríficas para os alimentos perecedeiros que non sexan de consumo inmediato; o emprego de contenedores estancos

53

para os residuos orgánicos non fecais e as adecuadas previsións para a süa evacuación (asi coma a dos vidros, envases e demáis re fugallo non apto para verquer ó alcantarillado) a travesó dos correspondentes servicios de recolleita; o control do nivel de ruido, tanto no interior dos locáis como cara ó espacio público ou privado libre de edificación (servicio de mesas ó exterior, megafonía, etc.).

0 nivel de ruido máximo admisible corresponde a aquel que medido en calquera local alleo contiguo non reborde os 35 dBA ñas horas de actividade tipo I, e 27 dBA ñas de tipo II, así como que non supere en máxs de 2 dBA o nivel do ruido de fondo medio ñas horas tipo III, debendo adecua-lo illamento acústico ata que sexa cumprido, ou modificar ou anular o foco de emisión.

Os niveis de ruidos expresados refirense ós procedentes de voces humáns, música ambiental, radio, TV e movementos das persoas e utensilios. 0 ruido xerado por maquinaria ou motores non rebordará os 35 dBA medidos a 1,20 m. do foco emisor, nin os 4 PAL, ñas vibracións.

Os ruidos ou sonidos producidos ñas terrazas de servicio ó exterior en rúas con circulación de vehículos non superarán os 77 dBA ñas horas tipo I e 69 ñas tipo II. Ñas rúas peatonais e nos espacios privados libres de edificación non rebordarán os 61 dBA en ningún caso, dispoñendose, o efecto, maceteiros con arbustos, toldos, marquesiña e/ou materiais adecuados na parte de fachada comprendida para acada-la corrección acústica precisa.

Ñas horas de tipo III non se permiten actividades hosteleiras.

Os horarios expresados como I, II e III corresponden ós que estableza a autoridade competente, seguno a época, temporada ou campaña respecto ó sector, polos seguintes conceptos:

I. - Horario da xornada laboral común e horas inmediatasanteriores e posteriores asimilables no mesmo nivel de actividade e conseguinte xeración de ruido.

II. - Horario laboral permitido para o sector, sobre do

54

anterior, no mencer e na noite, afectado por limitación dos niveis de ruido en respecto ó descanso de terceiros.

III.- Horas nocturnas, no laborables.

c.4.).- No referente ós servicios hixiénicos para o público cumpliranse as seguintes determinacións:

Nos establecementos de 1- categoría e nos de calquera outra cun aforo non superior a 100 persoas (calculando a ocupación segundo os artigos 6.1 e 6.2 da NBE-CPI-91) contarán, alómenos, con 1 inodoro para os homes e outro para as mulleres, en respectivos retretes convenientemente sinalizados.

Os retretes non poderán abrir directamente ó local de consumicións, debendo mediar vestíbulo, distribuidor ou corredor, sen que en ningún caso sexa preciso recorrer dependencias improcedentes, como cociña, oficia, obrador, almacéns ou zonas privadas.

No vestíbulo dos aseos poderá situarse un ou máis lavabos, para uso compartido por ambos sexos, ou disponer por separado un cu máis lavabos para cada zona, ben dentro de cadanseu retrete ou en vestíbulos previos ós mesmos, sendo de obriga adoptar algunha das devanditas opcións.

O servicio para os homoes pode dotarse de un ou máis urinarios, ubicándolos nun espacio non visible dende espacios alíeos ó servicio. Os usuarios dos urinarios terán un lavabo accesible, non servindo ó caso o lavabo que poida estar dentro do retrete no que está o inodora.

Nos establecementos non comprendidos nos puntos precedentes que teñan unha ocupación de ata 300 persoas (segundo o aforo calculado coma xa se indicou) dispoñerán, como mínimo, de dous retretes con inodoro, e dous lavabos no vestíbulo dos mesmos, constituíndo o núcleo para uso das mulleres, e un retrete con inodoro, máis dous urinarios e un lavabo no vestíbulo, constituíndo o núcleo para uso dos homes, adecuadamente sinalizados.

55

Os urinarios ubicaranse na forma expresada con anterioridades

Os establecementos hosteleiros con aforo superior ás 300 persoas contarán eos servicios mínimos sinalados no punto precedente, incrementados do seguinte xeito:

Por cada 200 persoas, ou fracción, sobre das 300 expresadas engadirase 1 inodoro e 1 lavabo no núcleo das mulleres, e 1 inodoro, 1 urinario e 1 lavabo no núcleo dos homes.

No núcleo dos homes, 1 de cada 3 inodoros pode ser sustituido por 2 urinarios.

Nos establecementos con aforo non superior a 50 persoas, os servicios hixiénicos do público poden seren utilizados polo persoal traballador da empresa, e contarán como tal ós efectos da normativa de seguridade e hixiene no traballo, sempre que, nalgün punto situado fora da zona dos clientes, disponen de ropeiro ou taquillas e espacio para se vestir, así como do correspondente botiquín. Nos demáis casos, es servicios hixiénicos dos traballadores resolveranse con total independencia dos do público.

Excluirase do expresado uso compartido persoal - público, aínda estando dentro do límite de aforo sinalado, todo establecimento hosteleiro vinculado a hotel de máis de 2 estrelas, así como os restaurantes de máis de 2 garfos, e as cafeterías, bares ou semellantes que conformen un mesmo establecemento con aqueles.

Todolos servicios hixiénicos contarán eos accesorios ou complementos necesarios para o seu correcto uso {xabrón, toallas ou secaraans, etc.) incluíndose no servicio para mulleres un contenedor ad-hoc para compresas e enxovais.

Os núcleos de servicios poden agruparse nunha determinada zona do establecemento ou en unidades ou núcleos fraccionados en distintos puntos, con tal que, en conxunto, sumen o número de aparatos e prestacións esixidas ñas presentes determinacións.

56

.).- Regulación do uso comercial.

0 uso comercial comprende tanto a venda de productos como a süa exposición e promoción, así como a almacenaxe e conseguirte manipulación dos artículos, nun ámbito "minorista" ou, cando máis, en pequeña escala "maiorista", entercándose como tal a comercialización e almacenaxe de artículos ñas condicións, tamaño ou unidades apropiadas para expender directamente ó consumidor, excluíndose, polo tanto, a grande almacenaxe, o emprego de transporte ou maquinaria pesada, os tratamentos de materiais en bruto, o envasado primario, etc., englobados todos eles no uso industrial (3a e 4^ categoría, ou 5^ no seu caso), incompatibles co uso residencial e, no último, co urbano.

— d.l.).- As condicións en que o uso comercial á compatible co uso residencial, cu con outros, establécese na definición das distintas categorías do propio uso, así como a:non traescerdsr o carácter de inmoble, etc.—— d.2.).- A comercialización desprender residuos, polvo, autorizarase exclusivamenteconvenientemente envasadas.

ie crocu cctsc, sobre

:tcs que potan cheires, etc., as sustancias

— d.3.).- A comercialización de productos tóxicos, aínda nos casos que non suponen contaminación tai coma a expresada nopunto precedente, recurre ©morago de envases !Ucontenedoras que impidan a süa manipulación indiscriminada.— d.4.).- Se o grao de toxicidade, o tipo de producto ou calquera cutra circunstancia estivera contiúa no Nomenclátor anexo ó Regulamento de Actividades Molestas, Insalubres, Nocivas e Perigosas, rexerase por esa normativa, do mesmo xeito que nos casos sinalados no punto seguiste.

d.5.).- Para os establecementos de cativa magnitude, con actividades de tipo familiar ou moi limitadas, relacionadas con perfumería, farmacia, pesaderías, carnicerías, pequeña carpintería ("bricollage", maquetismo, talla) e outras equiparable^ comprendidas no citado Nomenclátor, pederá outorgarse licencia municipal na mesma forma e condiciónssinaladaIndustria]categoría.

punto 4* e sucesivos uso do mesmo

Artesanal e-i?.usujo ■

57

— d.6.).- No caso de productos inflamables, explosivos ou compostos químicos perigosos ou nocivos, rexeranse polas respectivas normativas específicas para os mesmos, dadas polos organismos competentes, e terán sempre consideración de industria nociva ou perigosa, tramitándose a licencia polo procedemento e condicións sinaladas no artigo 29 e demáis do vixente Regulamento de Actividades Molestas, Insalubres, Nocivas e Perigosas, podendo, nos casos que sexa así considerado pola determinación municipal, consecuente co artigo 4. do citado Regulamento, esixirse a instalación fora do núcleo de poboación.

— d.7.)Os accesos ós locáis comerciáis serán sempre independentes dos propios para uso residencial, nos edificios compartidos, constituíndo sector de incendio independente.

— d.8.).~ Ñas súas dimensións, condicións de evacuación, materiais empregados, etc-, os establecementos comerciáis cumprirán coa3 determinacións da NBE-CPI-91, para protección contra incendios.

— d.9.).- No que respecta a aseos e demáis condicións dos locáis en relación co persoal laboral, cumprirá coas esixencias das Normas de Seguridade e Hixiene no Traballo.

— d.10.).- Nos establecementos cunha previsión de ocupación non superior a 50 persoas, calculado segundo os artigos 6.1 e 6.2 da NBE-CPI-91, os servicios hixiénicos do persoal laboral pederán habilitarse para dar servicio ós clientes.

— d.10.1.).- Nos establecementos cun aforo superior a 50 persoas, que non reborden as 300, contarán con servicios hixiénicos específicos para os clientes, independentes dos destinados ós traballadores, constituidos por un núcleo para as mulleres e outro para os homes, contendo cada un deles, alómenos, con 1 inodoro e 1 lavabo. Nos dos homes podarán engadirse un ou mais urinarios.

— d.10.2.).- Para os estabecementos cun aforo superior a 300 persoas engadirase, sobre o sinalado no punto anterior, 1 inodoro e 1 lavabo para as mulleres, e outro tanto para os homes, por cada 300 persoas máis de aforo, ou fracción. No núcleo dos homes^<1—dé^cada 3 inodoros pódese sustituir

por 2 urinarios.

— d.10.3.).- Os aseos non poderán abrir directamente ó espacio de vendas, debendo mediar corredor, distribuidor ou vestíbulo.

— d.10.4.).- Nos establecementos cun aforo non superior a 300 persoas os lavabos para os clientes poden disponerse nun vestíbulo común os retretes de homes e de mulleres, para a süa utilización compartida.

59

e)Regulación do uso artesanal e industrial.

A amplitude conceptual deste uso abrangue dende os pequeños talleres artesanais domésticos ata a meirante industria pesada/ o que conleva unhas condicións de uso diferenciadas, segundo o nivel da actividade desenrolada.

e.l.}.- En concordancia co expresado no uso comercial, a almacenaxe maiorista ou en calquera caso que se faga preciso o emprego de maquinaria ou transporte pesado, ou que presente un acopio raanitestamente superior ó preciso, de común, para o tipo de venda e establecemento, así como nos casos que sexan comprendidos tratamentos que signifiquen unha transformación ou elaboración dos productos, constitüa un envasado primario ou noutras circunstancias equiparables, os alraacenamentos destas expresadas características terán consideración, ós efectos urbanísticos, de "uso industrial”, aínda que estean fundamentados en actividades de característica "comercial",

— e.2.).- Os distintos tipos de talleres ou industrias compatibles co uso residencial, así como os niveis de integración permitidos respecto ás vivendas, establécense na definición das distintas categorías do uso industrial, onde sinálase tamén as plantas ocupables nestas actividades e circunstancias ñas que pode ou non transcender ó carácter do inmoble.

e.3.).~ Ademáis do cumprimento da normativa sectorial de apliación en cadanseu proceso industrial, as construccións adicadas a estes usos rexeranse polas disposicións vixentes en materia de edificación, Normas de Seguridade e Hixiene no Traballo, Regulamento das Instalacións Eléctricas de Baixa Tensión e Instruccións Complementarias, Regulamento de Instalacións de Auga, Gases Licuados do Petróleo, etc., así como as NBE-CPI-91, NBE-CA-88, NBE-CT-79, sendo factor decisivo para determinar a compatibilidade co uso residencial, ubicación no núcleo urbano, emplazamento en polígonos específicos ou fora destes, as condicións de molestia, nocividade, insalubridade ou perigosidade, en concordancia co Regulamento de Actividades Molestas, Nocivas, Insalubres e Perigosas.

— e.4.).- No senso expresado no punto precedente,considéranse incompatibles co uso residencial as industrias

60

que produzan fumes, bafos, olores, po en suspensión, lixos ou refugallo non equiparables ós de procedencia doméstica, así como as que produzan gases tóxicos ou prexudiciais, as que revistan perigosidade de calquera índole, as que produzan nivel de ruido superior a 35 dBA medidos no espacio exterior ou en calquera local alleo inmediato, ñas horas tipo I, 27 dBA ñas horas XI, ou que reborden en máis de 2 dBA o nivel de ruido de fondo propio do lugar, ñas horas tipo III (segundo definición destes horarios expresada no uso hosteleiro), así como en calquera caso que produzan vibracións nos devanditos locáis alíeos superiores a 4 PAL, ou que empreguen motores de potencia total superior a 5 Kw ñas plantas de vivendas ou 20 Kw nos baixos con vivendas existentes ou posibles sobor deles ou colindantes.

— e.5.).~ Ñas vivendas unífamiliares illadas (con separación mínima de 3,00 m. a edificación máis próxima existente ou posible) con industria vinculada ós residentes no baixo, o nivel máximo de ruido apreciable ñas dependencias domésticas propias pode acadar os 60 dBA, e unhas vibracións de ata 15 PAL, exclusivamente ñas horas do tipo I, permitíndose unha potencia total para motores de ata 60 Kw, respetándose, polo demáis, todolos parámetros indicados no punto anterior.

— e.6.).- Os límites de potencia expresados nos apartados anteriores poderán superarse ata nun 50%, sempre que sexan tomadas, asemade, medidas específicas de illamento, complementarias, que impidan reborda-los parámetros de vibracións e ruidos sinalados.

— e.7.).- Os elementos de tipo industrial vinculados ás edificacións para o seu propio servicio, como os ascensores, instalacións de aire acondicionado, calefacción, etc., poden acadala potencia de motores que técnicamente sexa precisa para o seu correcto fuñeionamento e prestacións previstas, en corcondancia co tipo de edificación e instalación, sen que en ningures sexa isto motivo para reborda-los niveis máximos admisibles de ruido e vibracións, o que implicará adoptar, ineludiblemente, as medidas correctoras precisas.

— e.8.).- Ningunha instalación, motor, dispositivo ou proceso industrial poderá producir perturbacións eléctricas ou electromagnéticas nin radiacións que podan afectar ás persoas, animáis, plantas ou cousas.

61

No mesmo senso, non se permiten industrias que erapreguen materiais ou xeneren residuos que emitan radiacións ou efluvios dañinos, así coma as que podan producir danos con posterioridade a süa evacuación (risco de explosión, abrasión, obstrucciona, etc. ñas redes de alcantarillado ou no efluente posterior).

— e.9.}.- 0 trámite da licencia de obras para industrias comprendidas no Nomenclátor anexo ó Regulamento de Actividades Molestas, Insalubres, Nocivas e Perigosas farase polo procedemento e condicións sinaladas no artigo 29 e demáis do devandito Regulamento, sendo potestade da autoridade municipal competente a determinación das condicións ñas que se permita a süa instalación no núcleo urbano ou a obriga de se afastar a un polígono específico ou ó solo non urbanizable, consecuentemente co artigo 4. do expresado Regulamento.

— e.10.).- As industrias compatibles co medio urbano mais non co residencial (uso industrial de categoría), asentarsanse ñas áreas sinaladas ó respecto polo ordenamento, podendo constituires polígonos nos que o Concello, en desenrolo da presente Normativa e na capacidade que legalmente ten conferida, poderá aprobar ordenanzas reguladoras do uso industrial, de aplicación específica nos polígonos que así sexa establecido, que, sen contrapoñerse ás presentes determinacións, concreten pormenores e particularidades de uso, horarios laboráis e de carga e descarga, controles de contaminación, etc.

Estas industrias poden acadar nos espacios interiores das edificacións propias niveis de ruido de ata 90 dBA {o que implica, no seu caso, a utilización dos dispositivos de protección persoal esixidos ó efecto polas Normas de Seguridade e Hixiene no Traballo) e 25 RAI ñas vibracións, sen que se estableza limitación de potencia para motores respecto da presente normativa, sen prexuizo, polo tanto, das limitacións que podan darse polos regulamentos sectoriais das diferentes industrias, pola ordenanza reguladora que ó efecto pode ter o polígono industrial no que se asente, pola empresa subministradora de enerxía polos organismos competentes, ou polo regulamento electrotécnico e normas complementarias ó mesmo.

O ruido aéreo emitido ó exterior das edificacións, medido en calquera punto do espacio inmediato exterior á propiedade, non

superior a 60 dBA de xeito continuo, 70 dBA en períodos discontinuos ata o 10% do horario laboral, e un máximo de 80 dBA para accións esporádicas illadas (descarga de certos meteríais, salda de vehículos, etc.)/ sempre que en ningún caso acade niveis superiores a 35 dBA no interior de edificacións non vinculadas.

■— e.ll.).- Ñas industrias incompatibles co medio urbano (5^ categoría) non se estabece limitación de potencia no que respecta á presente normativa, quedando supeditada ás mesmas circunstancias de regulamento sinaladas no punto precedente.

Salvo as limitacións establecidas sectorialmente polos propios regulamentos das distintas actividades industriáis, ou polos organismos competentes, para salvagardar a saüde dos traballadores, prexuizos derivados sobor das construccións, instalacións ou outras circunstancias, non se fixa nivel máximo das vibracións.

A emisión de ruido aéreo, no que respecta á presente normativa urbanística, non rebordará de xeito continuo os 67 dBA, en calquera punto do espacio exterior á propiedade, os 77 dBA en períodos discontinuos de ata o 10% do horario laboral, e 87 dBA para accións esporádicas illadas (utilización de explosivos, movementos de certas maquinarias, etc.). En ningún caso serán admisibles niveis de ruido que acaden máis de 35 dBA no interior de edificacións que existan, ou ñas que no seu día podan existir, ñas propiedades alleas á instalación, e 60 dBA ñas que estean vinculadas ó uso.

— e.12.).- Salvo as industrias directamente vinculadas a explotacións agropecuarias e/ou forestáis, a ubicación das actividades industriáis no medio non urbanizadle precisa a condición de seres declarada de interese social e utilidade pública, que corresponda a algunha das descritas no artigo 24.6 das Normas Complementarias e Subsidiarias Provinciais, e que siga os criterios e tramitación sinaladas nos artigos 15 e 16 da L.S. e 40, 41 e 42 da L.A.S.G.A.

— e.13.).- Ñas industrias de 5& categoría, así como as de 4^, non se rebordarán os niveis de concentración de gases, bafos, filmas, po industrial, etc., no ambiente interior das explotacións sinalado no anexo 2 do Regulamento de Actividades Molestas, Insalubres, Nocivas e Perigosas.

A partires de chemineas ou conductos de evacuación non se permitirá ningunha emisión de fume gris visible, de sombra igual ou máis oscura á intensidade 2 da escala Micro Ringlemann, excepto para emisións de ata 4 minutos en todo un período de 30 minutos, que pode acadar a intensidade 3.

En ningún caso os fumes e gases evacuados ó exterior poderán conter máis de 1,50 gramos de po por m3, medido a cero graos e a 760 mm. de presión de mercurio, sen que podan sobrepasarse en total os 40,00 Kg/hora, sen prexuizo dunha maior restricción dada pola normativa sectorial, organismos competentes ou disposicións municipais, en razón do tipo de po emitido ou de daño previsible ou salvagarda específica.

Ñas restantes categorías, dada süa condición de proximidade ou integración no medio residencial, non poderán liberarse no ambiente gases, bafos, fumes ou pe de distinta natureza ó común das actividades domésticas ou dos traballos de construcción e reparación das vivendas (po de albanelería, bafos dos fontaneiros, po dos carpinteriros, efluvios dos pintores, electricistas, etc.) ou de inocuidade equiparable, sempre que a süa concentración non entrañe molestias, transtornos ou prexuizos sobre as persoas, animáis, plantas ou cousas situadas no ámbito inmediato alleo.

Baixo ningún concepto poderán queimarse materiais ou refugallo o aire libre sen autorización do concello e previa comprobación das características de seguridade e inocuidade dos productos a queimar.

—- e.14.).- En todolos usos industriáis permitidos dispoñeranse as proteccións precisas para que dende calquera punto do espacio exterior alleo á instalación non sexan visibles destellos, chispas ou calquera outro efecto luminoso que produza deslumbramento ou, aínda sen producilo, sexa dañino en calquera aspecto.

— e.15.).- As augas residuais procedentes de procesos de elaboración industrial decantaranse e depuraranse antes de verquer nas redes de saneamento. Nembargante, ñas instalacións que produzan augas residuais non contaminadas abonda con interpoñer sifóns hidráulicos nas evacuacións.

6 4

O pH do efluente estará comprendido entre 5,5 e 8,5, excepto nos casos de neutralización con cal, que pode acadar un pH de 9,5.

En ningures as augas verquidas poderán ter unha temperatura superior a 30°, sendo obriga das industrias a realización dos procesos de refrixeración que sexan precisos.

65

xestián e— f).- Regulación do uso de oficinas, despachos,administración.

Está constituido polas actividades que abranguen fundamentalmente servicios de administración, xestión e outros equiparables, así como as relativas a funcións específicas profesionais de asesoría, promoción, publicidade, deseño, etc. o que engloba establecementos bancarios, inmobiliarias, consultoras, dirección de empresas, etc., como tamén os despachos, bufetes e estudios dos profesionais dos tribunais, e mesmo as oficinas técnicas e semellantes.

A regulación destes usos presenta aspectos diferenciados, segundo se trate de despachos, oficinas, etc. de profesionais que exercen a súa actividade no propio domicilio, as oficinas e despachos directamente relacionados con outros usos, dos que se derivan como parte administrativa, de dirección, promoción, etc., integrados nas dependencias da correspondente industria, comercio, etc.; e os establecementos específicamente concibidos para desenrolar as süas actividades con exclusividade e independencia.

— - f.1.}.- 0 acceso a despachos, oficinas ou estudios particulares integrados na propia vivenda do titular será directo dende o vestíbulo de ingreso ou mediando distribuidor ou sala de espera, sen que en ningures sexa preciso recorrer zonas do uso propio de vivenda.

O despacho, oficina ou estudio, xuntamente coa sala de espera e vestíbulo constituirá sector de incendio diferenciado da vivenda, contando ó efecto eos extintores da dependencia e o seu acceso cun mínimo de 5 lux, durante un tempo non inferior a 30', cumplindo as prescripcións do tipo de materiais empregados conforme o grao de corabustibilidade, resistencia a transmisión do fogo, etc., sinalados na NBE-CPI-91.

A iluminación das zonas de traballo cumplirá coas determinacións dadas polas Normas de Seguridade e Hixiene no Traballo.

Non se utilizarán aparellos ou medios mecánicos con motoresque en total aci éstos, ou doutr»

Kw, nin que eléctricas ou

66

electromagnéticas, radiacións ou calquera outro efecto prexudicial ou molesto, non permitíndose ruidos nin vibracións perceptibles en edificio ou dependencia de responsabilidade allea, contiguo, superiores a 35 dBA e 4 PAL, respectivamente, nas horas tipo I {segundo definición de horarios expresada no uso hosteleiro), 27 dBA nas horas tipo II, e que no reborden o ruido de fondo do ámbito en máis de 2 dBA nas horas tipo III.

As condicións térmicas e acústicas cumprirán, como mínimo, coas esixidas pola NBE-CT-79 e NBE-CA-88 para vivenda, sendo de obriga, así mesmo, o cumplimento do R.E.B.T. e demáis disposicións de aplicación na edificación en xeral.

Contarase cun aseo ad-hoc ou habilitado da vivenda, de xeito que poda ser utilizado nas horas laboráis sen interferencia coas actividades domésticas, para servicio dos clientes e, no seu caso, do persoal laboral que colabore co titular profesional, ata un límite de 10 traballadores, axustánaose ás determinacións das Normas de Seguridade e Hixiene no Traballo para as expresadas condicións de uso, que, de rebordarse, implicaría a dotación de vestuario - aseo, en réxime separativo e demáis condicións impropias do concepto de uso integrado na vivenda.

Entenderase que o usa de oficina, despacho ou estudio expresado nos puntos precedentes é compartido co uso de vivenda cando os espacios dambolos dous usos están interrelacionados por un acceso común ou comunicación interior ás claras, sempre que, además, o uso de vivenda non resulte invalidado ou desvirtuado, e que cumpla, alómenos, coas superficies e demáis parámetros sinalados para habitabilidade das vivendas no Anexo do decreto 240/1989 da C.O.T.O.P.

f.2.).- As oficinas, despachos, departamentos de dirección e administración, e demáis xa indicados, integrados en edificios doutras actividades por vinculación directa coas mesmas, constituirán un sector diferenciado cando as devanditas actividades sexan noxentas, ruidosas, nocivas, etc., ou presenten risco de incendio de diferente condición que a zona de dirección, administración, etc. citada, debendose garantir o illamento necesario tanto no cumplimento da NBE-CT-79 e NBE-CA-88 como da NBE-CPI-91, establecéndose asemade ó efecto vestíbulo de independencia con acceso directo

itude necesaria para a evacuaciónasí como a ado de emerxencia pertinentes.

67

O nivel de iluminación, servicios hixiénicos e demáis condicións destes locáis cumprirán coa normativa de seguridade e hixiene no traballo, así como coa normativa aplicable con carácter xeral ás edificacións.

Nas oficinas cunha posible ocupación máxima non superior a 50 persoas (calculada segundo o art. 6 da NBE-CPI91) os aseos do persoal poderán habilitarse para o eventual servicio ós clientes. Nos demáis casos dispoñerase dun aseo para homes e outro para mulleres, de utilización exclusiva polos clientes, dispoñendo, cada un deles, alómenos dun inodoro e dun lavabo. Ningún dos aseos poderá abrirse directamente o espacio de oficinas, despacho, etc., debendo mediar vestíbulo, distribuidor, corredor ou espacios equiparable, no que admítese a instalación de lavabos, podendo disponerse de xeito común a émbolos dous retretes.

O nivel máxio de ruido que salve o illamento acústico, medido en calquera edificación ou local contiguo de responsabilidade allea non rebordará as cuantías sinaladas no punto f.l. precedente, así como o nivel de vibracións e a salvagarda de perturbacións como as alí sinaladas.

Cando as dependencias con uso industrial, as dependencias de dirección e adminsitración conformarán o núcleo representativo, situándose no fronte de fachada máis significativa, e caracterizarala.

— f.3.).- As oficinas, despachos e semellantes sen vinculación con outros usos dispoñeranse en todolos casos coas garantías de insonorización, illamento térmico e demáis sinalados no punto f.2 precedente, constituíndo sempre sector de incendio independente.

Se a instalación compartirá edificación con outros usos (sen vinculación) dispoñerase o acceso de xeito que en ningures produza entorpecemento a calquera outros usuarios que concorran no inmoble, e contará cun espacio interior inmediato ó ingreso de amplitude suficiente para dar cabida a maior afluencia de persoas previsible para un momento dado.

68

Polo demáis cumprirase con todolo sinalado para o caso precedente.

— Nas edificacións totalmente adicadas a uso de oficinas, despachos e demáis equiparables poderá acadarse a potencia de 20 Kw nos medios mecánicos utilizados encalquera planta, cumplíndose nas restantes condicións todolos parámetros expresados para o caso f.3.

f

L

69

— g).- Regulación do uso de espectáculos públicos e actividades recrativas.

A regulación dos establecementos para estes usos ven dada por diversas normas que, carácter xeral, concorren sobor destas instalacións (NBE-CPI-91, NBE-CA-88, NBE-CT-79, R.E.B.T. e I.C., Normas de Seguridade e Hixiene no Traballo, etc.)/ as de carácter particular, específicas do sector (Regulamento de Policía de Espectáculos Públicos e Actividades Recreativas, Regulamento de Espectáculos Taurinos, regulamentos e normas de Casinos de Xogo, Salóns Recreativos, etc., así como os regulamentos dos deportes ou competicións abranguidas, no seu caso), as derivadas das molestias que pódense serar coa actividade (Regulamento de Actividades Molestas) e as propias determinacións urbanísticas aquí contidas, como sigue:

— g.l.).- As condicións nas que o uso de espectáculos públicos e actividades recreativas é compatible co uso residencial, que podan ou non manifestarse no aspecto da edificación e outras particularidades semellanies, establécese nas definidos das distintas categorías do propio uso.

—■ g.2.).- As diferentes categorías establecidas nas presentes determinacións para uso de espectáculos públicos e actividades recreativas fundaméntarase nas distintas implicacións urbanísticas consecuentes ó seu aforo, xeito en que poden integrarse nas edificacións ou no medio, etc-, polo que non son coincidentes coas categorías que, en razón doutros factores, sinálanse nos regulamentos e normativas que lie son de aplicación.

O cálculo dos aforos para a identificación e clasificación de cada categoría do uso, establecida nas presentes determinacións será o determinado pola ocupación obtida segundo o art. 5 da NBE-CPI-91 nos locáis e/ou espacios que non teñan número de ocupantes pre-determinados por prazas fixas, engadíndolle éstas, no seu caso, calculadas de conformidade eos parámetros dados para gradas de espectadores sentados e ocupación de espectadores en pe (terrazas) no Regulamento de Policía de Espectáculos Públicos e Actividades Recreativas ou da normativa particular relativa a actividade

contemp

70

T1

— g. 3.)O dimensionamento dos espacios, corredores, escaleiras, portas, etc., cmnprirán coas esixencias máis desfavorables dentre a normativa contra incendios, Regulamento de Espectáculos e regulamento sectorial da actividade, e do j mesmo xeito no que respecta a accesos e espacios libres da vía j ou vías ás que teña saída.

0 dimensionamento de pistas, canchas e campos abertos virá dado polas necesidades da propia actividade e o cumprimento do regulamento específico que teña.

— g.4.).- No que respecta a aseos para o público cumprirase coas determinacións ó efecto dadas no Regulamento de Policía de Espectáculos Públicos e Actividades Recreativas, e no que concerne ó dos actuantes, deportistas, etc., cumprirán con cadansúa ragulamentacíón sectorial e/ou necesidades propias da actividade.

— g.5.).- Nos espectáculos públicos e actividades recreativas desenroladas en locáis ou edificios insertos en/entre construccións con outros usos o ■ nivel máximo de ruido admisible corresponde a aquel que medido en calquera local alleo non reborde os 35 dBA nas horas de actividade tipo I, e 27 dBA nas de tipo II, así como que non supere en máis de 2 dBA o ruido de fondo medio normal ha hora e lugar da medición nas horas de tipo III (segundo definición destes horarios expresados no uso hosteleiro}.

O nivel de ruidos que podan producirse no espacio público inmediato ós accesos e saídas regularase eos mesmos criterios expresados para as terrazas de servicio ó exterior dados para o uso hosteleiro.

Os motores instalados nestes establecementos para a finalidade do uso (exclüese polo tanto os motores para servicio propio do inmoble, como ascensores, bombas da calefacción, rotores do aire acondicionado, etc.) non rebordarán os 5 Kw nas plantas de pisos de edificacións nas que existan outros usos, nin os 20 Kw nos baixos. Se o edificio é de uso exclusivo poden acadarse os 20 Kw en cada piso, como no baixo.

71

As vibracións non superarán os 4 PAL medidos en calquera local alleo, nin os 15 PAL nos locáis propios, sempre nas horas I e II.

*** g-6.).- Nas edificacións exentas adicadas a espectáculos públicos e actividades recreativas, no medio urbano, pódese acadar un nivel de emisión de ruido que, medido en calquera outra dependencia ou vivenda vinculada ó establecemento, non reborde os 60 dBA nas horas tipo le II, sen que en ningures supere os 35 dBA e 27 dBA nas horas tipo I e II, respectivamente, no interior de local alleo do mesmo inmoble ou dos edificios próximos, nin que aumente en máis de 2 dBA o nivel medio do ruido de fondo, nas horas tipo III.

Os niveis de ruidos producidos no espacio público inmediato ós accesos e saldas do establecemento regularase do mesmo xeito que no caso do apartado g.5.

Na zona de público non se rebordarán os 4 PAL de xeito continuo, podendo acadar, nembargante, ata 15 PAL en períodos concretos de actividades ou actuacións. En ningún caso dará lugar a máis de 4 PAL medidos en locáis alíeos.

A potencia total de motores instalados para o uso propio da actividade será o mesmo sinalado no apartado g.5 cando sexan edificios nos que se compartan distintos usos, e sen limitación -ós efectos urbanísticos aquí tratados- cando se trate de edificios con uso exclusivo.

— g.7.).- Nas edificacións exentas adicadas a espectáculos públicos e actividades recreativas, fora do medio urbano, non se establece limitación de potencia, no que compete á presente normativa.

No que respecta a vibracións, na zona de público non debe reborda-los 4 PAL de xeito continuo, podendo chegares ata 15 PAL en períodos concretos de actividades ou actuacións. Na zona de escena ou noutras limitadas peden acadarse os 25 PAL.

O ruido aéreo emitido non rebordará de xeito continuo os 67 dBA en calquera punto do espaeio^ exterior á propiedade, os 77 dBA en períodos discontínuga^^S'^'"' "^BA para accións breves e

esporádicas (como avisos por megafonía exterior ou sesións de pirotecnia), sempre ñas horas tipo''! e II.

Coa salvidade da última circunstancia expresada, non se permiten niveis de ruidos que acaden máis de 35 dBA no interior de edificacións alleas, ñas horas tipo le II, nin elevarase en máis de 2 dBA o ruido de fondo, ñas horas tipo III.

Se tivera vivenda incorporada por vinculación de uso, o nivel de ruido producido polas actividades do espectáculo ou

^ recreativas non poderá percibirse dentro da mesma en máis de60 dBA ñas horas tipo I e II, nin aumentará en máis de 2 dBA o ruido de fondo normal ñas horas tipo III.

■— g.8.).- Os espectáculos públicos e actividades recreativas desenroladas en espacios a descuberto, con carácter permanente (con independencia de que teñan zonas parciais a cuberto, como o escenario, tribuna, aseos, vestuarios, almacéns, etc.) en solo urbano, poderán emitir un nivel de ruido aéreo que medido en calquera punto do espacio público inmediato non resulte superior ó permitido ñas "terrazas” para servir consumicións ó exterior, sinalado na regulación do uso hosteleiro, nin que poda ser detectado no interior de calquera edificación allea cun nivel superior ó tamén sinalado para este concepto no apartado g.5 do uso de espectáculos públicos e actividades recreativas.

Para o cumprimento das expresadas determinacións dispoñeranse, se fora preciso, os elementos de absorción acústica necesarios nos focos de emisión ou no perímetro, e se non ahondara con elo, deixando espacios de separación entre o núcleo de actividades a rúa e as propiedades alleas.

Os efectos da presente normativa, non se fixa límite de potencia para este tipo de instalación.

O sistema de alumado, como calquera efecto de luminotecnia, non poderá producir deslumbramento cara da rúa ou de propiedade allea.

— g.9.).- Os espectáculos públicos e usos recreativos

73

desenrolados de xeita non permanente en espacios abertos e/ou baixo toldos, teitos ou cerramentos precarios (verbenas, certámenes/ atraccións de feira, circos/ etc.) no medio urbano, poden superar-nun 9% os niveis de ruido sinalados eng.8 durante os horarias que, ó efecto, sinale a autoridade competente.

As vibracións poderán acadar 10 PAL de xeito continuo, e ata 25 PAL en determinados momentos ou puntos da instalación.

Nos restantes parámetros manteranse as particularidades de (, regulación expresadas no apartado g.8.

— g.10.).- Ñas instalacións da espectáculos públicos e actividades das mesmas características descritas no apartado precedente asentadas no medio non urbano, ou en espacios baldeiros de arrabaldes, e en calquera caso que resulten illados nun espacio que aminore as molestias que poideran producirse no entorno, tolérase un incremento de ruido aéreo ata o 13% sobor do sinalado no apartado g.8, seguíndose, polo demáis, os parámetros dados para g.9.

— g.ll.).- Nos pargues de atraccións permanentes instalados en espacios específicamente delimitados a tal fin, aplicaranse os mesmos criterios que para o caso g.10 precedente.

7 4

— h).- Regulación do uso social, cultural e de reunión.

Segundo o tipo de actividades abranguidas en cadanseu caso polo uso social, cultural e de reunión, rexerase en todo, ou ñas respectivas distintas actividades comprendidas, polas determinacións correspondentes ó uso residencial de vivenda 3® categoría, hoteleiro, hosteleiro, actividades recreativas, deportivas, etc., séndolle tamén de aplicación as distintas normativas básicas e regulamentos esixibles con carácter xeral ñas edificacións, como a NBE-CPI-91, NBE-CA-88, NBE-CT-79, R.E.B.T., etc.

■— h.l.).- En toda construcción destinada a aci-ividades ñas que concurran adultos en calidade de espectadores ou circunstancias equiparables {salón de conferencias, salas de cursiños, aulas de cultura, etc.) situada a máis de 500 m. de distancia ó núcleo de poboación do que se prevea a procedencia fundamental dos concorrentes, terase ofcriga de prever prazas de aparcamento na proporción do aforo, segundo os parámetros sinalados no uso deportivo.

Nos deináis casos as prazas de aparcamento viran reguladas polas esixencias de carácter xeral da presente normativa e polo que corresponde a cada unha das categorías do uso recreativo, ó que son equiparadas estas actividades, segundo se expresa no punto seguinte.

h.2.)„- Todo uso social, presenta duda de equiparación sinaladas no punto h) tratarase recreativo e de espectáculos parámetros de dimensións, aforos de apareamentos e aforo, etc.

cultural ou de reunión que con algunha das actividades de xeito equivalente ó uso públicos en todolos seus

, emisión de ruido, proporción

75

O uso deportivo regularase polas mesmas determinadóns que o de espectáculos públicos e actividades recreativas, coas saividades que expresaranse nos apartados que siguen.

—■ i.1.).- Previsións de prazas de aparcamento:

No uso deportivo de categoría abonda coa previsión de prazas sinaladas de obriga con carácter xeral para as edificacións (1 praza por cada 100 m2 de superficie construida), segundo exprésase no uso de garaxe-aparcamento.

Ñas restantes categorías preveranse aparcamentos, en calquera das modalidades admisibles para este uso, en 3^ e 4^ categorías, segundo detállase:

Instalacións deportivas dentro do solo urbano ou que alómenos non estea alonxada máis de 500 m. do núcleo de poboación do que se prevea a concorrencia fundamental: reservarase, como mínimo, unha praza de aparcamento para turismo para cada 30 persoas, segundo aforo calculado na forma indicada no uso de espectáculos públicos.

Instalacións deportivas alonxadas máis da distancia sinalada no punto precedente respecto ó núcleo de poboación: reservarase como mínimo unha praza de aparcamento para turismo por cada 5 persoas do aforo calculado; preverase tamén unha praza para aparcamento de autobús por cada 1.000 persoas ou fracción; igualmente, dispoñerase dun espacio destinado a parada de autobuses (para tomar e deixar pasaxeiros) cunha previsión mínima de 25 m.l. de beiravía expedítada, ata un aforo de 5.000 persoas, ós que engadiránselle 9 m. máis por cada 5.000 persoas máis ou fracción.

— i.2.).- Nos proxectos que sexa debidamente xustificada a improcedencia de preve-las prazas de aparcamento ñas proporciona expresadas no apartado precedente (polo tipo de actividades, condicións do emplazamento, proximidade de espacio público para aparcamento en número de prazas a considerar, apoio doutros transportes alternativas, como liña

76

de ff.cc., etc), a instancia municipal competente poderá autoriza-la reducción procedente.

—* i.3.).- Nun senso semellante ó anterior, máis en aplicación contraria, o concello ten competencia para establecer un número de prazas de aparcamento superior ós mínimos sinalados en base a razóns fundadas en antecedentes comparativos, estudios particularizados sobre o caso concreto, etc.

77

— 1).- Regulación do uso relixioso.

Consideránse de uso relixioso as actividades desenroladas en áreas específicamente dispostas para culto, cerimonias, ritos e formación dos prosélitos, así como os espacios asumióles e as dependencias para servicios directamente vinculados a estes fins, dentro das condicións e proporcións axeitadas os mesmos.

— 1.1.).- Enténdese por áreas específicamente dispostas para culto os locáis directamente relacionados co altar e presbiterio, como a sala dos fiéis ou profesos e coro, así como as anexas, de finalidade semellante, como o triforio, deambulatorio, cápelas, baptisterio, cripta, oratorios e demáis implicados no culto e cerimonias.

—- 1.2.).- Considéranse espacios asumióles os que, sen formar parte directa das áreas de culto, son accesibles os fiéis e profesos, como antesala para deambulación, etc., como o adro, porche, claustro e patio do rnesmo.

— 1.3.).- Son dependencias directamente vinculadas ós fins relixiosos, a sacristía, sala capitular, despacho do rectorado, biblioteca, arquivo, sala de reunións, aseo, almacén, campanario, e os corredores e vestíbulos de entremedias, sempre que garden unha manifesta disposición que as integre no conxunto, así como que a superficie destinada a estes conceptos non sexa superior ó 40% da área total de éstes e os espacios descritos en 1.1 e 1.2.

1.4.).- A incorporación de espacios adicados a outros usos non comprendidos no puntos anteriores dentro dun concepto global de actividade relixiosa soamente e posible cando o uso incorporado estea asemade autorizado pola mesma ordenanza, e rexeránse pola regulación do uso correspondente, con independencia da vinculación que podan ter co uso relixioso.

Así, para erguer unha casa rectoral no igrexario e indispensable que a ordenanza autorice o uso residencial, rexéndose polas normas correspondentes, sen que, en ningures, a existencia autorizada de edificación relixiosa conleve por si mesma autorización de uso residencial, o que resulta

con protección danatureza.

78

As condicións propias das comunidades conventuais non ahondan para as incluir como uso relixioso, debendo concorrer que estea permitido o uso residencial 33 categoría, xa que, non sendo así, o uso relixioso abranguería exclusivamente as áreas expresadas en 1.1, 1.2 e 1.3, ñas que non se comprende residencia, refectorio, etc.

Do mesmo xeito, para incorporar salóns de actos en condicións ou proporcións distintas ás dadas no punto 1.3, é preciso que estea permitido o uso socio-cultural; a incorporación de aulas necesita uso docente autorizado, etc.

— 1.5.).- Os edificios de nova planta adicados ós usos expresados no punto precedente, cumprirán coa previsión de prazas de aparcamento esixidas para cadanseu respectivo uso, cu, se ñolas tivera asignadas en particular, cumprirán coas sinaladas con carácter xeral na presente normativa (unha praza por cada 100 m2 construidos). Nembargante, poderase autoriza-la reducción ou a dispensa da previsión de prazas de aparcamento cando, mediante a memoria xustificativa precisa incluida no proxecto, probárase a improcedencia de contar con automóbiles, en razón do carácter da comunidade relixiosa ou das actividades a desenrolar.

— 1.6.).- No que respecta á previsión de prazas de aparcamento, en relación coa concorrencia de fiéis, nos templos de nova construcción que estean dentro de solo urbano, ou situados a non máis de 500 m. de distancia do núcleo de poboación do que se prevea a procedencia fundamental de fregueses, abonda que ñas vías inmediatas, ou no propio adro, pódanse aparcar automóbiles en proporción de 1 por cada 30 persoas do aforo calculado.

Nos templos alonxados máis do sinalado no punto anterior preverase unha praza por cada 10 persoas dispostas no adro, en espacio exprofeso ou ó longo do vial, para o caso que exista certo número de vivendas nos arredores, e unha praza por cada 5 persoas de aforo se estiveran moi espalladas e/ou alonxadas.

Ñas igrexas, cápelas, santuarios, ermidas, etc., que estean vinculados a tradicións de romaxes ou celebracións de sona popular aparcamentos de

79

autobuses nunha proporción de prazas xustificadas.

— 1.7.)*- Todolos templos de nova planta disponeranse con adro, porche u outros espacios adecuados, con amplitude necesaria para soporta-la concorrencia de persoas nos accesos e saldas das cerimonias, de xeito que non se promova a invasión da calzada, cando non sexa exclusivamente peatonal. Este espacio ou espacios no exterior inmediato dos templos concibirase de xeito especialmente apropiado ás manifestacións de tipo procesional, via crucis, etc. que se prevean.

— 1.8.).- O uso relixioso desenrolado en locáis ou edificios insertos en/entre construccións con outros usos o nivel máximo de ruido admisible corresponde a aquel que medido en calquera local alleo non reborde os 35 dBA ñas horas de actividade tipo I, e 27 dBA ñas de tipo II, así como que non supere en máis de 2 dBA o ruido de fondo medio normal na hora e lugar da medición ñas horas de tipo III (segundo definición destes horarios no uso hosteleiro).

O nivel de ruidos que podan producirse no espacio público inmediato ós accesos e saídas non superarán os 77 dBA ñas horas tipo I, e 69 dBA ñas tipo II. Ñas rúas peatonáis e nos espacios privados libres de edificación non rebordarán os 61 dBA en ningún caso.

Exceptuándose do devandito os sons producidos polas campas que poden acada-los 87 dBA en determinadas ocasións de anunciar acontecimentos excepcionais.

Ñas horas tipo III non se xererán sonidos.

— 1.9.).- Ñas construccións exentas, no medio non urbano cumprirasen os mesmos requisitos sinalados no apartado precedente, se ben ñas dependencias ou vivenda vinculada pode chegar a percibirse cunha magnitude de 60 dBA.

— 1.10.).- Fora do medio urbano, o ruido aéreo emitido teráblecidas para espectáculos públicosas mesmas limitación

no punto g.7. A

50

—* 1.11.).- No que respecta 6 regulamento das condicións das construccións/ cumprirán coa normativa dada con carácter xeral para as edificacións, como a NBE-CPI-91, NBE-CA-88, NBE-CT-79, R.E.B.T. etc.

81

m). - Regulación do uso docente.

Considérense de uso docente as actividades destinadas á educación persoal, cultural e profesional desenroladas en espacios e aulas específicamente adicadas a estes fins con regularidade, como os centros de E.X.B., institutos de baciiarelato, etc., e os de pre-escolarización, como as garderías e xardíns de infancia. Exclüense do uso docente, polo tanto, aquelas actividades que, sendo en principio equiparables, desenrólanse de xeito circunstancial neutros medios, como conferencias, coloquios, cursiños, etc., acollidos ñas edificacións de uso cultural, social e de reunión, ñas de uso deportivo, na catequese, etc.

Forman parte do uso docente as dependencias para actividades que, non sendo intrínsecamente docentes, resultan imprescindibles para o desenvolvenvento de aquelas, como o despacho de dirección, sala de profesores, oficinas para a administración, tutorías, sala de visitas, salón de actos, biblioteca, aseos, etc., así como o refectorio, oficio e cociña, no seu caso.

Os diversos espacios e dependencias, e a propia edificación en conxunto, cumprirán con todolos parámetros e condicións esixidas pola normativa sectorial vixente, así como coas normas aplicables con carácter xeral ás construccións (NBE-CPI-91, NBE-CA-88, NBE-CT-79, R.E.B.T., etc.).

No uso docente das categorías 3§, 4^ e 5^, o uso de vivenda admitido con carácter restrinxido e condicionado a vinculación por función ou cargo do seu titular, regularase, ademáis, polas determinacións do Decreto 240/1989 da COTOP, sobre habitabilidade ñas vivendas.

— m.l.}.- Os espacios e dependencias con actividades que excedan os obxetivos e finalidades propias do ensino tomaranse como uso concorrente co docente, non asumible como propio, o que fai preciso que estea específicamente recollido na ordenanza como uso permitido.

Así, tomaranse como uso deportivo as áreas ñas que se practiquen, de xeito regular, actividades ou competicións extraescolares, con participantes e/ou espectadores senvinculación ó centro.

O

W'ívv 8 2

Do mesmo xeito, unha capela que dea servicio a fregreses alíeos ás actividades do centro escolar, terá consideración de uso relixioso.

— si.2.).- No uso docente de Ia e 2a categoría preveranse as prazas de aparcamento esixidas con carácter xeral na presente normativa (1 praza por cada 100 m2 de superficie construida).

—• m.3.).- No uso docente das categorías 3a e 4a situadas no medio urbano ou a distancia non maior de 500 m. do núcleo de poboación do que se prevea a procedencia fundamental de alumnado, farase a previsión de prazas de aparcamento polo total obtido dos seguintes parámetros:

1 praza para turismo por cada 100 m2 construidos (previsión para persoal xeral).

1 praza para turismo por cada aula (previsión para persoal docente).

1 praza para turismo por cada 30 persoas do aforo do salón de actos, ou das gradas da zona deportiva, se foran de maior concorrencia (previsión para asistencia de pais e/ou familiares).

Asemade preverase un espacio destinado a parada de autobús que expedite un longo non inferior a 35 m.l. para un centra que non reborde os 320 alumnos, engadindo 9 m.l. por cada 320 alumnos máis ou fracción.

No uso docente das categorías 3a e 4a situadas fora do medio urbano, a unha distancia maior de 500 m. do núcleo de poboación do que se prevea a procedencia fundamental de alumado, farase a previsión de prazas de aparcamento polo total obtido dos seguintes parámetros:

1 praza para turismo por cada 100 m2 construidos (previsión para persoal xeral). - —

83

1 praza para turismo por cada aula (previsión para persoal docente).

1 praza para turismo por cada zona deportiva, se foran de maior concorrencia (previsión para a asistencia de pais e/ou familiares).

1 praza de aparcamento de autobús por cada 160 alumnos ou fracción (estacionamento entre servicios).

Asemade preverase un espacio destinado a parada dos autobuses (para deixar ou recoller alumnos) do mesmo xeito e proporciona expresadas no punto anterior.

— m.5.).- No uso docente de 5a categoría faranse as previsións en igual forma á expresada no punto precedente, engadindo, ademáis, os espacios necesarios para o parque de vehículos para o transporte de materiais ou productos, tractores ou maquinaria que, no seu caso, sexa utilizada no centro de formación ou de estudios específicos.

— m.6.).- Os niveis de ruido emitido e a potencia de motores rexeranse polas mesmas determinadóns dadas para uso de espectáculos públicos, en situación equivalente, excepto na 5a categoría, que tomará o seu regulamento do uso industrial de 5a categoría, e as consideracións sobre bafos, fumes e contaminación dados en xeral para os usos industriáis.

n) - - Regulación do uso sanitario e asistencial.

Abranguese neste uso as actividades desenroladas en establecementos, locáis e espacios vinculados os mesroos, en aplicación da medicina en todolos seus distintos aspectos de prevención, detección, tratamento, seguimiento e curación das enfermedades, así como dos coidados e asistencias especiáis para a infancia, tercera idade, marxinados sociais e demais que garden relación coa saúde e a sanidade en xeral, comprendendo, polo tanto, a rede hospitalaria {cidades sanitarias, hospitais xerais, hospitais especiáis -como os maternais, infanis, quirúrxicos, psquiátricos, etc.- clínicas e policlínicos) e a extrahospitalaria (casas de socorro, centros de urxencia, consultoricos, dispensarios, ambulatorios, etc.).

Ñas súas condicións específicas cumprirán coa regulamentación vixente e disposicións de aplicación dadas polos organismos competentes, así como coa normativa tücnica de cada especialidade, namentres que no que respecta ás condicións xerais suxetarase á normativa dada para as construccións comüns (NBE-CPI-91, NBE-CA-88, NBE-CT-79, R.E.B.T., etc.).

Polo que respecta as zonas de usos non específicamente sanitarios rexeranse pola normativa que en cadanseu caso corresponda (Normas de seguridade e Hixiene no Traballo, Regulamentación Técnico Sanitaria para comedores colectivos, etc.) e polas propias do uso que en particular teñan, segundo as determinacións da presente normativa (uso hosteleiro, na cafetería; uso garaxe, no aparcamento, etc.).

— n.l.).- 0 uso sanitario de 1^ e 2& categoría correspondente a consultorios, pequeñas clínicas e semellantes, poderá perde-la süa condición de compatibilidade con outros usos nun mesmo inmoble cando concorran factores ñas instalacións, ñas actividades ou nos medios utilizados que conleven a obriga de os considerar de 3® categoría e, se ven ó caso, disponer medidas de protección e control propias das actividades molestas, insalubres, nocivas e perigosas.

mudijaí, uus pxumuLUiebe 2§categorías

O departamento técnico municipal poderáde calquera instalación proxectada ñas --- ^---- - _ _cantos datos considere oportunos para se informar respecto ás condicións de proteccXfjsfip§' 'da incidencia perturbadora sofaor dos outros usos compasmo inmoble, podendo esixi-la

f/óí O \ \

introducción de modificacións ou elementos precisos para garantí-las condicións non prexudiciais da actividade, ou considérala de categoría superior, por incompatibilidade con uso de vivenda, salvo a exclusivamente vinculada por propiedade, empleo ou cargo.

O incumplimento dalgunha providencia dictada ós efectos sinalados no párrafo precedente poderá significar a denegación da licencia de obra, a süa invalidación, si xa estivera iniciada a construcción, ou a non procedencia de expedi-la licencia de apertura.

Serán motivos a considerar na avaliación da pertinencia de autoriza-lo uso en ls ou categoría:

- Utilización de aceleradores de partículas atómicas ou calquera outro inxenio de radiación semellante: non se autoriza.

- Utilización de radioisótopos, marcadores radiactivos ou calquera outros recursos nos que interveñan elementos semellantes: excluidos, coa salvidade dos que conten coninforme favorable de organismo competente garantindo a süa inocuidade no uso e condicións previstas.

- Equipos de radioloxía: admisible únicamente un só equipo, de baixa potencia, do tipo especialmente conclbido para o radiodiagnóstico de primeira mao ñas pequeñas clínicas, sempre que a instalación se faga coas previsións de blindaxe e límites de radiación esixidos pola normativa vixente para estes casos, comprobada e avalada a süa efectividade por entidade competente, así como a non perturbación das constantes do subministro eléctrico nos colindantes, nin interferencias electromagnéticas na TV, radio ou calgueira outra instalación allea.

- Aparellos ou instrumentos xeradores de vibracións: non poden supera-los 4 PAL medidos en calquera local alleo.

- Potencia total de motores instalados: non superará os 5 Kw,ñas plantas de pisos

86

Emisión de ruidos: manterase dentro dos límites que, contando co illamento acústico adoptado, non reborde, en calquera local alleo, os seguintes níveis:

35 dBA ñas horas tipo I (segundo horarios definidos no uso hosteleiro).27 dBA ñas horas tipo II.2 dBA sobre o nivel medio do ruido de fondo no ambiente, ñas horas III.

Aparellos ou instrumentos que podan xerar ondas electromagnéticas ou que produzan perturbacións ñas liñas eléctricas, telefónicas, etc.: non poderán afectar instalacións ou aparellos alíeos.

Instalación centralizada de osíxeno: non se permite.

Almacén de farmacia; elaboración de preparados farmacéuticos: non se permiten.

Utilización de substancias volátiles e/ou cheirentas: dispoñeranse extractores e chemineas de evacuación por riba da cuberta. Nos espacios comüns da edificación inmediatos ó acceso da clínica ou consultorio (portal, escaleiras) non poderán rexistrarse, nos casos máis desfavorables (horas de frecuente entrada e saída de persoas ó consultorio) concentracións de calquera das substancias relacionadas no anexo 2 do Regulamento de Actividades Molestas, Insalubres, Nocivas e Perigosas superior a 1/100 dos máximos admisibles para o interior de explotacións industriáis.

Manipulación de preparados e cultivos con virus: soamente os admitidos pola normativa sanitaria vixente para laboratorios sen illamento específico.

Atención regular a enfermos infecto-contaxiosos: a que permitan as normas de sanidade para establecementos sen illamento específico.

Atención regular ou en réxime de internado de enfermos con alteracións graves de com^oríátaiento: non se admiten.

67

u -

- Intervencións ou tratamentos que xeneren residuos non aptos para eliminar pola red ordinaria de evacuación de augas residuais: non admisibles, salvo que se dispoña de medios de evacuación regular por medio de contenedores estancos, ata incinerador apropiado, fora do entorno urbano.

— n.2).~ A previsión de aparcamentos para uso sanitarioasistencial regularase do seguinte xeito:

Nos usos de 1® e categoría, abonda co cumprimento da previsión de prazas de aparcamento sinaladas con carácter xeral na presente normativa (1 praza por vivenda ou por cada 100,00 m2 construidos noutros usos).

Nos usos de 3- e situados no medio urbano farase a previsión xeral (1 praza por cada 100,00 m2 de superficie construida} incrementada en 1 praza por cada 5 camas de enfermo.

Os centros de réxime ambulatorio, sen camas de enfermo, no medio urbano, farán unha previsión de 1 praza de aparcamento por cada 65,00 m2 de superficie construida, como mínimo.

Nos usos de 38 e 43 categoría, fora do medio urbano, e os de 5- (que pola süa propia condición están fora do tecido urbano) reservarase 1 praza de aparcamento por cada 100,00 m2 construidos, con carácter xeral, engadíndolle 1 praza máis por cada 3 camas de enfermo.

Se o establecemento é de réxime ambulatorio, sen camas de enfermos, reservarase 1 praza de aparcamento por cada 55,00 m2 de superficie construida.

Exclüense dos cómputos de prazas expresados as correspondentes a ambulancias e ós turismos para servicios urxentes de médicos e practicantes, ou equiparables, que, en todolos casos, terán a süa zona de aparcamento diferenciada.

A efectos da previsión de prazas, non se computarán as

8 8

superficies construidas dos sotos e semisotos adicados a almacenaxe, instalacións e outros que non supoñan ocupación regular por persoas. Tampouco se contarán os espacios complementarios, extrasanitarios, como terrazas - xardín, piscina, campos de xogo e outros equiparables.

Nos centros mixtos, con tratamento ambulatorio e camas para enfermos, desglosarase a superficie de cadansüa zona, aplicándolle o respectivo baremo correspondente, e totalizando.

Nembargante todolo expresado, nos centros que polo tipo de tratamentos, aloxamento dos enfermos, etc-, poda xustificarse a improcedencia da previsión de prazas ñas cuantías sinaladas, adraitirase un número menor, en concordancia coas razóns dadas.

89

— ñ).- Regulación do uso aaraxe-aparcamento e servicios do automóbll.

Tal como expresouse no punto relativo ós parámetros de identificación e clasificación dos usos, no epígrafe "garaxe aparcamento e servicios do automóbil" abránguense todalas diversas áreas adicadas a aparcamento, reparacións, subministros e atencións para os vehículos automóbiles, o que fai preciso establece-la süa regulación separadamente para cada un dos seguintes conceptos:

— ñ.1).- Determinacións de carácter xeral.- En toda instalación adicada os fins previstos no presente uso serán de aplicación todalas normas e regulamentos vixentes relativos á construcción en xeral, revestindo excepcional importancia todo canto garantice a seguridade das instalacións, como a NBE-CPI-91, de protección contra incendios, Normas e Regulamentos sobre a instalación de depósitos de combustible e surtidores de carburante, etc., así como todalas de rango legal ou técnico referentes á adecuada ventilación dos locáis (NTE-ISV, tabeas 4, 5 e 6) e concentración máxima permitida no ambiente de gasolina, monóxido de carbono, etc., sinalada no anexo 2 ó Regulamento de Actividades Molestas).

Os garaxes de carácter público, as estacións de autobuses e camións, así como as estacións de servicio, quedarán sometidos ás inspeccións periódicas establecidas polo art. 26 do Regulamento de Actividades Molestas, Nocivas, Insalubres e Perigosas, e adoptarán as medidas de máxima seguridade que se requíran en cada caso para prevenir os siniestros, combatilos e evita-la süa propagación (art. 21 do citado Regulamento). Nestes estableeementos seguirase o procedemento para a concesión de licencias sinalado no art. 29 do devandito Regulamento, axustándose estrictamente, no seu emplazamento, ás determinacións dadas ñas ordenanzas urbanísticas sobre o tipo de solo no que se permiten e compatibilidade con outros usos concorrentes (art. 4 Regulamento expresado).

Os garaxes correspondentes a edificios acollidos a protección oficial cumprirán ñas süas medidas e condicións canto se sinala na normativa oficial ó respecto.

De xeito semellante, aquelas instalacións para as que exista regulamentación oficial específica, como estacións de

90

T

íO Q

servicio, cumprirán con todalas determinacións ó efecto.

Todolos recintos onde se desenvolva algunha das actividades comprendidas no presente uso deberán limitarse con materiais e dispositivos que garanticen o seu illamento respecto de construcción ou propiedade allea, tanto polo que respecta a impedi-la propagación de fogo como para dificulta-la transmisión de ruidos e vibracións, así como para couta-la expansión de bafos, fumes e cheiros ou o verquido de augas graxentas na rede de sumidoiros.

No medio urbano as medidas de illamento acústico impedirán que sexan rexistrados ruidos cun nivel superior a 35 dBA en calquera local de uso alleo, durante as horas tipo I (segundo definición dos horarios dada na regulación douso hosteleiro}, e 27 dBA ñas horas de tipo II, así como que non exceda en máis de 2 dBA o ruido de fondo ñas horas de tipo III.

Tampouco orixinarán vibracións superiores a 4 PAL en locáis que non sexan propios do uso.

No medio industrial e no non urbanizadle rexeranse pola normativa do uso industrial no que respecta a ruidos e vibracións.

Non poderán abrirse ocos a patios de luces nin a outras dependencias, coa salvidade dos pasos de comunicación tratados no apartado correspondente a "accesos” da presente regulación de uso, ñas condicións alí sinaladas.

As augas recollidas ñas escorrentías interiores ou de calquera outra procedencia que podan transportar graxas pasarán por sistema separador que líelas retire, impedindolo seu verquido na rede xeral de sumidoiros.

Non se admite verquido de substancias combustibles e os que accidentalmente podan producirse serán neutralizados (area, escuma) e retirados sen evacúalos polos sumidoiros.

O sistema de ventilación impedirá a acumulación de gases nocivos en proporción superior á sinalada polo Reglamento de

91

Actividades Molestas.

Admítese a ventilación natural a base de ocos abertos en fachadas opostas, de xeito que establezan tiro entre eles, cunha superficie total non inferior ó 5% da superficie do local.

Se todolos ocos se abren á mesma fachada a süa superficie total non será inferior ó 8 % da do local.

A ventilación forzada mediante aparatos extractores garantizará un barrido de 6 renovacións do volúme por hora, con bocas de aspiración vertical abranguindo cuadrículas de reparto non maiores de 15 x 15 m.

Nos locáis ventilados exclusivamente con medios mecánicos, ou complementando ventilación natural insuficiente, contarán con detectores de monóxido de carbono, con sistema de alarma, a razón de 1 cada 500 m3, alómenos.

En todo inmoble que teña circulación interior de vehículos dispoñeranse torna-rodas ou proteccións que eviten os golpes ou roces contra elementos estructuráis ou fundamentáis da edificación.

Polo que se refire a parámetros dos radios de curvas, enlaces eos víais exteriores, vias de deceleración, gálibos, etc., tomaranse os contidos na lei de estradas, normativa do MOPU, Lei de Tráfico, circulación de vehículos e seguridade vial, así como as disposicións específicas do organismo con competencia sobre o vial que dea servicio ó garaxe, estación, etc.

En todolo que non estea comprendido ñas determinacións de carácter xeral expostas, rexerán as normas que de seguido detallanse.

— ñ.2}.- Accesos.- Os garaxes aparcamento cunha superficie útil menor de 1.500 m2 de superficie útil poderán ter un só acceso, disposto coa amplitude necesaria para permitir a entrada ou saída dos vehículos sen necesidade de facer

92

maniobras. Neste tipo de acceso único deberá disponerse dun sistema indicador visual que sinale no exterior a disposición dun vehículo para sair, e viceversa, o que pode seren coincidente coa propia sinalización da activación do portón para ser aberto (apertura automática ou por telemando), debendo contar co espacio necesario para que alómenos un deles poda estacionarse eventualmente en tanto circula o outro, sinalizándose ó efecto a preferencia de paso establecida, que en ningures poderá suponer obstrucción da libre circulación na vía pública.

Nos garaxes aparcamento de acceso único vinculados a vivenda unlfamiliar ou bifamiliar, así como os vinculados a establecementos, para servicio do seu persoal, cando éste é de número reducido (ata 10 usuarios) e ten horario de chegada e saída homoxéneo para todos eles, pódese suprimir a sinalización expresada.

Nos garaxes aparcamento cunha superficie útil de 1.500 m2, o máis, terán a entrada independente da saída, cada unha cun sentido único de circulación e visualmente diferenciadas e sinalizadas.

Os garaxes aparcamento de uso público terán sempre a entrada e saída diferenciadas, calquera que sexa a süa superficie útil.

En calquera dos casos expresados os accesos terán a amplitude adecuada para que, tendo en conta o ancho da beirarrüa ou beiravía, o ancho da propia rúa ou vial, e o tipo de circulación habitual na mesma, podan incorporarse ó tránsito (ou sair del) os vehículos usuarios do garaxe, con visibilidade suficiente, sin perigosidade e sen obstaculización.

O menor ancho de acceso admisible no caso máis favorable das condicións citadas no párrafo precedente, non se poderá dispoñer oco de acceso para turismos inferior a 2,70 m. de ancho, nin espacio subseguinte interior con menos de 3,00 m. de ancho. A altura libre ñas portas ou nos pasos baixo vigas non será inferior a 2,00 m., nin o teito estará a menos de 2,20 m.

Nos garaxes vinculados a vivenda unifamiliar ou bifamiliar que

9 3

■teñan a süa porta no interior da parcela, cun retranqueo non menor de 5,00 m., non están suxetos ó regulamento expresado.

Ñas construccións industriáis, as portas de acceso para grandes vehículo non serán de ancho inferior a 4,00 m., cunha altura libre de 4,20 m. para vehículos con carga cerrada (furgóns, camións con toldo, contedores) e autobuses, e de 4,50 m. para carga aberta, camións - grúa, autobuses de dous pisos, etc.

Nos garaxes para vehículos semilixeiros, furgonetas, etc., dispoñeranse os accesos coas dimensións entremedias das sinaladas para turismos e grandes vehículos, adecuadas a cada caso.

Nos garaxes que teñan algún sistema controlador (barreira, toma de billete, fichador, etc) deberá deixarse espacio suficiente no interior, dendo o acceso ata o control, que permita o eventual estacionamento dos vehículos previsibles na espera.

O acceso de persoas os garaxes para turismos cunha superficie útil menor de 3.000 m2, pode facerse pola mesma porta (e rampa) dos vehículos, engadíndolle nun lateral, alómenos, unha beirarrüa de ancho non inferior a 0,70 m.

Nos demáis casos as persoas terán acceso por lugar distinto das entradas e saidas dos vehículos, con independencia de que exista ou non beirarrüa peatonal nos accesos de automóbiles.

Salvo os locáis que exprésanse no punto seguinte, os garaxes non poden estar en comunicación directa con estancias ou dependencias adicadas a outros usos, nin con escaleiras ou ascensores que leven ata éstas, debendo mediar esclusa ou vestíbulo de independencia con portas de resistencia ó fogo contrastada para a compartimentación en sectores de incendio separados, conforme á NBE-CPI-91. Ningún local, fora dos que de seguido descríbense, poderá te-lo garaxe como único medio de acceso.

Poden ter comunicación directa co garaxe -e, se ven ó caso, como único medio de acceso ós mesmos- os aseos en garaxes

94

privados, as dependencias adxetivas de carácter doméstico, como trasteiros, lavadoiro, tendedeiro, despensa, adega, taller persoal, etc.; os cuartos para caldeiras e maquinaria de calefacción que non teñan consideración de "sala de máquinas" (potencia non superior a 50 Kw) e os equipos autónomos de climatización; servicios para os automóbiles que pola süa inocuidade son compatibles e integrables nos garaxes, como a venda de accesorios, lavado, engraxe, aliñación de rodas, parciieado, comprobación de luces e outras semellantes. A carga de baterías só pode dispoñerse en local illado, con ampia ventilación independiente. Non poden incorporarse en xeito algún o suministro, manipulación ou almacenaxe de carburantes nin calquera outra actividade molesta, insalubre, nociva ou perigosa.

As "salas de máquinas" citadas no punto anterior (potencia superior a 50 Kw) poderán ter comunicación co garaxe a travesó de porta corta-fogos, para coroodidade de mantenemento, máis o seu acceso propio e subministro de combustible será sempre directo dende o exterior.

— ñ.3).- Rampas.- Nos garaxes para turismos que non teñan regulada a formación de rampa por normativa específica ó caso, as rampas para que os vehículos salven desniveis no acceso ou no interior do aparcamento non terán pendente superior ó 20% nos tramos recots, e ó 12% nos curvos.

Bas rampas que deán acceso a vía pública non se superará a pendente do 8% nos primeiros 5,00 m. contados a partires da aliñación exterior.

Nos garaxes - aparcamento de uso público, para turismos, os tramos rectos non serán de pendente superior ó 16%, e os curvos non pasarán de 12%. No seu enlace co vial exterior dispoñerase un tramo de alómenos 5,00 m. con pendente non superior ó 5%.

O ancho das rampas para turismos non será inferior a 3,00 m., coas ensanchas precisas ñas curvas para que os vehículos circulen sen díficultade.

Nos garaxes - aparcamento para outros tipos de vehículos (furgóns, camións, autobuses, etc.) as rampas, cargadoiros e

95

T

demáis elementos compoñentes dos espacios de ciruclación, estacionamento, carga , descarga, etc., cumprirán eos parámetros dados con carácter xeral para o sistema viario polos organismos competentes e normas vixentes e polas determinacións de carácter particular que, no seu caso, sexan de aplicación no polígono industrial ou comercial no que se emplace.

Endexamáis poderá invadirse o espacio publico na formación de rampas de acceso a garaxes - aparcamento de propiedade privada.

— ñ.4).- Montacoches.- Os aparellos elevadores de vehículos que teñan acceso inmediato dende o espacio público deberán recuarse o suficiente da aliñación exterior para posibilita-lo eventual estacionamento de espera do número de automóbiles previsibles que podan concorrir no mesmo momento, sen que deán motivo de obstrucción no vial público.

— ñ.5).- Espacios interiores/prazas.- Nos garaxesaparcamento para turismos contarase cunha superficie por vehículo non menor de 20,00 m2, nin superior a 30,00 m2,incluíndose nela as carreiras para circulación dos vehículos, rampas, espacios de maniobra e o propio espacio de estacionamento. Este non será inferior a 2,20 m. de ancho por 4,50 m. de longo, para cada praza.

— ñ.6).~ Aseos.- Nos garaxes - aparcamento para uso público dispoñerase alómenos dun núcleo de aseos para homes e outro para mulleres, composto cada un deles por un retrete con inodoro e lavabo para atender ós usuarios de ata 70 prazas. Se o número de prazas é maior engadirase un retrete máis (con inodoro e lavabo) para cada sexo por cada 140 prazas máis ou fracción.

Se o garaxe distribuíese en varios andares poderán dispolerse os aseos centralizados nun punto fácilmente accesible da planta máis próxima ó acceso ou accesos dende a vía pública, ou, doutro xeito, dispoñerase alómenos dun núcleo de aseo para cada piso, nambolos dous casos visiblemente sinalizados.

Os retretes non abrirán directamente ó espacio propio do garaxe, debendo mediar vestíbulo, que pode seres común para todolos retretes destinados a un mesmo sexo.

96

T

mesmos, admitíndose nese caso unha diminución do 50% deles, sobor dos que correspondan.

Nos núcleos para homes poden incluirse urinarios, ubicándolos nunha zona do vestículo non visible dende o exterior, dispoñendose, se fora preciso, unha mampara ou saínte que os oculte. Un de cada dous inodoros para homes que corresponda instalar polas contas dadas pode ser sustituido por un urinario.

Ñas estacións de servicio, ñas de autobuses e demáis equiparables dispoñeranse aseos para homes e mulleres con arreglo ós parámetros determinados pola normativa sectorial e da propia empresa. En calquera destes casos os aseos para o persoal traballador esixido polas Normas de Seguridade e Hixiene no Traballo non poderán seres suplidos polos dos usuarios das instalacións nin viceversa.

— ñ.7).- Prohibicións específicas.- Prohíbese o estacionamento nos puntos de acceso recoñocidos como vado e sinalizados como tal nos garaxes - aparcamento, estacións de autobuses, parques móviles, estacións de servicio, etc., incluso por parte dos usuarios, salvo a eventual parada precautoria ó acceder ou sair do recinto.

Prohíbese acender lume e producir charamuscas ou falseas nos garaxes, ñas estacións de servicio, e, en xeral, en calquera zona ou dependencia que polas suas condicións estea sinalizada ó efecto ("non fumar", "perigo de incendio", "productos inflamables", etc.).

Prohíbese o almacenamiento de carburantes e combustibles dos depósitos dos vehículos ou dos espeíficamente autorizados e dispostos para tal fin (depósitos de abastecemento, surtidores) salvo as seguintes excepcións:

Bidóns apropiados ó efecto (homologados) con capacídade non superior a 200 lts., sempre que o tipo de combustible non sexa inflamable a menos de 55 graos centígrados, e coa limitación de que repartidolos lts. totales gardados deste xeito nun

97

T

local non resulte proporción superior a 12 Its. por m2 de superficie útil do mesmo, considerada con deducción dos espacios destinados a prazas de aparcamento e dos espacios ocupados por elementos fixos (como vitrinas, amasadores, elevadores hidráulicos e maquinarias, etc.).

Bidóns apropiados ó efecto (homologados) con capacidade non superior a 15 lts., adecuadamente gardados no interior dos vehículos, contendo combustible do tipo usual para o automóbíl no que estea o recipiente, como reserva particular para o mesmo, coa limitación de 1 só bidón por cada vehículo*

Prohíbese desenrolar dentro dos garaxes ou en espacios directamente relacionados eos mesmos, tarefas que, de xeito evidente ou encuberto, constitúan actividade molesta, insalubre, nociva ou perígosa, como a proba e reparación de motores, chapistería, pintura, tapicería e semellantes.

Exceptüanse do devandito os locáis adxetivos ou anexos que, tendo a separación física técnicamente necesaria, adícanse ás expresadas actividades no solo industrial e no non urbanizable, equiparándose, a todolos efectos de regulamento, ó uso industrial de 4^ ou 5^ categoría, segundo o caso.

— ñ.8).- Obrigacións específicas.- E de obriga para quen teña deber en calquera das instalacións abranguidas no presente regulamento o mantemento dos espacios e elementos co adecentamento, sinalización e iluminación axeitados, delimitando, sen lugar a dúbidas, as zonas de circulación, peatonais, prazas, servicios, etc., responsabilizándose de non extende-los usos a zonas non autorizadas, así como impedindo e respondendo de calquera verquido, evacuación de refugallos, materiais ou pezas desbofadas, tanto se invaden terreo alleo coma se están fora de lugar no propio.

Ñas estacións de servicio, parques móviles e, moi especialmente, nos depósitos para desguace, coidaranse os complementos de xardinería e cerres vexetais que couten das vistas as zonas que, por necesidade funcional, non podan armonizar co medio ou integrarse con dignidade na paisaxe.

ro \

YO o 98

- o).- Regulación do uso dos espcacios privados libres de edificación.

Nos espacios privados libres de edificación recae sobre o dono a obriga de axeitalos a algunha das actividades autorizadas pola correspondente ordenanza que, en todolos casos, corresponderá a algunha das expresadas no referente a este uso na parte relativa ós "parámetros de identificación e clasificación dos usos", na presente normativa, atendose, ademáis, as seguintes determinaciós.

— o.l).- Ningún espacio privado libre de edificación pode seres tratado oomo superficie residual ou marxinal dunha propiedade, sen adicarlle a atención mínima necesaria para mantelo saneado e co aspecto adecuado.

— o.2).- Non se permiten usos non permitidos pola ordenanza da zona, sendo de obriga, ademáis, que calquera actividade desenrolada responda a modos racionáis e axeitadas, que en ningures podan supoñer degradación do espacio ou menosprezo ó medio no que estean.

— o.3).- A eventual paralización das actividades nun espacio privado libre de edificación, ou a desocupación da construcción coa que estea vinculada, non exime da obriga de mantelo saneado, alómenos na forma mínima, en referencia ós aspectos sinalads no punto seguinte.

— o.4).~ Considéranse atencións de obriga para garantir osaneamento mínimo esixido pola presente normativa:

- Corta da maleza desenrolada fora das previsións de axardinamento, horta ou ornato vexetal.

- Retirada de restrollo, follas e calquera residuo que poda dar lugar a acumulacións indesexables e favorecedoras da podremia e do acubillo de ratos e bechocos.

- Evacuación das augas pluviais ou nacentes, impedindo os estancamentos incontrolados.

99

- Eliminación periódica de ratos.

- Tratamento das pragas do campo e as enfermidades das plantas que adquiran importancia apreciable, ou aínda incipientes, cando se trate de males graves que presenten risco de se extender ós colindantes.

- Regado da vexetación existente, podas e tratamentos precisos para que sobreviva.

- Adecenta-la cerca, muros de cerre ou paramentos que delimiten o espacio, cando presenten signos de degradación, así como darlle os cuidados necesarios para manter sen ruina as armacións ou elementos que existan, como carriolas, chafarices, farois, pérgoles, etc.; ou retiralos.

- Retirar calquera producto, material, elemento ou sistema que estando fora de uso poda se transformar en podricalla ou chatarra.

— o.5).- Salvo aqueles espacios para os que se autoricen usos agropecuarios (zonas rurais, non urbanizables) prohíbese calquera forma de estabulación, cabalerizas, galiñeiros, coelleiras, etc., ou cría, en calquera forma, de bestas, aves, abelleiras, etc.

Admítense, nembargante, os animáis domésticos de compañía, como cans, gatos e paxaros, sempre que polas condicións en que se teñan e o seu número non sexan causa de molestia ó vecindario.

Nos espacios libres privados non menores de 2.000 m2 que conten con arboreda, estanques e demáis elementos propios de parques e xardíns, manitestamente baseados na natureza, admítense os animáis tradicionalmente integrados neles, como pombas, cisnes, pavos reais, faisans, etc., sempre que estean ñas condicións axeitadas.

En calquera tenenza de

caso, a autoridade municipal pode prohibir a calquera dos animáis citados cando teña

1 OG

que se produzan molestias a terceiros, insalubridade, desatención, abandono ou malos tratos ós animáis, o calquera outra condición prexudicial ou negativa.

Fora do medio rural (e na forma para él determinada), prohibense lumes, fumes, cheiros, ruidos ou perturbacións por riba dos nivels permitidos para cada un dos diferentes usos autorizados polas presentes normas para os espacios privados libres de edificación.

Segundo o tipo de actividade desenrolada -de conformidade eos usos permitidos para os espacios privados libres deedificación- dispoñerase de sistema adecuado para a protección contra incendios, ahondando coa mangueira ou mangueiras utilizadas para regó e limpeza, cando se trate de xardíns, hortas, espacios para solaz, xogos, deportes, lavadoiro - tendedeiro, e semllantes, e recurrindo a extintores portátiles de eficacia axeitada nos usos hosteleiros (terrazas merendeiro e semellantes), no caso de aparcamentos, etc.

1 01

— p).- Regulación dos usos agropecuarios, forestáis e propios da explotación, conservación. protección e mellora danatureza.

Abránguense neste uso todalas actividades relacionadas co aproveitaxnento dos productos do campo, fragas e montes; crianza e aproveitamento dos productos da habenza, avicultura, cunicultura, etc-; a caza, a pesca, os cultivos mariños e os daugas dulces; a apicultura, e outros, así como todalas operacións adicadas á conservación, protección e mellora do medio natural.

— p.l).- No uso agropecuaria non é preciso que as parcelas das explotacións estean en contacto con aliñación oficial, podendo estaren entremedias doutras parcelas, sempre que podan servirse de estrada, camiño ou carreiros de carácter privado que lie deán acceso a partiren dalgún punto de enlace co sistema viario público.

A apertura, afirmado e conservación destes caminos sera responsabilidade e cargo dos propietarios das explotacións, debendo reuni-las condicións técnicas necesarias para soporta-lo tránsito previsto e preciso para as características das labouras e actividades (paso peatonal, camino para o gando, circulación de tractores, paso de camións, etc.).

Nembargante, no caso de que exista uso residencial vinculado á explotación o acceso S parcela será sempre directo dende vial público, có que, forzosamente, terá linde a propiedade, nun longo de aliñación oficial exterior non inferior ó fronte mínimo de parcela esixido pola correspondente ordenanza.

— p.2}.- Todolos usos permitidos no solo non urbanizable deberán resolver o abasteceraento de auga na forma necesaria para as labouras ou tipo de explotación de que se trate, así como a depuración das augas residuaís que no seu caso se produzan, mediante fosa séptica de decantación - dixestión en sistema resolto dentro dos límites dos terreos asignados ó uso, ou establecendo conexión coa rede xeral.

Cando exista vivenda vinculada á explotación, o subministro de auga da rede ou de captación alcanzará o abastecemento

que satisfaga a asignación mínima de auga potable na 50 Its. por persoa e día, ou 200 lts. mínimos por

1 02

vivenda, tal como sinala a condición 7.2 de Decreto 240/1989, sobre habitabilidade das vivendas, con independencia da restante demanda de auga que poda darse polas actividades agropecuarias.

— p.3).- Con arreglo ó mesmo devandito Decreto, ñas vivendas que teñan como anexos cortas ou cortellos, gardarase o illamento esixido no mesmo, dandolle obrigatoriamente accesos independentes.

— p.4).- Salvo ñas explotacións de tipo familiar con uso residencial vinculado, ñas que abonda eos servicios hixiénicos propios da vivenda para atende-las necesidades, en toda actividade laboral dispoñerase de aseos e vestuarios en réxime separativo de sexos, para servicio dos traballadores, segundo esixe a normativa de Seguridade e Hixiene no Traballo.

Estos servicios poderán estar situados no propio lugar da laboura (granxa, invernadoiro, piscifactoría, etc.); no punto de concentración dos traballadores (casal, barracón, etc.); en puntos provisionais, de xeito eventual, máis ou menos próximos (caseta para braceiros); ou en dependencias alleas habilitadas ó efecto (fonda, cantiña, etc.).

De xeito semellante deberán disponerse lugares a resgardo para acubillo e comedor, se o tipo de laboura o require.

— p.5).- Endexamáis a instalación de calquera dos elementos para atención dos traballadores, citados no punto precedente, poderá seren foco de emporcallamento, debendose dispoñe-las oportunas previsións para a eliminación dos detritos e recolleita de refugallo.

— p.6).- Os usos agropecuarios de carácter familiar asimilaranse a uso artesanal e industrial de 43 categoría, e os de carácter empresarial ó industrial de 55 categoría, os efectos de potencia e niveis máximos de ruidos a vibracións permitidos. Do mesmo xeito, calqueira actividade agropecuaria e forestal suxetarase ás determinacións dadas para o uso industrial relativas a concentración máxima de bafos e gases no ambiente, evacuación de fumes, gramos de po por m3 e Kg/hora tolerados, verquido de augas residuais, pH e temperatura do efluente, etc.

1 03

— p.7).- Baixo ningún concepto poderán queimarse productos ou refugallo a descuberto sen autorización expresa do Concello, previa consideración das características dos materiais a queimar, inocuidade dos fumes e medidas de seguridade tomadas (barreiras físicas para limita-la extensión do lume, sistemas para impedi-la propagación e medios de extinción disponibles).

Amáis do cumprimento das condicións devanditas, ningunha queima poderá seren permitida sen lie dar xustificación a incineración.

—* p.8).- Toda explotación que conte con algún tipo de instalación (nave, barracón, alpendre, etc.) na que sexa posible gardar aveños e ferramentas, que estea situada nun medio con risco de incendio (pastadoiro enxoito, fraga, arboredo, monte, etc.) ou próxima a él, deberá cantar con algún recurso material para atalla-lo fogo dos mesmos, pertenzan ou non á mesma propiedade, en razón á obriga de participar nos traballos de extinción.

Estas previsións extremaranse ó máximo, segundo a normativa vixente, no que se refire á protección contra incendios dos depósitos de combustible, aparcamentos, almacéns, etc.

^ p.9).- Acataranse con escrupuloso empeño cantas disposicións se dicten sobre limitacións e condicións de uso dos productos contra as pragas, os herbicidas, fertilizantes químicos, etc.

— p.10).- Nos arboredos, fragas e sebes que se teña constatados aniñamentos regulares non se permetirán cortas durante a período de cría. Ñas cortas fora do período de cría seguirase o método de entresaca.

Non se permitirán talas de espécimes protexidos sen contar con autorización específica outorgada por organismo con competencia.

presencia de niño boura debe de se

ou tobo de animal protexido nun área de comunicar ó organismo correspondente,

1 04

procedéndose de conformidade co díctame consecuente.

— p.ll).- 0 emprego de maquinarias para as labouras, medios de acarreo mecánico, etc., adecuaranse sempre de xeito que non se derive prexuizo para o medio, debendo preverse os espacios necesarios para aparcamento de vehículos e maquinaria móvil dentro dos límites das respectivas explotacións.

— p.12)Non se autorizarán armacíóns, artificios ou recursos sofisticados cando sexa evidente que non correspondan a condición ventaxosa sobor doutros medios de baseamento natural ou máis concordantes coa integración no medio, a harmonización coa paisaxe, ou as tradicións de raigaña.

1 05

— q).- Regulación dos usos extractivos e de minería.

A indiscutible importancia das industrias extractivas e mineiras do solo galego, a sua incidencia na economía básica, e as particulares condicións xeolóxicas (litolóxicas - tectónicas) ñas que se producen, fan preciso un regulamento no que, atendendo a estas particularidades, se deán as normas a seguir na concesión, explotación e seguimento destas industrias con maior precisión da que resultará pola simple aplicación do art. 16 do vixente T.R., especialmente naquelas circunstancias onde poden concorrir elementos de carácter contraposto (como a protección forestal nun área que asemade acocha unha importante masa granítica de valor e utilidade recoñecidos, caso nada estraño nos arboredos sobre "litosol" ou sobre "ranker").

A clave radica na compaxínación dos distintos obxetivos concorrentes e do criterio de respete ó medio (á natureza en xeral e á paisaxe en particular), o que é posible cando establécense os límites racionáis da extracción, defínense as condicións estrictas da explotación, faise un seguimento eos controis adecuados e esíxense as actuacións que garanticen a rexeneración e reincorporación ó medio.

Neste senso, as prescripcións sobre rehabilitación e recuperación dos espacios naturais afectados por actividades de extracción e mineiras dadas polas disposicións vixentes ó respecto, son fundamentáis.

— q.1).- As extraccións de minerais e demáis recursos xeolóxicos que requiran técnicas mineiras, reguladas no Anexo 2 do R.D.l. 1302/1986 do 28 de Xuño, sobre avaliación do impacto ambiental, presentarán, con carácter previo a calquera resolución sobre concesión de instalación, a avaliación do seu impacto mediante estudio conforme o regulamentado polo R.D. 1131/1988 de 30 de Setembro e/ou disposicións legáis que podan dictarse con posterioridade Ó mesmo fin, comprendendo, asemade, o pertinente plan de restauración e calendario con datas e compromisos a cumprir.

*— q.2).- As explotacións extractivas e mineiras terán sempre carácter provisional e non alterarán as condicións urbanísticas do solo no qqe^rse..,, ubiquen, tanto de uso como de

1 06

—— q.3).- As explotacións manteranse nos termos establecidos na concesión durante o período da mesma. Calquera variación respecto ás condicións ñas que estea outorgada a explotación implica a cancelación da mesma, incurrindo ñas responsabilidades sinaladas nela ó caso.

— q.4).- Toda actividade extractiva ou mineira (abranguindo neste concepto tanto as simples extraccións en xacementos e canteiras a ceo aberto como as explotacións con pozos e galerías e as captacións de augas e lodos minero - medicináis, gas natural, etc.} precisan de licencia municipal, sen prexuicio da autorización que a normativa vixente sinale ó rspecto por parte de entidades ou organismos con competencia sectorial* O dispoñeren de autorización por parte de autoridades ou organismos non municipais non presulgará a obtención de licencia municipal.

— q.5).- A documentación para promover autorización de explotación extractiva ou mineira contará (ademáis da memoria e planos onde se concrete o alcance das actividades que se pretenden desenrolar, ubicación, propiedade e compromiso do cumprimento das obrigas esixidas pola normativa vixente e polas presentes determinacións) co "plan de restauración do espacio natural afectado", de conformidads co R.D.- de 15 de Outubro de 1.982, comprendendo as cuestións sinaladas no art. 3 do devandito decrecto, a saber:

I.- Información detallada do lugar previsto para as tarefas mineiras e o seu entorno, incluíndo, como mínimo, as seguintes especificacións:

- Descripción do medio físico, con referencia á xeologí, hidroloxía e hidroxeoloxía, climatoloxía, vexetación, paisaxe e demáis elementos que permitan defini-la configuración do medio.

- Definición do medio socioeconómico que incida a relación de usos e aproveitamentos preexistentes, propiedades, obras de infraestructura, instalacións e réximes xurídicas especiáis que, no seu caso, sexan aplicables—zona.

- Descripcións das características do aproveitamento mineiro previsto así como dos seus servicios e instalacións.

- Planos e documentación relativos ós aspectos citados nos párrafos anteriores.

IX.- Medidas previstas para a restauración do espacio natural afectado pola explotación, contendo, como mínimo, as seguintes especificacións:

- Acondicionamento da superficie do solo, co seu carácter propio, sexa éste vexetal ou dcutro tipo.

- Medidas para a protección da paisaxe.

- Estudio do impacto ambiental da explotación sobor dos recursos naturais da zona e medidas previstas para a süa salvagarda.

- Proxecto de almacenaxe, neutralización ou evacuación dos residuos mineiros xerados e sistemas previstos para mitiga-lo deterioro ambiental polo devandito concepto.

III.- Calendario de execución e costo estimado dos traballos de restauración.

— q.6).- O titular da explotación mineira pode realizar polos seus propios medios o Plan de Restauración ou optar porque o leve á práctica a Administración, aínda que costeado por él mesmo.

— q.7).- 0 incumplimento do Plan de Restauración comporta non so a aplicación das sancións previstas na lexislación de minas senón a cancelación da concesión, de non lie pór remedio.

— q.8).- O titular da concesión presentará anualmente no departamento municipal de control información fotográfica, perfís e memoria nos que se recollan os avances da

1 08

explotación, modificacións do terreo, alteracións da paisaxe e medidas de restauración cumplidas.

— q.9).- As explotacións mineiras dispoñerán de accesos e enlace co sistema xeral viario na mesma forma e condicións sinaladas para os usos agropecuarios, forestáis e propios da explotación e mellora da natureza.

— q.10).- Do mesmo xeito que no uso agropecuario citado, cumpriranse as esixencias de dotación de auga e depuración das residuais, así como as determinacións dadas para o devandito uso en relación coa disponibilidade de comedoras, vestuarios, aseos e acubillo para os traballadores.

q.11).- As explotacións mineiras suxetaranse ás determinacións dadas para o uso Industrial de 5^ categoría no que respecta a potencia de motores e niveis máximos de vibracións e ruidos permitidos, así como as condicións relativas a concentración máxima de bafos e gases no ambiente, gramos de po por m3 e Kg/hora tolerados, verquido de augas residuais, pH e temperatura do efluente, etc.

— q.12).- Non se permiten usos extractivos ou de minería dos que derive desvío de canles das augas naturais de superficie ou subterráneas, cambio do caudal das mesmas ou contaminación.

— q.13).- No mesmo senso sinalado para o uso agropecuario, regularanse no uso mineiro as queiraas de productos e refugallos, dispoñendose os medios de extinción con igual criterio.

— q.14).- Cando a actividade extractiva implique a destrucción de arboredo o titular terá obriga de repoboar a finca con árbores da mesma especie, coidando, asemade, da plantación ata que a mesma agrome e poida desenrolarse con normalidade.

— q.15).- 0 emprego de maquinaria e vehículos cumprirá coas mesmas determinacións dadas para o uso agropecuario.

1 09

— q. 16). - Tamén toraarase en conta para as explotacións mineiras o expresado no uso agropecuario sobre armacións, artificios e recursos sofisticados non xustificables.

— r).- Regulación do uso e disfrute da natureza.

En toda instalación para este uso será factor primordial o respeto ó medio, non so evitando ocupacións improcedentes ou destruccións no propio asentamento senón coidando que a actividade desenrolada (concorrencia, nivel de ruido, horas de actividade, iluminación artificial, etc.) poda arreda-la fauna, impedir aniñamentos, dañar a flora circundante ou alterar dalgún xeito o ecosistema.

En calquera caso, as previsións relativas a producir o menor impacto ambiental prevalecerán sobor de calquera outro interés.

Ueste senso, teranse presentes, con carácter xeral, as seguintes determinacións:

— r.l).- Ningún asentamento para uso e disfrute da natureza será coincidente con áreas de cria (tobos, niños) ou que sirvan de habitáculo a especies protexidas ou de recoñecido interés, así como con zonas de vexetación densa ñas que se faga preciso formar clareiros agresivos, ou cando existan espécimes que deban salvagardarse.

Tampouco poden situarse instalacións para este fin nos puntos emisores panorámico - paisaxísticos, salvo as vereas para itinerario, miradoiros discretos, acubillos ocultos, etc., ou que as propias instalacións compoñan o obxeto da panorámica xuntamente coa paisaxe, como as praias fluviais.

— r.2).- As construccións levantadas para este uso terán sempre carácter complementario dentro do conxunto abranguido para as actividades (como aseos, vestuarios, cantina, bar, restaurante, etc.) sen que en ningures desvirtúen as características propias do medio.

Para estas construccións utilizaranse materiais locáis en forma rústica (cachotería, troncos, entaboados, xisto, arxila, cal, caínzo e outros seroellantes).

Co mesmo criterio trataranse as pequeñas obras para acondicionar fontes, estanques, chafarices, fornos e grellas o

111

jUN

TAAí/

aire libre, etc»

O amoblamento xeral será rústico (chantos, lousas, troncos, etc.) e estará chantado. O mobiliario exterior de cantinas, restaurantes, etc., poderá ser semellante, ou movible, neste caso de madeira rústica, canas, vimbio ou material equiparable.

Ñas instalacións desmontables, ocasionáis (romarías, acampadas e semellantes) permítese, nembargante, materiais sinxelos desbotables ou recuperables, ñas tendas, barracas ou postos, como pode ser a lona, palla, ramallos, etc.

■— r.3}.- Toda promoción para obter licencia de este tipo da instalacións contará con estudio detallado do impacto ambiental, medidas de seguridade para a protección contra incendios na área do uso e o apoio na extinción dos que podan producirse no ámbito próximo, así como as medidas para recollida e evacuación de refugallo, depuración de augas residuais e Controls que impidan calquera tipo de contaminación, así como a minuciosa relación das actividades que comprenda, a süa relación co medio e as condicións ñas que se compromete deixarse o lugar o remata da concesión.

A deficiente ou incorrecta definición das instalacións e usos, o parcial ou defectuoso estudio do impacto ambiental ou calquera outra omisión ou incuraplimento dos datos ou recoñecemento de asumi-los compromisos sinalados no punte precedente será motivo de denegación da licencia.

— r.4).- O abandono dos cuidados necesarios para manter as instalacións con pulcritude, a agresión ó medio, e o incumplimento de calqueira das obrigas inherentes á concesión, da licencia acarreará a cancelación da concesión, con independencia das responsabilidades ñas que poda incurrirse.

— r.5).- En toda autorización para uso e disfrute da natureza especificarase se corresponde a:

— r.5.1) total e acampadas, eferirase

■ Instalación provisional ocasional con elementos fácilmente desmontables (como as tendas das

os postos ñas romarías, etc.) ñas que a licencia a datas concretas, predominando as medidas de

1 1 2

protección ó medio e a prevención de incendios e contaminación sobor da harmonización coa paisaxe.

Neste tipo de autorización a restauración do medio, subseguinte ó remate do uso, será inmediata.

— r.5.2}.- Instalacións de temporada, con carácterprovisional (cantinas, postos de refrescos, casetas vestuario, etc.) desmontables, realizadas con certa solidez (troncos, entaboados, caínzo sobor de armacións, etc. con cubertas de colmo, cascas, pizarra ou tellas) mais sen alicerces que podan modifica-la configuración do chan, con licencia para un determinado periodo do ano, caducando sen máis o termo do mesmo, sen que poda renovarse perdurando a instalación, sendo de obriga o desmontado, revisión e remozamento no caso de nova concesión.

A harmonización coa paisaxe e o impacto ambiental contarán en forma semellante ás instalacións permanentes, se ben coa flexibilidade e transixencia concordantes coa süa provisionalidade.

A condición de temporalidade non xustificará, nembargante, a mala calidade dos materiais, do aspecto e dos cuidados precisos para o axeitado mantemento.

Ñas condicións para este tipo de licencias fixarase o prazo e características da restauración do medio inherente ó remate da concesión.

Nambalas dúas circunstancias expresadas neste punto e o precedente, a ubicación exacta, dimensións máximas da instalación, condicións da licencia e a simplificación ou eliminación dalgüns datos ou documentos sinalados con carácter xeral no punto r.3, para a tramitación, axustaranse ó que dispoñan ó efecto os servicios técnicos municipais.

1 1 3

resto do ano sen uso ou con uso alternativo.

As construccións para estes fins dispoñeranse de xeito que ñas épocas sen utilización non incidan no contexto dándolle carácter desolado, debendo manterse os cuidados para adecentamento e empleando vexetación ornamental para mitiga-lo aspecto de abandono, cando non teña outro uso alternativo.

A concesión de licencias sucesivas dunha mesma instalación a distintos titulares establecerá a obriga de cubrir os cuidados devanditos sen interrupción, no tempo de entremedias.

™ r.5.4).- Instalacións permanentes, sen supeditación a actividades de temporada ou acontecementos específicos, contándose como tales tanto se teñen actividade diaria coma se só a teñen os fins de semana, ou viceversa, ñas que cumpriranse en toda a süa amplitude as determinacións aquí dadas e as que en cada caso sínale o departamento técnico municipal e os organismos competentes.

— r.6).- En ningures, as edificacións temporais ou permanentes poderán acadar unha ocupación, volüme, altura e distancia a lindeiros distinta da sinalada pola ordenanza da zona onde se implante.

r. 7) - - Do mesmo xeito que no uso agropecuario, non é preciso que as instalacións para uso e disfrute da natureza estean en contacto con aliñación oficial, resolvéndose, no seu caso, do mesmo modo expresado para aquel uso, coa obriga da süa sinalización ("camping", "club fluvial", "miradoiro", etc.).

— r.8).~ Salvo nagüelas instalacións ou espacios de uso edisfrute da natureza previstas só para tránsito ou breve estacionamento, como as vereas e miradoiros, en toda área con permanencia de persoas dispoñeranse dos servicios hixiénicos, duchas, vestuarios e demáis precisos para o correcto desenvolvemento das actividades, contando, así mesmo, coa asistencia sanitaria, salvamento e socorrismo ou botiquín j^egundo corresponda, cumplíndose, en calquera caso, coa

rmativa sectorial correspondente ás funcións comprendidas

(camping, hostelería, reunión, etc.}.

Nos casos que dos regulamentos aplicables ás instalacións non se infiera dotación de servicios, cumprirase eos seguintes mínimos:

Para un aforo ou permanencia de persoas previsible non superior a 50, contarase con un retrete para homes e outro para mulleres, con inodoro en cadanseu e lavabos ou pías nun espacio contiguo ou no exterior, se ten xeito de fonte. Na zona de homes pode engadirse un ou máis urinarios.

Para aforo ou permanencia superior a 50 persoas e de non máis de 300, contarase con dous retretes para mulleres e outros tantos para homes, podendo engadirse un ou máis urinarios nestes. En espacio contiguo ou no exterior contará, como no caso anterior, con lavabos ou pías.

Para máis das persoas citadas engadirase un inodoro para as mulleres e outro para os homes por cada 300 persoas ou fracción.

Un, de cada dous inodoros dos homes, pódese sustituir por urinario.

Ñas instalacións temporais tipo campamento non permanente, os retretes poden seren sustituidos por latrinas comunais para cada sexo, sempre que estean resoltas na forma técnica que cumplan as condicións hixiénico - sanitarias apropiadas (letrinas de scoultilmo) e teñan resolta a posterior neutralización e asunción polo terreo, o que deberá ser explícitamente autorizado na autorización do uso.

No uso e disfrute da natureza derivado de romaxes, merendiñas populares desenroladas na proximidade de núcleos que conten con aseos públicos ou establecementos hosteleiros que dalgün xeito resolvan as necesidades previsibles, podase obvia-la instalación de letrinas con carácter xeral.

casoseterminará

sinalados no punto anterior, a autoridade municipal ata que condicións poden ou non admitirse cantinas

1 1 5

e bares de instalación provisional sen incltii-los servicios.

r

— r.9).- Segundo o tipo de uso, o departamento técnico municipal ou os organismos competentes poderán esixir instalacións de salvamento e socorrismo con medios específicos e persoal cualificado ó efecto.

— r.10).- As áreas para aparcamentos de vehículos situaranse nos puntos de menor impacto, sen que sexan xustificación de desforestación, fragmentándolas, se fora preciso, ou recurrindo a certos recorridos peatonais para acadar a zona de uso.

En todolos casos preveranse aparcamentos para autobuses na proporción da concorrencia previsible.

Sempre que entre os aparcamentos e a zona de uso exista traxecto peatonal deberá ter condicións para un eventual acceso de ambulancia, bombeiros ou vehículo de orden público.

— r.11).- En toda instalación que se prevea cociñar a descuberto e/ou de xeito popular, dispoñeranse contadores para refucallo coa profusión suficiente, así como os medios para a süa evacuación.

Polos mesmos motivos de organización e protección ó medio, dispoñeranse pias especialmente acondicionadas para o lavado de olas e utensilios, con desagüe a cámara de graxas e separadora de sólidos previa á evacuación polo sistema xeral previsto.

— r.12).- En todolos casos que se prevea lume a descuberto deberanse toma-las previsións e contar coas autorizacións de xeito semellante ó sinalado para as queimas a ceo aberto no uso agropecuario.

r. 13) Segundo o tipo de usodisfrute da natureza dispoñerase de

espaciosfontes,

para uso e chafarices,

1 1 6

Por razóns sanitarias extracción de augas de

e de seguridade prohíbese o acceso e pozo por parte da concorrencia xeral.

I.

1 1 7

r

— s).- Usos non regulados específicamente polas ordenanzas urbanísticas.

Compréndense aqueles usos que contan con regulamentos propios, específicos, sobor des que non se fai necesario regulamento particular urbanístico que os complemente, tal como os referentes á Defensa Nacional, Aeroportos, Estradas, Cemiterios, etc.

En calquera destes usos, ademáis da normativa que afecta directamente ó uso, no seu sentido interno, acataranse as distancias de seguridade, protección, servidumbres e condicionamentos que obrigan exteriormente, quedando subordinadas a tal cumplimento cantas determinacións urbanísticas estean dadas con carácter xeral.

No que se refire á salvagarda dos intereses da Defensa Nacional, así como á seguridade e eficacia das süas organizacións e instalacións, quedarán suxeitos ás limitacións que prevé a Lei todolos dereitos sobor de bens situados en zonas declaradas de interés para a devandita Defensa Nacional, ou das instalacións militares -ou civís declaradas de interés militar- e das zonas de acceso restrinxido á propiedade de estranxeiros, para as que se sinalan as prohibicións, limitacións e condicións referentes á propiedade inmoble, espacio terrestre ou marítimo que comprende, etc.

As zonas así declaradas quedan baixo a responsabilidade e vixilancia das autoridades da Defensa, e todalas solicitudes, tramitacións e autorizacións sobor das áreas afectadas serán competencia das mesmas, salvo que, sendo obxeto de denegación, o Ministerio ou ente público solicitante repita a solicitude ó Consello de Ministros, conforme ás disposicións vixentes.

1 1 8