15
O teatro de fins do XX e comezos do XXI. Temas e autores dos 80 e dos 90. Dramaturgos, tendencias e compañías actuais máis relevantes.

tema12_2010

  • Upload
    xenevra

  • View
    372

  • Download
    3

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: tema12_2010

O teatro de fins do XX e comezos do XXI. Temas e autores dos 80 e dos 90. Dramaturgos, tendencias e compañías

actuais máis relevantes.

Page 2: tema12_2010

Fases

Formación de compañías profesionais (1978 – 1983)

Desenvolvemento

Institucionalización (1984 – 1991)

Page 3: tema12_2010

Formación de compañías profesionais (1978 – 1983)

grupos

AntroidoTroula

Mari-GailaSarabela teatro

Don saturioElsinor TeatroCads da EDG

Publicacións e coleccións

Mostras teatrais

RibadaviaMostra de teatro de: Cariño, Cee

Teatro cómico e festivo de Cangas...

Page 4: tema12_2010

Institucionalización (1984 – 1991)

compañías

Teatro do AtlánticoMatarile teatro

Teatro do NoroesteTeatro de Ningures

ChévereTeatro do Morcego

Teatro do Aquí

Institucionais

Centro Dramático GalegoIGAEM

Circuitos teatrais

Premios

Page 5: tema12_2010

Desenvolvemento

Novas compañías profesionais: UVEGÁ, ollomoltranvía, talía, Mofa e Befa...

Posta en funcionamento da Rede Galega de Teatros e Auditorios (1996)

Creación da Escola Superior de Arte Dramática, en Vigo

Aprobación do plan galego Das Artes Escénicas (2008)

Celebración de novos festivais e mostras de teatro

Apertura de salas teatrais privadas estables

Novas edicións e coleccións, así coma revistas especializadas.

Novos certames teatrais

Page 6: tema12_2010

PRINCIPAIS TENDENCIAS DO TEATRO GALEGO ACTUAL

• Crítica, irónica, lúdica e culta: teatro comprometido que botará man do humor e da sátira para retratar tipos, situacións e aspectos da nova realidade.

• A intertextualidade recreación de grandes textos da dramaturxia universal (Becerra, Cadaval e Pazó), abríndose tamén a adaptación teatral de novelas galegas contemporáneas de éxito (O lapis do carpinteiro, O clube da calceta, A esmorga…).

Page 7: tema12_2010

• Culturalista caracterizada pola utilización do xogo do “teatro dentro do teatro” e pola constante reflexión vida-escena.

Raúl Dans insírese no teatro de intención político-social e recreación de temas e personaxes da tradición literaria para marcar unha tendencia neorruralista e intertextual.

Lugar representa o conflito da relación tradición/progreso, campo/cidade, resolto na loita contra as ideas intolerantes e na defensa da natureza en dous planos: o realista (deterioramento ecolóxico e ruína das familias) e o plano fantástico (no que se producen os desdobramentos temporais).

Destaca o dominio do ritmo escénico (a sucesión de escenas vai cobrando unidade segundo discorre o tempo da obra), a sobriedade de elementos figurativos, e a mestría do diálogo.

• O neorruralismo cultivado por Dans e polos autores do epectáculo Pan.

Page 8: tema12_2010

• Experimentalismo que cobra cada vez máis importancia da man de Pisón, Sande e Vallés.

• Teatro histórico (Pazó)

• A comedia en todas as súas vertentes: de enredo, policial, musical…(Cadaval, Pazó)

Page 9: tema12_2010

XERACIÓN POST-ABRENTE

Inma Antonio Souto: actriz, deseñadora e dramaturga • deuse a coñecer con Historia do silencio, que xira

arredor dun triángulo amoroso• Os cárceres do esquenzo, esteada pola compañía

Librescena, retrata con crueza o mundo en que vivimos caracterizado polas guerras, as fames e as doenzas

• - e Aforro ordinario: nunha sucursal bancaria todos os anos o día de S. Valentín aparece a pantasma dun suicida.

Page 10: tema12_2010

Manuel Guede: tradutor e adaptador de pezas de autores clásicos dirixiu durante tres lustros o CDG. Deuse a coñecer na Mostra de Ribadavia con Informe sobre unha terra e logo escribiu O nome dos disfraces e Ocaso Otero sobre a cupletista La Bella Otero

Page 11: tema12_2010

Joao Guisán Seixas: Titulado en interpretación e actor deuse a coñecer gañando premios nos anos 70 con Crónica dunha amante feia e O vendedor de Janelas onde aparecen xa as dúas principais características do seu teatro: a personificación de elementos da escenografía e a ironía.

Page 12: tema12_2010

Xesús Pisón:é un autor que se caracteriza pola axilidade da lingua, a teatralidade das situacións e o ritmo escénico. Dáse a coñecer con O pauto, sátira esperpéntica e tremendista; con Como Jekyll e Hyde evolúe cara un teatro que afonda nas dificultades das relacións humanas dende unha óptica moi pesimista. Noite invadida recolle varias pezas de temática variada e algunha de carácter experimental.

Page 13: tema12_2010

Miguel Sande: é autor dun teatro innovador, orixinal e arriscado que xoga cos propios límites e convencións do xénero. Comezou a súa traxectoria co monólogo Á alba pide vivir comigo que xira en torno ao desacougo amorosa e xa en 2002, 39 veces chao en que unha serie de chamadas ao móbil pautan o ritmo dun monólogo duna muller de 38 anos.

Page 14: tema12_2010

PROMOCIÓN DOS 90

Afonso BecerraQuico Cadaval: director teatral e autorRaúl Dans: guionista de cinema e televisiónCándido Pazó: guionista, director de escena, actor e contacontos resulta un dos máis orixinais e premiados dramaturgos do teatro actualGustavo Pernas: guionista e actor profesional Roberto Salgueiro: actor, director escénico e gañador varias veces do Cunqueiro Ana Vallés: directora, coreógrafa, actriz e autora dramática , é unha das figuras máis innovadoras, inconformistas e rompedoras do panorama actual do teatro galego, mercé a montaxes e propostas de ton experimental en que se recorre á fragmentación e se prescinde practicamente do argumento se reduce o rol das palabras e se combinan efectos escenográficos con artes plásticas e visuais.

Page 15: tema12_2010