24
SINDIKALGINTZA 14-19 Dura Automotive, no rotundo al expediente Hacienda de Irun, LAB inicia la via administrativa Apirilaren 28an, lan osasunaren aldeko aldarria Euskal Herriko IV. Jardunaldi Feministak: emakumeak indartsu, aurrera bidean LABetik 20-23 Pensionistas de LAB, luchar por los derechos a los 65 años Elkartzeko eremu berria, Andoaingo Herri Biltzarrean LABen urrats gorriak Saharako Elkartasun Maratoian 20 LAB indartsu Maiatzaren Lehenean 147. zenbakia. 2008ko maiatza 147 VII. Biltzar Nagusia hastera doa iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

  • Upload
    others

  • View
    3

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

SINDIKALGINTZA 14-19Dura Automotive, no rotundo al expediente

Hacienda de Irun, LAB inicia la via administrativa

Apirilaren 28an, lan osasunaren aldeko aldarria

Euskal Herriko IV. JardunaldiFeministak: emakumeakindartsu, aurrera bidean

LABetik 20-23Pensionistas de LAB,luchar por los derechos alos 65 años

Elkartzeko eremu berria,Andoaingo HerriBiltzarrean

LABen urrats gorriakSaharako ElkartasunMaratoian

20

LAB indartsu Maiatzaren Lehenean

1 4 7 . z e n b a k i a . 2 0 0 8 k o m a i a t z a147

VII. Biltzar Nagusia hastera doa

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1

Page 2: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

2 2 0 0 8 k o M A I A T Z A

argizaiola

Unea iritsi da. VII Biltzar Nagusiaren atariangaudelarik, barruko dinamika guztiak horretan dujo muga. Hilabete askoren prestakuntza, eztabai-dak, emendakinak…landu eta gero Maiatzaren 22eta 23an zehaztuko dira datozen lau urteetarakoerronkak, ildoak eta horren gidaritza lana egingoduen zuzendaritza.

Sindikatua egoera onean iritsi da Biltzar Nagusihonetara. Hazten ari den erakundea da, afiliazioaketa ordezkaritzak erakusten duen bezala. Gure era-gina ere, zailtasun eta oztopo guztien gainetik, in-dartzen joan da Euskal Herriko langileriaren alde-ko borrokan. Beraz, burutzen ari garen gogoetaprozesuak erakundea sendotzeaz gain, beste jauzibatzuk emateko balio izango digula ziur gaude.

Bi hitz nagusitzen dira gogoeta prozesu honetan:aldaketa eta eraginkortasuna. Aldaketa, gureherriaren egoera politiko eta sozioekonomikoa az-tertuta. Ukazioan oinarritutako egoerari aurre eginondoren, beste aro batean sartzeko aukerak ditugu-nean, ezinbestekoa izango da aldaketa politikoarenizaera eta zutabeak ondo finkatzea, balizko iruzu-rrak saihestuz. Borrokari esker, marko juridikoakkrisian jarri dira eta borrokaz ere, baldintzatukodugu une honetan jokoan dagoen aldaketaren nor-abidea. Herriaren aitortza eta Euskal Herriko herri-tarren borondatea errespetatzea ezinbestekoosagaiak dira akordioak lortzeko eta ziklo demo-kratikoa zabaltzeko. Beraz, horretan finkatu behardugu gatazka gainditu eta eraikuntza demokrati-koa gure herrian.

Aldaketa ere, Sarkozy, Zapatero, Sanz etaIbarretxek eskaintzen diguten eredu ekonomikoeta sozialaren aurrean. Neoliberalismoarenzantzuak neurri askotan nabari dira. Aurrekontue-tan, fiskalitatean, eskubide sozialen murrizketan,

pribatizazioetan, lan merkatuaren malgutasunera-ko planteamenduetan…; horren aurrean kontra-botere lana indartzeaz gain, alternatibak sustatzekoindarrak metatu eta definitu behar ditugu.

Eraginkortasuna da bigarren erreferentzia. Zerenbila goazen edo zer dagoen hitz horren atzean? Gu-re ustez, LABeko kide guztiok aztertu behar dugulantokietan eta gizartean, geure eginkizun guztie-tan burutzen ari garen jarduera. Arlo ideologikoanzein mobilizazio mailan bada zer hobetu gure hel-buruak zabaltzeko, sortzen diren oztopoak eta zail-tasunak positiboki baldintzatzeko. Batzuetan gara-tzen dugun jarduera sindikala eta soziopolitikoaeskema oso errepikatuetan erortzen da (gizarte era-ginkortasuna mugatua izanik). Horrexegatik, be-harrezko deritzogu gure eguneroko lanean, mili-tantzia eta interbentzioetan ahalik eta eragin sozialhandiena izateko honelako gogoeta egiteari.

Helburu nagusiak horrela kokaturik, besteerronka garrantzitsua zuzendaritzan emango denordezkatze prozesua izango da. Aspalditik sindika-tuaren egituretan belaunaldien arteko uztarketa etaoreka berriak sustatzen ari gara. Biltzar Nagusi ho-netan berritze hori gehiago nabarituko da; urte as-koan eta ibilbide eredugarriaz aritu diren buruzagibatzuek betetzen dituzten zereginak utziko baiti-tuzte. Dena den, hau lorpentzat hartu behar da.

Erakunde batean honelako aldaketa lasaitasune-an eta era integratuaz egiten denean, izugarrizkokapitala izanik, aberasgarria da. Horixe da gure ka-sua. Beste aro baterako belaunaldia hazi da sindika-tuan, orain honi dagokio ardura eta motxila bizkargainean hartzea. Beraz, orain arte izandakoen la-guntza eta babesa bermaturik, beldurrik gabe etaziurtasun osoarekin eutsi behar diogu aldaketa pro-zesuari.

Aldaketa borrokaz borroka eragin

Sindikatua egoeraonean iritsi da BiltzarNagusi honetara.Hazten ari denerakundea da,afiliazioak etaordezkaritzakerakusten duenbezala

Beste aro baterakobelaunaldia hazi dasindikatuan, orainhoni dagokio arduraeta motxila bizkargainean hartzea

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 2

Page 3: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

2 0 0 8 k o M A I A T Z A 3

Aldaketa bai, etenikez. VII. Biltzar Nagusiaate joka den honetan, le-hen bezala orain ere, etaorain bezala gero, borrokanjarraitzeko konpromisoariheltzen dio LABek, erronkaberriak landuz.Aldaketa bai, etenik ez.Sindikatuaren baitan gazte askok arduraberriak izango dituzte, aurrekoek irekita-ko bideari segida emanez. Indarrez iritsi da sindikatua bere VII. BiltzarNagusira, egunak gerturatu ahala urduritasunaantzematen hasi arren, izan ere, handia dabiltzarrerako prestakuntza lana: txostenenaurkezpenetatik emendakinetara, hortik maiatzaren22 eta 23a prestatzera... Kezkak adina ilusio. Aldaketa politiko eta sozioekono-mikorako bidean, etenik gabeko borroka. Orain arteegindako bideak erakusten du aurrerantzean hartubeharreko norabidea. Aldaketa bai, etenik ez.

Aurrera bidean,aldaketaren bila

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 3

Page 4: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

4 2 0 0 8 k o M A I A T Z A

DONOSTIA. Joxerra Bustillo

El sindicato aborda en su VII Congreso un relevogeneracional importante, que sin embargo no es elprimero que se da, aunque la militancia más jovenpuede tener preconcebida esa idea. La historia deLAB arranca, con tales siglas, en el otoño de 1974,pese a que sus bases ideológicas, que unen en unmismo proyecto sociopolítico la lucha social y lanacional, se sustentan en experiencias organizativasanteriores, en especial aquel Frente Obrero de lasegunda mitad de la década de los sesenta.

En una coyuntura marcada por el agotamientodel franquismo, tras el Proceso de Burgos y todo loque conllevó, el atentado contra Carrero Blanco yel declive físico del dictador, surge toda una amal-gama de proyectos políticos y sindicales siendoLAB una referencia desde una izquierda abertzaleque se monopolizaba en la propia evolución deETA. Tras ya más de treinta años y gracias a unaapuesta decidida por el entroncamiento con la rea-lidad social y laboral de Euskal Herria, el sindicatoha logrado situarse en la posición de fortaleza quehoy ostenta.

La primera generación de militantes y dirigentesdel sindicato es la que protagoniza su fundación ycoordina sus primeros y titubeantes pasos, congrandes pulsos internos en torno a la estrategia aseguir, en un escenario –años 1976-1978– marcadopor acontecimientos como la muerte de Franco, laReforma política de Suárez y la aprobación de laConstitución española y los estatutos deautonomía. Nombres señalados de aquellosmomentos fueron, entre otros, los de Jon Idigoras oGoio Larrazabal en Bizkaia; Juanjo Zubimendi yMartin Auzmendi en Gipuzkoa; Alvaro Ablanedo oGurutz Gorraitz por Nafarroa o Xabier Elorriagapor Araba. Ese grupo de pioneros sufriría en losprimeros años la escisión que dejaría al sindicato enuna gran encrucijada. Mientras los sectores que sepliegan a la reforma constitucional-estatutariaapuestan por sabotear la proyección del sindicato ydirigirse a ELA, el II Congreso celebrado en Leioaen el año 80 se reafirma en el desarrollo de LAB.

Se abre una dura travesía para consolidar el pro-yecto sindical. En esta generación de los 80 estánJoselu Cereceda, Alberto Peláez, Rafa Díez, MarianVerdes, Jesús Mª Lejarza, Juantxo Latasa, KoldoMartínez, Josemari Sasiain, Santos Indakoetxea,Josetxo Arizkuren, Xabier Bareño… ; hay que le-vantar una estructura desde cero y abrirse en un pa-norama sindical donde la marginación y el despre-cio del resto de sindicatos intenta condicionar elmodelo sindical de clase y sociopolítico que LABrepresenta.

Las luchas contra las reconversiones y reformassociolaborales, la respuesta al modelo sindical refor-mista que desarrollaban el resto de sindicatos, elimpulso de un sindicalismo de clase y sociopolíticoensamblado en el proceso de liberación nacional ysocial fue consolidando a LAB en la dura década delos ochenta.

Con un sindicato con bases ideológicas y organi-zativas asentadas, y tras las elecciones sindicales de1990, se aborda el III Congreso, celebrado en1992, como punto de inflexión para otro ciclo en eldevenir de la organización. La misma generación de

los ochenta se ve reforzada con nuevas protagonis-mos como Kepa Gordejuela, Manu Aranburu, JoséLuis Rezabal, Jesús Gete, Txomin Lorka, TxutxiAriznabarreta, Patxi Erdozain, Patxo Cereceda, Iña-ki Gonzalez Murua, Jabi Heras, Agus Gorbea, Iña-ki Gallego…

VII CongresoDieciséis años después de la celebración del III

Congreso, LAB aborda la celebración del séptimo.En el camino una evolución donde el sindicato haincrementado su relevancia e incidencia en el movi-miento obrero y sociedad en general. Paralelamentela extensión representativa y de la afiliación, la pro-yección nacional y su consolidación organizativahan hecho de LAB una realidad emergente y congran futuro al servicio de una estrategia indepen-dentista y socialista.

Este séptimo Congreso será un encuentro tan im-portante como aquél, porque además de la aproba-ción de las correspondientes ponencias Político-sin-dical y de Organización, se va a producir un nuevocambio generacional. Militantes que han ejercidoaltas responsabilidades durante estos últimos añosdejan el primer plano organizativo para dar paso aotras personas -Ainhoa Etxaide, Jabi Garnika, Gar-biñe Aranburu, Bea Martxueta, Igor Arroyo...- quesi bien conocen de sobra la organización, van a to-mar ahora el relevo con todas las consecuencias.

Una organización que quiera servir deherramienta para el cambio político y social de Eus-kal Herria, como es el caso de LAB, no puede aco-modarse en lo conocido, sino que debe intentar in-cidir cada vez más en todo su entorno e inclusoabrir nuevos campos de actuación. Sin caer en elcambio por el cambio, ni en la mitificación jóvenes/versus/ veteranos, el sindicato tiene que abordaresta nueva etapa con la ambición de un recién llega-do, pero también con la experiencia de quien antesde que nos demos cuenta habrá cumplido sus pri-meros 35 años.

Un sindicato, tres generaciones

Le syndicat suit son cheminLe VIIe congrès du Syndicat LAB sera marqué par des changements importants au sein de la direction.

Même si nombreux sont les jeunes qui pourraient penser le contraire ce n’est pas la première fois que celaarrive. L’histoire du Syndicat débute sous le nom de LAB l’automne 1974 bien que les bases idéologiques,qui feront de LAB ce qu’il est, étaient déjà présentes dans d’autres organisations.

La première génération de militants et de dirigeants du syndicat est celle qui a permis sa création et sespremiers pas hésitants dans un scénario (1976-1978) marqué par la mort de Franco, la réforme politiquede Suarez et l’approbation de la Constitution espagnole. Ce premier groupe de pionniers, dans lequel setrouve Jon Idigoras, Martin Auzmendi, Alvaro Ablanedo et Xabier Elorriaga entre autres, souffrira ausside la première scission. Tandis que ceux qui soutiennent la reforme constitutionnelle se dirigèrent versELA, le IIe Congrès, lui, fait le pari du développement de LAB.

À partir du IIe Congrès débute une longue traversée pour consolider le projet syndical de LAB pourcette génération des années 80 parmis lesquels se trouvait Rafa Diez, Marian Verdes, Juantxo Latasa ouSantos Indakoetxea. Ils ont dû renforcer la structure de LAB et trouver une place dans le monde syndical.

Beaucoup d’années se sont écoulées depuis les débuts hésitants de LAB. Lors de ce septième Congrès,nombreux militants qui ont marqué l’histoire du syndicat laisseront leur place à une nouvelle générationqui devra faire face à de nombreux défis avec ambition mais aussi l’expérience de ces 35 dernières années.

Una de las movilizaciones realizadas entre ELA y LAB en el año 1998 a favor de las 35 horas.

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 4

Page 5: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

2 0 0 8 k o M A I A T Z A 5

Lola Gómez

11979. urtetik naiz LABeko afiliatu, 20urte daramatzat liberatu gisa eta urtehorietan hainbat ardura izan ditut. Bai

maila politikoan eta bai arlo sindikalean unegarrantzitsu asko bizi izan ditugula esango nu-ke.

1991-1992 urteak datozkit gogora, askoasebete ninduen lorpen batengatik. LABekoosasungintzako arduradun nitzen orduan, etaalderdi sozialistako hainbat politikari ustel etaEAJren Gobernuan zituzten zenbait kide aku-satuen aulkian esertzea lortu genuen. LABen-tzat garaipen garrantzitsua izan zen hura.

Beste une garrantzitsu bat, berriz, IV. BiltzarNagusiko izan zen. Ez ziguten erraztasunikeman, baina emakumeok lortu genuen gurepresentzia nabarmena izatea sindikatuaren egi-turetan.

2Egia da sindikatuak afiliazioan goraegin duela urtetik urtera. Era berean,gero eta LABeko kide gehiago dago

enpresetan, egoitza handiagoak ditugu…Gauza batzuk aldatu dira, baina beste batzukez: gizarteko injustiziak borrokatzeko gogoaeta ilusioa mantentzen dugu eta aldaketa ho-rietan aitzindari izaten jarraitu nahi dugu, pre-karietatea, diskrimininazioa, inposaketak…horiek guztiak borrokatuz eta garaituz. Beste-lako Euskal Herri baten alde egiten jarraitzendugu, desberdina izango den gure Euskal He-rriaren alde. Hori LABek duen bezalako mili-tantziarekin bakarrik lor daiteke, mundukomilitantziarik onenarekin.

3Zer esango nieken erreleboa hartzeko-tan diren horiei guztiei? Gure militan-tziaren zatirik konprometituena da, ez

baita batere erraza (are gutxiago bizi dugungarai honetan) bizimodu jakin baten aldekohautua egitea gurea bezalako proiektu batenaldeko konpromisoa hartuz. Zalantzarik gabe,ilusioa pizten duen proiektua da, baina era be-rean, gogorra ere bada. Lerro hauen bitarteznire animoak bidali nahi dizkiet guztiei; bada-kit oso ongi beteko dutela euren egitekoa etagainera, ez ditugu bakarrik utziko, ez dezatelapentsa nitaz horren azkar libratuko direnik.

Mari Mujika

1Urte asko, bai afiliatu bezala eta baita libe-ratu bezala ere. 1985eko urritik, gehiegiakaso. Une garrantzitsu asko izan dira, bai

nazio mailan eta baita ere eskualdetan.Data esanguratsuak nazio mailan: 1995eko Abe-

rri Egunari begirako agiria eta hortik urte batzueta-ra sindikalgintza abertzaleak lortutako elkarlana,35 orduko lan astearen alde egindako greba oroko-rra eta 1996an presoen alde gehiengo sindikalaklortutako akordioa.

Arlo politikoan garrantzitsuena Lizarra Garazikoakordioa izan da, eta bertan ikusi zuen Euskal He-rri osoak zer nolako gaitasuna eta lan egiteko gogoazuen gure sindikatuak. Hortik aurrera nire iritzizsindikatuak erreferentzialtasuna irabazi du sindi-kalgintzan eta baita ere gizartean.

2Argi geratu da gure sindikatuak izan duenigoera bai afiliazioan eta bai ordezkaritzan.1980an %4,53ko ordezkaritza genuen,

gaur egun %17koa da eta 40.000 afiliatu baino ge-hiago ditugu. Bi garaiek ez dute zer ikusirik, lehenmetalgintzako sindikatua ginen, gaur egun sektoreguztietan dugu ordezkaritza eta honek arazo ezber-dinak ekarri ditu berarekin, baina beti bezala, au-rrera egiten jakin dugu eta seguru nago hemendikaurrera ere horrela egingo dugula.

Bestalde, azpimarratu behar da eta batzutanahaztu egiten zaigu, gure oinarrizko militantziakegindako lana azken urte luze hauetan, txapelakentzekoa izan da. Eta nola ez, gogoratu bideangelditu diren lagun eta kide guztiak: Neron, Joselu,Tito, Jon, Joseba…

3Belaunaldi berria zer? Gaur egun, gure sin-dikatuaren ezaugarri nagusietako bat daesaten duguna egin egiten dugula eta seku-

lan ez diegu langileei bizkar eman, hori beste askokezin dute esan. Guk askotan hanka sartuko dugu,dudarik gabe, baina sekula ez ditugu langileak trai-zionatuko.

Gazteek hanka sartuko dute besteok egin dugunbezala, baina seguru nago sindikatuan sartzen aridiren gazte guztiak gu baino askoz ere prestatuago-ak daudela (ez bakarrik zuzendaritzakoak) eta osoondo egingo dutela, bai baitakite non sartzen di-ren, nolakoa den gure sindikatua, zer nolako kon-promisoa hartzen duten langileekiko eta nola ez,gure herriarekiko. Beraz, ziur nago datozen urtee-tan LABek lan munduan eta Euskal Herrian erre-ferente izaten jarraituko duela.

Lekuko aldaketa datorrela eta, aspaldidanik LABen proiektuko partaide diren lagunekin eta kideberriagoekin hitz egin du Iraultzenek. Esperientzia

eta ilusioa elkartzen dira hiru orriotan.

1 Urte asko daramatzazu sindikatuan. Aipatu zuretzat garrantzitsuak izandiren bizpahiru momentu eta horietaz zer oroitzapen duzun.

2 Sindikatua handitzen eta indartzen joan da urteotan. Eboluzio horreknola eragin du funtzionamenduan?

3 Zer esango zenuke lekukoa hartzeko prest dagoen belaunaldi berriariburuz?

4 Nola ikusten duzu egungo sindikalgintza?

5 Belaunaldi berriak erronka berriak ere izango ditu. Horietako bat aipa-tzeko eskatuta, zein datorkizu burura?

6 Zer diozu lekukoa emango dizuen belaunaldi horretaz?

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 5

Page 6: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

6 2 0 0 8 k o M A I A T Z A

Txutxi Ariznabarreta

1Bai, urte asko sindikatuan, eta gainera az-ken hamasei urteok zuzendaritzan.Momentu garrantzitsu asko izan dira, baina

niri, 90. hamarkadakoak datozkit burura:· Lan Harremanetarako Euskal Esparruaren alde1994ko otsailaren 19an ELArekin batera burutu-tako manifestazio jendetsua funtsezko jauzi estra-tegikoa izan zen eta sindikalgintza abertzalean el-karlanerako garai emankorra zabaldu zuen.

· 94/95eko hauteskunde sindikaletan lortutakoordezkaritzari esker, LAB “sindicato más repre-

sentativo” bilakatu izana, beste momentu klabebat da gure historian.

· 1995eko Aberri Eguneko agiriak hautsak harrotuzituen euskal politikagintzan, eta ondorengo ur-teetan sindikalgintza abertzaleak burutako elkar-lanak urrats garrantzitsuak eman zituen arlo so-ziolaboralean zein politikoan.

· Euskal politikagintzan inflexio puntu haingarrantzitsua finkatu zuen Lizarra-Garazi akor-dioaren aurre-lanean eta garapenean izandakoprotagonismoak erreferente bilakatu zuen guresindikatua euskal jendartearen aurrean.

· 35 orduko lan-astearen alde 1999ko maiatzaren21ean euskal gehiengo sindikalaren eskutik disei-natu eta antolatu zen greba orokorra ekimen his-torikoa da euskal langile mugimenduaren ibilbi-dean.

Eta horrela aipa ditzakegu beste momentu asko.

2LAB etengabe hazten joan da. Hazi ahala,interbentzio esparruak eta jarduera sindi-kala zein soziopolitikoa zabaldu, sakondu

eta askoz konplexuagoak bilakatu dira. Aldaketahauek, egitura eta antolakuntza mailan eskatzendituzten beharrei erantzuten jakin dugu. Beti izan

dugu argi sindikatuaren kapitalik baliotsuena gureproiektu soziopolitikoa osatzen dugun gizon etaemakume militanteak garela.

3Sindikatua hazi ahala, belaunaldi berriekardurak hartzeko aukera izan dute. Nireustez, jende gazteari ateak zabaltzen jakin

dugu eta, era berean, gero eta emakume gehiagokokatu da sindikatuko egiturako arduretan. Ondo-rioz, gaur egun, zuzendaritza gaztetzeko baldintzaoso onetan gaude, zeren gazteek beren ibilbideaegina dute jadanik sindikatuko egitura ezberdine-tan eta erabat prestatuta daude zuzendaritza lanakbereganatzeko. Gainera, aurrerantzean,emakumezkoa izango da gure Idazkari Nagusia, etahau berria da Euskal Herrian zein hemendik kan-po. Zuzendaritza guneetan emakumezkoek izangoduten presentzian ere urrats berria emango dugu.

Ni neu, oso harro nago LABen ibilbideaz etaurte luze hauetan sindikatuan nire lana etamilitantzia burutzeko izan dudan aukeraz. Eta, au-rrera begira, gure proiektuak duen ahalmena ikusi-ta, orain hogei urte bezain ilusionaturik nago mili-tatzen jarraitzeko eta zuzendaritza berriari beharduen guztian laguntzeko.

Igor Arroyo

4Bi eredu sindikal nagusi ikusten ditut pa-rez pare. Alde batetik, LABek ordezkatzenduen eredu borrokalaria, egoera laboral eta

soziopolitikoa aldatzeko bokazioa duena; bestetik,UGTk eta CCOOek babesten duten eredu asimi-latua: azken hauek egoera aldatzeko aukerari ukoegin eta egoerara moldatzearren euren printzipioakaldatu egin dituzte. ELA bi korronte horien arteandakusat: batzuetan, sindikatu borrokalaria dela era-kustearren LABekin lehiatu nahi duela dirudi, bai-na besteetan sindikatu asimilatuaren “keriak” era-kusten ditu. Eredu sindikal asimilatuak min han-dia egin dio langile mugimenduari, sistema kapita-

listaren oinarriak onartu eta legitimatu baititu, sis-tema horrekiko funtzio ordezkatzailea beretzat har-tuz. LAB da borroka ondare sindikal historikoarieutsi eta egoera eraldatzen saiatzen ari den bakarra,batere onak ez diren baldintzei aurre eginez.

5Euskal Herriko langile borrokaren iturritikedanez, euskal sindikalgintza berritu etalangile abertzaleok ditugun helburuei hel-

tzeko tresna eraginkor izan behar du LABek, olda-rraldi neoliberalari aurre egin eta langileriaren be-rrindartze ideologiko eta antolatzailea bultzatuz.Bestalde, estatuen errepresio basatiaren gainetikEuskal Herriaren subiranotasuna eskuratzekoerronkarekin jarraitu behar dugu. Ez da ahuntza-ren gauerdiko eztula gero!

6Aurreko belaunaldiak une historikoak biziizan ditu: frankismoaren kontrako aktibis-moa, haustura demokratikoaren aldeko

indar bilketa, 80. hamarkadako desindunstrializa-zioaren aurkako borroka… euskal sindikalgintza-ren birjaiotzaren eta loraldiaren protagonistak izanziren. Marea goraren ostean etorritako marea behe-ra ere bizi izan zuten. Gauza asko ikasi behar ditu-gu eurengandik, baina guk geuk aurkitu behar di-tugu egungo egoerari aurre egiteko gakoak. Aukeraeta arriskuz beteriko garai historikoa da egun biziduguna.

Gauza asko ikasi beharditugu eurengandik,baina guk geuk aurkitubehar ditugu egungoegoerari aurre egitekogakoak. Aukera etaarriskuz beteriko garaihistorikoa da egun biziduguna

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 6

Page 7: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

2 0 0 8 k o M A I A T Z A 7

Bea Martxueta

4Egungo sindikalgintzaren azterketa egite-rako orduan, bi sindikalgintza motaz hitzegin behar dugu. Alde batetik, kudeaketan

kokatua dagoen sindikalgintza, alegia, borrokabaztertu, instituzioei lotu eta zerbitzuak eskaintze-ra mugatzen den sindikalgintza, eta beste alde ba-tetik, egungo ereduari aurre egiteko alternatibaeskaintzen duena.

Lehenengo ereduak oso ondorio kaltegarriakizan ditu klase gatazkan, eta zentzu honetan, langi-le asko urrundu ditu borroka sindikaletik.

Aipaturiko bigarren eredu horretan, gure sindi-katuaz hitz egin behar dugu, noski. LAB izan daklase sindikalismoaren erreferentzia EuskalHerrian eta LABek izan behar du herri honek biziduen aldaketa politiko eta sozialaren motor. Beste-lako Euskal Herria posible dela uste dugu, bainahori lortzeko euskal langileriaren borrokarako gri-na piztu, mantendu eta indartu behar dugu.

Horretarako sortu ginen eta horretan dihardu-gu. Gure lanak, gure borrokak konfrontazio eredusindikalaren erreferentzia indartu du langileon ar-tean.

5Galdera zaila da, izan ere, erronka as-ko ditugu, bizi dugun aldaketa garaiaaukeraz beterik dagoelako. Baina bat

aipatzekotan, prekarietatearen minbiziarekin bu-katzearen beharra aipatu behar. Neoliberalismoa-ren izenean lan merkatuan (eta orokorrean jendar-tean) inposaturiko gaitzaren ondorioak oso latzakizaten ari dira gure herrian. Lan merkatuaren des-arautzeaz haratago, hots, prekarietate laboralaz ha-ratago, bizi baldintzen txartzeaz hitz egin behardugu.

Honela, egun, Euskal Herriko edozein pertso-nak, lan munduko prekarietateaz gain, etxebizitza-ren arazoa, zerbitzu publikoen pribatizazioa, esku-bide sozialen murrizketa… pairatzen du, bizitzaproiektu duina izatea kolokan jarriz. Zentzu horre-tan, eredu alternatibo baten aldeko borrokan ko-katzen da LABen erronka.

6Belaunaldi horri esker sindikatua gaur osa-suntsu dabil; zailtasunez beteriko urtehauetan egindako borrokari esker, Euskal

Herriko langileriak bizirik dirau. Belaunaldi ho-rren transmisioari esker –lantegietako ordezkarie-tatik hasita, sindikatuan ardurak izandakoei etamilitantzia osoari esker– egungo belaunaldi berriekoinarri sendoak ditugu Euskal Herriak bizi duenaldaketa garai honi behar bezala, tinkotasunezerantzuteko.

Araitz Aja

4Uste dut egungo sindikalgintza ezdagoela bere momentu onenean.Konfrontazioko ekintza sindikala

burutu behar dugu. Lan baldintza hobeak etaaberastasun banaketa orekatuago baten alde bo-rrokatu behar dugu, nahiz eta patronala gero eta

erosoago eta indartsuago egon instituzioengan-dik jasotzen duen laguntzari esker.

5Erronka berria baino, erronka ga-rrantzitsuenetariko bat aipatukonuke; gazteek eta emakumeek bizi

dituzten lan baldintza txarrei (soldatak, kontra-tuak, etab…), azken finean, bizi duten prekarie-tateari aurre egin behar diogu. Kolektibo hauekez daude beren momenturik onenean, batez erebizi duten prekarietate eta zatiketagatik, eta horriirtenbidea aurkitu behar diogu.

Hainbat dira langileek, lan finkoak zein behinbehinekoak dituztenek egunero jasaten dituztentrabak (soldata eskala bikoitzak, etab…) eta ho-rrek zatiketa dakar. Berriro ere langileria batu eta

aurrera egin behar dugu gero eta zailago den bo-rroka irabazteko. Hori izango da gure erronkagarrantzitsuena.

6Belaunaldi horrek bizi izan dituengaraiak oso zailak izan dira baina bertanegon den jendeak egin duen lanarekin

sindikatua oso finkatua gelditu da. Hala ere nikhemen beste gauzatxo bat nabarmenduko nuke,urte hauetan gure sindikatuak landu duen mili-tantzia eta konpromisoa. Hori da, lekukoa emandiguten belaunaldiko kideek lortutako guztiamantentzearekin batera, benetan defendatu,mantendu, zaindu eta hobetu behar duguna,ahaztu gabe gure sindikatuko oinarria zein den,bere militantzia.

Erronka asko ditugu,baina bat aipatzekotan,prekarietatearenminbiziarekinbukatzearen beharraaipatu behar.Neoliberalismoarenizenean lan merkatuaninposaturiko gaitzarenondorioak oso latzakari dira izaten

Urte hauetan gure sindikatuak landu duen militantzia etakonpromisoa nabarmenduko nuke. Hori da benetan defendatu,mantendu, zaindu eta hobetu behar duguna

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 7

Page 8: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

8 2 0 0 8 k o M A I A T Z A

DONOSTIA. Iraultzen

Ezin ukatu daiteke LAB testuinguru ekonomikoeta politiko korapilatsuan iritsiko dela VII. BiltzarNagusira. Negoziazio prozesua martxan jarri zeneanesaten zen urteetako borrokari esker Euskal Herriaaldaketaren atarian zela; euskal gizartearen gehien-goak erabakitzeko eskubidearen alde egiten zuen,Euskal Herria nazio gisa ikusten zuen. Garai hartankonponbide demokratikoa gauzatu eta adostu zite-keela pentsarazten zuten baldintzak zeuden. Tama-lez prozesu hark porrot egin zuen eta badirudi egoe-ra okerrera doala.

Ponentzia taldea testuinguru horretan hasi zentxostenak lantzen. Eginiko egoeraren analisiak Eus-kal Herria garai politiko baten bukaeran dagoelaesaten du. Gaur egungo marko juridikoa agortuadago eta beste ziklo berri bat ireki behar da. Gauregun nabarmen gelditu den pultsu politikoarenarrazoia ziklo politiko berri horren oinarriak zeinizan behar diren definitzea da. Ponentzia politikosindikalean argi utzi nahi izan da aldaketa politikoaekidin ezina dela; egoera politiko honi irtenbideaaurkitu behar zaio eta hori da datozen lau urteetanEuskal Herriaren ibilbidea markatu duen prozesua.

Egoera zailaPonentzia taldearen ustez, inposaturiko marko

politikoak kalte handia egin dio euskal langileriari.Euskal Herrian, munduko beste lurraldeetan beza-la, kapitalismoaren garapenak aberastasunen bana-ketarik gabeko hazkunde ekonomikoa ekarri du be-rarekin, politika instituzionalak garapen ekonomi-koari begira landu dira, langileen beharrei eta inte-resei muzin eginez eta honek jendartearen prekari-zazioa ekarri du, lan munduan nahiz eguneroko bi-zian.

Ziklo berri bat irekitzeko zailtasunen atzean inte-res ekonomikoak daude. Egoera honetan langileriaalternatiba baten alde egiteko prest dago baina egi-turazko mugekin topo egiten du, erabakiak Pariseta Madrilen hartzen baitira eta eredu neoliberalainposatzen baitiote Euskal Herriari. Inposaturikoereduak langileria indargabetzeaz gain patronalarinahi duena egin ahal izateko ateak zabaltzen dizkioeta indar korrelazio horrekin langileriak geroz etazailtasun handiagoak ditu aurrera egiteko.

Egoera beltza izanik ere, txosten politiko sindika-lean azpimarratu nahi izan da aukeraz beteriko tes-tuingurua dela hau eta zailtasunak asko badira ere,datozen lau urteetako erronkak indarrez eta gogozhartu behar direla. LABen erronka nagusia datozenurteetan hartuko diren erabaki politiko, ekonomi-ko eta sozialetan eragitea izango da, erabaki horiekeuskal langileriak behar duen norabidea har deza-ten. Zentzu honetan hiru proposamen egiten dira:Lehenik, langileen indarra batzea Euskal Herriakbehar duen marko demokratikoaren alde, aldaketasozialak bultzatu eta instituzioak egiten ari diren

Langileak aldaketaren motore

politika neoliberala baldintzatuz. Bigarrenik, euskallangileriari proiektu politiko alternatibo bat propo-satu behar zaio bestelako Euskal Herri baten aldekourratsak ematen hasteko. Datozen lau urteetan lan-gileen indarrak bildu eta artikulatu beharko diraproiektu honen alde. Eta azkenik, langileriaren bo-rroka indargabetzen duen zatiketari aurre egin be-harko zaio, langileak izan daitezen aldaketaren mo-tore.

Halaber, langileek motore izan behar dute markodemokratikoaren aldeko borroka indartzerakoan.Asko daukate esateko aldaketa prozesu horretan,besteak beste, ukazio politika honetan galtzaile na-gusiak izan baitira. Aldaketa politikoa beharrezkoaden une honetan langileen aldarrikapenak entzunbehar dira, aldaketak erabaki ekonomiko eta sozia-lak hartzeko gaitasuna ekarri behar du, lan harre-manetarako euskal esparrua onartu behar du.

Historiak eta beste herrietako adibideek argi utziduten bezala, aldaketa langileen eskutik etorrikoda, langileen borrokaren bidez aldaketa bideratukoda eta LAB horretarako tresna izan behar da. Beraz,laburbilduz, langileria prozesu horren protagonistaizan dadin, sindikatua langileen borroka indartzekoeta bideratzeko tresna izango da. Langileak prota-gonistak izan behar dira euren aldarrikapenak agen-da politikoan sartzera behartzeko, aldaketa politikoeta sozialean parte hartuz eta eztabaidan eraginez.LABek helburu honetan oinarrituko du bere inter-bentzio datozen lau urteetan.

Politika eta ekonomia

Autodeterminazioaren aldeko borrokan protagonistak izan dira eta izango dira langileak.

Même si la situationactuelle semblecompliquée, LAB pensequ’elle est riche enopportunités

Face aux politiquesnéolibérales la classeouvrière exige deschangements

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 8

Page 9: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

2 0 0 8 k o M A I A T Z A 9

LABen proposamenakErronka hauek burura eramateko LABek egiten

dituen proposamenak sindikatuak 2005ean kalera-tu zuen programa sozio-ekonomikoan bildutakoakdira. Programa hori bere osotasunean garatu beharda, langileen bitarteko bilakatuz. Datozen lau urte-ei begira, LABen ikuspuntutik bost aldarrikapennagusi daude aldaketa soziala bultzatzeko eta langi-leek bizi duten egoera hobetzeko:

Lehenik, euskal esparru baten alde egin behar da,ez soilik gaur egungo pribatizazio politiken aurkakoerresistentzia moduan; haratago joanez, Euskal He-rria aintzat hartzen duten langile guztiek eztabaida-tu eta aztertu behar dute nolako eredu ekonomikoeta soziala nahi duten Euskal Herrirako. Sektorepublikoak ekonomiaren motore izan behar du. Ho-ri izango da LABen erronka, sektore publikoarensuntsiketari aurre egin eta euskal sektore publikoberri bat eraikitzen hastea, alegia.

Bigarren proposamena ez da proposamen berria.Enplegu duina izateko eskubidearen defentsan ja-rraituko du LABek. Kalitatezko enpleguaren aldeegitea ezinbestekoa da momentu honetan apurka-apurka eskubide hori suntsitzen ari baitira. Aldarri-kapena lantokiz lantoki borrokatu beharrekoa da,langileak prekarietatearen kontra mobilizatuz.

Horrez gain, sindikatuak eskubide sozialen alde-ko borrokan erreferentzia bihurtu nahi du. Horre-tarako, eskubide sozialen aitortza bereinterbentzioetan kokatu behar du. Herria sortu na-hi bada eskubideak aldez aurretik finkatu behar di-ra eta zehaztu ostean horiek bermatzeko proposa-menak egin. LABek bost eskubideri ematen dienlehentasuna, hezkuntza, osasuna, etxebizitza, zain-tza eta soldata soziala. Datozen urteetan eskubidehorien defentsan landu beharreko jarduera zeinizango den definituko da.

Emakumeen eta gizonen aukera eta eskubideberdintasuna lortzea izango da LABen laugarrenerronka. Urteetan sindikatua erreferentzia izan daarlo honetan eta izaten jarraituko du. Puntugarrantzitsua da, emakumeen aktibitate tasa bikoiz-tu egin da, emakume gehiago dago lan munduan,eta pairatzen duten egoerak geroz eta garrantziahandiagoa du.

Azkenik, euskararen aldeko borrokan ariko daLAB. Euskal Herri euskaldunean sinesten duenakeuskaraz lan egiteko eskubidea izan dezan.

Datozen lau urteetan aipatu bost ildoen aldekoborrokak erreferentzia izan behar du. Langileek biziduten egoerari aurre egiteko aldarrikapenak diraguztiak. Langileek defendatu eta babesten dutenborroka izango da hau. Baina horrek ez du esan na-hi sindikatuak alde batera utziko dituenik mahaigainean dauden beste hainbat borroka, hala nolaAHTaren kontrako mobilizazioak, Euskal Herriko

arrantzaren aldeko defentsa edo kutxen fusioa.Erronka hauei guztiei aurre egiteko langileak be-

netako protagonista bilakatu behar dira eta sindika-tua horretarako tresna izango da. Arlo honetan LA-Bek benetako erronka du datozen urteetarako, egi-ten diren proposamenen inguruan eraginkor izatealortzeko. Aldaketa kontra-botere sindikaletik eto-rriko da, langileak aktibatzeko gaitasunetik.

Datozen urteetako erronketan langileak aktibatzeko tresna izan behar du LABek. ARP

Les travailleurs doiventêtre le moteur de la luttepour le changementsocial

Un des objectifs de LABsera d’agir sur lesdécisions politiques,économiques et socialesqui seront prises dans lesannées à venir

A por el cambioLAB llega a su VII Congreso en un contexto

político y económico complicado. El marco ac-tual está agotado y el neoliberalismo azota cadavez más fuerte. Frente a la situación actual queno hace más que empeorar las condiciones detrabajo y de vida de los trabajadores y trabajado-ras, un nuevo marco democrático resulta impres-cindible para la sociedad vasca.

Para alcanzar estos objetivos el sindicato hadesarrollado cinco propuestas que formarán labase para el cambio. Dichas propuestas partendel programa socioeconómico elaborado en2005. En primer lugar, es necesario trabajar porun sector público vasco y no basta con actuarcontra las privatizaciones sino que es hora de re-flexionar sobre el tipo de sector público que senecesita para Euskal Herria. En segundo lugar,LAB seguirá luchando para que todas las perso-nas trabajadoras tengan garantizado el derecho aun empleo digno. Los derechos sociales de la ciu-dadanía también serán una prioridad para LAB:La educación, la salud, la vivienda, el cuidado yel salario social son los cinco derechos básicospor los que luchará el sindicato durante los pró-ximos años. Alcanzar la igualdad entre los hom-bres y las mujeres es otra de las propuestas. Estosúltimos años la tasa de actividad de las mujeresse ha duplicado y por consecuencia, los proble-mas que sufren las mujeres en el ámbito laboralhan tomado mayor relevancia. Para terminar, elsindicato defenderá el derecho de todas las per-sonas trabajadoras a trabajar en euskara.

La clase trabajadora de Euskal Herria será laprotagonista de este cambio y el sindicato LAB,el instrumento de unión.

Euskal esparru ekonomiko eta soziolaboralaren alde LABek egindako ekitaldi bat.

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 9

Page 10: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

1 0 2 0 0 8 k o M A I A T Z A

DONOSTIA. Iraultzen

La realidad socioeconómica y sociolaboral deEuskal Herria se caracteriza por la precarizaciónque se está dando en las relaciones laborales y en elmodelo de sociedad. Esta situación refleja la necesi-dad de impulsar un cambio social y la acción sindi-cal se debe orientar hacia ese cambio que tanto ne-cesitan las y los trabajadores.

En este congreso LAB reafirmará la necesidad deun modelo de acción sindical de contrapoder, unmodelo ofensivo. También se pretende ir más allá,profundizando en ese modelo de contrapoder paraconseguir que sea eficaz para el cambio social. Hayque desarrollar un modelo que fortalezca la referen-cia de la necesidad de luchar y que active a la clasetrabajadora en la disputa del poder a las patronalesy a las administraciones públicas. Una acción sindi-cal que condicione la alianza entre la patronal y laadministración y les obligue a adoptar otra serie demedidas que respondan a las necesidades de las per-sonas trabajadoras.

El modelo capitalista fragmenta y divide a la cla-se trabajadora. Los principales elementos de dichafragmentación son la precariedad y el patriarcado.La acción sindical tiene que reagrupar al sujeto declase superando esa división que sólo beneficia a lapatronal; es una obviedad, pero es cierto que surgendificultades para hacerlo. Ese es el reto de LAB.

Para que el reagrupamiento de clase sea posible,las propuestas que vayamos a realizar deberán teneren cuenta la realidad de diferentes sectores de acti-vidad así como la de distintos colectivos: mujeres,jóvenes, inmigrantes, personas con algún tipo de

discapacidad, etc. Las propuestas, aunque vayandirigidas a todo el colectivo trabajador, se tienenque adecuar a la realidad y necesidades de cada co-lectivo, con el fin de conseguir que todos ellos sesientan identificados con los planteamientoshechos por LAB y para que interioricen la necesi-dad de la lucha.

Instrumentos para seguir avanzandoHoy en día la riqueza generada por las personas

trabajadoras se destina a aumentar los beneficios dela patronal. LAB seguirá trabajando para que esaplusvalía se destine a la mejora de las condicioneslaborales, a la mejora de los salarios y la salud labo-ral, a la aplicación de medidas para alcanzar laigualdad de oportunidades entre hombres y muje-res, a la reducción y reordenación de la jornada la-boral, a la mejora y desarrollo de los servicios socia-les o a la normalización lingüística, entre otras cues-tiones.

La negociación colectiva es el principal instru-mento para la acción sindical. Se trata de algo másque la negociación de convenios. Se trata de la ne-cesidad de vertebrar y complementar los tres ámbi-tos de negociación: intersectorial, sectorial y de em-presa. El ámbito intersectorial debe dinamizar y ali-mentar las reivindicaciones sectoriales y de empre-sa.

La negociación colectiva debe servir mediante laconfrontación para la disputa del poder en las rela-ciones laborales. En los últimos años han surgidodificultades a la hora de articular una acción sindi-cal ofensiva que condicione la actitud de la patro-nal, pero esto no nos puede llevar a caer en el posi-bilismo.

La estrategia sindical, las movilizaciones desarro-lladas o los contenidos son cuestiones a tener encuenta antes de adoptar la decisión de firmar o noun convenio. Para ello es importante tener clarodesde el inicio de la negociación los objetivos mar-cados de cara a ese proceso. De no hacerlo así, pue-de que la firma en sí se convierta en objetivo.

El principal ámbito de intervención de LAB es laempresa, pero para impulsar los cambios socialesque persigue el sindicato debe complementar la ac-ción sindical desarrollada en los centros de trabajocon la reivindicación de otro modelo de sociedad:luchando en contra del TAV, a favor del derecho ala vivienda, por unos servicios sociales públicos y decalidad, por el derecho a ser cuidado o cuidada –ypara que el trabajo de cuidadora o cuidador seatambién una opción-, para que nadie viva por de-bajo del umbral de la pobreza o por la normaliza-ción lingüística.

LAB hará uso de los instrumentos de que dispo-ne -expuestos en el último punto de la ponenciapolítico-sindical- para reforzar la acción sindicalque pretende desarrollar con el propósito de alcan-zar los objetivos aquí mencionados.

El cambio social como objetivoAcción sindical

Pour un autremodèle

La réalité actuelle du monde du travail se ca-ractérise par une croissance de la précarité aussibien dans les relations du travail que dans le mo-dèle social. Cette situation nécessite un change-ment social et l’action syndicale doit servir d’ou-til pour permettre la construction d’un nouveaumodèle social.

Le capitalisme basé sur la précarité et lepatriarcat divise la classe ouvrière, c’est pour celaque LAB, par le biais de l’action syndicale, veutsurmonter cette division et lutter pour améliorerles conditions de travail, les salaires et atteindrel’égalité entre les hommes et les femmes.

LAB apuesta una vez más por la acción sindical como instrumento para hacer frente a la patronal.

Se reafirma la necesidadde un modelo ofensivo

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 10

Page 11: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

DONOSTIA. Iraultzen

VII. Biltzar Nagusiak izango duen ezaugarri na-gusietariko bat barne berritze prozesua izango daeta ondorioz honek ekarriko duen belaunaldi alda-keta. Eraberritze hau sindikatuko egitura guztietanemango bada ere, zuzendaritzan izango du isla han-diena, orain arte eta urte askotan sindikatua zuzen-du eta kudeatu duten hainbat kide ordezkatuko di-relako. Jakina da pertsona hauek arlo politikoanzein sozialean garatutako ibilbidean oso ezagunaketa pisu handikoak izan direla eta beraiei esker, no-labait esateko, LABen aitortza eta azken urteotakoerreferentzialtasuna lortu dela. Beraz, gauzatukoden aldaketak halabeharrez sindikatuaren irudi al-daketa ekarriko du.

Irudi aldaketarekin bada ere, LABek orain artekoproiektu bera izaten jarraituko du, klase sindikatua,euskal langileriaren defentsan lan baldintzak hobe-tzen arituko dena eta aberastasun banaketa orekatubaten alde borrokatuko dena. Era berean eta aurre-ra begira ere, aldaketa politiko eta sozialaren aldeegitea bultzatuko duen eragilea izango da.

LABen sindikalgintza eredua zein den ondo defi-nitua dago, baita momentu bakoitzean garatu be-harreko lan ildoak ere. Aldiz, barne antolaketariorain arte eskaini ez zaion tartea eskaini behar zaio,modu lasai eta sakonean aztertzeko momentua iri-tsi baita.

Sindikatuaren hazkundea oso garrantzitsua izanda azken urteotan: 42.133 afiliatu eta 4.335 delega-tuz osatutako gorputz bat bilakatu da eta gorputzhau 270 liberatuk mugitzen dute. Beraz, sindika-tuaren ahalmena modu iraunkorrean sendotzekoeta indartzeko ezinbestekoa da bitartekoak jartzeakide guzti hauekiko konfiantza berrestea nahi bada.Horretarako, antolaketa txostenean jaso dugun be-zala, egungo eredua indartzeaz gain, eredua beragaurko errealitatera egokitu behar da eta militan-tziaren atxikimendua bermatu eta epe luzerakoapustuak egitea helburutzat hartuz, lan metodoeninguruan gogoeta sakona egin behar da datozen ur-teetan.

Aldaketa hauekin lotuta, aipatu behar dugu az-ken urteotan sindikatuko egitura ezberdinetanemakumeen parte hartzea oso garrantzitsua dela,baita zuzendaritzan ere. Biltzar Nagusirako propo-samenen arabera Nazio Komitean %40 baino ge-hiago izango dira emakumeak eta Komite Exekuti-boko kideen artean balantzak emakumeen alde egi-ten du.

Erantzunak egoerari egokituzIzaera nazionala duen sindikatua da LAB, baina

ezin ezkutatu zatiketa instituzionalak sindikatuarenerantzunetan duen eragina, askotan hiru errealita-teetara egokitu behar baitira. Honen inguruan go-goeta sakona egin da eta egoera gainditzeko bitarte-ko bezala Exekutiboan 2 batzarkide, bata Nafarroa-

koa eta bestea Ipar Euskal Herrikoa, jartzea propo-satzen da, izaera nazionala izatea bermatu eta LA-Ben dinamiken kudeaketa modu nazionalean gau-zatzen laguntzeko. Iparraldeari dagokionez, orainarte landutakoari esker LABek bere tokia egin dueta sindikatu alternatibo bilakatu da. Helburuaerreferentzia irabazten joatea izanik, urte honetakoerronka nagusia Proud’homme-ak dira.

Bestalde, gure egiturei erreparatuz, lurralde zeinsektore egiturak sindikatuaren bi zutabeak badiraere, sektorea indartzearen aldeko apustua egiten da,finean sindikatuak lan eremuan eman beharreko

erantzunak (negoziazio kolektiboan, prekaritatea-ren aurkako borrokan…) lantzeko gunerik apropo-sena da. Gainera, sektoreen esku-hartzea orokorra-goa izan dadin lortu nahi du LABek, honek ekarri-ko baitu sektoreak garatzea.

Aldaketa hauekin funtzionatzeko era egoki etaeraginkorrago bat bermatuko duen eredua bilatunahi da: eduki ditzaken gabeziei aurre egiteko bi-tartekoak jarriz, LABen proiektu sindikala indartunahi da. Horretarako militantziarekin, sindikatua-ren aktiborik garrantzitsuenarekin, etengabeko har-tu emana bultzatzea ezinbestekoa izango da.

2 0 0 8 k o M A I A T Z A 1 1

Gabeziei aurre eginezAntolaketa

Mejororganización

El VII Congreso viene bajo el signo del cam-bio. En todas las estructuras del sindicato habrácaras nuevas, pero es en la dirección donde elcambio será más visible. En los últimos años seha asentado la base ideológica y ahora es el mo-mento de reflexionar sobre la organización delsindicato frente a las dificultades relacionadascon la división institucional de Euskal Herria.Para resolver este problema se propone la partici-pación de dos vocalías, uno de Nafarroa y otrode Ipar Euskal Herria, en el Comité Ejecutivo.Por otro lado, se dará más fuerza a la estructurasectorial porque es un espacio idóneo para darrespuesta a los problemas del mundo laboral.

Irudi aldaketarekin badaere, LABek orain artekoproiektu bera izatenjarraituko du, klasesindikatua, euskallangileriaren defentsanarituko dena

LABeko kideak, Nazio Biltzar batean.

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 11

Page 12: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

1 2 2 0 0 8 k o M A I A T Z A

Nazioartea

DONOSTIA. Jesús Mª Gete

La militancia de nuestro sindicato se prepara conilusión para afrontar un nuevo reto ante el VIICongreso Confederal. Es éste un buen momentopara reflexionar sobre el trabajo realizado y valorarel desarrollo de un ciclo (12 años) en el ámbito in-ternacional.

Teniendo en cuenta que pertenecemos a un Pue-blo pequeño y sin estado, se puede decir con orgu-llo que a día de hoy LAB no es una organizacióndesconocida, sino que se ha ganado un espacio pro-pio de protagonismo e intervención, no sin dificul-tades, en el espacio internacional del sindicalismode clase.

Muchas y de diferente índole han sido las dificul-tades con las que nos hemos ido topando en nues-tra tarea. El trabajo sucio y las presiones que hanejercido los sindicatos corporativistas españoles yfranceses junto a las organizaciones internacionalesde las que forman parte, antes CES y CIOLS yahora CSI, han sido la causa principal que nos hadificultado en el tiempo establecer un mapa impor-tante de relaciones en un movimiento sindical in-ternacional ya de por sí bastante desprestigiado.Con todo ello tenemos que decir que el proyectosindical que representa LAB como agente activo en

la lucha por la liberación nacional y social de Eus-kal Herria, hace ya algún tiempo que se convirtióen un valor en alza reconocido y respetado por elsindicalismo progresista internacional.

La UIS-Metal en DonostiaLAB organización afiliada y de pleno derecho en

la Federación Sindical Mundial, forma parte activaen la dirección de la Oficina Regional Europea

(EUROF) de esta internacional. El Consejo Presi-dencial de esta Federación ha confiado a LAB la or-ganización del congreso constituyente de la UniónInternacional Sindical del Metal y la Minería que serealizará este mes de mayo en Donostia. Además,tenemos que decir que formamos parte de plenoderecho como organización afiliada de la Interna-cional de Trabajadoras y Trabajadores Portuarios yEstibadores (IDC).

Este VII congreso confederal de LAB se realiza enun contexto de gran actividad internacional sindi-cal, ya que vamos a organizar el mencionado con-greso de la UIS-Metal y Minería de la FSM y unaConferencia sindical de ámbito internacional. Con-tamos para estos eventos con una participación demás de cincuenta organizaciones que representan amás de cuarenta países pertenecientes a los cincocontinentes.

¿Cuales son los objetivos que se plantean en elCongreso Constituyente de la Unión InternacionalSindical del Metal y la Minería de la FederaciónSindical Mundial? En primer lugar habría que si-tuar este nuevo reto en las reflexiones realizadas enel XV Congreso de la FSM llevado a cabo en la ciu-dad de La Habana. Esta organización internacionalde la que formamos parte viene trabajando incesan-temente por reorganizar y reactivar un movimientosindical clasista y progresista golpeado por las polí-ticas neoliberales, y “ neutralizado “ por un sindica-lismo derechizado y en muchos casos al servicio deintereses que confrontan con los derechos de la cla-se trabajadora en general.

La FSM es consciente que se debe prestigiar elmovimiento sindical desde una implantación realen las dinámicas y preocupaciones de la clase traba-jadora, actuando con responsabilidad y compromi-so en todas las ramas profesionales que abarca elmovimiento obrero. La creación de esta nueva UIS-Metal y Minería, en la cual tenemos una gran res-ponsabilidad, tiene que ser un instrumento más enlas expectativas sindicales y sociopolíticas que vienegenerando la FSM.

El último ciclo de doce años de actividad sindicalde LAB en el ámbito internacional, con cientos deintervenciones de carácter bilateral y multilateral,ha situado a nuestra organización en un espacio dereconocimiento y credibilidad, que augura nuevasexpectativas en el desarrollo de esta labor.

Este área del trabajo internacional, al igual queotros de la organización, va a ser sujeto de cambiosimportantes en el VII Congreso confederal. Se ago-ta un ciclo y se necesita un punto de inflexión. Ani-mo, dedicación y compromiso a quien asuma parauna nueva etapa esta responsabilidad. Gracias a to-da la militancia de LAB, porque sin su coherencia yapoyo no hubiera sido posible esta positiva realidad.

El ámbito internacional reconoceel proyecto sindical de LAB

LAB no es unaorganizacióndesconocida, sinoque se ha ganado unespacio propio deprotagonismo eintervención

Miembros de diversas delegaciones internaciones estarán presentes en el VII Congreso. ARP

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 12

Page 13: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

2 0 0 8 k o M A I A T Z A 1 3

Hilabeteetako lanketaBiltzarraren antolaketa

BILBO. Sonia González

Biltzar Nagusiari ekitea ez da gauza samurra.Ezin dugu ahaztu lau urtetik lau urtera hauxe delasindikatuaren “ekimenik” garrantzitsuena.

Dena kontrolpean eta prest egon behar da beremomentuan, Biltzarra burutu bitartean sorpresatxarrik egon ez dadin. Imajinatu norbaitek hitzahartu eta mikrofonoak ez dabiltzala edota bozketaemaitzak proiektatzeko orduan, seinalerik ez delaheltzen pantailara. Dena aurreikusi behar da azkendetaileraino. Horretarako Biltzarra baino lehenagoantolaketarako taldetxoa lanean hasten da, lokalaaurkitzeko, lo egiteko lekuak topatzeko, egitarauaondo egokitzeko, bazkariak erabakitzeko, e.a.

Honekin batera, bestelako lanak ere egin behardira. Materiala prestatu behar da, ponentziak,emendakinak, bozketa paperak, akreditazioak, boli-grafoak… biltzarkideek beharko duten guztia. “Zererabiliko dugu aurten, berriro karpeta bat, edo

poltsatxo bat, erosoago joan daitezen?,” horrelakogaldera “tontoak” ere egin behar dizkiogu geure bu-ruari.

Ondo seinalizatu behar da dena, inor galdu ezdadin. Lokala ere ondo apaindu behar da, sindika-tuarentzat hain garramtzitsua den horrelako mo-mentu batek merezi duen moduan, eta, jakina,amaiera ekitaldia ere ondo prestatu behar da. “Zer-bait inpaktantea izan beharko da, ezta?” “Bai, au-rreko Biltzarrekoa gainditu nahi badugu”. Denazaindu behar da, ekitaldiaren eskaleta, bakoitzakzer momentutan zer egin behar duen ondo jakite-ko; ekitaldiaren gidoia, bertan zer esango den etanoiz argi edukitzeko; musika, ondo egokitzeko mo-mentu bakoitzean pantailetan agertzen dena etahitzez kontatzen denari…

Ikusten duzuenez, erronka handia da, baina betiere ilusioz gauzatzen dena. Eta jakin nahi baduzuzer egingo dugun zehatz eta mehatz, itxaron eta jo-an beharko duzue, sorpresa da eta.

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 13

Page 14: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

1 4 2 0 0 8 k o M A I A T Z A

sindikalgintza

Biltzar Nagusiaren prestaketak ezdu LABen indar guztia xurgatzen.Sindikatuak tinko eusten die mo-mentuko gatazkei. Aurten ere bi-zitzaren eta lan osasunaren aldeapirilaren 28rako antolatutakoekimenak izan dira.Salaketa eta borroka, ordea, lanosasunaren esparrutik haratago

doaz: oztopoak oztopo, IrungoOgasunaren kasuarekin aurrerajarraitzen du sindikatuak, orain-goan, bide administratiboari hel-duta.Industrian ere bada zer borroka-tu: Dura Automotivemultinazionalak Orkoiengo lante-gia ixteko hartutako erabakiaren

aurrean, salaketa eta borroka,beste behin. Halaber, salagarri bezainkezkagarri dira ingurumenareninguruan jasotzen diren datuak.Borroka egin behar, garaipenalortuko bada. Horren adibide, Eus-kal Herriko emakume feministekemandako aurrerapausoa.

Salatu eta borrokatugaraipena lortzeko

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 14

Page 15: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

2 0 0 8 k o M A I A T Z A 1 5

sindikalgintza

IRUÑEA. Andoni Barbarin (*)

La multinacional Dura Automotive ha decididollevar su producción a Portugal, cerrando la plantade Orkoien (Nafarroa) y dejando sin trabajo a 181personas. Las causas esgrimidas por la multinacio-nal norteamericana no difieren de otras empresasque les han precedido — Ufesa, Schneider,Mepamsa, Sanyo…—: abaratar los costes, aumen-tar la rentabilidad y engordar la cuenta de benefi-cios.

Este caso está siendo el vivo ejemplo de cómo nose debe actuar desde una perspectiva sindical y declase. Ante este tipo de situaciones existen dos for-mas de abordar los problemas:

La primera, rechazar dichos argumentos empre-sariales por no existir causas objetivas que den ori-gen al cierre de la empresa y por tanto, adoptar me-didas en clave de movilización dirigidas a que laempresa eche atrás la decisión de cierre.

La segunda, aceptar con resignación losargumentos de la empresa, tener la convicción deque el cierre es irreversible, que no hay nada quehacer y que lo mejor es gestionar las condicioneseconómicas de salida, salvando los muebles lo me-jor posible.

Esta última opción ha sido la elegida por ELA,CCOO y UGT. Desde que se tuvo conocimientode semejante decisión, centraron toda la acción sin-dical en hacer cumplir a la empresa los 60 días deindemnización por año con un máximo de 42mensualidades, tal y como está recogido en el pactode empresa, dejando en un segundo plano la defen-sa de la planta y los puestos de trabajo, ahogandoasí toda posibilidad de respuesta.

Por el contrario, LAB ha defendido la primeraopción desde el primer día en que se presentó elexpediente, manifestando el rechazo más absolutoal mismo. Asimismo, se le hizo saber al resto delcomité que la vía de las indemnizaciones conlleva-ba la renuncia expresa a la defensa de los puestos detrabajo, dando así por perdida una batalla sin ini-ciarla.

Desde LAB en todo momento se ha mantenidoque no existían causas objetivas para aceptar el ex-pediente de regulación de empleo (ERE) y llevar elproducto a Portugal; primero, porque por esa reglade tres (abaratamiento de costes y rentabilidad =aumento de beneficios) no se instalaría ningunaempresa en Europa Occidental y segundo, porqueni 20 ni 45 ni 60 días de indemnización justificanlos 181 despidos.

No al expedienteSorprendentemente, el Gobierno de Nafarroa ha

denegado el ERE, un hecho insólito y aislado entoda su trayectoria. Todo ello, a pesar de que enuna de las maniobras de la empresa el expedientefue avalado por 138 adhesiones individuales de los152 trabajadores fijos de plantilla, que aceptaron laúltima oferta económica de la empresa (53 días deindemnización por año). Los dos representantes de

LAB y las personas afiliadas que trabajan en Durano se prestaron ni contribuyeron a ello.

En estos momentos prima el desconcierto, yaque la multinacional norteamericana sigue empe-ñada en deshacerse de la planta de Orkoien pormedio de masivos despidos improcedentes de du-doso encaje legal. Además, lejos de tener en cuentadicha resolución denegatoria del Gobierno de Na-farroa, sigue manteniendo su oferta económica (in-demnizaciones).

Así las cosas, está claro que no existen causas ob-

jetivas y por tanto, el ejecutivo navarro no debepermitir que Dura Automotive haga oídos sordos yactúe al margen de la resolución. De lo contrario,¿para qué sirve desautorizar el expediente si la em-presa no lo cumple?. ¿Dónde queda el listón com-petencial de Nafarroa? ¿Quién manda en el territo-rio?

Por todo lo dicho, el LAB exige a Dura Automo-tive que mantenga la actividad y capacidad produc-tiva de la planta de Orkoien y por supuesto, todoslos puestos de trabajo.

(*) Responsable de LAB Metalgintza Nafarroa

Deslocalización pura y dura

sindikalgintza

El Gobierno de Nafarroaha denegado el ERE, unhecho insólito y aisladoen toda su trayectoria

DatuakDura Automotive multinazionalak Orkoie-

nen (Nafarroa) duen lantegian autoen martxaaldatzeko palankak egiten ditu (Volkswagen etaOpel dira bere bezero nagusiak). 181 langile di-tu, horietatik 152 lagunek lan kontratu finkoadute eta 29 lagun ari dira behin-behineko kon-tratuarekin. Enpresa batzordean ELAk etaCCOOk hiruna ordezkari dituzte, LABek bi di-tu eta UGTk bat.

Imagen de la planta de Orkoien que la multinacional Dura Automotive pretende cerrar. ARP

iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 15

Page 16: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

1 6 2 0 0 8 k o M A I A T Z A

DONOSTIA. Joxean Urkiola

LAB da un nuevo paso en el caso del fraude de laHacienda de Irun. Frente al robo planificado y or-ganizado desde el propio seno de la AdministraciónPública, el sindicato quiere llegar hasta el fondo.

La vía penal llevada hasta la fecha ha estado limi-tada casi exclusivamente a determinar la cuantía delas cantidades defraudadas y buscar responsabilida-des entre las y los miembros de la oficina de Irun.No se han investigado las posibles responsabilida-des de personas de la Administración Foral que hanintervenido en este fraude o lo han permitido,quienes les designaron, quienes debían controlar yno lo hicieron.

Unido a todo esto también hay que tener encuenta la desorbitada fianza, en metálico, que se haimpuesto a LAB para poder ejercer como acciónpopular. Esa decisión es restrictiva para ejercer laacusación popular y marca un hito contra la mismasi se realiza, como en este caso, para destapar unenorme fraude desde la propia Administración. Sinembargo en otros casos donde intervienen asocia-ciones como Manos Limpias, Dignidad y Justicia...pueden ejercer la acusación particular con cantida-des simbólicas.

La presencia de LAB en este proceso no interesay han hecho lo posible para ponerle trabas. Pero losesfuerzos del sindicato para investigar, su deseo dellegar hasta el fondo del asunto no van a caer en sa-

co roto. Por eso LAB da un nuevo paso e inicia lavía administrativa. Se tiene que concretar quiénes ypor qué designaron a todos los implicados y comofue posible que hicieran todo ese fraude sin que seenteraran ni se actuara contra ellos.

En resumen, el caso Irun no se puede cerrar sinresponsabilidades políticas. No sólo lo denunciaLAB, el nuevo Diputado Foral de Hacienda tam-bién viene a reconocer que el fraude fue posible porlos cambios organizativos, apuntando a un Direc-tor de Hacienda. Por tanto el sindicato cree que yaes hora de tirar de la manta y abre una vía comple-mentaria a la penal y en ella va a continuar hastaque se esclarezca toda la trama.

LAB, ELA, CCOO eta UGT batera irten ziren kalera askatasun sindikalaren alde apiri-laren 11n Gasteizen. Lehiaren Defentsarako Euskal Auzitegiak, saltokiek jaiegune-tan zergatik ez dituzten ateak zabaltzen ikertzeko prozesua abiarazi izana salatunahi izan dute lau sindikatuek protesta Ajuria Eneraino eramanez.

LAB abre la vía administrativaHacienda de Irun

GuardianUnión contra laprecariedad

LAUDIO. Sección Sindical de LAB

A lo largo de estos últimos 7 años (duración delúltimo convenio en Guardian Llodio) se ha idohaciendo realidad todo aquello que años atrás yahabíamos denunciado: dobles escalas salariales,utilización salvaje de la contratación a través de lasETT (160 actualmente), pérdida de derechos la-borales, etc.

Por eso, cuando comenzamos la negociacióndel nuevo convenio nos marcamos como objetivoconseguir la equiparación salarial, la igualdad ho-raria, en definitiva, acabar con la precariedad la-boral.

Por primera vez en la historia sindical de Guar-dian, los sindicatos hemos sido capaces de confec-cionar una plataforma conjunta y de desarrollaruna unidad de acción en torno a un único objeti-vo, terminar con la precariedad laboral en la em-presa. Esta unidad de acción y el apoyo de la plan-tilla nos llevó a realizar dos días de huelga, el pasa-dos 12 y 13 de marzo, que culminó con una con-currida manifestación por las calles de Laudio.

La valoración de los dos días de huelga fue muypositiva. Conseguimos parar gran parte de las ins-talaciones, mientras la empresa daba un espectá-culo vergonzoso obligando a los trabajadores ytrabajadoras de las ETT a entrar en la empresa enautobuses.

Con estos dos días de huelga y la convocatoriade nuevas jornadas de paro conseguimos que laempresa mejorara su propuesta. Gracias a la pre-sión de LAB se firmó un escrito a través del cual laempresa se comprometía a no sancionar ni despe-dir a ninguna persona trabajadora por los hechosocurridos durante la huelga y se llegó a un prea-cuerdo en materia económica y horaria. Un prea-cuerdo que reduce las diferencias salariales en cer-ca de un 70% (teníamos diferencias de más de700 euros), reduce en ocho días la jornada laboraly consigue que 100 trabajadores y trabajadoras delas ETT pasen a ser fijos en la empresa GuardianLlodio.

Todavía faltan por negociar algunos puntos re-ferentes a promociones, control de contratos, etc,pero estamos convencidos que con unidad, movi-lización y lucha afrontaremos estos nuevos retos ylograremos mejorar las condiciones socio-labora-les de toda la plantilla.

sindikalgintza

iraultzen147 2/5/08 12:22 Página 16

Page 17: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

2 0 0 8 k o M A I A T Z A 1 7

sindikalgintza

BILBO. Ibon Zubiela

Siempre hemos defendido que el 28 de abril tie-ne que ser un día de lucha y movilización en defen-sa de la salud y la vida de la clase trabajadora. Espor ello que consideramos que a pesar de haber rea-lizado el llamamiento de paro únicamente comoLAB, con la adhesión al mismo del sindicato Hiru,hemos conseguido sacar a la calle la problemáticade la salud laboral.

Este año se ha planteado el 28 de abril como undía conmemorativo de todas las victimas del traba-jo, (accidentes de trabajo, enfermedades profesio-nales, enfermedades relacionadas con el trabajo) ycomo un día de lucha, de movilización en defensade la salud y la vida en cada uno de los puestos detrabajo. No es solamente un día de duelo, es un díade compromiso para lograr evitar nuevos daños a lasalud derivados del trabajo.

LAB ha querido ir más allá y no quedarse en losaccidentes de trabajo, problema real y urgente quenecesita de la acción de todas y todos para su erra-dicación. Pero se puede caer en el error de pensarque la salud laboral se reduce a los accidentes detrabajo, a los más graves de entre ellos, a los letalesy que por tanto, el 28 de abril, día internacional dedenuncia de estas muertes evitables, no va con lostrabajadores y trabajadoras del sector del comercio,de la limpieza, de los servicios sociales y serviciospúblicos y privados. Es por lo que también se pre-tendía dar un paso más, y sacar a la luz todos esospuestos de trabajo, todos esos riesgos que no nosmatan de una vez, sino que roban la vida poco apoco, que condenan a una vida llena de sufrimien-to, a una vida padeciendo dolores de espalda, tras-tornos del sueño, dolores en las articulaciones, der-matitis, enfermedades cardiovasculares, cánceres, yun largo etcétera.

El sindicato ha conseguido su objetivo, hemosconseguido llegar y hacer paros en todos los secto-res, desde la construcción, pasando por el sector deservicios, como en seguros, supermercados, come-dores escolares, limpieza, etc. También el sector delos servicios sociales, mediante la asistencia domici-liaria y residencias; el sector sanitario en clínicas yhospitales, la administración publica, la industriaquímica y como no en el sector del metal en el queen multitud de empresas grandes y pequeñas, se harealizado el paro de una hora.

Por todo ello, la valoración que realizamos es po-sitiva: ha habido más de 150 puntos de concentra-ción en lugares referenciales de los distintos herrial-des de Araba, Bizkaia, Gipuzkoa y Nafarroa. Másde 100 empresas han hecho el llamamiento pormedio del comité o por medio de asambleas, se su-maron secciones sindicales a las y los delegados de

personal de otros sindicatos, y más de 12.000 tra-bajadores y trabajadoras se han movilizado en lacalle, en las puertas de sus centros de trabajo, enpolígonos, en rotondas, etc. en defensa de su saludy su vida.

Camino a seguirCon todo esto, está claro que la jornada de este

año ha sido un logro, y a falta de valoraciones másprofundas a realizar en su momento, sí que consi-deramos positivo el trabajo realizado este año. Elcamino que LAB inició en solitario el año pasado yque ha continuado este 2008, para realizar una jor-nada de paro de una hora y concentraciones en lasempresas y en lugares significativos, es el caminocorrecto, porque la unidad obrera hay que buscarla

en la lucha y no en las fotografías y las declaracio-nes públicas.

Este es el camino por el que debemos seguir, bus-cando que se pueda sumar el mayor numero degente y que todos los sindicatos en los cuatro he-rrialdes (Araba, Bizkaia, Gipuzkoa y Nafarroa) sea-mos capaces de hacer una jornada en clave de paroy movilización el próximo 28 de abril de 2009, pa-ra situar entre todos y todas con claridad y mayorrotundidad, la responsabilidad de los empresarios yde las Administraciones en las muertes y enferme-dades profesionales de los trabajadores.

La apuesta de LAB es clara, la determinacióntambién, el camino es la acción sindical, la movili-zación y la lucha. Nuestra salud y nuestra vida me-recen la pena.

28 de abril

Un año más reivindicando elderecho a la salud laboral

Lan Osasunasindikalgintza

El camino que LAB inicióen solitario el año pasadopara realizar una jornadade paro de una hora es elcamino correcto

Instantanea de la concentración realizada en Gasteiz el pasado 25 de abril.

iraultzen147 2/5/08 12:22 Página 17

Page 18: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

BILBO. Jon Artetxe

En el anterior número de Iraultzen analizábamosel Ecobarómetro Industrial realizado por IHOBE(Sociedad Pública de Gestión Medioambiental) enla CAPV. En esta ocasión testamos la situación delmedio ambiente en Araba, Gipuzkoa y Bizkaia a laluz del informe “Indicadores ambientales 2007”,publicado en abril por Lakua. Los principales datosreflejan una sangrante realidad medioambiental.Continúa aumentando el consumo de materiales,energía y suelo, así como la producción de residuosy las emisiones de gases de efecto invernadero. Todoello a la vez que disminuye la calidad de las aguasfluviales, la biodiversidad y se continúa infringien-do la normativa de calidad del aire.

Especialmente preocupante se presenta la situa-ción de la movilidad. Mientras reconocen que elmodelo que ha prevalecido –caracterizado por laoferta continua de infraestructuras– está agotado, lapolítica gubernamental persevera, sin atisbo algunode replanteamiento. Entre 2003 y 2007 la distribu-ción modal de la movilidad de las personas ha evo-

Ingurumenasindikalgintza

Indicadores medioambientales:panorama desalentador a la vista

lucionado incrementando la preponderancia delautomóvil sobre otros modos de transporte más res-petuosos con el medio ambiente.

Igualmente, se reconoce que la mayor dependen-cia del automóvil se debe en gran parte a una orde-nación urbana poco proclive a satisfacer las necesi-dades de servicios y acceso al trabajo de manera al-ternativa al transporte individual. Pero las políticasde implantación de grandes superficies comerciales,industria poco contaminante alejada de núcleos depoblación, incesante construcción de nuevos viales,etc. muestran que la actual clase dirigente no tienevoluntad de cambio.

Estudios de este tipo reflejan datos interesantes yde los cuales las administraciones y la mayoría demedios de comunicación presentan informacionesmuy sesgadas y titulares tendenciosos, por lo queresulta conveniente realizar un examen reposadofuera del prisma institucional. La próxima vez loharemos con el Ecobarómetro de Nafarroa, estudioque refleja el comportamiento de los y las navarrasrespecto al medioambiente y su valoración de laspolíticas desarrolladas en este área.

1 8 2 0 0 8 k o M A I A T Z A

BILBO. J.A.

Abiadura Handiko Trenaren aurkako borrokak ez du etenik. Era anitzekomobilizazioak (irudian, Euskal Herria zeharkatuko duen Gelditour ekimenibiltariaren mapa) eta protestak gauzatzen ari dira inposaketari aurre egiteko,agintariek gezurra eta mehatxua uztartzen dituzten bitartean. Horrela,Lakuak apirilaren 2an adierazi zuen Gipuzkoan –Ordizia eta Itsasondo tarte-an– lanak hasiak zirela, baina egia oso bestelakoa zen. Legezko tramite ugarigeratzen dira betetzeke, horien artean, desjabetzen inguruko informazio-pu-blikoaren epea bukatzea, egon daitezkeen helegiteak aztertu eta erantzutea,akten altxamendua... Lakuak urteak daramatza gezurretan, lanen hasierareninguruan bere ezintasuna estali nahian.

Gezurrak gezur, AHT gelditzeko eta eztabaida zabal eta sakona ireki dadineskatzen duen herri mugimendua ez dago besoak gurutzatuta. Beste hainbattokitan bezala, Goierrin ere indar erakustaldia egiteko prest dago herri mugi-mendua. Ordizia eta Itsasondo tartean lanak benetan hasitakoan mobiliza-zioak izango dira. Ikasleak, langileak... ari dira dagoeneko protestak presta-tzen: bilkurak, lan uzteak, manifestazioa, etab.

Herri mugimendu itzela ari da indartzen. Horrela erakutsi du desjabetzenakten altxamendu saiakerak direla-eta, alegazioak aurkezten –CAFeko enpre-sa batzordeak ere aurkeztu du berea–... Gauzak horrela, aukera ezinhobea du-gu LABeko kideok egiten ari garen lana berresteko: maiatzaren 31n naziomailako manifestazioa egingo da Donostian. Han ikusiko dugu elkar.

AHTaren aurrean, langileak ere indartsu

iraultzen147 2/5/08 12:22 Página 18

Page 19: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

2 0 0 8 k o M A I A T Z A 1 9

Emakumeasindikalgintza

Euskal Herriko IV. Jardunaldi Feministak

Desadostasunak gainditu etaaurrera pausoak eman dira

DONOSTIA. Emakume idazkaritza

Apirilaren 12 eta 13an Euskal Herriko JardunaldiFeministak izan ziren Portugaleten. Laugarrenakizan badira ere lehenbiziko aldia izan da Euskal He-rrikoak bezala aurkeztu direna. Zalantzarik gabe,aldaketa hau urrats garrantzitsua da gero eta indar-tsuago eta kohesionatuago agertzen den mugimen-du feministaren bilakaeran. Izan ere, batetik, mugi-menduaren parte diren emakumeek identitate berabarneratzen dute, Euskal Herrikoa alegia, horrekdituen ondorio sozial eta politikoekin. Euskal He-rriko mugimendu feministak ez du herri honek ja-saten dituen gatazketatik kanpo egon nahi. Hitzezeta erabakiz parte nahi du.

Bestetik, Euskal Herrian, emakumeen eskubide-en aldarrikapenak eta borrokak esanahi zehatzahartzen dute. Zentzu horretan Euskal Herriko ema-kumeon eskubideen karta aurrerapauso handia izanda eta orain, formulatutako eskubideak gauzatu be-har ditugu, hemen eta ekinez.

Ondorio gisa esan daiteke, aurreko jardunaldie-tan desadostasunak eragin zituen identitate faktoreagainditu ahal izatea erabakigarria izan dela oraingohauetan eta giro lasaian aritzeko aukera ere izan de-la, eztabaidak eta ekarpenak eginez.

Puntu azpimarragarriak Aurreikuspen guztiak gainditu eta Portugaleteko

Nautika eskola txikia gelditu zen 1.300 emakumebaino gehiago hartzeko. Alor ezberdinetako emaku-meak bildu ziren; feminismoaren korronte eta taldeezberdinetakoak, adin guztietako emakumeak. Ho-ni dagokionez azpimarratzekoa da gazteen kopu-rua.

Alor sindikalak ez du presentzia handirik izan,LAB izan da ponentzia aurkeztu duen sindikatu ba-karra. Honek agerian uzten du sindikalgintzan da-goen gabezia emakumeen lan egoera diskriminatuaeta prekarioari aurre egiteko. Argi dago, sindikal-gintzan ere feminismoak bere tokia aurkitu beharduela.

Hala ere, interesa eta gogoa nabarmenak izan zi-ren bi egun horietan. Parte hartze handiak interesaislatzen du eta hala izan zen. Aspektu kuantitatiboaez ezik kualitatiboa ere aipatu beharra dugu, izanere, interbentzioak asko izan ziren, baina denborafalta zela eta, asko gelditu ziren euren ekarpena egi-teko gogoz.

Denbora kontuengatik ere hautu bat egin beharizan da prestatuta zegon gai zerrenda luze hartan.Ez da modurik egon gaien eskaintza zabalari osokiheltzeko. Hala ere osoko bilkuran eta lan taldeetaneztabaida eta ekarpenak egin dira, besteak beste,feminismoaren instituzionalizazioaz eta parte hartzepolitikoaz, berdintasun politikez, emakumeen aur-

kako indarkeriaz, emakumeen parte hartzeaz gataz-ken konponbidean, lan munduaz, prostituzioaz etaabar luze batez.

Guzti honetaz gain, badaude beste zenbait gauza,gai eta atal sakontzeko. Oraindik, zehazteke dagonola landuko diren atera diren ondorioak, batetik,jardunaldietara joan ziren militanteekin eta beste-tik, sindikatuko egituretan parte hartzen dutenemakumeekin eta baita gizonekin ere. Bien bitarte-an, Emakume Idazkaritzatik zoriondu nahi ditugujardunaldiak antolatu dituztenak eta parte hartuduten emakume guztiak, Euskal Herrikomugimendu feministan jauzi izugarria ematea ahal-bidetzeagatik. Zentzu horretan, ezin dugu aipatugabe utzi Bilgune Feministaren lana mugimendua-ren izaera nazionalaren sustapenean. Halaber, gogo-ratu nahi dugu, jardunaldiak amaitu eta bertatikgure besarkadarik beroena igorri geniela, une horre-tan, gurekin egoterik ez zuten emakumezko lagunpreso politiko guztiei.

HelburuakMugimendu feministaren estrategia eta zeregi-

nak sakondu dira. Besteak beste, honako gakohauek azaldu dira:

- Mugimendu feministaren parte hartze politi-koa aldarrikatu da, hau da, subjektu politikoaizatea. Horren xedea, euskal jendarteko alorguztietara gogoeta eta praktika feministazabaltzea eta sustatzea da.

- Adostasun puntuak bilatu eta horien inguruanaliantzak bultzatzeko asmoa gailendu da. Horidela eta, jarrera desberdinak dauden eta agertudiren arren, adostasuna bilatu da.

- Euskal Herriko abagune politikoa aintzat har-tu eta gatazka politikoaren konponbidean mu-gimendu feministaren eginbeharra eztabaidatuda eta aztergai gelditu da.

Euskal Herriko mugimendu feministak ez du herrihonek jasaten dituen gatazketatik kanpo egon nahi.Hitzez eta erabakiz parte nahi du

Jardunaldi feministetan gazteen parte hartzea azpimarragarria izan zen. ARP

iraultzen147 2/5/08 12:22 Página 19

Page 20: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

2 0 2 0 0 8 k o M A I A T Z A

IRUÑEA. Iraultzen

Aurten ere iritsi da Maiatzaren Lehena eta arra-zoiak ez dira falta izan Iruñeko kaleetara irten etagaur egungo gizarteak behar duen aldaketa politikoeta soziala ozen eta argi aldarrikatzeko. LABek egi-

niko deialdiari erantzunez ehunka lagun hurbilduziren eguerdiko 12:00etan Iruñeako Golem zine-mara “Langileok aldaketa eragin. Gora Euskal He-rri gorria” lema zabaltzeko asmoz.

Esku lanaren trafikoak, haur langileak, esklabu-tzak, enpresen lekualdatzeak, murrizketa sozialak,sektore publikoen pribatizazio politikak, eta abarluze batek gaur egungo munduko egoera larria age-rian uzten dute: aberastasunak gutxi batzuen arteanbanatzen dira eta aldi berean pobrezia geroz eta he-datuago dago. LABen ustez, hain esanguratsua denegun honetan multinazionalek eta kapital finan-tzieroek inposatzen dituzten injustizia, esplotazioeta langileen eskubideen urraketak salatu behar di-ra.

Euskal Herrian ere langileen eskubideen urrake-tak maiz gertatzen dira eta hauei aurre egin ahal iza-teko euskal langileriak behar duen aldaketa politikoeta soziala aldarrikatzeko eguna izan da MaiatzarenLehena. Euskal Herriarentzat eta euskal langileen-tzat bestelako eredu sozial baten aldeko apustuaegiten du LABek, ezkerreko eredu sozial alternati-boan oinarrituko den euskal gizartearen aldekoa.Baina horretarako euskal herritarren borondate po-litikoa eta erabakitzeko eskubidea errespetatuko di-

tuen euskal nazioaren aitorpena eta bere eskubide-en onarpena ekarriko duen aldaketa politikoa beharbeharrezkoa da.

LABek eredu politiko eta sozial alternatibo ba-ten alde borrokatzen jarraitzeko konpromisoa be-rretsi eta indartzeko eguna izan zen.

Langileak kalera irten diraaldaketaren alde

LabetikMaiatzaren lehena

Il reste de nombreusesraisons pour continuerà se rebeller contrel’injustice, l’exploitationet le démantèlementdes droits de la claseouvrière

Hay muchas razonespara seguir rebelándoseante la injusticia, laexplotación y eldesmantelamiento delos derechos de la clasetrabajadora

Ainhoa Etxaide eta Rafa Díez, LABeko beste hainbat arduradunekin, ekitaldiko une batean ARP Milaka lagun elkartu ziren Iruñeako kaleetan. ARP

iraultzen147 2/5/08 12:22 Página 20

Page 21: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

2 0 0 8 k o M A I A T Z A 2 1

Labetik

Luchar a los 65 añosBILBO. Maider Jauregi

“Las personas pensionistas y jubiladas queremosseguir trabajando organizadas en el sindicato y de-fender junto con trabajadoras y trabajadores en ac-tivo nuestro proyecto global de clase y nacional.Ahora bien, somos un colectivo con unas condicio-nes y una edad determinada, con unos problemas yderechos inherentes a esta condición y esto conllevaa unas reivindicaciones y formas de lucha específi-cas.” Quienes así opinan hablan de su propia expe-riencia, y precisamente esa experiencia hafundamentado la creación de un nuevo espaciodentro del sindicato: el área de las personas pensio-nistas y jubiladas de LAB.

La iniciativa se gestó en Nafarroa, de ahí se haido extendiendo al resto de herrialdes de Hego Eus-kal Herria y se pretende culminar el recorrido conla presencia y participación de miembros de IparEuskal Herria. Está convirtiéndose en un proyectosólido, gracias a personas como Patricia Álvarez,Koldo Barros, Iosu Martinez y Xabier Elorriaga,que confían en desarrollar los objetivos. “La gentetiene la falsa idea de que una vez fuera del mercadolaboral dejas de ser trabajador, cuando seguimossiendo clase trabajadora y seguimos perdiendo dere-chos. De ahí la necesidad de organizarse”.

Las mujeres preocupanLo que le motivó a Álvarez a participar en la crea-

ción del área fue su condición de mujer. “En elmundo laboral el trabajo realizado por la mujer notiene la misma consideración que el trabajo delhombre. Así mismo, vemos que la mujer que ha de-dicado toda su vida a las tareas del hogar pasa a co-brar una miseria de pensión cuando se queda viu-da”.

Sus compañeros añaden que el de las mujeres esun tema que hay que analizar con profundidad. Susituación también se ha hecho notar a la hora decrear el área, por su baja participación: “Aun estan-do jubiladas, las mujeres siguen siendo cuidadoras,lo que supone una dificultad para asistir a las reu-niones. En ese sentido, tendremos que buscar fór-mulas para facilitar la participación lo máximo po-sible”.

Los ritmos de trabajo no están siendo los mismosen todos los herrialdes. En Nafarroa, la existenciade un movimiento social “muy enriquecedor y de-terminante” en torno a este tema ha facilitado latarea de poner en marcha este nuevo proyecto. “Enalgunas reuniones llegamos a juntar a 60 personas,lo que nos llevó a pensar que había que plantear laposibilidad de crear el área”. Y así lo han hecho.Además de tratar los temas propios de las personaspensionistas, dedican parte del tiempo a hablar deotro tipo de cuestiones, porque comorecuerdan,“no podemos olvidar ni lo que somos nilo que queremos, desde un punto de vista social ypolítico”.

“Hasta ahora el sindicato ha dado respuesta jurí-dica e informativa a nuestros problemas, pero nece-

“Seguimos siendo clasetrabajadora y seguimosperdiendo derechos. Deahí la necesidad deorganizarse”

sitamos tener una organización y participar en to-das las reivindicaciones que existen de cara a la ju-bilación”, explican. Es pronto para marcar priorida-des y plazos. Primero es necesario fijar una estruc-tura mínima –se considera importante tener ungrupo de trabajo en cada eskualde– y poner enmarcha una dinámica más o menos sólida, para po-der empezar a plantear los temas específicos y tra-bajar en ellos.

No llegar a fin de mesLAB ha realizado un estudio para analizar con

profundidad la realidad social de las personas ma-

yores. De ahí se sacarán muchas conclusiones, peroalgunas de las principales reivindicaciones de estecolectivo están bien claras: “pedimos que todas laspersonas, hayan cotizado o no (como es el caso delas amas de casa), puedan cobrar las pensiones mí-nimas a partir de los 60 años”. A su vez, exigen larevisión de los salarios mínimos, “porque las perso-nas que cobran 400 o 500 euros al mes están pasan-do hambre”. Motivos para luchar no les faltan: “Eltema de las pensiones de viudedad, las prejubilacio-nes, la lucha contra la privatización del sistema sa-nitario… No podemos olvidar que nuestra patronales el Estado y que no tenemos ningún convenioque negociar”.

Las y los jubilados que llevan muchos años afilia-das a LAB tienen ahora un nuevo ámbito dondeseguir militando. Y lo harán en la compañía de per-sonas que ahora, a los 65 años, se han animado aafiliarse para tomar parte en este interesante proyec-to. “Queremos transmitir a quienes consideren queya son mayores, que no están trabajando y en con-secuencia no tienen nada que hacer, que todavíapodemos y debemos luchar por aquello que nosconcierne”, concluyen los entrevistados. Las y lospensionistas que estén interesados en formar partedel colectivo serán bien recibidos.

De izquiera a derecha, tres de los cuatro entrevistados: Iosu Martinez, Patricia Alvarez y Koldo Barros.

iraultzen147 2/5/08 12:22 Página 21

Page 22: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

2 2 2 0 0 8 k o M A I A T Z A

Labetik

ANDOAIN. Aiora Imaz

La sociedad y el ritmo de vida actual hacen quecada vez sea más difícil encontrar lugares para jun-tarse y hablar. Según los propios miembros de laHerri Biltzarra de Andoain y delegados de LAB,Fernando Garcia, Mikel Telletxea, Ismael Mateo,Asier Mendizabal y Xabier Arruti, “estas reunionesnos ofrecen a los delegados y delegadas de LAB ymiembros de comités de empresa un espacio paraconocernos y hablar de la situación de LAB en lasempresas y en Andoain”.

“Esta iniciativa -explica Arruti- se puso en mar-cha hablando con la gente, vimos que aun siendodel mismo pueblo nos conocíamos sólo de vista, sinsaber en qué empresa estaba cada persona”. A raízde esta constatación pusieron al día las listas de de-legados y delegadas para hacer un llamamiento ge-neral para asistir al primer Herri Biltzarra que tuvolugar en noviembre de 2007. Desde entonces unaquincena de personas se reúnen el primer viernesde cada mes en Irunberri elkartea para hablar de susempresas, la situación en la que están o los proble-mas que tienen.

“En esto somos bastante nuevos pero la valora-ción que hacemos de los primeros meses es muypositiva porque hemos conseguido llegar a muchagente”, comenta Mendizabal. En el tiempo que lle-va en marcha la Herri Biltzarra han podido ver enconcreto todo lo que se puede hacer gracias a launión que se crea en estas reuniones; han tenido laocasión de hacer el seguimiento de conflictos deempresa, estar en primera línea de las preparaciones

de las elecciones sindicales e incluso dar fuerza a lashuelgas generales.

Con la Herri Biltzarra han creado un espacioabierto y distendido. “La gente acude contenta por-

que además de poder hablar de los problemas, ha-cemos una comida y nos lo pasamos bien”, conclu-ye Ismael Mateo, animando a las personas delega-das a acercarse a las próximas reuniones.

“Las reuniones ofrecen un espacio paraconocernos”

Andoaingo Herri Biltzarra

GASTEIZ. Iraultzen

Iragan apirilaren 4an, Euskal Herriak Bere Esko-la (HEBE) taldeak Hezkuntza Sistema Nazionala-ren (HSN) aldeko dinamika sozial zehatza abianjarri zuen, herriz herri, Euskal Herri osoan,Hezkuntza Sistema Nazionalaren aldeko bultzadaeta indar metaketa irudikatzeko helburuarekin. Di-namika eskualdez eskualde joango da, Debagoie-nan hasi eta Iruñerrian amaituko da maiatzaren30ean ekitaldi berezi batekin.

Ekimen hau aurrera eramateko EHBEk materia-la atera du. Garrantzitsuenak, unitate didaktikoaeta abestiak dira alde batetik eta erakusketa dinami-koa bestetik. EHBE bera ikastetxeekin harremane-tan jarriko da unitate didaktikoa eskainiz, eta era-

kusketarako bisita gidatuak proposatuz. LAB sindikatuak, apirilaren 4an Arrasaten buru-

tu zen hasierako ekitaldian parte hartu zuen, etadinamikak iraungo duen bitartean ekimen hau za-baltzeko eta jendearen partaidetza bultzatzekohainbat konpromiso hartu ditu, EHBEk martxanjarri duen ekimen hau LABek Euskal Herrirako al-darrikatzen duen Hezkuntza Sistema Nazionalare-kin bat baitator. Unea ere egokia da Hezkuntza Sis-tema Nazionalaren aldarria lehen planoan jartzeko,edozein Hezkuntza Sisteman bizkar hezur direngakoak -hizkuntza politika, euskal kurrikuluma,euskal unibertsitatea- inoiz baino ageriago daudela-ko. Gainera, orain dela bi urte Hezkuntza eragileaskoren eskutik Oinarrizko Hezkuntza akordioaerdietsi zen, egun ditugun hezkuntza sareen eta lu-

rralde zatiketaren gainetik egindako hezkuntzaakordioa, eta hezkuntza sistema propioa egituratze-ko nahiz antolatzeko eskubidea jasotzen duen akor-dioa zen hura.

Aste hauetan eguneroko lanaz gain, ekimen di-namika honi denbora eskaintzea eskatzen da,HSNren alde gogoetak egiteko zein indarrak me-tatzeko, maiatzaren 30etik haratago HSNa egunezegun eraikitzen joan ahal izateko egun horretan ezbaita ezer amaituko, eta herri hau euskaldundukoduen hizkuntza politikaren alde, euskal kurrikulu-maren alde, euskal unibertsitatearen alde, egungosare eta lurralde zatiketa gaindituko duen hezigune-en elkargunearen alde lanean jarraitu beharko du-gulako.

Herriz herri, urratsez urratsHezkuntza Sistema Nazionala

Los miembros de la Herri Biltzarra en una de las concentraciones realizadas a favor de los presos.

iraultzen147 2/5/08 12:22 Página 22

Page 23: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

2 0 0 8 k o M A I A T Z A 2 3

Labetik

Donostia. Iraultzen

El pasado 25 de febrero se celebró el 8º MaratónSolidario del Sahara que batió de nuevo el récordde participación. Un número importante de corre-dores hizo los 42km pero también huboparticipantes en las carreras de 20, 10 y 5km. Entrela docena de euskaldunes que participó hubo dosdelegados de LAB, Patxi Aguayo, que corrió todoel maratón a pesar de estar con fiebre y Joxean Ur-kiola, que hizo la carrera de 5km.

El hecho de que año tras año varios euskaldunesparticipen en este evento que une el deporte y lasolidaridad no puede quedar al margen de un he-cho altamente significativo para ambos pueblos, lanegación a ejercer un derecho tan fundamental co-mo es el derecho de autodeterminación.

Han pasado 32 años desde que Marruecos ocu-para el territorio del Sáhara y desde entonces cercade 200.000 saharauis viven refugiados en los cam-pamentos de Tindouf, con la esperanza de que susituación cambie y que sus derechos sean reconoci-dos.

Quienes han compartido esos días con el pueblosaharaui han recibido, además, un reconocimientoa la labor del pueblo vasco. Muchos de ellos sonconscientes también de nuestra problemática yagradecen el importante apoyo que desde toda Eus-kal Herria se les brinda.

Deporte y solidaridadSáhara

DONOSTIA. Iraultzen

Apirilaren 8an agur esan zigun LABeko kide Fe-lix Lopez Torres, Neronek. Bera ongi ezagutu duenlagun batek esan bezala, “gazterik joan da, bainazuen guztia emanda”. Neronek LABen bai pertsonagisa eta bai militante moduan utzitako arrastoahandia izan da, bide luze bezain emankorra eginbaitu sindikatuan: ekonomia arloko Gipuzkoakoarduradun izatetik Metalgintzako idazkari izaterapasatu zen 1992ko Biltzar Nagusian. Bere ibilbide-an aurrera eginez, 1996an Batzorde Exekutiboansartu zen antolakuntzako arduradun gisa, eta azke-nik, sindikatuko finantza idazkari ere izan zen, osa-sunak utzi zion artean.

Sindikalgintzan ez ezik, beste esparru batzuetanere militante sutsua izan da Neron: AmnistiarenAldeko Batzordeei lotuta, Bai Euskal Herriari eki-meneko partaide gisa, euskal hedabideenesparruan… hamaika lan eta borroka egin zuen.

Erronka eta proiektu horietan guztietan bere on-doan aritutako kideek, lagunek, senitartekoek etanola ez, LABeko familiak ekitaldi xume bezainhunkigarri bi –irudian Hernanin egindakoa– egi-nez agurtu nahi izan zuten Neron.

Neron joan zaigu

Delegados de LAB mostraron su solidaridad al pueblo saharaui.

iraultzen147 2/5/08 12:22 Página 23

Page 24: iraultzen147 2/5/08 12:21 Página 1 147biltegia.labsindikatua.org/Argitalpenak/Iraultzen/147.pdf · 2012. 10. 2. · eta motxila bizkar gainean hartzea iraultzen147 2/5/08 12:21 Página

2 4 2 0 0 8 k o M A I A T Z A

jo ta fuego

iraultzen147 2/5/08 12:22 Página 24